Η στροφή μέρους του εκλογικού σώματος προς τη Χ.Α. έγινε μετά από τριάμισι χρόνια, αφότου εισήλθε η χώρα στην κρίση, και αφού η ελληνική κοινωνία δοκίμασε όλους τους τρόπους (μαζικές διαδηλώσεις, κίνημα αγανακτισμένων, ατομικές αυτοδικίες, κλπ) για να συνετίσει την πολιτική τάξη, να αποκηρύξει το απεχθές παρελθόν της, και να την εξαναγκάσει να εναρμονισθεί με το συμφέρον του τόπου.
Σήμερα, η πολιτική τάξη χρησιμοποιεί το επιχείρημα “Χρυσή Αυγή” για να ανακτήσει νομιμοποίηση και όχι γιατί κόπτεται για τη “δημοκρατία”.
Απόδειξη, ότι ούτε άλλαξε στο παραμικρό ούτε και προτίθεται να αλλάξει τα διεθνώς προκλητικά προνόμια ασυλίας που έχει οικοδομήσει και προφανώς τις λεηλατικές “πολιτικές” της.Είναι εμφανές ότι η επιλογή της Χ.Α. από μέρος του εκλογικού σώματος δεν συμβαδίζει με την ιδεολογία του.
Συνομολογεί, όμως, ότι η κοινωνία στο σύνολό της δεν έχει ακόμη αντιληφθεί ότι το πρόβλημα είναι ο ολοκληρωτικός αποκλεισμός της από το πολιτικό σύστημα -από τη διαδικασία λήψεως των αποφάσεων- που αφήνει στους πολιτικούς το έδαφος ελεύθερο να ποδοπατούν και να καταστρέφουν τη χώρα.
Διότι εντέλει η Χ.Α. είναι αυτάδελφο κόμμα, δηλαδή παράγωγο της κομματοκρατίας, που χρησιμοποιεί άλλωστε τα όπλα που η ίδια έχει θεσμοθετήσει. Εάν οι μεν τα χρησιμοποιούν για να αυτοδικούν επί των πολιτών, οι δε για να λεηλατούν και να υποτάσσουν τη χώρα δεν τους κάνει διαφορετικούς.Η κοινωνία των πολιτών ένα μόνο δρόμο έχει να επιλέξει: να υπερβεί το παρόν πολιτικό σύστημα και να αξιώσει ςτην επέκταση της πολιτείας δικαίου στην πολιτική τάξη και την ανάκτηση μέρους (του αντιπροσωπευτικού μέρους) της πολιτικής της κυριαρχίας. Να γίνει θεσμός της πολιτείας και όχι παράκλητος της κομματοκρατίας και δρομοδιαδηλωτής.
Ανάρτηση από: http://activistika.blogspot.gr
