Η μια πατρίδα μας ταξιδεύει στα ελβετικά σαλέ, παίρνει μίζες από τις Siemens,
αγοράζει κάμερες που φωτογραφίζουν το λαό, έχει εφεύρει δεκάδες τρόπους
για να θωρακίζει το «είναι» και το «αντέχειν» της από τον εσωτερικό
εχθρό της. Η άλλη πατρίδα τρέχει για το μεροκάματα, ζει με 500 ευρώ,
πεθαίνει στην ανεργία και στην αλλότρια εργασία, αναγκάζεται να πληρώνει
τις θηλιές των τραπεζών που βλέπουν τα αμύθητα κέρδη τους να
αυξάνονται.
Αυτές
οι δύο πατρίδες συγκρούονται. Άτυπα και φανερά.. Υπόγεια και στους
δρόμους. Άλλοτε δυνατά κι άλλοτε αδύναμα. Αλλά συγκρούονται. Ο ένας
κόσμος δεν έχει τίποτε κοινό με τον άλλον. Στη Ρώμη, το χειρότερο
μαρτύριο ήταν όταν έδεναν ένα υγιές κορμί με ένα σαπισμένο ώσπου να
σαπίσει και αυτό. Οφείλουμε να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο γιατί αν
συνηθίσουμε το κακό, θα του μοιάσουμε!
Ε,
λοιπόν να το καταλάβουν: η δική μας πατρίδα δεν είναι οι εντολές των
τοκογλύφων! Η δική μας πατρίδα δεν είναι οι κυβερνητικοί εντολοδόχοι της
οικονομικής ολιγαρχίας και της τρόικας που κάνοντας την ανομία «νόμο»,
ψήφισαν και επικύρωσαν τους προσυμφωνημένους όρους των ξένων κηδεμόνων.
Η δική μας πατρίδα δεν είναι αυτοί που το λίπος γουργουρίζει ακόμη και
στη φωνή τους την ίδια στιγμή που ο γιατρός διέγνωσε υποσιτισμό των
μαθητών μας. Η δική μας πατρίδα δεν είναι αυτοί που φέρνουν τα
κοινωνικά δικαιώματα στο απόσπασμα, την ελληνική οικονομία ανέκκλητα
στη χρεοκοπία και τη χώρα στη νεοαποικιακή υποδούλωση και λεηλασία.
Δεκάδες φορές ως τώρα στην Ιστορία τον μονόδρομο προς τα Τάρταρα τον έχουν φράξει τα οδοφράγματα. Kάθε Mινώταυρος και κάθε Λαβύρινθος μπορεί να αντιμετωπιστεί!
Όταν
γυρεύεις το θαύμα πρέπει να σπείρεις το αίμα σου στις οχτώ γωνιές των
ανέμων, γιατί το θαύμα δεν είναι πουθενά, παρά κυκλοφορεί μέσα στις
φλέβες των ανθρώπων.
Ανάρτηση από : http://www.alfavita.gr/
