Τούτος ο λαός κάποτε ήθελε να ξεχάσει, για να μπορέσει να υπάρξει ξανά. Σήμερα οφείλει να ξαναθυμηθεί, επειδή έχασε το νήμα που τον συνδέει με την ιστορία του.
Όσο κι αν αυτές οι φωτογραφίες προκαλούν τρόμο, υπάρχουν χιλιάδες άλλα ντοκουμέντα που δυσκολεύεται να αντικρίσει κανείς. Ένα τέτοιο βιβλίο έχω στα χέρια μου που κάποια στιγμή ίσως μπορέσω να αναρτήσω εδώ.
Η σημερινή κατάσταση του ελληνικού λαού, η ευτέλεια, η ιταμότητά του, το πού οδηγεί με τη στάση του αυτόν τον τόπο συνιστά τη μεγαλύτερη προσβολή στη μνήμη των νεκρών του, όλων αυτών που έχασαν τη ζωή τους με τον πιο βίαιο τρόπο για να σταθούν υπερήφανοι και να μας παραδώσουν, στα χρόνια που ακολούθησαν τη θυσία τους, αυτόν τον τόπο που μας χαρίστηκε.
