Χαρακτηριστική απόδειξη της παραπάνω διαπίστωσης αποτελεί το «όραμα» των «κροίσων» του κρυπτονομίσματος, να χτίσουν μια «κρυπτο - ουτοπία» στο Πουέρτο Ρίκο, αρχικά αποκαλούμενη κιόλας, Puertopia, αλλά πλέον γνωστή με το όνομα Sol. Ο σκοπός είναι απλός: Να πληρώνουν λιγότερους, έως και καθόλου, φόρους.
Φιλοδοξούν, παράλληλα, να δείξουν πώς θα μοιάζει μια πόλη του μέλλοντος χτισμένη με τις μεθόδους της τεχνολογίας blockchain που χρησιμοποιούν για τις περισσότερες συναλλαγές τους, παράλληλα με την ανάπτυξη ενός νέου ψηφιακού κρυπτογράφου.
Αλλά δεν είναι τόσο «λαλίστατοι» στο ποιους θα αφορά αυτός ο «παράδεισος»: Τους πολλούς ή τους λίγους;
Το Πουέρτο Ρίκο καταστράφηκε τον περασμένο χρόνο από τον τυφώνα «Μαρία» και με τις ΗΠΑ να μην βοηθούν και πολύ, χρειάζεται απεγνωσμένα επενδύσεις για την ανασυγκρότηση των υποδομών του.
Το νησί αντιμετώπιζε ήδη σοβαρά οικονομικά προβλήματα και πριν την φυσική καταστροφή. Γεγονός το οποίο εξηγεί σε έναν βαθμό τους λόγους για τους οποίους οι τοπικές αρχές χαιρετίζουν, έστω και προσεκτικά την άφιξη - ή «απόβαση»; - των πλούσιων του κρυπτονομίσματος.
Αλλά με ποιο κόστος;
Το εξαιρετικά ενδιαφέρον από το παράδειγμα του Πουέρτο Ρίκο είναι ένα «παιχνίδι» των λέξεων, που μπλέκει με έναν συναρπαστικό τρόπο όρους που επιχειρούν να εξηγήσουν ιστορικές και κοινωνικές εξελίξεις, με εκείνους που περιγράφουν σύγχρονες μορφές συναλλαγών, όπως το κρυπτονόμισμα.
Έτσι, ο όρος «κρυπτο - αποικιοκρατία», ο οποίος περιγράφει, από μια συγκεκριμένη ανάλυση, αυτό που πάει να συμβεί με τους επιχειρηματίες του κρυπτονομίσματος στο Πουέρτο Ρίκο, όχι μόνο δεν είναι καινούργιος, αλλά «γεννήθηκε» πολύ πριν την εμφάνιση των κρυπτονομισμάτων, για εντελώς διαφορετικές, επιστημονικές ανάγκες, οι οποίες όμως, όπως θα δούμε, «δένουν» εκπληκτικά με την έλευση της «ελίτ» του κρυπτονομίσματος στο Πουέρτο Ρίκο.
Ο όρος κρυπτο-αποικιοκρατία λοιπόν δεν είναι καινούριος. Εφευρέθηκε πριν από 18 χρόνια από τον ανθρωπολόγο, Michael Herzfeld και δεν θα μπορούσε να έχει οποιαδήποτε σχέση με τα κρυπτοσυστήματα, αφού τέτοιου είδους δίκτυα δεν υπήρχαν πριν το 2009. Με τον όρο αυτό ο Herzfeld περιέγραφε την κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική εξέλιξη χωρών που «συνδύασαν» την εθνική ανεξαρτησία τους, με μια μαζική, λανθάνουσα, «κρυπτή» εξάρτηση σε οικονομικό και πολιτισμικό πεδίο, από ξένα αναπτυξιακά μοντέλα. Χρησιμοποίησε λοιπόν την αρχική έννοια της λέξης «crypto» - κρυμμένη, μυστική ή λανθάνουσα.
Αυτές οι χώρες είναι τυπικά ανεξάρτητες, αλλά ο εθνικός πολιτισμός τους αναμορφώνεται για να ταιριάζει σε ξένα μοντέλα και πρότυπα. Η αποικιοκρατία με αυτή την έννοια δεν είναι φανερή όπως το όπλο του αποικιοκράτη, αλλά καλυμμένη πίσω από την ανατροπή και διαμόρφωση των κανόνων στο εποικοδόμημα (κουλτούρα, μόδα, εκαπίδευση κλπ).
Τελικά, όμως, αυτός ο ορισμός της κρυπτο-αποικιοκρατίας ταιριάζει σχεδόν απόλυτα με τις κοινωνικοοικονομικές συνέπειες της «κρυπτο - ουτοπίας».
Crypto land
Υπάρχει μια βαθιά σχέση μεταξύ του Ελευθερισμού ως κίνημα, με το κρυπτονόμισμα. Τα κρυπτοσυστήματα, όπως το bitcoin, βασίζονται σε μια αποκεντρωμένη, εξωγενή και μη ρυθμιστική προσέγγιση, με τον ίδιο τρόπο που ο Ελευθερισμός, ως ηθική θεωρία του καπιταλισμού, υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος έχει δικαίωμα να διαθέτει την ιδιοκτησία του όπως επιθυμεί, σε αντίθεση με την κανονιστική, εργαλειακή προσέγγιση των αστικών κρατών στην καπιταλιστική αγορά, ως απόηχος των σπαραγμάτων του κεϋνσιανισμού.
Παρόλ’ αυτά και ακριβώς επειδή τα παραπάνω σημαίνουν ακόμη πιο αποχαλινωμένο φιλελευθερισμό, οι δισεκατομμυριούχοι του κρυπτονομίσματος θα απολαμβάνουν μόνοι τους την «παιδική χαρά» της Καραϊβικής, αποκλείοντας την μεγάλη μάζα των φτωχών ντόπιων. Σύμφωνα με την επιθεώρηση «The Conversation», οι περισσότεροι άνδρες επιχειρηματίες, οι οποίοι μετακόμισαν πέρυσι στο Πουέρτο Ρίκο και σχεδιάζουν να κάνουν περισσότερα από ό,τι να δημιουργήσουν απλώς μια κρυπτο - τράπεζα, θα φέρουν, ενδεχομένως, κρυπτο-ελευθεριακές ιδέες στο νησί.
Το όραμά τους είναι παρόμοιο με μια άλλη πιθανή ουτοπία κρυπτογράφησης, την «Ελεύθερη δημοκρατία της Liberland», η οποία ισχυρίζεται ότι είναι ένα «έθνος», το οποίος βρήκε γη στην δυτική όχθη του ποταμού Δούναβη και χρησιμοποιεί το bitcoin ως «εθνικό» νόμισμα. Στην Sol, η κρυπτο-ελίτ θέλει να χρησιμοποιήσει το blockchain* και για να δημιουργήσει ένα εκλογικό σύστημα, αλλά ακόμη και να εκδώσει ταυτότητες και πιστοποιητικά «υπηκοότητας».
Πρόκειται για μια συμπεριφορά, η οποία, σύμφωνα με την ανάλυση του «The Conversation», επιχειρεί να «απορροφήσει» τις συνέπειες του «καταστροφικού καπιταλισμού» και να χρησιμοποιήσει την οικονομική και περιβαλλοντική κρίση για να δημιουργήσει μια «ελευθεριακή» κοσμοθεωρία. Οι εξαθλιωμένοι ντόπιοι ίσως να μην συμμερίζονται τα «οράματα» των πλούσιων «εισβολέων», αλλά οποιαδήποτε προσφορά βοήθειας σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να φανεί σωτήρια, με ελάχιστη σκέψη για τις συνέπειες.
Το ενεργειακό «κρυπτο-ζόμπι»
Πέρα από το γεγονός ότι η «κρυπτο-ουτοπία» δεν αμφισβητεί - αντίθετα «μακιγιάρει» - την καπιταλιστική βαρβαρότητα, υπάρχει και ακόμη μία πιο άμεση συνέπειά της στην τοπική κοινωνία. με την πρόκληση σοβαρών περιβαλλοντικών βλαβών. Το Πουέρτο Ρίκο παραμένει σε βαθιά ενεργειακή κρίση μετά τον τυφώνα «Μαρία», καθιστώντας την ιδέα του Sol απλά μη πρακτική. Μια συναλλαγή bitcoin καταναλώνει 215 κιλοβατώρες (KWh), αρκετές για να παρέχουν ενέργεια σε δεκάδες νοικοκυριά στο νησί, όταν το δίκτυο ήταν σε πλήρη ισχύ.
Η ετήσια κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας για την εκμετάλλευση του bitcoin αυξήθηκε από 9,5 terawatt-ώρες (TWh) ετησίως, σε 48 TWh τους τελευταίους 12 μήνες, ή αλλιώς, 2,5 φορές υψηλότερη από τη συνολική κατανάλωση των 19 TWh του Πουέρτο Ρίκο. Οι πόροι και οι υποδομές, μετά τον τυφώνα «Μαρία», είναι πολύ πιεσμένοι για να υποστηρίξουν την λειτουργία του κρυπτονομίσματος στο νησί.
Τα πλουσιόπαιδα του κρυπτονομίσματος έκαναν την περιουσία τους πάνω στην ταχεία ανάπτυξη των αγορών κρυπτογράφησης, οι οποίες είναι προβληματικές λόγω των εγγενών τους ρίσκων. Είναι ένα παιχνίδι για πλούσιους ανθρώπους που μπορούν να εξαργυρώσουν γρήγορα και να «κλειδώσουν» κέρδη, έχοντας υπάρξει προγραμματιστές και διαχειριστές ενός προϊόντος - «φούσκα». Αυτό είναι χαρακτηριστικό «φούσκα»: Εκείνοι που μπαίνουν νωρίς πάνε καλά, όσοι μπαίνουν αργότερα φτωχαίνουν.
Μέχρι στιγμής φαίνεται από σχετικές έρευνες, ότι οι τιμές του κρυπτονομίσματος είναι σχετικά ανεπηρέαστες και απομονωμένες από τις διαταραχές που μεταδίδονται από άλλα περιουσιακά στοιχεία, όπως ο χρυσός και οι μετοχές. Αλλά οι αξίες και οι τιμές των κρυπτονομισμάτων είναι βαθιά αλληλένδετες μεταξύ τους, οπότε μια πτώση στην τιμή του bitcoin επηρεάζει άλλα εικονικά νομίσματα.
Εάν το bitcoin καταφέρει να τα βγάλει πέρα από την τελευταία πτώση της τιμής του, τότε είναι πιθανό ότι η κρυπτο-αποικιοκρατία θα εξαπλωθεί αργά σε όλο τον κόσμο. Οι κρυπτο-ελευθεριακοί - αν ακολουθήσουν το μοντέλο Sol - θα μπορούσαν να επικεντρωθούν σε εκείνες τις περιοχές του κόσμου που έχουν καταστραφεί από σεισμούς, τσουνάμι, τυφώνες και οικονομικές κρίσεις.
Όμως το κρυπτονόμισμα τείνει να γίνει πανάκεια για την οικονομική ανάκαμψη. Τον Δεκέμβριο, η Βενεζουέλα ανήγγειλε τη δημιουργία ενός νέου κρυπτονομόσματος, του «petro», που θα στηρίζεται από αποθέματα της χώρας σε πολύτιμα μέταλλα, πετρέλαιο και διαμάντια. Ελπίζει να χρησιμοποιήσει αυτό το κρυπτονόμισμα για να καταπολεμήσει τις κυρώσεις των ΗΠΑ, τον υψηλό πληθωρισμό και τις χαμηλές τιμές του πετρελαίου.
Ωστόσο, οι «λύσεις» bitcoin για τις αναπτυσσόμενες χώρες - γνωστές στο παρελθόν ως νεοαποικιοκρατία - δεν πρέπει να θεωρούνται ως η τελική λύση για την διαχείριση καταστροφών και κρίσεων. Διότι, όσο εικονικά κι αν είναι τα νομίσματα, ο πλούτος στον οποίο οδηγούν ή αντανακλούν είναι πραγματικός. Και στην πραγματική ζωή, ούτε οι καν οι «κρυπτο-ουτοπίες» αφορούν τους πολλούς.
* Ο δημόσιος κατάλογος όλων των συναλλαγών κρυπτογράφησης που έχουν ποτέ εκτελεστεί.
Ανάρτηση από: http://tvxs.gr
