Εκείνα τα χρόνια

Λένε πως εκείνα τα χρόνια χάσαμε τα ίχνη
του τι σημαίνει να λες εμείς, εσείς
βρεθήκαμε περιορισμένοι
σ’ ένα εγώ
κι όλα μας φαίνονταν
ανόητα, άξια ειρωνείας, τρομερά:
προσπαθούσαμε να ζήσουμε ιδιωτεύοντας
διότι, ναι, αυτή ήταν η μοναδική ζωή
που αντέχαμε να παρακολουθήσουμε

Όμως τα μεγάλα σκοτεινά πουλιά της ιστορίας ούρλιαζαν
κι ας κατευθύνονταν αλλού, με τα ράμφη και τα γρανάζια τους,

εφορμούσαν στις ακτές ουρλιάζοντας,
διαπερνώντας τη μαινόμενη ομίχλη,
εκεί που στεκόμασταν εμείς λέγοντας εγώ

Adrienne Rich 

In Those Years

In those years, people will say, we lost track 
of the meaning of we, of you 
we found ourselves 
reduced to I 
and the whole thing became 
silly, ironic, terrible: 
we were trying to live a personal life 
and, yes, that was the only life 
we could bear witness to 

But the great dark birds of history screamed and plunged 
into our personal weather 
They were headed somewhere else but their beaks and pinions drove 
along the shore, through rages of fog 
where we stood, saying I

Ευχαριστώ την φίλη Δήμητρα Π.