(για την χουντοσύναξη στην Σκάλα Λακωνίας)
Η φασιστική παρέλαση μέσω εκδηλώσεων συνεχίζεται σε αμείωτη κλίμακα στην Σκάλα Λακωνίας και ευρύτερα.
Λίγες μέρες μετά την εκδήλωση του εθνικού γελωτοποιού Αρτέμη Σώρρα στο κέντρο Ερατώ στην Σκάλα, παίρνει τώρα την σκυτάλη το ιδεολογικό think tank των νεοναζίδων, ο πατριωτικός σύνδεσμος και οι εκδόσεις αδούλωτη μάνη, το τοπικό παράρτημα της χρυσής αυγής στην Λακωνία. Το θέμα της εκδήλωσης η «21 Απριλίου», η μέρα που επισημοποιήθηκε το πραξικόπημα των στρατιωτικών και εγκαθιδρύθηκε η φασιστική δικτατορία που έμελε να κρατήσει μια ολόκληρη 7ετία με τις γνωστές συνέπειες για το ανταγωνιστικό κίνημα, όπως επίσης και για μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού του ελληνικού καπιταλιστικού κράτους.
Η Σκάλα θα ξαναφορέσει τα γιορτινά της για μια ακόμα χουντο-σύναξη στο κέντρο Κατέχου στην πλατεία πηγών (ένα κέντρο που φιλοξενεί κάθε φασιστοεκδήλωση), που υπόσχεται κιόλας μουσική από την επταετία, κοινώς τα γνωστά κλαρίνα που όλοι/ες έχουμε δει κατά καιρούς και στις ειδήσεις σε ανάλογες χουντοσυνάξεις.
Στόχος φυσικά δεν είναι άλλος από το να δοθεί στην εκδήλωση ο απαραίτητος γιορταστικός τόνος. Οι νοσταλγοί της «χρυσής εποχής» του ελληνικού βούρκου, απόγονοι των ταγματασφαλιτών, των ναζί αλλά και άλλων φασιστικών καθαρμάτων έχουν ασυλία στην Σκάλα Λακωνίας, αυτό το έχουμε επαναλάβει με πείσμα κάθε φορά που γράφουμε ένα κείμενο για το θέμα. Και πως θα μπορούσε άλλωστε να είναι αλλιώς; Η Λακωνία αποτέλεσε έναν από τους πιο πιστούς πύργους της φασιστικής δικτατορίας, με την Μάνη φυσικά μπροστάρη του λακωνικού ελληνικού όχλου.
Ο πατριωτικός σύνδεσμος θα επιχειρήσει για μια ακόμα φορά ελλείψει οποιαδήποτε αντίδρασης να διαστρεβλώσει τα ιστορικά γεγονότα ή μάλλον να τα δει από την σκοπιά του θύτη και όσων επωφελήθηκαν υλικά από την φασιστική δικτατορία.
Έτσι στην επταετία θα ακούσουμε ότι τα νησιά εξορίας ήταν ξενοδοχεία, δεν υπήρξαν βασανισμοί από ΕΑΤ ΕΣΑ, δεν πέθανε κανείς στο πολυτεχνείο και τα άλλα γνωστά. Η συγκυρία επίσης αποτελεί έναν σύμμαχο για τους φασίστες. Το πορτοκάλι παραμένει στα αζήτητα και απούλητο. Αυτό είναι αρκετό για να φωνάζουν οι σκληροί εκμεταλλευτές μεταναστών εργατών γης στην Σκάλα Λακωνίας, το γνωστό «αν είχαμε την χούντα τώρα θα πουλάγαμε το πορτοκάλι» κοκ. Κάποιος σε μια σελίδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναρωτήθηκε και το πως οι φασίστες υποστηρίζουν ανάμεσα σε άλλα μυθεύματα, ότι το ελληνικό καπιταλιστικό κράτος δεν είχε κανένα χρέος την περίοδο της επταετίας, ένα σχόλιο που έγινε η αφορμή να ανοίξει και μια μικρή ιδιωτική συζήτηση ανάμεσα σε μας και φίλους της ΑΠΕΛ.
Την απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα πρέπει κάποια/ος να την ψάξει και να την τοποθετήσει ανάμεσα στους υπόλοιπους εθνικούς μύθους της ιδεολογικής εθνικής αφήγησης του καπιταλιστικού κράτους στην Ελλάδα. Ανάμεσα πχ σε μυθεύματα ότι στην Ελλάδα δεν υπήρξε και δεν υπάρχει Μακεδονική μειονότητα, οι Έλληνες είναι απόγονοι των αρχαίων και σε εκατοντάδες άλλες μπούρδες που έχουμε όλοι/ες βομβαρδιστεί από τότε που ήμασταν μικρά παιδιά.Αλλά και στα διαχρονικά χαρακτηριστικά της ελληνικής ιδεολογίας – τον αντισημιτισμό, τον αντιμουσουλμανισμό, τον αντιτσιγγανισμό, την ελληνοποίηση ολόκληρων περιοχών, τις σφαγές και τις εθνοκαθάρσεις.
Το επιχείρημα ότι το ελληνικό καπιταλιστικό κράτος κατά την διάρκεια της επταετίας δεν είχε χρέος μπορεί να καταρρεύσει και μονάχα με μια απλή στατιστική ανάλυση της εποχής εκείνης.
Γιατί δεν υπάρχει καπιταλιστικό κράτος δίχως χρέος.
Το σημαντικό όμως εδώ είναι να κατανοήσουμε σε βάθος τον φασιστικό λόγο και να υπογραμμίσουμε ότι η σκοπιά που ένα τέτοιο επιχείρημα μπαίνει δεν πρέπει εμάς σε καμιά περίπτωση να μας απασχολεί. Με χρέος ή χωρίς εμείς πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας ενάντια σε κάθε εκμεταλλευτική σχέση, ενάντια σε κάθε εθνική συγκρότηση του καπιταλιστικού κράτους.
Αλλά αυτό δεν πρέπει να σταθεί και δικαιολογία για να αγνοούμε ότι για ακόμα μια φορά επιχειρείται μια νέα διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων από την σκοπιά των θυτών, αυτών δηλαδή που βρέθηκαν στην εξουσία είτε ως γλείφτες, είτε ως στελέχη της φασιστικής δικτατορίας και των απογόνων τους.
Στην Λακωνία αρκετοί ήταν αυτοί που τους παραχωρήθηκαν «φιλέτα», περιοχές ολόκληρες ακόμα και παραλίες. Κοινώς αρκετά ελληνικά καθάρματα «φτιάχτηκαν» την περίοδο της χούντας.
Πάντως εδώ ίσως θα πρέπει να επισημάνουμε ότι και από την σκοπιά του ανταγωνιστικού «κινήματος» δεν έχει γίνει μια σοβαρή ανάλυση για την επταετία, ασχέτως αν κάθε χρόνο τον Νοέμβρη αριστεροί, αναρχικοί κοκ γράφουν «αναλύσεις» επί του θέματος. Αντί να ψάχνουμε ποιος «υποκίνησε την χούντα» και να ρίχνουμε ευθύνες στον «εξωτερικό» παράγοντα καλό θα ήταν να εστιάσουμε στο ελληνικό κεφάλαιο. Σε αυτό το σημείο δηλαδή δεν μπορούμε να παραλείψουμε την αφομοίωση που παρουσιάζει ο ελληνικός αντι-ιμπεριαλιστικός λόγος – μιας πλήρως αφομοιωμένης στον εθνικό κορμό αριστεράς – ότι η χούντα ήταν ένα σχέδιο των Αμερικάνων.
Έχουμε γράψει ξανά και για αυτό: ο αντιαμερικανισμός αποτελεί και αυτός ανάμεσα σε άλλα, ένα διαχρονικό χαρακτηριστικό του αντι-ιμπεριαλιστικού φαντασιακού και της αντιδραστικής του πολιτικής. Σύμφωνα με αυτήν την ιδεολογική αφήγηση, ο Αμερικάνος, όπως και ο Εβραίος – ο διαχρονικός Άλλος ευθύνονται για τα δεινά του «ελληνικού λαού». Η δικτατορία εδώ στην υπηρεσία μια θεωρίας συνωμοσίας. Αυτός ο φετιχοποιημένος αντικαπιταλισμός όχι μόνο αποκρύπτει την ουσία που λέγεται ελληνικό κεφάλαιο ως σχέση κοινωνικής κυριαρχίας, αλλά διαποτίζεται από τον πιο σκληρό αντισημιτικό και ρατσιστικό λόγο που στην τελική βρίσκεται στην υπηρεσία της καπιταλιστικής κυριαρχίας και της ελληνικής εθνικής αφήγησης.
Αδυνατεί έστω και ελάχιστα να συλλάβει ότι το κεφάλαιο, η αφηρημένη εργασία, η αξία κοκ δεν είναι απλά αφηρημένες έννοιες που στόχο έχουν μια παράπλευρη περιγραφή της καταπίεσης από έναν εξωτερικό δυνάστη, ή έναν μικρό κύκλο παγκόσμιας συνωμοσίας. Κατά την γνώμη μας τέτοιες ιδεολογικές αφηγήσεις φλερτάρουν επικίνδυνα με το εθνικοσοσιαλιστικό «αντικαπιταλιστικό» φαντασιακό και δεν έχουν σχέση με την κομμουνιστική κριτική εναντίον του υπάρχοντος.
Σε μια άλλη πλευρά του ζητήματος τώρα. Παρατηρούμε συνεχώς ότι όλα τα χρόνια επιχειρείται μια σχετικά απλοϊκή «δαιμονοποίηση» της οικονομικής πολιτικής της χούντας, άστοχη κατά την γνώμη μας, σε μια συγκυρία που υπάρχει η σχετική οικονομική ανάπτυξη του καπιταλισμού μέσα στην διαβόητη κευνσιανή περίοδο στην Ευρώπη μετά το 45. Το ελληνικό κεφάλαιο ως σχέση κοινωνικής κυριαρχίας επωφελήθηκε από το στρατιωτικό πραξικόπημα και ενίσχυσε την θέση του. Δεν χρειάζεται εμείς να απαντάμε κάθε φορά με το η χούντα δεν έφτιαξε δρόμους κλπ στο επιχείρημα των φασιστών ότι έφτιαξε. Για τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες δεν πρέπει να είναι αυτό το θέμα, αλλά αντίθετα η συνολική αποδόμηση των σχέσεων της καπιταλιστικής κυριαρχίας, η εναντίωση μας συνολικά στο ελληνικό κεφάλαιο της εθνικής του ιδεολογίας και συγκρότησης. Χωρίς αυτό δεν θα ανοίξει κανένας δρόμος για τον σοσιαλισμό.
Πέρα όμως από όλα αυτά χρειάζεται να ανοίξουμε την συζήτηση τοπικά μέσα και σε ένα ιστορικό πλαίσιο, τι έγινε δηλαδή την περίοδο της επταετίας στην Λακωνία. Οι φασίστες σήμερα αυτό προσπαθούν να κάνουν με τις «ιστορικές» τους απόπειρες παραχάραξης της ιστορίας. Οι εκδηλώσεις για Μεταξά στην Σκάλα και για τους φασίστες στους Μολάους και τώρα για την χούντα δείχνει ότι ψάχνουν με κάθε τρόπο να αλλάξουν την ιστορία, να σφυρηλατήσουν την ιστορική λήθη. Ξέρουν πολύ καλά ότι η ιστορική λήθη είναι τεράστιο όπλο στα χέρια τους.
Γιαυτό εμείς θα συνεχίσουμε να ανατρέχουμε και να βρίσκουμε στοιχεία καταρρίπτοντας τους εθνικούς μύθους στην Λακωνία έναν, έναν και καλούμε όσους και όσες έχουν κάποιου είδους, έστω και στοιχειωδώς αντιφασιστική συνείδηση να κάνουν το ίδιο. Εδώ στο τώρα θα πρέπει να μας προβληματίσει ότι δεν φαίνεται να υπάρχει δυναμική συγκρότησης ενός ευρύτερου αντιφασιστικού πόλου στην περιοχή που τέτοιες εκδηλώσεις θα τους ήταν αδύνατες. Αυτό είναι πρόβλημα στρατηγικής πολιτικής αδυναμίας και όχι κάποιο οργανωτικό ζήτημα. Για μια ακόμα φορά αναρωτιόμαστε που είναι όλοι αυτοί που και καλά θέλουν ακόμα να αποκαλούνται «αριστεροί», δημοκράτες κλπ και γιατί εξακολουθούν να κάνουν την »πάπια» απέναντι σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις.
Βέβαια η ερώτηση μας αυτή είναι ρητορικού χαρακτήρα. Αυτοί που πριν λίγους μήνες βρέθηκαν χέρι χέρι με χουντοβασιλικούς, χρυσαυγίτες και άλλα φασιστικά καθάρματα στις αγροτικές κινητοποιήσεις, αυτοί που δεν έγραψαν ούτε μια παράγραφο για εργατικές απεργίες τύπου στο εργοστάσιο ανακύκλωσης στην Σκάλα, δεν είναι σε καμία περίπτωση με μας αλλά με τον αντίπαλο. Αυτοί που στο όνομα του αντιμνημονιακού αγώνα (του ψευτο-δίπολου μνημόνιο/αντιμνημόνιο), της εθνικής τους ενότητας και της γενικότερης πολιτικής τους που όλοι βιώνουμε τα αποτελέσματα – δεν είναι τίποτα άλλο από βούτυρο στο ψωμί κάθε φασιστικού μορφώματος.
Αυτόνομη Πρωτοβουλία Ενάντια στην Λήθη
18 Απρίλη 2016
Ανάρτηση από:h ttps://skalalakonias.wordpress.com
