Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Επί χρόνια προειδοποιούμε ότι η ελληνική χρεοκοπία καθιστά την Ελλάδα και την Κύπρο ομήρους και στα εθνικά θέματα. Ήλθε, δυστυχώς, η ώρα της επιβεβαίωσης. Ο πρωθυπουργός Σαμαράς αποδέχεται άνευ όρων μία πιο επώδυνη εκδοχή του σχεδίου Ανάν περνώντας κάτω από τον πήχη του Καραμανλή το 2004.
Ο ΥΠΕΞ Βενιζέλος, οπαδός του πρώτου πολιτειακά και εθνικά εκτρωματικού σχεδίου, στηρίζει και το νέο. Άλλωστε η συγκυβέρνηση έχει ήδη αποδεχτεί ως ισότιμο συνομιλητή το ψευδοκράτος!
Στη Λευκωσία ο Αναστασιάδης έχει άνευ όρων αποδεχτεί μοντέλο συνομοσπονδίας. Η ελεύθερη και κυρίαρχη Κυπριακή Δημοκρατία γίνεται αδύναμη «συνιστώσα» του προτεινόμενου υβριδικού μορφώματος, στο πλαίσιο του οποίου, όπως ανήγγειλε ο Ομπάμα, «οι πόροι του νησιού σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, όπως και το σύνολο των πόρων του, θα πρέπει να κατανεμηθούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».
Έλληνες και Τούρκοι, λοιπόν, να μοιραστούν ενεργειακούς και άλλους πόρους και η Άγκυρα, με την υποταγή των - υποτελών στα μνημόνια - ηγεσιών Αθήνας και Λευκωσίας να λάβει μερίδιο στην Κύπρο, αλλά και στο Αιγαίο, όπου ήδη, όπως έχει αποκαλύψει το «Ποντίκι», η Ελλάδα... απαγορεύεται να ανακηρύξει ΑΟΖ, αν δεν πληρώσει «διόδια» στους Αμερικανούς και μερτικό στους Τούρκους. Το έκτρωμα «λύσης» στην Κύπρο προεικονίζει ανάλογη «λύση» στο Αιγαίο...
Ευτυχείς όσοι - και στη Δεξιά και στην Αριστερά - θεωρούν ότι τα εθνικά θέματα είναι «βάρος», το οποίο πρέπει να «ξεφορτωθούμε» ολοκληρώνοντας, με τον εκτουρκισμό της Κύπρου και την παράδοση του μισού Αιγαίου, όσα παρήγαγαν οι επαίσχυντες συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, η προδοσία της χούντας και ο «Αττίλας», το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου με τα Ίμια και τη Συμφωνία της Μαδρίτης.
Όσο είναι καιρός, ας αναλογιστούν στην ελλαδική Δεξιά ότι αυτό το «ναι» ίσως είναι το μοιραίο «κλικ» υπέρ της Χρυσής Αυγής. Ας αναλογιστούν και στην Αριστερά ότι τα «όχι» στην ξένη οικονομική επικυριαρχία είναι προσχηματικά και έωλα όταν ταυτόχρονα αποδέχεσαι λύσεις υποτέλειας με την κατάλυση κυρίαρχων Δημοκρατιών και την παράδοση εθνικής κυριαρχίας. Είναι η ηπιότερη προειδοποίηση που μπορούμε να απευθύνουμε…
Ανάρτηση από:http://www.topontiki.gr
Επί χρόνια προειδοποιούμε ότι η ελληνική χρεοκοπία καθιστά την Ελλάδα και την Κύπρο ομήρους και στα εθνικά θέματα. Ήλθε, δυστυχώς, η ώρα της επιβεβαίωσης. Ο πρωθυπουργός Σαμαράς αποδέχεται άνευ όρων μία πιο επώδυνη εκδοχή του σχεδίου Ανάν περνώντας κάτω από τον πήχη του Καραμανλή το 2004.
Ο ΥΠΕΞ Βενιζέλος, οπαδός του πρώτου πολιτειακά και εθνικά εκτρωματικού σχεδίου, στηρίζει και το νέο. Άλλωστε η συγκυβέρνηση έχει ήδη αποδεχτεί ως ισότιμο συνομιλητή το ψευδοκράτος!
Στη Λευκωσία ο Αναστασιάδης έχει άνευ όρων αποδεχτεί μοντέλο συνομοσπονδίας. Η ελεύθερη και κυρίαρχη Κυπριακή Δημοκρατία γίνεται αδύναμη «συνιστώσα» του προτεινόμενου υβριδικού μορφώματος, στο πλαίσιο του οποίου, όπως ανήγγειλε ο Ομπάμα, «οι πόροι του νησιού σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, όπως και το σύνολο των πόρων του, θα πρέπει να κατανεμηθούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».
Έλληνες και Τούρκοι, λοιπόν, να μοιραστούν ενεργειακούς και άλλους πόρους και η Άγκυρα, με την υποταγή των - υποτελών στα μνημόνια - ηγεσιών Αθήνας και Λευκωσίας να λάβει μερίδιο στην Κύπρο, αλλά και στο Αιγαίο, όπου ήδη, όπως έχει αποκαλύψει το «Ποντίκι», η Ελλάδα... απαγορεύεται να ανακηρύξει ΑΟΖ, αν δεν πληρώσει «διόδια» στους Αμερικανούς και μερτικό στους Τούρκους. Το έκτρωμα «λύσης» στην Κύπρο προεικονίζει ανάλογη «λύση» στο Αιγαίο...
Ευτυχείς όσοι - και στη Δεξιά και στην Αριστερά - θεωρούν ότι τα εθνικά θέματα είναι «βάρος», το οποίο πρέπει να «ξεφορτωθούμε» ολοκληρώνοντας, με τον εκτουρκισμό της Κύπρου και την παράδοση του μισού Αιγαίου, όσα παρήγαγαν οι επαίσχυντες συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, η προδοσία της χούντας και ο «Αττίλας», το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου με τα Ίμια και τη Συμφωνία της Μαδρίτης.
Όσο είναι καιρός, ας αναλογιστούν στην ελλαδική Δεξιά ότι αυτό το «ναι» ίσως είναι το μοιραίο «κλικ» υπέρ της Χρυσής Αυγής. Ας αναλογιστούν και στην Αριστερά ότι τα «όχι» στην ξένη οικονομική επικυριαρχία είναι προσχηματικά και έωλα όταν ταυτόχρονα αποδέχεσαι λύσεις υποτέλειας με την κατάλυση κυρίαρχων Δημοκρατιών και την παράδοση εθνικής κυριαρχίας. Είναι η ηπιότερη προειδοποίηση που μπορούμε να απευθύνουμε…
Ανάρτηση από:http://www.topontiki.gr