Η συστηματική ακύρωση των οραμάτων μας έχει επιφέρει τεράστιες αλλαγές στην προσωπικότητα και στον χαρακτήρα του σύγχρονου Κύπριου, τέτοιες που ο σύγχρονος Κύπριος είναι πια απλώς σύγχρονος και όχι Κύπριος.
Η ακύρωση του οράματος της ΕΝΩΣΗΣ και η υπογραφή των συνθηκών Ζυρίχης-Λονδίνου ήταν ένα από τα πιο ισχυρά πλήγματα, μιας και ο αγώνας της ΕΟΚΑ δημιούργησε με το μεγαλείο του πολλές προσδοκίες. Η κεκτημένη ταχύτητα μιας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ δεν άφησε τα αποτελέσματα να φανούν εξ αρχής, αν και πολλοί προειδοποίησαν για τις τραγωδίες που θα μας έζωναν στα χρόνια που θα ακολουθούσαν. Με την ενωσιολογία, κυβέρνηση και πολιτικός κόσμος θα ακολουθήσουν μιαν πορεία ενδυνάμωσης της ανεξαρτησίας και εδραίωσης των νέων πια κρατικών συνθηκών της νέας Κύπρου. Από το ’60 έως το ’74, με την τελική ακύρωση του οράματος της ΕΝΩΣΗΣ και με το κυνήγι μάλιστα των ενωτικών, ακόμη και αγωνιστών της ΕΟΚΑ, το συγκρότημα εξουσίας θα δώσει το τελικό του στίγμα, χωρίς βέβαια να εγκαταλείπει κανείς την ενωσιολογία. Οι ενωτικοί, ταπεινωμένοι πια από το ίδιο το κράτος που οι αγώνες τους δημιούργησαν, εξαθλιωμένοι πια και χιλιοπροδομένοι και χωρίς ηγέτες ικανούς να δώσουν την ελπίδα αλλιώς, κατέληξαν στη βία με την ΕΟΚΑ Β’, τα εμφυλιακά παρατράγουδα, τη σύμπραξη ακόμη με τους προδότες χουντικούς, για να καταλήξουν στο πραξικόπημα που θα έδινε την ευκαιρία στην Τουρκία να υλοποιήσει τα σχέδιά της όπως ήθελε, χωρίς ουσιαστική αντίσταση.
Μετά την εισβολή, ο κόσμος της Κύπρου, ηττημένος, ταπεινωμένος και χιλιοπροδομένος, δεν θα βρει νεπαμόν. Το ίδιο συγκρότημα εξουσίας που έπνιξε τα πιο γλυκά, αθώα και πανανθρώπινα οράματα του λαού μας, που δεν ήταν άλλα παρά η ΕΝΩΣΙΣ και η Ελευθερία, θα συρθεί ξανά σ’ έναν καινούργιο αγώνα, να βρει νέα οράματα και νέα συνθήματα για να κρατά το πόπολο στη μέθη. Το νέο όραμα ήταν η περιβόητη ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ. Μόνο που οι πρόσφυγες στα τσαντίρια και στους συνοικισμούς, στις Αραπιές και στην ξενιτειά και στα εργοστάσια, είχαν σαν προτεραιότητα να ταΐσουν και να ντύσουν τα παιδιά τους και ξανά έφαγαν το κουτόχορτο. Οι ελάχιστοι που δεν πίστεψαν τα ψέματα τα μεγάλα ήσαν πολύ λίγοι για να κάνουν τη διαφορά και αν μάλιστα τολμούσαν δημοσίως να πουν κάτι, υπήρχε έτοιμη η ρετσινιά του πραξικοπηματία για να φιμωθείς πριν το πάρεις χαμπάρι. Κάποιοι που είδαν τους συγχωριανούς τους να μεταφέρονται αντί σε έναν τόπο, όπως ήταν λογικό, σε 50 διαφορετικά χωριά, κατάλαβαν νωρίς πως δεν υπάρχει επιστροφή. Όμως στα μπαλκόνια της πολιτικής η επιστροφή και η απελευθέρωση είχαν την πρώτη θέση. Εν ονόματι της επιστροφής έγιναν και τα μεγαλύτερα πολιτικά και οικονομικά εγκλήματα. Η ηγεσία θα διαψευστεί ξανά και ο λαός θα υποστεί άλλο ένα τραυματικό σοκ, όταν σιγά σιγά αλλά μεθοδικά η επιστροφή καταλήγει σταδιακώς σε μόνο κάποιες περιοχές, μετά δεν θα είναι επιστροφή για όλους αλλά για κάποιους, για να καταλήξει σε επιστροφή μονοήμερη τύπου εκδρομής όπως ακριβώς επιθυμούν οι Τούρκοι. Όπως έγινε με την ΕΝΩΣΗ, έτσι και με την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ-ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ, οι αίτιοι του κακού ήσαν αυτοί που πίστεψαν σε αυτά τα οράματα. Τώρα αν επιμένεις στη δική σου επιστροφή και είσαι Κερυνειώτης, μπορεί να φας και ξύλο, μπορεί να σε αποκαλέσουν πραξικοπηματία, ανεξαρτήτως αν στο πραξικόπημα ήσουν τριών χρόνων, ανεξαρτήτως εάν το σώμα σου είναι γεμάτο σφαίρες ακόμη από την αντίστασή σου εναντίον των Τούρκων.
Στη δεκαετία του 2000 πια το νέο όραμα του λαού που τόσα χρόνια δούλεψε σκληρά και είδε τα όνειρά του να γίνονται εφιάλτες είναι να ζήσει με κάποιες ανέσεις, απλά πράγματα δηλαδή, ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο, σπουδασμένα τα παιδιά, ένα ταξίδι αναψυχής που δεν έκανε στα νιάτα του, μια πιο εύκολη ζωή. Όλες οι θυσίες του λαού ανταμείφθηκαν μ’ ένα βιοτικό επίπεδο που επέτρεψε στους πολλούς να ζήσουν μιαν άλλη ζωή. Φυσικά πολλοί πάλι προειδοποιούσαν πως το υψηλό βιοτικό επίπεδο θα έχει το τίμημά του, πως μ’ αυτό αλλοτριώνεται ο Κύπριος και από άνθρωπος των μεγάλων οραμάτων γίνεται άνθρωπος Ευρωπαίος, ψόφιος και πουλημένος.
Πάει και αυτό του το όραμα τώρα. Η κυβέρνηση Χριστόφια στην αρχή και μετά η κυβέρνηση Αναστασιάδη ολοκληρώνουν τον εφιάλτη. Όχι μόνο κατάφεραν να εξουδετερώσουν την ΕΝΩΣΗ και την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, κατάφεραν κιόλας, με τα μνημόνια και τις τρόικες, να μας μετατρέψουν σε ζόμπι, σε άβουλα ζώα που θα δουλεύουν για να μας δουλεύουν οι εξουσιαστές μας και οι Ευρωπαίοι. Η καταστροφή είναι πια ολική. Η μεγάλη μάζα των Κυπρίων δεν θα είναι αυτός ο λαός που έβγαλε Αυξεντίου, Παλληκαρίδηδες, Μάτσηδες και Γιάλλουρους, Σολωμούς και Καραολήδες, αλλά ένας λαός ηλίθιων κυπριλλίδων, όπως αυτούς που βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας, στα κυπριακά τηλεπαιχνίδια και στις τηλεοπτικές σειρές.
Ο νέος Κύπριος είναι πια γεγονός. Ερμαφρόδιτος και χιλιοπροδομένος, αναζητεί τον εαυτό του όχι στο ένδοξο παρελθόν του, όχι στα ιερά και όσια της φυλής, αλλά στο κυνήγι της αλλοτρίωσης και του ψεύτικου μοντερνισμού, στο κυνήγι μιας ξενικής συμπεριφοράς που θα τον κάνει να νιώθει πιο Ευρωπαίος, πιο μαλάκας και προφανώς μία στρεβλωμένη προσωπικότητα. Ακόμη και αυτός ο νέος Κύπριος χρειάζεται κουτόχορτο, κάποιο έστω όραμα για να μην είναι επικίνδυνος για το συγκρότημα εξουσίας. Το νέο όραμα είναι το ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ, τουτέστιν ο Πόρτος, διότι φυσικό αέριο χωρίς λαό έτοιμο να υπερασπιστεί την πατρίδα του, την εκκλησία του και τον πολιτισμό του είναι ΠΟΡΤΟΣ, τίποτε άλλο.
Εμείς επιμένουμε να ξεσκεπάζουμε τις κάθε λογής εξουσίες. Το επαναστατικό πρόταγμα, σήμερα και αύριο και εις τους αιώνες τους άπαντες, είναι η ΕΝΩΣΙΣ- ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΙΣ και τίποτε άλλο. Μόνο αυτά αναιρούν τον κυπριλλισμό, τον μοντερνισμό και την ισοπέδωση του ευρωπαϊκού οδοστρωτήρα που θέλει τον Ελληνισμό όχι μια δύναμη αντίστασης, αλλά ένα καθολικο-προτεσταντικό προτεκτοράτο που ζει φυσικά σε πιο θερμές περιοχές της γηραιάς ηπείρου. Τα δύο οράματά μας τα παλιά μάς ελληνοποιούν, μας θέτουν προ των ευθυνών μας. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού, για να μαλθακέψουμε κι άλλο, ώσπου να γίνει το γαίμαν μας νερόν.
Ανάρτηση από: http://vasosftohopoullos.wordpress.com
