10 Ιουνίου 1944. Δίστομο. Ένα μικρό χωριό, ένα βήμα από την θάλασσα, στο δρόμο από την Αθήνα προς τους Δελφούς, λίγο έξω από την Λιβαδειά. Εδώ ζεί ο μικρός Αργύρης, ο οποίος ούτε καν τεσσάρων χρονών αντικρίζει με τα παιδικά του μάτια τη σφαγή των συγγενών και των συγχωριανών του, από τις ναζιστικές -- γερμανικές δυνάμεις κατοχής.
Το λεγόμενο «μέτρο εξιλέωσης», ήταν τα αντίποινα. Ένας Γερμανός στρατιώτης νεκρός, 10 έλληνες πολίτες θα εκτελούνται . 10 Γερμανοί νεκροί, ένα χωριό θα εκτελείται! Δεν ήταν παρά η εφαρμογή στη πράξη της έννοιας της «συλλογικής ευθύνης» που εφαρμόστηκε συστηματικά για να εμποδιστεί η προσπάθεια αντίστασης του λαού ενάντια στον κατακτητή.
Ως αντίποινα, για μία επίθεση ανταρτών εναντίον των Γερμανών στην περιοχή, μια ναζιστική μεραρχία των SS εφορμά στο μικρό χωριό. Σε λιγότερο από δύο ώρες δολοφονούνται 218 κάτοικοι του χωριού! Γυναίκες, άντρες, γέροι, μωρά και βρέφη.Ο Αργύρης χάνει τους γονείς του και άλλους 30 συγγενείς.
Μία ταινία για την αντιμετώπιση του προσωπικού θρήνου και του ιστορικού χρέους.
Σκηνοθεσία Στεφαν Χαουπτ-Director Stefan Hauppt(2006).
Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr
