Του Σταύρου «Ππούνιου» Ζαχαρία
ΤΙ ΠΑΘΟΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ
«Θέλω να τρέξω ως την Κερύνεια». Αυτά τα λόγια είχαν σφηνωθεί στο κεφάλι μου πέντε μήνες προηγουμένως, όταν έτρεχα τον πρώτο μου ημιμαραθώνιο στο Βελιγράδι. Ήμουν στο εικοστό χιλιόμετρο, τραυματισμένος, και περνούσα πάνω από τον ποταμό Σάβα. Το γόνατό μου καιγόταν, μα το «Running for our Occupied Island» που ήταν γραμμένο στο μπλουζάκι μου ήταν πολύ βαρύ για να με αφήσει να σταματήσω τον αγώνα.
Από τον Απρίλιο στον Οκτώβριο και από το Βελιγράδι στη Βαλένθια. Ίδια τα λόγια στο μπλουζάκι, ξανά μαζί με τον Μιχάλη Θεοδούλου, «Τρέχω για την κατεχόμενη πατρίδα μου – τρέχω για ελευθερία». Ήμουν ξανά στο εικοστό χιλιόμετρο, γερός αυτήν τη φορά, όταν έβγαλα από το τσαντάκι μου το πανί. Έτρεξα κρατώντας το άλλα 1.097 μέτρα. Λίγο πριν από τον τερματισμό, δεν άντεξα, τα μάτια μου άρχισαν να δακρύζουν, ήταν τόσο έντονη η επιθυμία εκείνην τη στιγμή.
Εγώ και Μιχάλης δεν είμαστε επαγγελματίες δρομείς, είμαστε δύο νέοι που προσπαθούμε να δώσουμε νόημα στην καθημερινότητά μας μέσα από αυτή μας την ενασχόληση. Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε να ευαισθητοποιήσουμε τον διεθνή παράγοντα διά μέσου των αγώνων δρόμου στους οποίους λαμβάνουμε μέρος. Καλό όμως είναι να θυμίζουμε και στην κοινωνία στην οποία ζούμε ότι στην Κύπρο διαπράττεται ένα έγκλημα εδώ και 43 χρόνια. 43 χρόνια καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, 43 χρόνια σφετερισμού περιουσιών, 43 χρόνια ανελευθερίας. Γι’ αυτό τρέξαμε.
Κατάγομαι από την Αμμόχωστο και είναι πολλοί αυτοί που με ρωτούν γιατί επέλεξα την Κερύνεια σαν σημείο αναφοράς. Η επιλογή της Κερύνειας δεν είναι τυχαία. Η απαξίωση της πολιτικής μας ηγεσίας στη διεκδίκηση της επιστροφής στην Κερύνεια με έσπρωξε να δηλώνω Κερυνειώτης, μέχρι να επιστρέψει ο κάθε ένας στη γη όπου γεννήθηκε, στη γη των προγόνων του. Δεν θα μπορούσα να μη φανώ αλληλέγγυος σε όλη αυτήν την κατάφορη αδικία εις βάρος των συμπατριωτών μου. Άλλωστε, δεν μου το επιτρέπει ο ελληνικός μας τρόπος. Δεν μπορείς να είσαι εραστής ελευθερίας κατ’ επιλογήν. Ως την Κερύνεια, λοιπόν, θέλω να τρέξω, χωρίς να με εμποδίζει κανένα οδόφραγμα, κανένας στρατός κατοχής, χωρίς να πληγώνει την Κύπρο κανένα συρματόπλεγμα.
Ανάρτηση από: http://efimeridaenosis.com
