Του Αλέξανδρου Ασωνίτη*
Έχει η Κύπρος τούρκικη κατοχή; Δέχεται η Ελλάδα τούρκικες απειλές; Δεν νομίζω. Ψέμματα είναι όλα. Γιατί αν η Κύπρος είχε τούρκικη κατοχή και στρατεύματα, τότε, τόσο η ίδια, όσο και η τριτεγγυήτρια της ανεξαρτησίας της Ελλάδα θα είχαν κινήσει γη και ουρανό, χρησιμοποιώντας κάθε τους δυνατότητα, για να θυμίσουν και να καταγγείλουν, τούτη την ώρα που η Τουρκία πραγματοποιεί δύο ταυτόχρονες εισβολές, μία στην Κυπριακή ΑΟΖ και μία στην Συρία (οι δύο απ’ τους «δυόμιση πολέμους») ότι, επιπλέον, η Τουρκία κατέχει παράνομα, παρά τα ψηφίσματα του ΟΗΕ το 36% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και απειλεί επίσημα την Ελλάδα από το 1974. Αλλά η Κύπρος κι η Ελλάδα, που δεν τολμάει να κηρύξει την ΑΟΖ της ούτε να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, δεν βγάζουν μιλιά. Κιχ δεν ψελλίζουν.
Ενώ στόχος της ελληνικής διπλωματίας έπρεπε να είναι, αντίθετα, το να θέσει στην δια πασών ως σύγχρονο Ανατολικό ζήτημα την συνολική αντιμετώπιση της Τουρκίας που στρέφεται εναντίον των συμφερόντων και αξιών της Δύσης, κινείται συστηματικά εκτός Διεθνούς Δικαίου και κείται εκτός Δύσης πολιτιστικά και ψυχικά (θέμα που θέτει εκ των πραγμάτων ο ίδιος ο Ερντογάν: «δεν θα περπαταέι κανείς σας ασφαλής στους δρόμους»). Στρέφεται κατά του Ευρωπαϊκού πολιτισμού με την ωμότητα και την βαρβαρότητά της, αυτό έπρεπε να είναι η θέση μας (και η προπαγάνδα μας, αν και ειναι αλήθεια). Κι επι τη ευκαιρία, πού είναι οι αντιδράσεις των «λευκών» Τούρκων για την εισβολή;
Αυτός έπρεπε να ‘ναι ο στόχος μας, ο συνασπισμός της Δύσης κατά της Τουρκίας και η ενημέρωση της Δυτικής αλλά και Αραβικής, μουσουλμανικής κοινής γνώμης, αλλά φυσικά κι η δική μας μέγιστη αποτρεπτική ικανότητα και η προετοιμασία του λαού. Αλλά στην Ελλάδα ασχολούνται με την ψήφο των αποδήμων, το σκάνδαλο Nοβάρτις κι ό,τι άλλο δευτερεύουν παρουσιάζουν ως πραγματικότητα, ενώ πρόκειται ακριβώς για άρνηση και συγκάλυψή της.
Και στην Κύπρο, εκτός των αντίστοιχων ανοησιών, έχουν και τον τουρκοκύπριο καθηγητή πανεπιστημίου που το ΑΚΕΛ έστειλε στην Ευρωβουλή κι αυτός ζητάει να γίνει επίσημη γλώσσα της ΕΕ η τουρκική, λόγω των τουρκοκυπρίων, αλλά δεν λέει λέξη για την τουρκική κατοχή. Αλλά αν οι τουρκοκύπριοι θέλουν να θεωρούνται ευρωπαίοι, να ξεσηκωθούν κατά των τούρκων κατακτητών και να ενσωματωθούν στην Δημοκρατία. Κι αν ο Ακιντζί θλίβεται για την Συρία να παραιτηθεί, γιατί κι αυτός ψευτοπρόεδρος άλλης εισβολής είναι και χρησιμοποιεί την εισβολή στην Συρία για ν’ αποκτήσει νομιμότητητα (αλλά συγκατατίθεται στις τούρκικες παρανομίες στην Κυπριακή ΑΟΖ).
Αντί, λοιπόν, Ελλάδα Κύπρος να εκμεταλλευτούν την εισβολή στην Συρία και να καταγγείλουν την Τουρκία για την εισβολή της στην Κυπριακή ΑΟΖ, αντί να θυμίσουν σε όλη την υφήλιο την παράνομη εισβολή και την συνεχιζόμενη επί 45 χρόνια κατοχή της Κύπρου, αντί να κινητοποιήσουν ό,τι μηχανισμούς διαθέτουν στην ΕΕ (όσο ανύπαρκτη κι ας είναι), στο ΝΑΤΟ, στον ΟΗΕ, στις πρωτεύουσες της Δύσης και του κόσμου όλου μέσω των πρεσβειών και προξενείων, αντί να θυμίσουν και να τροφοδοτήσουν όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, εφημερίδες, ιστότοπους με στοιχεία για την κατοχή στην Κύπρο, αντί να καταγγείλουν την κατά παράβαση ψηφισμάτων του ΟΗΕ ετοιμασία εποικισμού της Αμμοχώστου, αντί να καταγγείλουν τις τουρκικες απειλές στο Αιγαίο, την «γαλάζια πατρίδα», την περιφρόνηση και καταπάτηση του διεθνούς δικαίου, να θυμίσουν την προκλητική απουσία της Τουρκίας από τους αγώνες της ανθρωπότητας κατά του ναζισμού, του φασισμού και της αποικιοκρατίας, αντί να προπαγανδίζουν στις ΗΠΑ ότι αυτοί χάσανε 407.000 χιλιάδες στρατιώτες στον Β΄ ΠΠ και οι συμμαχοί τους Τούρκοι απολύτως κανέναν.
Αντί όλων αυτών των στοιχειωδών μέτρων, αυτοί κάνουν, παρά την θέλησή τους, στην ουσία, τετριμμένες, ανούσιες και προσβλητικές, για την κυπριακή και ελλαδική, άμεση και έμμεση, υποδούλωση, δηλώσεις.
Και ο μεν Δένδιας αποδοκίμασε την εισβολή 4 ώρες αφού εκδηλώθηκε, ο δε Σύριζα θυμήθηκε τον καλό του εαυτό των Πρεσπών και ζήτησε σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την Συρία.
Αλλά δεν την ζήτησε ούτε για την τουρκική εισβολή στην ΑΟΖ, ούτε για τον επικείμενο εποικισμό της Αμμοχώσου, ούτε για τις τουρκικές απειλές κατά της χώρας, ούτε για τον χάρτη με το μισό αιγαίο τούρκικο! Όχι, για κανένα απ’ αυτά που αφορούν την Ελλάδα. Τώρα κάνουν τους καλούς διεθνιστές και στρέφονται δήθεν κατά της Τουρκίας που προασπίζουν διαχρονικά μαρξισμός και ΕΣΣΔ.
Για να δούμε όμως, οι αντικειμενικοί ιστορικοί, Κωστής, Δερτιλής, Μαυρογορδάτος, Βερέμης, Λιάκος κλπ, κι οι καλοί εθνομηδενιστές που περιθάλπει και στηρίζει ο Σύριζα, θα πούν ευθέως ότι, στον αντίποδα της ιστορικής διαδρομής της Ελλάδας, η Τουρκία είναι ένα φασιστικό ρατσιστικό ιμπεριαλιστικό μόρφωμα που έχουμε κάθε δικαίωμα και υποχρέωση να αντιμετωπίζουμε όπως τους Ναζί; Θα ζητήσουν συγγνώμη για τις ανακρίβειες και τις ύβρεις εναντίον της Ελλάδας; Φαντάζομαι έχουν την συνειδησιακή ευπρέπεια.
Μένει, ωστόσο, ενεός κανείς απ’ την στάση των ελλαδικών και κυπριακών κομμάτων (το ΑΚΕΛ δεν συγκαταλέγεται σ’ αυτά, με το σπαθί του) και των αντίστοιχων κυβερνήσεων. Κι αν είναι ακριβές ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη διαμήνυσε ότι Ελλάδα-Κύπρος είναι ξεχωριστά κράτη κι έχουν διαφορετικά συμφέροντα, τότε αργά ή γρήγορα και το ‘22 θα επαναληφθεί και το ‘55 και το ‘74.
Γιατί η Τουρκία διαθέτει ένα ανίκητο υπερόπλο: Τους ΄Ελληνες πολιτικούς και στρατιωτικούς (εσχάτως και τους ιστορικούς). Αυτοί είναι οι τουρκικοί S-400, -500, -600, -1000. Aυτοί είναι η μεγάλη της δύναμη. Για όλα αυτά όμως στα επόμενα.
Ο Αλέξανδρος Ασωνίτης είναι συγγραφέας. Το τελευταίο του μυθιστόρημα Εκτέλεση, κυκλοφόρησε φέτος απ’ τις εκδ. Πατάκη. Συντονίζει την σχολή σεμιναρίων Ανοιχτή Τέχνη, στο Σύνταγμα.
Ανάρτηση από: http://ardin-rixi.gr
