Της Αθανασίας Φωτιάδη
Ο Θέμος
Στοφορόπουλος αναλαμβάνει την ελληνική πρεσβεία στην Κύπρο, στις αρχές του
1987, όπου παράλληλα εκείνη την περίοδο αναδύεται ένα κίνημα λαϊκό που είχε απογοητευτεί από τις πολιτικές ηγεσίες
του νησιού που απέτυχαν να δημιουργήσουν μια εθνική στρατηγική απελευθέρωσης
αλλά αντιθέτως με τις διαρκείς υποχωρήσεις τους υποθήκευαν το μέλλον της Κύπρου
και του Ελληνισμού με νέα τετελεσμένα που οδηγούσαν σε πλήρη υποδούλωση του
νησιού. Ο λαϊκός αυτός ξεσηκωμός πήγαζε από τη δράση των προσφυγικών σωματείων
που είχαν ως σκοπό την επιστροφή των εκτοπισμένων στα πάτρια εδάφη, στα
κατεχόμενα χωριά και πόλεις.
Δημιουργήθηκε
λοιπόν η Κίνηση γυναικών “Η Επιστροφή” που αγκαλιάστηκε από τον λαό μαζικά. Ο
πρέσβης ζούσε από κοντά τις εξελίξεις αυτού του αγώνα με επικεφαλής τις
γυναίκες. Έδινε και ο ίδιος τον δικό του αγώνα απέναντι στους πρέσβεις των
ιμπεριαλιστικών κέντρων H.Π.Α. και Μ. Βρετανίας που επιδίωκαν να προωθήσουν ως
επίσημη γλώσσα την αγγλική στο υπό ίδρυση Κυπριακό Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας.
Αξίζει
νομίζω να σταθώ στο σημείο αυτό για να τονίσω την σθεναρή του στάση στο καίριο
αυτό ζήτημα. Ο Θέμος
Στοφορόπουλος είχε έναν ήρεμο και αποφασιστικό τρόπο να σου μεταδίδει
πως βίωσε όλα αυτά τα γεγονότα στην Κύπρο κατά την διάρκεια της θητείας του.
Δέχθηκε ισχυρές πιέσεις για το γλωσσικό ζήτημα, όταν οι Αγγλοσάξονες ήθελαν να
συναινέσει,
αλλά ο ίδιος δεν υπέκυψε και τους αντιμετώπισε με εκείνο το ακαταμάχητο σθένος
που τον διέκρινε.
