Οι μαριονέτες του Σόρος και της σιωνιστικής ελίτ στην Αθήνα —δηλαδή οι τυχάρπαστοι βολεψάκηδες της εξουσίας που παριστάνουν την κυβέρνηση— καθώς και ο απερίγραπτος πρόεδρος της ελληνικής μπανανίας, αφού προσκάλεσαν —προφανώς κατόπιν εντολών άνωθεν— τον Ερντογάν στην Αθήνα, επιδόθηκαν στην συνέχεια μέσω των ΜΜΕ όχι απλά σε παρερμηνεία των δηλώσεων του αλλά σε σκιαγράφηση του ως τον μπαμπούλα της περιοχής που απειλεί την εθνική μας κυριαρχία στο Αιγαίο και την εδαφική μας ακεραιότητα —τη στιγμή που είναι οι ίδιες οι ελληνικές κυβερνήσεις που ξεπουλάν τον κοινωνικό και εθνικό πλούτο και έχουν οδηγήσει στο κοινωνικό ολοκαύτωμα του ελληνικού λαού.
Το στημένο σκηνικό —προφανώς καθ’ υπόδειξιν των υπερεθνικών αφεντικών μας— είχε σαν σκοπό να εμφανίσει όχι μόνο στα ελληνικά αλλά και τα διεθνή ΜΜΕ την Τουρκία σαν το κακό παιδί της περιοχής, ενόψει της εντεινόμενης σύγκρουσης της με την Υ/Ε και της αντίστοιχης σύνδεσης της Τουρκίας στο άρμα των χωρών που παλεύουν για εθνική κυριαρχία στη περιοχή: Ρωσία, Ιράν, Τουρκία. Αντίστοιχα προβοκατόρικα σκηνικά κατά της Τουρκίας είχαμε φέτος και αλλού. Δεν επρόκειτο προφανώς για προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης για βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων (η οποία σύμφωνα με τα ΜΜΕ παρά τις καλές μας προθέσεις… απέτυχε) –πράγμα που εξάλλου φαίνεται και από το γεγονός ότι δεν μοιάζει να υπήρχε συγκεκριμένη αντζέντα θεμάτων προς συζήτηση πέραν των εθυμοτυπικών συναντήσεων και δηλώσεων και ήταν άλλωστε ο «περήφανος πατριώτης» Παυλόπουλος (ο κατ’ εξοχήν νομάρχης της Υ/Ε στη Μεσόγειο) που έφερε το θέμα της Λωζάνης στη συζήτηση.
Ο Ερντογάν δεν μίλησε βέβαια για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, η οποία είναι προφανώς μια συνθήκη που δεν μπορεί να αλλάξει μονομερώς ούτε καν ακόμα και αν συμφωνούσαν Ελλάδα και Τουρκία, δεδομένου ότι τα εμπλεκόμενα μέρη που την υπέγραψαν είναι πολύ περισσότερα, αλλά για την ορθή —κατά την εκτίμηση του— εφαρμογή της. Παράδειγμα, για το θέμα του Μούφτη στην Θράκη είχε δίκιο με την έννοια ότι δεν μπορεί —σύμφωνα με την Συνθήκη της Λωζάνης— να διορίζεται από την ελληνική κυβέρνηση— όπως αντίστοιχα είχαμε εμείς δίκιο —πάντα σε σχέση με την συνθήκη— για το θέμα μετατροπής των ελληνικών εκκλησιών σε τζαμιά. Η αναφορά του σε μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη που αποτελείται από Τουρκογενείς, Ρομά και Πομάκους είναι ακριβής με τη προφανή επισήμανση ότι η αναφορά σε «τούρκικη» μειονότητα που εμάς μας ενοχλεί έχει να κάνει από τη μία και με ζητήματα εσωτερικής πολιτικής στην Τουρκία (γίνονται και εκεί εκλογές και πρέπει να μαζεύουν ψήφους), αλλά είναι και ορολογία που χρησιμοποιείται και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιώματων (κακώς), που προφανώς δεν ελέγχεται από την … Τουρκία. Άλλωστε και εμείς για ελληνική μειονότητα στην Κων/λη μιλούσαμε, όχι για Χριστιανική! Άρα δεν είναι προβοκάτσια του Ερντογάν η χρήση της λέξης. Από τη δική μας πλευρά θα έπρεπε να αναρωτηθούμε τι κάναμε ή καλύτερα δεν κάναμε όλα αυτά τα χρόνια ώστε τέτοιες αναφορές να βρίσκουν την απήχηση που βρίσκουν σήμερα στους μειονοτικούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Θράκης. Για παράδειγμα, η μεγάλη οικονομική υστέρηση της μειονότητας σε σχέση με την λοιπή Ελλάδα ή άλλου τύπου περιορισμοί που ισχύουν ή ίσχυαν για την μειονότητα. Την ίδια βέβαια στιγμή εμείς θεωρούμε ότι έχουμε κάθε δικαίωμα να μιλάμε για ελληνική μειονότητα στην Τουρκία ή στη Νότια Αλβανία.
Όλα αυτά τη στιγμή που:
- Η Τουρκία μετά και το ανεπιτυχές πραξικόπημα της CIA έχει αλλάξει προσανατολισμό και επιχειρεί προσέγγιση της Ρωσίας, δηλαδή αλλαγή γεωστρατηγικής πολιτικής προφανώς έχοντας καταλάβει τι ρόλο υποτακτικού τής ετοιμάζουν με βάση τις εξελίξεις στη Συρία και το πραξικόπημα ως αποκορύφωμα.
- Επίκειται η πιθανή δημιουργία Κουρδιστάν —αρχικά πιθανώς (ημι)αυτόνομου εντός της Συρίας, αργότερα ίσως και πλήρως ανεξάρτητου κράτους— αρχικά στη διαλυμένη (σύμφωνα με το σχέδιο της Υ/Ε) Συρία και αργότερα πολύ πιθανό στην ίδια τη Τουρκία, δηλαδή με άλλα λόγια διαμελισμό της Τουρκίας.
- Ο Τραμπ αναγνωρίζει την Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσα του έτσι και αλλιώς παράνομου (όχι βέβαια με βάση τις συνθήκες της «διεθνούς κοινότητας» ή τη διεθνή αναγνώριση, αλλά με βάση το ιστορικό γεγονός ότι το Ισραήλ δημιουργήθηκε με το ολοκαύτωμα των Παλαιστινιών και την απροκάλυπτη κλοπή της γης τους βασιζόμενο στα …βιβλικά κείμενα) αποικιοκρατικού κράτους του Ισραήλ προφανώς σαν κίνηση υψηλής προβοκάτσιας με σκοπό να προκαλέσει μαζί με τους σιωνιστές στην συνέχεια την αντίδραση φυσικά των μουσουλμάνων και ειδικά του Ιράν, που ήταν ανέκαθεν ο κύριος στόχος των αμερικανοσιωνιστών στην περιοχή.
Τα γεγονότα αυτά, δηλαδή πραξικόπημα στην Τουρκία (σημείωση ότι τους πραξικοπηματίες ακόμα δεν τους έχουμε εκδώσει, ενώ αν είχαμε αντίστοιχο γεγονός στην Ελλάδα θα κατηγορούσαμε τις δυνάμεις του σκότους του τούρκικου παρακράτους), ο πόλεμος στη Συρία και το ενδεχόμενο δημιουργίας ανεξάρτητου Κουρδιστάν στην περιοχή και η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ σε κατάφωρη παραβίαση διεθνών συμφωνιών, είναι γεγονότα που κατηγορηματικά συνδέονται μεταξύ τους.
Έτσι είχαμε το τραγελαφικό γεγονός ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, αριστερά, ψευτοαριστερά, δεξιά, κέντρο, εθνικιστική δεξιά, γιαλαντζί δεξιά κ.λπ. να βάλλει κατά της κυβέρνησης γιατί δεν απάντησε με πιο σκληρή γλώσσα στις προκλήσεις του Ερντογάν, δηλαδή γιατί δεν έπαιξε πιο σκληρά στην προσχεδιασμένη προβοκάτσια. Ουσιαστικά μας έβαλαν σαν χώρα να παίξουμε σε ένα προσχεδιασμένο σχέδιο αποδόμησης της Τουρκίας που μπορεί στο μέλλον να κορυφωθεί ακόμα και σε ένοπλη σύγκρουση όπου θα μας βάλουν να παίξουμε τους χρήσιμους ηλίθιους, δηλαδή τα θύματα πολέμου (ιστορία που έχει επιτυχώς επαναληφθεί στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν). Και φυσικά σε όλη αυτή τη σκηνοθεσία έπαιξε ρόλο και η στάση του ΚΚΕ που (όπως και η υπόλοιπη «Αριστερά» και φυσικά και οι λαλίστατοι ακαδημαϊκοί μπουρδολόγοι στα ΜΜΕ) φαίνεται ακόμη δεν πήραν μυρωδιά τη τεράστια γεωστρατηγική αλλαγή στη περιοχή μας, που φανερώνει η εντεινόμενη αποκόλληση της Τουρκίας από την Υ/Ε και τους υπηκόους της νομάρχες.
Με όλα αυτά δεν εννοούμε ότι είμαστε κάποιου είδους οπαδοί του Ερντογάν ή της Τουρκίας, ανθέλληνες, μη πατριώτες ή ό,τι άλλο θα μας σύρουν μετά και αυτή την ανακοίνωση, αλλά θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρο στον ελληνικό λαό, ο οποίος έχει υποστεί τη μεγαλύτερη τραγωδία στη σύγχρονη ιστορία του, ότι καμιά έξοδος από την κρίση δεν είναι εφικτή εφόσον η χώρα παραμείνει μέλος της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και γενικά αυτού που λέμε Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και ότι η μόνη ρεαλιστική έξοδος από την κρίση είναι αλλαγή γεωστρατηγικής και οικονομικής πολιτικής με συμμετοχή σε μια ένωση κρατών όπου η βασική αρχή είναι η αμοιβαία επωφελής αναγνώριση όχι μόνο της εθνικής κυριαρχίας (σύνορα κ.λπ.) αλλά και της οικονομικής κυριαρχίας της κάθε χώρας.
Οι χώρες αυτές είναι εκ των πραγμάτων (αντικειμενικά) όλες αυτές που είναι υπό διωγμό από την Υ/Ε, δηλαδή η Ρωσία, η σημερινή Τουρκία, το Ιράν, η Βενεζουέλα, πιθανώς η Βόρεια Κορέα κ.λπ.
Αυτό πάλι δεν σημαίνει ότι μας αρέσουν όλα αυτά τα καθεστώτα ως καθεστώτα, και πολύ περισσότερο οι ελίτ τους, αλλά ότι είμαστε υπέρ των λαϊκών κινημάτων για Οικονομική και Εθνική κυριαρχία σε αυτές τις χώρες (που αναπόφευκτα περιλαμβάνουν και κάποιες ακροδεξιές τάσεις μέσα σε αυτά, ειδικά σε χώρες όπως η Τουρκία) και όχι άκριτα υπέρ των ελίτ τους κλπ., παρότι όταν αυτές αντιμετωπίζουν την ευθεία επίθεση από έναν παντοδύναμο εχθρό όπως η Υ/Ε θα ήταν άκρως ελιτίστικο και, κυρίως, πολιτικά και ηθικά απαράδεκτο να μη στηρίξουμε τις ελίτ αυτές (όπως κάνει σύσσωμη σχεδόν η ‘αριστερά”) στον αγώνα τους εναντίον της Υ/Ε, αφού είναι οι μοναδικοί στους οποίους βρίσκουν έκφραση σήμερα τα λαϊκά κινήματα αυτά. Το ίδιο συμβαίνει και με τα νεο-εθνικιστικά κινήματα—ΛΙΝΚ– και τις ελίτ τους στην Ευρώπη, οι οποίες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη θέληση των λαϊκών κινημάτων για κυριαρχία. Η κριτική στήριξη αυτών των κινημάτων είναι η μόνη ρεαλιστική περίπτωση (που χτίζονται “από τα πάνω”, παρότι προτιμούμε βέβαια την πρόταση του ΜΕΚΕΑ για Μέτωπα “από τα κάτω” σε κάθε χώρα–ΛΙΝΚ) να δημιουργηθεί ένα αντίπαλο δέος στη σημερινή μονοκρατορία της ΝΔΤ που στοχεύει στην παγκόσμια επιβολή της καπιταλιστικής νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και την παγκόσμια διακυβέρνηση όπου έθνη, κουλτούρες, πολιτισμοί κ.λπ. θα εξαφανιστούν προς όφελος των πολυεθνικών και της κουλτούρας του Χόλλυγουντ και του Survivor και όλες οι χώρες θα έχουν ενσωματωθεί σε ένα σύστημα όπου όλες οι οικονομικές αποφάσεις θα παίρνονται από τις πολυεθνικές ενώ οι πολιτικές από το παγκόσμιο διευθυντήριο της Υ/Ε.
Δεν είναι άλλωστε περίεργο ότι τα πιο αδίστακτα όργανα της Υ/Ε (Σουλτς, Γιουνκερ κ.α.) πιέζουν, μαζί με τους διάφορους Ευρω-βολεμένους Παπαδημούληδες και σια για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, που θα μετατρέψουν όλους τους Ευρωπαϊκούς λαούς μέσα στη «στρούγκα» της ΕΕ και τυπικά σε καρπαζοεισπράκτορες των πολυεθνικών και της Υ/Ε…
ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – 11/12/2017
Ανάρτηση από: http://www.antipagkosmiopoihsh.gr
