Του Γιώργου Δελαστίκ
Μια τεράστια φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα κυριαρχούσε την Τετάρτη
στην πρώτη σελίδα της γαλλικής εφημερίδας «Λε Μοντ». Αβανταδόρικοι για τον ΣΥΡΙΖΑ
ο τίτλος και ο υπότιτλος. «Στην Ελλάδα, η ριζοσπαστική Αριστερά στις πύλες της εξουσίας»
ανέφερε ο τίτλος. «Το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο κάνει καμπάνια εναντίον της λιτότητας
που έχει επιβληθεί από την Ευρώπη, είναι το φαβορί για τις πρόωρες εκλογές του Ιανουαρίου»
πρόσθετε ο υπότιτλος. Ολόκληρη η δεύτερη σελίδα της εφημερίδας ήταν αφιερωμένη στην
Ελλάδα και στις πολιτικές εξελίξεις που έθεσε σε κίνηση η αποτυχία της κυβέρνησης
να συσπειρώσει 180 βουλευτές για να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. «Στην Ελλάδα,
η λιτότητα στη δοκιμασία της κάλπης» ανέφερε ο τίτλος της εφημερίδας, αφήνοντας
έξυπνα να εννοηθεί ότι οι Ελληνες ψηφοφόροι αποκλείεται να υπερψηφίσουν τη λιτότητα.
Δύο υπότιτλοι φρόντιζαν άλλωστε να υποβάλουν με τέχνη και διακριτικότητα αυτήν την
ιδέα.
«Φαβορί των βουλευτικών εκλογών της 25ης Ιανουαρίου, η ριζοσπαστική
Αριστερά θέλει να κάνει εκστρατεία εναντίον του ελληνικού πλάνου εξυγίανσης» έλεγε
ο πρώτος. «Κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης που παρακολουθήθηκε πολύ στην Αθήνα,
ο αρχηγός του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ διακήρυξε ότι ''ο Σαμαράς ανήκει ήδη στο παρελθόν''»
έγραφε ο δεύτερος υπότιτλος. Μέσα στο κλίμα αυτό, εντέχνως γελοιοποιούσε η «Μοντ»
τη δήλωση του Γάλλου επιτρόπου της Κομισιόν που είναι υπεύθυνος για την οικονομία,
του Πιερ Μοσκοβισί. «Μια ευρεία υποστήριξη των Ελλήνων ψηφοφόρων και πολιτικών ηγετών
υπέρ των μεταρρυθμίσεων που προωθούν την ανάπτυξη θα είναι ουσιώδης για να ευημερήσουν
εκ νέου στους κόλπους της ζώνης του ευρώ» είχε πει ο Μοσκοβισί τη Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου,
αμέσως μετά την αποτυχημένη τρίτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
«Ο Σόιμπλε έχει δίκιο. Στο Δίκαιο οι συμφωνίες πρέπει να εφαρμόζονται. Στην πολιτική
όμως πρέπει μερικές φορές να βρίσκεται το μέσον που διευκολύνει την εφαρμογή τους.
Από τη σταθερότητα της Ελλάδας εξαρτάται επίσης η σταθερότητα της
ΕΕ από τον Βορρά μέχρι τον Νότο» έγραφε η γαλλική εφημερίδα στο κύριο άρθρο της
στο φύλλο της Τετάρτης. Βαθύτερη είναι η ανάλυση του Τζίντιον Ράχμαν στους «Φαϊνάνσιαλ
Τάιμς» του Λονδίνου, παρόλο που η εφημερίδα αυτή εκφράζει τα συμφέροντα πρωτίστως
εκείνης της μερίδας του βρετανικού κεφαλαίου που ταυτίζεται με τη Γερμανία. Η ιδέα
ότι έχει πλέον αποτραπεί οριστικά ο κίνδυνος κατάρρευσης του ευρώ «ήταν πάντοτε
αφελής, όπως δείχνουν τώρα τα γεγονότα στην Ελλάδα» γράφει ο Βρετανός αρθρογράφος.
«Ο αδύναμος κρίκος στη θεωρία αυτή ήταν η ευρωπαϊκή πολιτική -και ειδικά ο κίνδυνος
ότι οι ψηφοφόροι θα εξεγείρονταν εναντίον της οικονομικής λιτότητας και θα έριχναν
τις ψήφους τους υπέρ ''αντισυστημικών'' κομμάτων που απορρίπτουν την ευρωπαϊκή συναίνεση
γύρω από το πώς να διατηρηθεί το ενιαίο νόμισμα.
Αν σπάσει αυτή η συναίνεση, ολόκληρο το ευπαθές οικοδόμημα από τραπουλόχαρτα
χρέους, διασώσεων και λιτότητας αρχίζει να ταλαντεύεται. Ακριβώς αυτό βλέπουμε στην
Ελλάδα τώρα» υπογραμμίζει. «Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχει δίκιο ότι το δημόσιο χρέος της
Ελλάδας είναι ουσιαστικά αδύνατον να αποπληρωθεί» διαπιστώνει και εξηγεί γιατί οι
Γερμανοί αρνούνται να παραδεχτούν αυτή την εξόφθαλμη αλήθεια, αναφέροντας μεταξύ
άλλων: «Υπάρχουν επίσης εξωτερικοί λόγοι που η Γερμανία είναι πολύ επιφυλακτική
στο να υποχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Μια διαγραφή χρέους για την Ελλάδα μπορεί να είναι
εφικτή, αλλά θα άνοιγε διάπλατα την πόρτα για παρόμοιες απαιτήσεις από την Ιταλία,
την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ισπανία, ακόμα και από τη Γαλλία»! Ιδού η πραγματική
αιτία! Το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, αλλά αν οι Γερμανοί το «κουρέψουν» κατά
ένα ποσοστό, θα κατακλυστούν από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες που χρωστάνε να «κουρέψουν»
και τα δικά τους χρέη! Ασήμαντες για τα ευρωπαϊκά κράτη οι απώλειες που θα έχουν
διαγράφοντας ακόμη και ολόκληρο το ελληνικό δημόσιο χρέος, αλλά εξαιρετικά δυσβάστακτες
αν πρέπει να κάνουν το ίδιο με τα χρέη και της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας!
Τι θα γίνει, λοιπόν, κατά τον
Αγγλο αρθρογράφο; «Οι Γερμανοί μπορεί να κάνουν περαιτέρω συμβιβασμούς όταν αναλογιστούν
την δύναμει αναρχία που θα προκληθεί από μια ελληνική έξοδο από το ευρώ» υποστηρίζει
και καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: «Ενας μπελαλίδικος συμβιβασμός φαίνεται ότι θα
είναι η έκβαση στην οποία στοιχηματίζουν οι αγορές. Αυτό είναι εκείνο που θα συμβεί,
υποδεικνύει η πρόσφατη ιστορία». Ως Αγγλος, βέβαια, δεν χάνει την ευκαιρία να θέσει
εν αμφιβόλω τη συνέχιση της ύπαρξης του ευρώ, κλείνοντας το άρθρο του ως εξής:
«Η ιστορία του ευρώ εκτυλίσσεται ακόμη, και το ευτυχές τέλος της βρίσκεται μακράν
του να είναι εγγυημένο»! Δεν έχει κι άδικο, εδώ που τα λέμε. Αν συνεχιστεί αυτή
η γερμανική πολιτική, το μέλλον του ενιαίου νομίσματος προβλέπεται ζοφερό…
Ανάρτηση από: http://www.ethnos.gr
