Αυτό το διάστημα της αφωνίας, παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα, ακούγοντας και διαβάζοντας τα κάθε λογής πενάκια και προσπαθώντας να ξεχωρίσω τις πένες, να δω ένα αμυδρό φως στο βαθύ σκοτάδι της ευρωπαϊκής μας Ελλάδας έβγαλα ένα και μόνο συμπέρασμα.
Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς!!!
Παραμένουμε δεμένοι σαν γαϊδούρια που γυρνούν το μαγκανοπήγαδο, σε ένα πηγάδι που μας δίνει νερό με το σταγονόμετρο και μας ταΐζουν τις μονές ημέρες και τη μισή μερίδα!!
Σέρνουμε δεμένη στα πόδια την μπάλα-χρέος και πορευόμαστε στην άβυσσο.
Σωτήρες αριστεροί και δεξιοί με το μαστίγιο ανα χείρας φροντίζουν να μην βγούμε από τη σειρά, μην σπάσει η αλυσίδα και δεν εκτελεστεί το project!!!
Το έργο είναι ένα, εμείς είμαστε πολλοί και αναλώσιμοι άρα μπορούν να εκτελούν πέντε-δέκα από μας την ημέρα.Για την Ευρώπη της δικαιοσύνης και της ίσων ευκαιριών ρε γαμώτο. Γιατί χωρίς τους υπέροχους, μοναδικούς, ειλικρινείς και έντιμους εταίρους μας είμαστε το απόλυτο τίποτα.
Πείτε μου παρακαλώ τι θα κάνουμε χωρίς τη Ζίμενς και τους Γερμανούς, χωρίς τους Γάλλους και τα μιράζ, χωρίς διαφθορείς πως στην ευχή θα είμαστε διεφθαρμένοι!
και το όραμα της αριστεράς να εκπληρώσει το τάμα, να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, να διεκδικήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις, να ζητήσει το λογιστικό έλεγχο του χρέους, να αποκαταστήσει τις αδικίες, να βγάλει τα γαϊδούρια από το μαγκάνι, γίνεται όνειρο θερινής νυκτός.
Διότι όπως μου είπε μια καλή φίλη συριζαία από κούνια, πρώτα θα σώσουμε την πατρίδα και μετά το λαό.Δεν μου απάντησε ποτέ στην ερώτηση, "χώρα με πεθαμένο λαό σώζεται και αν σωθεί ποιος λαός θα την χαρεί τη σωσμένη"! Δεν εξέφρασα άλλες απορίες -και έχω πολλές- μην πικράνω την οραματίστρια αλλά μια τεράστια καμπάνα κινδύνου βάραγε στο κεφάλι μου και ξέρετε βέβαια πάντα γι;α ποιόν χτυπά η καμπάνα. Η καλύτερα ποιος την ακούει τη ριμάδα.Οι εξουσίες είναι κουφές, προσηλωμένες στην τρελή ευρωπαϊκή πορεία του έθνους, νομοθετούν και εφαρμόζουν μέτρα θηλιές στο λαιμό-αυτό είναι το χρέος τους- η καμπάνα είναι όλη δική μας.
Βαρύς χειμώνας σύντροφοι και βαθύ σκοτάδι. Όλα όσα πιστεύαμε είναι στους δρόμους μαζί με χιλιάδες ψυχές που πεινούν και κρυώνουν και δεν βλέπουν φως πουθενά.
Πολλά χρόνια σιγής για όσα πιστέψαμε πως θα'ρθουν και τα ρημάξατε, για όσους έφυγαν πνιγμένοι από τα σωτήρια μέτρα σας, για όσους ζουν στους δρόμους εξ αιτίας των πολιτικών σας αποφάσεων, για όσους φθάνουν εδώ εξ αιτίας του πολέμου που ξεκίνησε για πολλές χούφτες δολάρια, είναι η πρόταση μου για τους σωτηράκηδες της πολιτικής.
Εμείς οι κοινοί θνητοί έχουμε πόλεμο και η σιωπή δεν μας ταιριάζει!!!
Ανάρτηση από: http://logiakaiskepseis.blogspot.de
