Ήταν τρελός (Νότης Σφακιανάκης για τον Σολωμό Σολωμού)

Ήταν τρελός, γι' αυτό και τού πρεπε η δόξα κι αυτοί τον πρόδωσαν με θάνατου φιλί Ενός τρελού πάντα μπροστά τραβάει η λόξα για να φοβούνται και να κρύβονται οι δειλοί Ήταν τρελός, γι' αυτό τον ξέχασαν οι αγύρτες σαν το τσιγάρο του στα χείλη η ζωή Από τι φτιάχνονται των προδοτών οι φύτρες και δεν τιμούνε όσους έχουνε φωνή Τρελό αδέλφι μου, έγινες ντέρτι μου σ' ένα τραγούδι πόσο θάρρος να στριμώξω; Γίνε σημαία μου κι έλα παρέα μου αυτούς στον σβέρκο μου που κάθισαν να διώξω Στα μαύρα χόρευε με δοξαριές θανάτου ούτε τον ένοιαζε που φεύγει και μαγκιά του Ήταν τρελός κι αυτοί χαράμισαν μια σφαίρα γιατί οι δειλοί πάντα τους άοπλους χτυπούν Μα, αυτός αθάνατος γυρίζει στον αγέρα κι αυτοί οι αθάνατοι δεν φεύγουν, πάντα ζουν Τρελό αδέλφι μου, έγινες ντέρτι μου σ' ένα τραγούδι πόσο θάρρος να στριμώξω; Γίνε σημαία μου κι έλα παρέα μου αυτούς στον σβέρκο μου που κάθισαν να διώξω Στα μαύρα χόρευε με δοξαριές θανάτου ούτε τον ένοιαζε που φεύγει και μαγκιά του Τρελό αδέλφι μου, έγινες ντέρτι μου σ' ένα τραγούδι πόσο θάρρος να στριμώξω; Γίνε σημαία μου κι έλα παρέα μου αυτούς στον σβέρκο μου που κάθισαν να διώξω Στα μαύρα χόρευε με δοξαριές θανάτου ούτε τον ένοιαζε που φεύγει και μαγκιά του