Της Τάνιας
Με δάκρυα βαθυτάτης χαράς παρέλαβα την επιστολή σας, που απευθύνετο προς εμένα, προσωπικά. Για πρώτη φορά στη ζωή μου απευθύνθηκε προς εμέ, μια ταπεινή συνταξιούχα, ένας Ανώτατος Εκπρόσωπος της Πολιτείας.
«Στο παραπάνω σύνολο θα διενεργηθούν οι κρατήσεις για υγειονομική περίθαλψη, φόρο και τυχόν λοιπές οφειλές, μετά την αφαίρεση των οποίων προκύπτει η καθαρή σας πληρωμή.
Σε αυτό το ύψος διαμορφώθηκε οριστικά η επικουρική σας σύνταξη και το άθροισμα των συντάξεών σας. Δεν θα υπάρξουν άλλες μειώσεις. Δεδομένου όμως ότι κατά το νόμο η νέα επικουρική σύνταξη έπρεπε να αρχίσει να καταβάλλεται από την 1η Ιουνίου, υπάρχουν αναδρομικές παρακρατήσεις, ίσες με τη διαφορά της νέας από την παλιά επικουρική σύνταξη, για τους μήνες από τον Ιούνιο έως σήμερα. Ωστόσο το ποσό της μηνιαίας παρακράτησης των αναδρομικών που θα σας παρακρατείται κάθε μήνα, περιορίζεται στα 50 ευρώ, εφόσον....».
Πόσες θα είναι οι κρατήσεις και παρακρατήσεις που θα... διενεργηθούν; Κακώς εγώ κατάλαβα πως δεν θα υπάρξουν άλλες μειώσεις, ή εσείς κακώς το γράψατε; Περιμένω με αγωνία διευκρινιστική. Το ίδιο και ο χασάπης και ο φούρναρης που τους χρωστάω.
Λατρεμένε μου Υπουργέ!
Με ταρακούνησε, κυριολεκτικά, ο ειλικρινής τρόπος με τον οποίο δηλώνετε τη συμπάθειά σας, για την άθλια κατάσταση των αποδοχών μου: «Γνωρίζω καλά ότι οι σημερινές συντάξεις -και η δική σας- είναι πολύ μικρές, κατώτερες από τις ανάγκες σας. Με την επερχόμενη άνοδο της οικονομίας, όμως, θα υπάρξει αύξηση των συντάξεων», με διαβεβαιώνετε. Μπορεί να μην ζω, όταν θα επέλθει η επερχόμενη άνοδος της οικονομίας, απερχόμενη σε τόπο χλοερό, σε τόπο αναψύξεως, και να μην έχω απαντήσει στο πανάρχαιο ερώτημα, αν με τα μνημόνια είναι γλυκύτερος ο θάνατος. Θυμάμαι όμως έντονα, τη διαφήμιση της νεόφερτης γκιλοτίνας στο νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος, επί βασιλείας του Όθωνος, από τους διορισμένους, από την ξένη ακρίδα, κρατικούς λειτουργούς. Της γκιλοτίνας, (δημιούργημα της Γαλλικής Επανάστασης,!!!), που πλασαρίστηκε σαν «ανώδυνος» θάνατος. Για τους ανυπότακτους στην ξένη ακρίδα. Τη θυμάμαι, όπως ακριβώς ο Ι.Καμπανέλλης τη μετέφερε, (στο Μεγάλο μας Τσίρκο), γραπτά, αφού την αφουγκράστηκε, για να μείνει:
«Θα με ρωτήσετε γιατί γλυκύτερον θάνατον και όχι γλυκυτέραν ζωήν.
Διότι συγχωριανοί είμαστε βεβαία Έλληνες, και οι Έλληνες αγαπάμε τη ζωή.
Αλλά είμαστε και Χριστιανοί, και σαν Έλληνες Χριστιανοί πρέπει να σκεφτόμαστε πως θα αποθάνωμεν και όχι πως θα ζήσομεν».
Προσδοκούσα λοιπόν εις μιαν Αγίαν Επερχόμενη Άνοδο της Οικονομίας. Γενικώς,
Η Ταπεινή Συνταξιούχα.
Κρατάτε βήμα σταθερό!
Κι έχουμε ακοίμητον εχθρό!
Κι έχουμε ακοίμητον εχθρό!
Προς τον
Υπουργό Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης
και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
κ. Γιώργο Κατρούγκαλο.
Υπουργό Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης
και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
κ. Γιώργο Κατρούγκαλο.
Εκλαμπρότατε!
Με δάκρυα βαθυτάτης χαράς παρέλαβα την επιστολή σας, που απευθύνετο προς εμένα, προσωπικά. Για πρώτη φορά στη ζωή μου απευθύνθηκε προς εμέ, μια ταπεινή συνταξιούχα, ένας Ανώτατος Εκπρόσωπος της Πολιτείας.
Είναι φτωχά τα λόγια για να εκφράσω τον συγκλονισμό μου από την χειρονομία σας αυτή. Μου εσηκώθηκαν οι τρίχες. Είναι ακόμα κάγκελο, να! δέστε! Να είστε βέβαιος, πως την επιστολή σας αυτή, θα τη βάλω στα εικονίσματα, μαζί με τα στέφανα του γάμου...
Το καθημερινό προσωπικό σας ενδιαφέρον και οι άοκνες προσπάθειές σας, για το παραπέρα πετσόκομμα της πετσοκομμένης μου επικουρικής σύνταξης, που γίνεται «με βάση τις αρχές της ισονομίας και της δικαιοσύνης», όπως σημειώνετε, μου αποκάλυψε την τρυφερή κομμουνιστική σας καρδιά, που με μεγάλη επιμέλεια κρύβετε βαθιά, όταν συνομιλείτε με τους ξένους φίλους μας ή όταν εφαρμόζετε τα μνημόνια που μας έφεραν οι ξένοι φίλοι μας. Οι ξένοι φίλοι μας, που μας αγαπούν και δεν παύουνε με κάθε τρόπο να μας βοηθούν με μηχανές και εφευρέσεις για αρπάξεις και καταληστεύσεις.
Η διαβεβαίωσή σας ότι προστατεύετε «το εισόδημα των σημερινών συνταξιούχων, στο βαθμό που επιτρέπει η δύσκολη οικονομική κατάσταση», με γέμισε αισιοδοξία. Δεν σας κρύβω ότι ενθουσιάστηκα με τη γραπτή υπόσχεσή σας ότι «Δεν θα υπάρξουν άλλες μειώσεις». Δεν είμαι και ειδική στα οικονομικά, αφού να φανταστείτε ούτε που καταλαβαίνω πώς υπολογίζεται το ποσό της σύνταξης που παίρνω τώρα. Ωστόσο με μπέρδεψαν κάπως οι δυο παρακάτω παράγραφοι της αγαπημένης επιστολής σας, όπου, αφού υπολογίζετε το άθροισμα της μικτής σύνταξής μου, αναφέρετε:Το καθημερινό προσωπικό σας ενδιαφέρον και οι άοκνες προσπάθειές σας, για το παραπέρα πετσόκομμα της πετσοκομμένης μου επικουρικής σύνταξης, που γίνεται «με βάση τις αρχές της ισονομίας και της δικαιοσύνης», όπως σημειώνετε, μου αποκάλυψε την τρυφερή κομμουνιστική σας καρδιά, που με μεγάλη επιμέλεια κρύβετε βαθιά, όταν συνομιλείτε με τους ξένους φίλους μας ή όταν εφαρμόζετε τα μνημόνια που μας έφεραν οι ξένοι φίλοι μας. Οι ξένοι φίλοι μας, που μας αγαπούν και δεν παύουνε με κάθε τρόπο να μας βοηθούν με μηχανές και εφευρέσεις για αρπάξεις και καταληστεύσεις.
«Στο παραπάνω σύνολο θα διενεργηθούν οι κρατήσεις για υγειονομική περίθαλψη, φόρο και τυχόν λοιπές οφειλές, μετά την αφαίρεση των οποίων προκύπτει η καθαρή σας πληρωμή.
Σε αυτό το ύψος διαμορφώθηκε οριστικά η επικουρική σας σύνταξη και το άθροισμα των συντάξεών σας. Δεν θα υπάρξουν άλλες μειώσεις. Δεδομένου όμως ότι κατά το νόμο η νέα επικουρική σύνταξη έπρεπε να αρχίσει να καταβάλλεται από την 1η Ιουνίου, υπάρχουν αναδρομικές παρακρατήσεις, ίσες με τη διαφορά της νέας από την παλιά επικουρική σύνταξη, για τους μήνες από τον Ιούνιο έως σήμερα. Ωστόσο το ποσό της μηνιαίας παρακράτησης των αναδρομικών που θα σας παρακρατείται κάθε μήνα, περιορίζεται στα 50 ευρώ, εφόσον....».
Πόσες θα είναι οι κρατήσεις και παρακρατήσεις που θα... διενεργηθούν; Κακώς εγώ κατάλαβα πως δεν θα υπάρξουν άλλες μειώσεις, ή εσείς κακώς το γράψατε; Περιμένω με αγωνία διευκρινιστική. Το ίδιο και ο χασάπης και ο φούρναρης που τους χρωστάω.
Λατρεμένε μου Υπουργέ!
Με ταρακούνησε, κυριολεκτικά, ο ειλικρινής τρόπος με τον οποίο δηλώνετε τη συμπάθειά σας, για την άθλια κατάσταση των αποδοχών μου: «Γνωρίζω καλά ότι οι σημερινές συντάξεις -και η δική σας- είναι πολύ μικρές, κατώτερες από τις ανάγκες σας. Με την επερχόμενη άνοδο της οικονομίας, όμως, θα υπάρξει αύξηση των συντάξεων», με διαβεβαιώνετε. Μπορεί να μην ζω, όταν θα επέλθει η επερχόμενη άνοδος της οικονομίας, απερχόμενη σε τόπο χλοερό, σε τόπο αναψύξεως, και να μην έχω απαντήσει στο πανάρχαιο ερώτημα, αν με τα μνημόνια είναι γλυκύτερος ο θάνατος. Θυμάμαι όμως έντονα, τη διαφήμιση της νεόφερτης γκιλοτίνας στο νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος, επί βασιλείας του Όθωνος, από τους διορισμένους, από την ξένη ακρίδα, κρατικούς λειτουργούς. Της γκιλοτίνας, (δημιούργημα της Γαλλικής Επανάστασης,!!!), που πλασαρίστηκε σαν «ανώδυνος» θάνατος. Για τους ανυπότακτους στην ξένη ακρίδα. Τη θυμάμαι, όπως ακριβώς ο Ι.Καμπανέλλης τη μετέφερε, (στο Μεγάλο μας Τσίρκο), γραπτά, αφού την αφουγκράστηκε, για να μείνει:
«Θα με ρωτήσετε γιατί γλυκύτερον θάνατον και όχι γλυκυτέραν ζωήν.
Διότι συγχωριανοί είμαστε βεβαία Έλληνες, και οι Έλληνες αγαπάμε τη ζωή.
Αλλά είμαστε και Χριστιανοί, και σαν Έλληνες Χριστιανοί πρέπει να σκεφτόμαστε πως θα αποθάνωμεν και όχι πως θα ζήσομεν».
Προσδοκούσα λοιπόν εις μιαν Αγίαν Επερχόμενη Άνοδο της Οικονομίας. Γενικώς,
Πορεύεσθε με την ευχή του Θεού
Η Ταπεινή Συνταξιούχα.
Ανάρτηση από: http://www.m-lkke.gr