Για να μη τρελαθώ

Του θείου Βρασίδα

Να διευκρινίσω από την αρχή ότι είμαι ενάντια στη 19^η πράξη νομοθετικού περιεχομένου της κυβέρνησης (και σε όλες τις προηγούμενες εννοείται) που μέσα σε 4 ώρες από την έκδοσή του, έκλεισε η ΕΡΤ και πετάχτηκαν στο δρόμο 2.700 εργαζόμενοι.

Η κοινοβουλευτική χούντα της τρικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά Βενιζέλου Κουβέλη είναι χειρότερη από την στρατιωτική χούντα του Παπαδόπουλου. Η πρώτη συνταγματικά εκλεγμένη, τα βάζει με όλους τους πολίτες αυτής της χώρας, ενώ η δεύτερη κυβερνώντας πραξικοπηματικά τα έβαζε με τους ενοχλητικούς δημοκράτες, συνοδοιπόρους και τους κομμουνιστές.

Είναι ανθέλληνες, υποτακτικοί του τραπεζικού κεφαλαίου, δρουν με θρησκευτική ευλάβεια βάσει των σχεδίων των ξένων και ντόπιων ελίτ, για την φτωχοποίηση της πατρίδας, το ξεπούλημα ότι κοινού υπάρχει σ΄αυτόν το τόπο, τη μεγιστοποίηση των κερδών κάποιων σε περίοδο κυρίως πολιτικής και μετά οικονομικής κρίσης.

 Για να μη τρελαθώ όμως, η ΕΡΤ του σήμερα, η ΕΡΤ του χθες, τι ήταν; Ακούω τις μέρες αυτές για δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση, για εθνική ραδιοφωνία και τηλεόραση και άλλες σαχλαμάρες για να μην πω παπαριές. Ούτε δημόσια ούτε εθνική ήταν. Εκτός από κανάλι, σταθμός κάποιων πολιτιστικού περιεχομένου ποιοτικών εκπομπών, κάποιων εκπομπών μη ιδιαίτερα εξαρτημένων από την κρατική εποπτεία, κάποιων θρησκευτικού περιεχομένου εκπομπών, κάποιων παρελάσεων κλπ ήταν ο επίσημος προπαγανδιστής των εκάστοτε κυβερνήσεων. Της εκάστοτε κατάστασης. Του συστήματος. Των ελίτ. Κρατική ήταν και όχι δημόσια, εθνικής εμβέλειας και όχι εθνικής σημασίας και για εθνικό όφελος. Τα καθεστώτα χρειάζονται τα μέσα διαμόρφωσης και επιβολής συνείδησης στους υπηκόους (όχι πολίτες) τους. Μέσα μαζικής αποχαύνωσης πλήρως ελεγχόμενα και κατευθυνόμενα από το κράτος και την εκάστοτε κυβέρνησή του. Τέτοια ήταν η ΕΡΤ. Διορισμένα ελεγχόμενα διοικητικά συμβούλια (με εκπροσώπηση των εργαζομένων και διαφόρων κοινωνικών ομάδων, για να κλείνουν στόματα...), υποχρεωμένα να εξυπηρετούν καθεστωτικά συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα των εργαζομένων ή των πολιτών της πατρίδας μας. Μόνο ουδέτερη δεν ήταν και δεν μπορούσε να ήταν η ενημέρωση από αυτήν την ΕΡΤ. Ήταν πάντα με το μέρος και το συμφέρον της εξουσίας και ενάντια στον εξουσιαζόμενο.

Για να μη τρελαθώ όμως, όλοι δεν ξεσάλωσαν, πανηγύρισαν ή απλώς χειροκρότησαν την ¨ελεύθερη¨ ραδιοφωνία και την ¨ελεύθερη¨ τηλεόραση; Ιδιωτική, δημοτική ή κομματική; Όλοι. Αριστεροί, αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί, φιλελεύθεροι, νεοφιλελεύθεροι. Χαμός με τον δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό 9,84 του δήμαρχου Αθήνας Έβερτ, που θα απεγκλώβιζε τον πολίτη από την ΠΑΣΟΚικη κυβερνητική προπαγάνδα. Ελεύθερη ραδιοφωνία την αποκαλούσαν. Μετά ήρθε η ¨ελεύθερη¨ ιδιωτική τηλεόραση. Βήμα ανεξάρτητης έκφρασης γνώμης!!! Και ας ήταν από την αρχή το μετερίζι διαπλοκής μεγαλοεκδοτών, μεγαλοεργολάβων, μεγαλοεπιχειρηματιών με το κράτος και το δημόσιο χρήμα… Στην άκρη και στην απαξίωση η κρατική ΕΡΤ, τηλεθέαση στο ζενίθ το MEGA κλπ... Ο ρόλος του πολίτη στην άκρη και δώσε εύπεπτα σκουπίδια στον τηλεθεατή. Οι μεγαλοκαρχαρίες εκβίαζαν τους πολιτικούς που πλέον ήταν οι μαϊντανοί τους στις πολιτικού ενδιαφέροντος νυκτερινές εκπομπές τους. Παλιά οι επιχειρηματίες για να κάνουν την ¨δουλεία¨ τους, έψαχναν και φυσικά εύκολα εύρισκαν πολιτικούς με ¨κατανόηση¨ δηλαδή έπρεπε να τα έχουν καλά με τους πολιτικούς. Σήμερα οι πολιτικοί για να εκλεγούν πρέπει να τα έχουν καλά με τους επιχειρηματίες που έτσι και αλλιώς είναι στον χώρο του ιδιωτικού ραδιοφώνου, της ιδιωτικής τηλεόρασης αλλά και μέσων μαζικής δικτύωσης στο διαδύκτιο. Το κρατικό χρήμα είναι το περισσότερο ελκυστικό είδος για τους κρατικοδίαιτους ντόπιους και ξένους επιχειρηματίες.

Για να μη τρελαθώ όμως, με την προάσπιση της ΕΡΤ, δεν προασπίζομαι την λογοκρισία που επέβαλε και την απόκρυψη από τον πολίτη της πραγματικής ενημέρωσης γεγονότων. Αναφέρω αυτό διότι στη σημερινή μου επίσκεψη στον υπό κατάληψη (ορθώς) χώρο της ΕΡΤ, συνάντησα φίλο φοιτητή που πριν κάποιους μήνες είχε καταλάβει με άλλους συμφοιτητές του το στούντιο μετάδοσης των ειδήσεων της ΕΡΤ, διαμαρτυρόμενοι διότι δεν είχε γίνει αναφορά ότι οι φοιτητικές σχολές τελούσαν υπό κατάληψη σχεδόν ένα μήνα… Τότε αυτός ήταν μέσα διαμαρτυρόμενος, και εγώ με λίγους άλλους έξω συμπαραστεκόμενος. Τώρα και οι δύο μέσα…

Για να μη τρελαθώ όμως, είμαι ενάντια στην κατάλυση της όποιας δημοκρατίας μας επιτρέπουν να απολαμβάνουμε οι ντόπιες και ξένες ελίτ. Μόνο αυτό με κινητοποιεί. Δεν με κινητοποιεί το ¨δράμα¨ που ζει η Στάη και άλλοι συνεργάτες του καθεστώτος τους. Για τους έρμους χαμηλόμισθους εργαζόμενους της κρατικής ΕΡΤ πονώ. Σε αυτούς συμπαρίσταμαι. Γιατί αυτούς τους θέλω ξύπνιους, ενεργούς και ανατρεπτικούς όταν το καθεστώς θα απολύσει τους επόμενους και έμενα…

Fοτο: Takis