“Η βιομηχανία της αλληλεγγύης: Το μεταναστευτικό, οι ΜΚΟ και ο εργαλειοποιημένος ανθρωπισμός”

Του Νικόλα Δημητριάδη

Για την πολιτική επιστήμη στην Ελλάδα, το μεταναστευτικό ζήτημα και οι κοινωνικές του συνέπειες αποτελούν εδώ και χρόνια ταμπού. Ο Γιώργος Ρακκάς, πολιτικός επιστήμονας, μέλος της ομάδας του Άρδην και επικεφαλής της δημοτικής κίνησης “Μένουμε Θεσσαλονίκη”, επέλεξε να αφιερώσει τις σπουδές του στο ζήτημα αυτό.

Ήδη κυκλοφορεί από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις το βιβλίο του “Σύγχρονες Βαβέλ: Μετανάστευση, πολυπολιτισμικότητα, συγκρούσεις – Από τον Άγιο Παντελεήμονα στην προσφυγική κρίση“, που έχει βασιστεί στη διδακτορική του διατριβή, αλλά και την προσωπική του έρευνα και εμπειρία, ως κατοίκου του Αγίου Παντελεήμονα.

Στο νέο του βιβλίο “Η βιομηχανία της αλληλεγγύης: Ο Τζωρτζ Σόρος και η νέα ανθρωπιστική αυτοκρατορία“ από τις Εναλλακτικές εκδόσεις, ο Γιώργος Ρακκάς επανέρχεται στο μεταναστευτικό ζήτημα, για να φωτίσει κάποιες επιπλέον πτυχές του, οικονομικές, κοινωνικές και ιδεολογικές. Αναλύει το φαινόμενο των ΜΚΟ, του Τζωρτζ Σόρος και της συναφούς “βιομηχανίας”, τις επιπτώσεις του μεταναστευτικού στην ελληνική κοινωνία και την ιδεολογία των ανοιχτών συνόρων που κυριαρχεί σήμερα στον χώρο των πολιτικών και κοινωνικών κινημάτων.

Τι αντιπολίτευση χρειαζόμαστε

Του Ηλία Παπαναστασίου 

Πολλές φορές για να «συγκεκριμενοποιήσουμε» κάποια επιχειρήματα θα πρέπει να αναφέρουμε κάποια παραδείγματα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, παραδείγματα αντιπολίτευσης.

 Παράδειγμα πρώτο. Η πυρκαγιά στην Μόρια προχθές ήταν – όπως τουλάχιστον δείχνουν όλες οι ενδείξεις έργο των ίδιων των προσφυγών/μεταναστών– ένα καλοστημένο γεγονός για να μην ενταχθούν σε κατάσταση καραντίνας οι 35 πρόσφυγες που παρουσίασαν κρούσματα Κορωνοϊού.

Έτσι, για να αποφύγουν την καραντίνα βρήκαν ένα πολύ βολικό τρόπο να πυρπολήσουν όλη την Μόρια σαν σύγχρονοι Νέρωνες αδιαφορώντας για την πιθανότητα να καούν ζωντανοί οι 12.500 άλλοι πρόσφυγες.

Το εντυπωσιακότερο δε γεγονός όλων είναι πως κανένας δεν βρέθηκε να καταδικάσει την συμπεριφορά τους λες και η χώρα που τους φιλοξενεί – Ελλάδα– είναι υποχρεωμένη να υφίσταται όλο το κόστος των ανεύθυνων πράξεων τους. Χωρίς να αποκλείουμε και την πιθανότητα να βρίσκονται Τούρκοι πράκτορες πίσω από το γεγονός. Μόνο ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος μίλησε για εμπρησμό «από τους ιδίους τους πρόσφυγες» και ανέφερε πως η ΕΥΠ και η Αστυνομία διενεργεί ανάκριση για την υπόθεση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, κατηγόρησε τον Μητσοτάκη (!!) για τον εμπρησμό. Ποιος: Ο πολιτικός απατεώνας ονόματι ΣΥΡΙΖΑ, που δημιούργησε την Μόρια και άφησε το πρόβλημα για τους επομένους. Διενεργείται μάλιστα και έρευνα από την OLAF – Ευρωπαϊκός Φορέας Καταπολέμησης Οικονομικών Εγκλημάτων– για το πως «διαχειρίστηκε» ο πολιτικά ελεεινός ΣΥΡΙΖΑ τα ευρωπαϊκά κονδύλια για τους πρόσφυγες κατηγορούμενος μάλιστα ο ίδιος για κατασπατάληση και κατάχρηση κονδυλίων (1,5 δις ευρώ).

Δεν αρέσουμε

Του Διονύση Χαριτόπουλου

 Όταν βρίζεις την πατρίδα σου, είναι σαν να βρίζεις τη μάνα σου. 

 ΑΚΟΥΜΕ Ή ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ, καμιά φορά, για το «Ελλαδιστάν», τη «χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας», τους «Ελληνάρες», και άλλα τέτοια. 

 Ο αυτοσαρκασμός δεν είναι κακός. 

 Αντίθετα λειτουργεί λυτρωτικά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, επαναφέρει τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις. Η ζημιά είναι ότι μερικοί κοκορόμυαλοι τα παίρνουν σοβαρά. Τα πιστεύουν και θεωρούν εαυτόν, ανώτερο της χώρας. Ανήκουν σε κάποια ελίτ εκλεκτών και ο τόπος τους πέφτει στενός. 

 Όλα τους ξινίζουν. Είναι σε διαρκή παρεξήγηση, με τους άλλους. Η χώρα είναι καθυστερημένη, η Αθήνα κακάσχημη, οι άνθρωποι βιλγκέρ. Δεν βρίσκουν πουθενά κάτι αξιόλογο, αντάξιό τους.

 Εγώ, που είμαι βαθιά ερωτοχτυπημένος με κάθε γωνιά της χώρα μας, πιστεύω πως όταν βρίζεις την πατρίδα σου, είναι σαν να βρίζεις τη μάνα σου. 

 Θέλουν να φύγουν, να πάνε αλλού. Στο καλό. Και ας επιστρέφουν τα καλοκαίρια με τη γνωστή ανοησία: «Η Ελλάδα είναι καλή μόνο για διακοπές» 

Μόνο τα έθνη που αποδέχονται το ρίσκο του πολέμου μπορούν να τον αποτρέψουν

Του Κώστα Μελά

Η πρόσφατη ελληνοτουρκική κρίση έχει επαναφέρει στο προσκήνιο το διαχρονικό ζήτημα του τρόπου αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής και ειδικότερα το ρίσκο του πολέμου. Τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1990, έχουν σχηματιστεί στον ελληνικό χώρο δύο βασικές αντιλήψεις: η λεγόμενη πολιτική του κατευνασμού και η λεγόμενη πολιτική της ενεργούς αποτροπής.

Η πολιτική του κατευνασμού θεωρεί (ακόμη;) ότι διαμέσου των συνεχών διαπραγματεύσεων με βάση τους υπάρχοντες κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, υπάρχουν οι δυνατότητες να μετατραπεί η Τουρκία σε δημοκρατικό κράτος ευρωπαϊκού τύπου, ή τουλάχιστον να αμβλύνει την επιθετικότητά της. Και συνεπώς να αρχίσει να επικοινωνεί με αντίστοιχο τρόπο, προκειμένου να επιλύσει τις υπάρχουσες διαφορές της, όχι μόνο με την Ελλάδα, αλλά και με τα υπόλοιπα όμορα ή μη κράτη.

Στα μύχια αυτής της αντίληψης κυριαρχεί, όχι μόνο ο φόβος του πολέμου και του βίαιου θανάτου, αλλά η ολοκληρωτική άρνηση του πολέμου ως ύστατου μέσου επίλυσης των διανθρώπινων και διακρατικών διαφορών. Ο πόλεμος στην αντίληψη αυτή θεωρείται όχι μόνο κακό, αλλά αφύσικο γεγονός! 

Αντιδιαστέλλεται μάλιστα με την "καλή" πολιτική. Χρειάζεται, πάση θυσία, λοιπόν, να χαλιναγωγηθεί το "κακό" από το "καλό". Έχοντας πεισθεί ότι ο πόλεμος είναι αφύσικο γεγονός, αρχίζουν να συμπεριφέρονται ως εάν ο πόλεμος όντως αντιπροσωπεύει μια αφύσικη κατάσταση, μέχρις ότου η δύναμη των πραγμάτων τους διαψεύσει.

Οι εχθροί δεν έρχονται με βάρκες αλλά με λιμουζίνες

Αγαπημένε μου πιτσιρίκο, και πάλι καλησπέρα.
Η φωτιά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Μόρια δεν άναψε προχθές, μέσα στη νύχτα.

Άναψε μέσα στις λάσπες και καίει εδώ και χρόνια.

Hot spot, πιτσιρίκο, Hot spot!

Αυτό εννοούσαν οι προηγμένοι εθνοσωτήρες,για τα εκτρώματα που έφτιαξαν στη Μόρια, την Αμυγδαλέζα, στον Ελαιώνα, στην Κω, για να στοιβάξουν ανθρώπινες ψυχές, των οποίων το μόνο “έγκλημα” είναι η φυγή από συνθήκες πολέμου, εμφυλίου, διωγμών, τρομοκρατίας και ακραίας φτώχειας.

Η Μόρια, πιτσιρίκο, και η κάθε Μόρια είναι κληρονομιά των προηγούμενων ξεπουλημένων προς τους τωρινούς “φιλελεύθερους”. Τιποτένια, μικροαστά ανθρωπάκια.

Σαν τον Άδωνη Γεωργιάδη που κραυγάζουν για άμεση απέλαση όσων συμμετέχουν στα επεισόδια, παραγνωρίζοντας -εσκεμμένα- πως ό,τι συμβαίνει είναι αποτέλεσμα της πολιτικής “να τους κάνουμε τον βίο αβίωτο” που προωθούσαν τόσα χρόνια μαζί με τα ακροδεξιά κολλητάρια τους.

Καταιγισμός

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλλοφορεί

Δεν υπάρχει πλέον μέρα που να μην είναι φορτωμένη με γεγονότα, ειδήσεις, υπερβολές, αποκρύψεις κι αποκαλύψεις, διαγγέλματα, φρεγάτες, γκέτο, πυρκαγιές, λουκέτα, απολύσεις, κρούσματα και ανθρώπινες απώλειες. Πραγματικός καταιγισμός. Πυκνός χρόνος, με συνεχή γεγονότα και διεργασίες, με στιγμές κρίσης και εκρηκτικών καταστάσεων.

Με φοβερή «ψυχραιμία», ο τουρκικός στόλος αφήνεται να αλωνίζει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα για έναν περίπου μήνα. Και θέτουμε ως όρο την απομάκρυνσή του για να πάρουμε μέρος σε έναν διάλογο-παρωδία. Μας «γράφουν» κανονικά όλοι, Γερμανοί, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, και βεβαίως ο Ερντογάν. Αποκαλύπτουν πως ήδη γίνεται ένας «διάλογος» –και έπεται συνέχεια– ο οποίος θα σημάνει ψαλίδισμα της κυριαρχίας της Ελλάδας. Ψαλίδισμα που επέρχεται στην πράξη με τα τετελεσμένα των Τούρκων και την ολύμπια ψυχραιμία της Αθήνας…

Κοιμόμαστε την Τρίτη και Τετάρτη πρωί μαθαίνουμε ότι η Μόρια δεν υπάρχει. Κάηκε μετά από διαμαρτυρίες και ύποπτες κινήσεις. Τα νησιά, και ειδικά η Λέσβος, έχουν δοκιμαστεί πολλαπλά γύρω από το προσφυγικό και το γκριζάρισμά τους. Το ίδιο αγωνιά και το Καστελλόριζο, αν θα υπάρχει ως τμήμα της Ελλάδας με όσα γίνονται. Την Πέμπτη μαθαίνουμε ότι υπήρξε και γραπτή συμφωνία, πριν δύο μήνες, ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα, που όμως δεν τηρήθηκε. Το μαθαίνουμε από άρθρο του κ. Μητσοτάκη σε τρεις ευρωπαϊκές εφημερίδες… Ο Ερντογάν δείχνει ότι περικυκλώνει το σύμπλεγμα της Μεγίστης και κατακτά ό,τι θέλει ανάμεσα στον 32ο και τον 38ο μεσημβρινό.

Αλεξέι Ναβάλνι: «Σώος και αβλαβής» από το… «νέο, πιο φονικό Novitchok»!!!

Του Βασίλη Μακρίδη
Πώς τα γερμανικά ΜΜ«Ε» «απασφάλισαν», διαστρεβλώνοντας κάθε έννοια αλήθειας και αντικειμενικότητας

- Δυο-τρεις σκέψεις για την υπόθεση (φιάσκο, κατά τη γνώμη μου, κάτι που θα φανεί σύντομα) της δήθεν «δηλητηρίασης» του «πουλέν» της Δύσης στη Ρωσία, του Αλεξέι Ναβάλνι.

- Διαβάζοντας τα ρεπορτάζ των γερμανικών ΜΜΕ και ειδικά το τελευταίο του περιώνυμου Der Spiegel, από τη μία με πιάνουν γέλια και από την άλλη εξοργίζομαι, με πόσο ωμό και άτσαλο, αλλά εν πολλοίς αποτελεσματικό τρόπο διαδίδεται η συστημική προπαγάνδα.

- Σύμφωνα, λοιπόν, με τα γραφόμενα τόσο του Der Spiegel, όσο και άλλων γερμανικών Μέσων (όπως πχ η Die Zeit), ο Ναβάλνι «προσβλήθηκε από ένα νέας μορφής δηλητήριο τύπου Novitchok, πιο φονικού από τα προηγούμενα». Επίσης ο Spiegel γράφει και κάτι ακόμη «μνημειώδες»: στόχος, λέει, των ρωσικών αρχών (οι οποίες είναι «υπεύθυνες», μαζί με τον Πρόεδρο Πούτιν προσωπικά, για όλα τα δεινά του κόσμου!!!) ήταν να πεθάνει ο Ναβάλνι μέσα στο αεροπλάνο και αν σώθηκε, αυτό επιτεύχθηκε χάρη στην... «ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ» απόφαση των πιλότων του αεροσκάφους να προσγειωθούν στο Ομσκ!!!

Τι είναι εξέγερση;

Πόσο μεγάλη ήταν η βουτιά του ΑΕΠ το δεύτερο τρίμηνο

Των Σάββα Ρομπόλη και Βασίλη Μπέτση

Η πρόσφατη ανακοίνωση για την ύφεση του 2ου του τριμήνου του 2020 μας δίνει μια πιο καθαρή εικόνα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και την εκτίμηση της συνολικής ύφεσης για το έτος 2020. Οι σχετικές ανακοινώσεις εμφάνισαν την ύφεση της ελληνικής οικονομίας στο 15,2% για το δεύτερο τρίμηνο και στο 1% για το πρώτο τρίμηνο. Όμως, προκαλούνται ερωτήματα όταν τα συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία τύχουν μίας μεγαλύτερης επεξεργασίας και ανάλυσης.

Πιο συγκεκριμένα, μελετώντας το Δελτίο Τύπου της ΕΛΣΤΑΤ, παρατηρείται ότι η ύφεση είναι 15,3% και όχι 15,2%. Επίσης, στο Δελτίο Τύπου της ΕΛΣΤΑΤ παρέχονται μεθοδολογικές και στατιστικές πληροφορίες για δύο υπολογισμούς του ΑΕΠ. Μία στήλη παρουσιάζει το ΑΕΠ σε σταθερές τιμές με έτος αναφοράς το έτος 2010 και μια στήλη παρουσιάζει το ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές. Έτσι, η στήλη σε τρέχουσες τιμές παρουσιάζει το επίπεδο της ύφεσης του 2ου τριμήνου υψηλότερη στο 17,1% και την ύφεση του πρώτου τριμήνου στο 2,7% και όχι στο 1%.

372 κρούσματα...

Ανοίγουν τα Σχολεία

Η Ελληνική Οικονομία Μεταλλάσεται σε Οικονομία Ζόμπι με το Σχέδιο Πισσαρίδη

Του Γιάννη Περάκη

Επιστολή Πέμπτη

Σε κάθε είδους κατοχή είτε με στρατιωτικά είτε με οικονομικά μέσα πάντα υπήρχαν οι ήρωες αλλά και οι «πρόθυμοι», οι λεγόμενοι συνεργάτες των κατακτητών. Στην αρχαία Ελλάδα συνυπήρχαν το μεγαλείο του Λεωνίδα με την αθλιότητα του Εφιάλτη, στην Ελληνική Επανάσταση το μεγαλείο του Κολοκοτρώνη και η αθλιότητα του Νενέκου και στη κατοχή το μεγαλείο του Άρη Βελουχιώτη με την αθλιότητα των διορισμένων κατοχικών πρωθυπουργών του Τσολάκογλου και του Ράλλη.

Από το 2010 είναι τουλάχιστον εξόφθαλμο ότι η χώρα μας έχει χάσει την ανεξαρτησία της. Ούτε καν έναν προυπολογισμό του κράτους δεν μπορούν να ψηφίσουν τα κόμματα εξουσίας δίχως την έγκριση των δανειστών-τοκογλύφων. Εκτός από τους κυβερνώντες «πρόθυμους-συνεργάτες» των κατακτητών, υπάρχουν και οι «θεωρητικοί» τους, που λειτουργούν συνήθως όχι μόνο ως «μάντεις» αλλά κυρίως ως ηθεωρητική κάλυψη των μελλούμενων δεινών. Τους συγκεκριμμένους τους ονοματίζεις αναλόγως της άποψης για την πατρίδα σου, ως «σοφούς» ή ως «συνεργάτες» των κατακτητών.

Στην σημερινή συγκυρία δύο παράγοντες καθιστούν το σχέδιο Πισσαρίδη ιδιαίτερα επικίνδυνο:

Μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς ανάπτυξη;

Του Γιώργου Αλοίμονου

Μεγάλο στοίχημα η μείωση του πολλαπλασιαστή της ανισότητας

Από τις αρχές της δεκαετίας του1970 ειδικοί είχαν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την ασυμβατότητα της ανάπτυξης με τις αντοχές του πλανήτη. Δεν ήταν η οικολογία το πρώτο τους μέλημα, απλώς η προοπτική γενικότερης κατάρρευσης της οικονομίας και του ευρύτερου χώρου όπου αυτή λειτουργεί.

Η μελέτη είχε τον τίτλο «Οι περιορισμοί της ανάπτυξης» και αναπτύχθηκε από ειδικούς του «Κλαμπ της Ρώμης» το 1972. Με αυτήν, σχεδόν 50 χρόνια πριν, οι ειδικοί είπαν: «Είτε πατάτε το φρένο στην έξαλλη ανάπτυξη χωρίς σχεδιασμό είτε θα καταβαραθρωθούμε». Δηλαδή «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Ως κοινωνία, ως οικονομία, ως πλανήτης.

Η μελέτη δέχτηκε σφοδρή κριτική τότε, αλλά κάποιοι είδαν την αλήθεια που έκρυβε. Ήταν μια άσκηση μέλλοντος με τα στοιχεία του παρόντος. Μάλιστα ένας γεωλόγος, όπως αναφέρει το grist.com, καταθέτοντας ενώπιον του Κογκρέσου δήλωσε: «Όποιος πιστεύει στην αέναη ανάπτυξη είναι είτε διαταραγμένος είτε οικονομολόγος».

Ο εχθρός εκτός και εντός των τειχών

Του Ρούντι Ρινάλντι

Υπάρχουν πολλές φράσεις-συνθήματα από ένα πάλαι ποτέ ρεπερτόριο, όπως: «είναι επιβεβλημένη η συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης» ή «είναι βασικό να ξέρεις ποιοι είναι οι φίλοι σου και ποιοι οι εχθροί σου». Όμως αυτά τα κλισέ χάνουν την όποια σημασία τους όταν χάνεται η αίσθηση της πραγματικότητας. Για παράδειγμα, η αγνόηση ενός εθνικού θέματος, μιας εθνικής απειλής, μπορεί να επιφέρει μια γενικευμένη σύγχυση και αποπροσανατολισμό στην ιεράρχηση και συσχέτιση των πολλών αντιθέσεων που υπάρχουν στο εσωτερικό μιας χώρας ή μιας κοινωνίας.

Επομένως ας θέσουμε έναν προβληματισμό. Τούτος ο τόπος, και η κοινωνία που υπάρχει στα πλαίσιά του και τον συγκροτεί, αντιμετωπίζει τρία μείζονα προβλήματα αυτήν τη στιγμή: 1) μια απειλή από την επεκτατική Τουρκία, 2) έναν σοβαρό κίνδυνο για την υγεία και τη λειτουργία της κοινωνίας, τον ιό Covid-19, και 3) τη συνεχιζόμενη οικονομική επικυριαρχία που διαλύει την οικονομία και επιβάλλει μια φτωχοποίηση στην τροχιά των μνημονιακών προδιαγραφών. Ο τριπλός κλοιός δεν επιλύεται με κινήσεις «μια και έξω» ή μέσω μιας κοινωνικής επανάστασης. Οι όροι για την επίλυση αυτών των αντιθέσεων είναι πιο σύνθετοι, και πολλές πλευρές τους δεν σχετίζονται με το τι γίνεται εντός της χώρας μας και μόνο.

Διπλή απειλή για την υπόσταση της χώρας

Επομένως ας αναδιατυπώσουμε το ενιαίο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε: η Ελλάδα (ως χώρα, ως κοινωνία, ως έθνος και ως λαός) βρίσκεται μπροστά σε μια διπλή κρίση υπόστασης. Η υπόστασή της απειλείται από δύο επίμονες, απειλητικές και διαρκείς διαδικασίες:

Βγάλτε τα πέρα μόνοι σας

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Ο Πατέλης, ο Κυρανάκης και μερικοί ακόμα αμετροεπείς ρέκτες του κανιβαλικού ατομικισμού αποτελούν μάλλον τις πιο γραφικές -τζημέρειες- εκδοχές ενός ευρύτερου φαινομένου που ο κορονοϊός απειλεί να το καταστήσει κυρίαρχο. Ισως δώσαμε στους δυο τους, παραπάνω προσοχή από αυτήν που άξιζαν, αν κι έχει τη χρησιμότητά του ο απλοϊκός μέχρι ανοησίας τρόπος που εκφράζουν μια παγκόσμια στρατηγική στην οποία συγκλίνουν αυθορμήτως οι πιο αλλοπρόσαλλες περσόνες και οι πιο ετερόκλητες πολιτικές του πλανήτη: Ο Μπολσονάρο στη Βραζιλία και ο Μόντι στην Ινδία, που παραδίδουν τον πάμφτωχο πληθυσμό των χωρών τους σε υγειονομικό ολοκαύτωμα. Ο Τραμπ, που εγκαταλείπει τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας εξωθώντας σε απαξίωση σειρά διεθνών οργανισμών οι οποίοι συνθέτουν το πλαίσιο διεθνούς συνεργασίας 75 μεταπολεμικών χρόνων. Ο Μασκ της Tesla, που με το τρόπαιο της χρηματιστηριακής απογείωσής του, εισβάλλει στον ανταγωνισμό των εμβολίων. Ο Γκέιτς, ο Ζούκερμπεργκ, ο Μπέζος που από την ασφάλεια των τρισεκατομμυρίων δολαρίων τους και των δισεκατομμυρίων πλανητικών υπηκόων τους εναλλάσσονται σε ρόλους ευαγγελιστών της επιστημονικής αλήθειας και αγαθών κηρύκων της φιλανθρωπίας, την ώρα που στρατιές νομικών και λογιστών τους επινοούν τεχνάσματα φοροαποφυγής εκατοντάδων δισεκατομμυρίων. Και μαζί τους όλες οι καλοσυνάτες φατσούλες που έχουν μετατρέψει το δόγμα της (υπαρκτής) ατομικής ευθύνης σ’ έναν ψυχολογικό μηχανισμό εξάλειψης της πολιτικής ευθύνης.

«Σκοτώνουμε» τα δάση, πεθαίνουμε από πανδημίες

Της Θέας Μανούρα

Εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια ειδικοί προειδοποιούν ότι ο κίνδυνος μόλυνσης των ανθρώπων από κορωνοϊούς κι άλλους παθογόνους οργανισμούς που κυκλοφορούν μεταξύ της άγριας πανίδας αυξάνεται καθώς αποψιλώνονται τα δάση.

Το έγκλημα που συντελείται στη Βραζιλία τα τελευταία χρόνια με τις συνεχείς πυρκαγιές και την αποψίλωση του τροπικού δάσους αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα. Δεν προκάλεσε εξάλλου έκπληξη το ότι οι ιθαγενείς φυλές του Αμαζονίου δεν γλίτωσαν από την εμφάνιση του νέου κορωνοϊού που έχει χτυπήσει όλον τον πλανήτη.

Όπως γράφει στον «Guardian» ο Πίτερ Ντάζακ, πρόεδρος ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού με σκοπό την ανάλυση και την πρόληψη πανδημιών, μια αθώα ανθρώπινη δραστηριότητα, όπως η κατανάλωση κρέατος άγριων ζώων, μπορεί να πυροδοτήσει μια επιδημία που οδηγεί σε μια πανδημία. Κάπως έτσι, όπως τουλάχιστον είναι πλέον γνωστό, άρχισε η επιδημία του HIV, όταν κυνηγοί άγριων ζώων τραυματίστηκαν ενώ έσφαζαν κάποιον χιμπατζή.

Δεν υπάρχουν ειδήσεις που δεν ελέγχονται από το καθεστώς!

3μηνες συμβάσεις αναπληρωτών για τηλεκπαίδευση Ανατροπή όλων των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων

Με μια πρωτοφανή αιφνίδια κίνηση η κυβέρνηση της ΝΔ και η υπουργός παιδείας επιδιώκει να εισάγει νέες εργασιακές σχέσεις γαλέρας στην εκπαίδευση –τον θεσμό του προσωρινού αναπληρωτή- καθώς και να εγκαθιδρύσει το σχολείο της τηλεκπαίδευσης, με εκπαιδευτικούς της τηλεκπαίδευσης και με τα παιδιά της τηλεκπαίδευσης. 

Συγκεκριμένα, το κατάπτυστο άρθρο 24 που αφορά την εκπαίδευση και συμπεριλήφθηκε στο νομοσχέδιο για την υγεία αναφέρει: «… Η διάταξη του άρθρου 24 με την οποία παρέχεται η δυνατότητα να προσλαμβάνονται προσωρινοί αναπληρωτές εκπαιδευτικοί ή μέλη Ε.Ε.Π. ή Ε.Β.Π., πλήρους ή μειωμένου ωραρίου, με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου τρίμηνης κατ’ ελάχιστον διάρκειας… …για να παρέχουν διδακτικό ή υποστηρικτικό έργο, κατά περίπτωση, δια ζώσης… …ή της ανάγκης παροχής τηλεκπαίδευσης που πιθανολογείται ότι θα προκύψουν, λόγω της πανδημίας.» 

Μάλιστα, για να εκβιάσει σε αποδοχή αυτών των εξευτελιστικών συμβάσεων για τους εκπαιδευτικούς αλλά και για την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία και τα μορφωτικά δικαιώματα δίνει στο άρθρο 24 παρ.4 «…μοριοδότηση προσαυξημένη κατά μισό έκαστης περίπτωσης». 

Ο δείκτης νοημοσύνης.

Πώς το Ελληνικό προτεκτοράτο θ’ αποφύγει τη δήθεν σύγκρουση με τους Οθωμανούς και θά ‘μαστε όλοι καλά και η Υπερεθνική Ελίτ καλύτερα

Μέσα στον κυκεώνα των ραγδαίων εξελίξεων που συμβαίνει στην υφήλιο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του κορωνοϊού και των συνεπειών της που προβλέπονται να είναι πρωτόγνωρες και πολυεπίπεδες σε παγκόσμια κλίμακα, έχουν ενταθεί όπως ήταν φυσικό και οι διαμάχες των πολυεθνικών και κρατών για τα ζητήματα ενέργειας. Η Ανατολική Μεσόγειος και η Ελλάδα βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής της διαμάχης, λόγω της πιθανής ύπαρξης σημαντικών ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο, και είμαστε εδώ και μήνες σε διαρκή, καλλιεργημένη από τα πάνω, «σύγκρουση» με την Τουρκία.

Και βέβαια τα ΜΜΕ και τα κανάλια μιλούν στο κεντρικό τους θέμα για τον «κίνδυνο» εξ ανατολών σε μία ανακύκλωση εδώ και τόσους μήνες που στόχο έχει να τρομοκρατήσει το λαό και να τον απομακρύνει από την αλήθεια, αλλά και να τον κάνουν να αποδεχτεί τη μοίρα του, δηλαδή να είμαστε περήφανοι υποτακτικοί της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) και των οργάνων της τύπου Μακρόν κ.λπ. Καθημερινά, για παράδειγμα, παρουσιάζονται σαν σωτήρες γαλλικά πλοία και αεροπλάνα (αλλά και αραβικά από τα …Εμιράτα κ.λπ.!) που καταφθάνουν στις ελληνικές θάλασσες ή έρχονται δηλώσεις «αλληλεγγύης» από το Ισραήλ πράγμα που αποδεικνύει το έσχατο σημείο προπαγάνδας που χρησιμοποιούν ώστε να πείσουν το λαό ότι έχουμε τους δυνατότερους «σύμμαχους» που θα μας βοηθήσουν ακόμη και με τα όπλα κατά του «κακού» Ερντογάν. Φυσικά όλα αυτά λίγη σχέση έχουν με την πραγματικότητα και αρκεί μια ματιά στην ιστορία για να θυμηθούμε τον κανόνα που ισχύει για τους φίλους και συμμάχους μας που μας άφηναν μόνους και έρημους απέναντι στους Τούρκους (βλέπε Κύπρο ’74, για να μην πάμε και πιο πριν).  Οι Αμερικάνοι όμως που άλλοτε πράγματι «επέβαλλαν την τάξη» στη Μεσόγειο, σήμερα λάμπουν δια της απουσίας τους, στο πλαίσιο του γενικού σχεδίου του Τραμπ σχετικής απόσυρσης από τη Μέση Ανατολή, και έτσι βρίσκει την ευκαιρία το πιο πιστό όργανο της Υπερεθνικής Ελίτ, ο Μακρόν, να προσπαθεί να τους υποκαταστήσει. Πράγμα που σημαίνει πως ό,τι γίνεται (ή δεν γίνεται) σήμερα στο Αιγαίο είναι της απόλυτης έγκρισης και επιδοκιμασίας της Υπερεθνικής Ελίτ και των πολυεθνικών και όχι απλά του «προαιώνιου εχθρού» μας, των Τούρκων του Ερντογάν. Δηλαδή, ενός καθεστώτος που, από απόλυτα φιλοδυτικό, εξελίχθηκε επί Ερντογάν, μετά το αποτυχόν πραξικόπημα της Υ/Ε εναντίον του όταν διείδε τις τάσεις ανεξαρτητοποίησής του από τη Δύση, σε ένα καθεστώς που προσπαθεί να το παίξει «ανεξάρτητο» στη διεθνή σκακιέρα, υποστηρίζοντας πότε την Υ/Ε και πότε τους κύριους εχθρούς της στη Μέση Ανατολή (ισλαμιστικά καθεστώτα), ακόμη κάποτε και τη Ρωσία.

Περικυκλώνουν την Αττική με αιολικά «για να εξοικειωνόμαστε»

Του Τάσου Σαραντή

Σάλο και έντονες αντιδράσεις προκάλεσε στα κοινωνικά δίκτυα η προ ημερών γνωστοποίηση επιστολής της Ελληνικής Επιστημονικής Ενωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ) προς το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με την οποία προτείνει την εγκατάσταση τριών μικρών αιολικών σταθμών, από τρεις ανεμογεννήτριες στον καθένα, διαμοιρασμένων στα τρία μεγάλα βουνά του λεκανοπέδιου: την Πάρνηθα, την Πεντέλη και τον Υμηττό. Αν και η εγκατάσταση αιολικών στους τρεις ορεινούς όγκους που περικλείουν την Αττική δεν επιτρέπεται, η απόπειρα για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο δεν είναι καινούργια.

Το βασικό σκεπτικό της πρότασης της ΕΛΕΤΑΕΝ για την τοποθέτηση ανεμογεννητριών στους ορεινούς όγκους που φιλοξενούν τα τελευταία δάση γύρω από την Αθήνα είναι ότι η εγκατάσταση μικρών αιολικών σταθμών στα βουνά αυτά έχει «επιδεικτικό σκοπό», αφού αποσκοπεί στη «διεύρυνση της αποδοχής τους από το ευρύ κοινό».

Ουσιαστικά, αυτό που προτείνεται είναι η έναρξη του αφανισμού του τελευταίου πρασίνου των ορεινών όγκων της Αθήνας, με την εγκατάσταση των πρώτων ανεμογεννητριών και των βαρέων έργων που τις συνοδεύουν, καθαρά για προπαγανδιστικούς λόγους που εξυπηρετούν αποκλειστικά τα οικονομικά συμφέροντα της αιολικής βιομηχανίας στη χώρα μας. Με άλλα λόγια, η ΕΛΕΤΑΕΝ υποστηρίζει ότι στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης στην οποία στηρίζεται το αιολικό λόμπι είναι θεμιτή η επέμβαση ακόμη και μέσα στα τελευταία δάση, τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου στην Αττική.

Μητσοτακέεικο μέχρι 3ης γενιάς…

Του Τάσου Βαγγόπουλου

Αφού έστειλε περίπατο τις χρυσοπληρωμένες ζαρντινιέρες (που θα άντεχαν και σε πυρηνικό πόλεμο ) και τα χρήματα των δημοτών, ειδοποίησε όλο το Μητσοτακέεικο μέχρι 3ης γενιάς και τα χιλιάδες βαφτιστήρια του σογιού, (όσους δεν έχουν βολευτεί ακόμα) ότι θα γίνουν 366 προσλήψεις στο Δήμο.

Όταν τον ενημέρωσαν ότι δεν γίνεται έτσι, είναι υποχρεωτικό να ενημερωθούν και οι ..... ιθαγενείς, τους έκανε τη χάρη και τους έδωσε προθεσμία 24 ωρών!!!

Όπως το ...... αυτόφωρο

Ο... παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος

Τούτες τις μέρες είναι …στις δόξες του… Καθώς διαδηλώνει στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για να υπερασπιστεί το …δικαίωμά του να μην φοράει μάσκα…
Γιατί ο κορονοϊός δεν υπάρχει… Γιατί έτσι θέλουν να μας ελέγχουν. .. Γιατί μας ψεκάζουν και μας ακτινοβολούν με τις κεραίες 5G… Γιατί με τα εμβόλια, που ετοιμάζουν θα μας φορέσουν τσιπάκια για να ελέγχουν τη σκέψη μας…
Εχει απήχηση αυτό το προοδευτικόμορφο, αριστερόμορφο “αντιιμπεριαλιστικό” παραλήρημα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα ενός συστήματος, που από χρόνια απεργάζεται την υποταγή των υπηκόων του… Δέστε τι “’έξυπνη” η επιλογή των “αξιωματικών αρχών” της …αντίστασης…

Ο κορονοϊός δεν υπάρχει… Ασύλληπτης ισχύος επιχείρημα, που δεν ηττάται ποτέ παρά μόνον αν απορρίψεις τον μεταφυσικό παραλογισμό σαν μεθοδολογία δόμησης της υπαρξιακής σου ερμηνείας… Ποιος μπορεί να αποδείξει, πως δεν υπάρχουν δίπλα μου εκατό αόρατα διαβολάκια, που κουνάνε την ουρά τους;;; Θυμηθείτε εκείνο τον ιερομόναχο, που ήταν σίγουρος, πως όσους “δήθεν” πέθαναν από κορονοϊό, τους είχαν πληρώσει για να πουν, ότι πεθαίνουν από κορονοϊό…

Δοκιμάστε να παίξετε αυτό το παιγνίδι ανά δύο. Ο ένας θα υπερασπίζεται πως υπάρχει κορονοϊός, προσπαθώντας να πείσει τον άλλο, που πιστεύει πως δεν υπάρχει κορονοϊός… Το παιγνίδι δεν έχει τέλος… Θα υπάρχει ΠΑΝΤΑ ένα αντεπιχείρημα του άπιστου, νομοτελές στην αρχική λογική του παραλογισμού του…

Η μάσκα είναι χρήσιμη για να καταλάβεις αμέσως ποιος είναι ηλίθιος

«Το να προστατευτείς από τον κορωνοϊό με μια μάσκα, είναι σαν να σκέφτεσαι να προστατευτείς από τα κουνούπια με μια περίφραξη από συρματόπλεγμα, ή με καγκελόπορτα στη θέση πόρτας.
Τα κουνούπια θα περάσουν οπωσδήποτε. 
Η μάσκα είναι χρήσιμη για να καταλάβεις αμέσως ποιος είναι ηλίθιος.»
Stefano Montanari

«Διάμετρος φίλτρου μάσκας: 2 - 10 μικρόν

Διάμετρος ιού (κορωνοϊού): 0,12 μικρόν

(οι μάσκες) Είναι χρήσιμες για να αναπνέεις το δικό σου διοξείδιο του άνθρακα.»

Δήλωση της οικογένειας Φύσσα για το τέλος της δίκης της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή

Η οικογένεια του δολοφονημένου από τον χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά, Παύλου Φύσσα έκανε δήλωση για το τέλος της δίκης της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή.

Η δήλωση

Μετά από 5,5 βασανιστικά χρόνια δικαστικής διαδικασίας, κατά την οποία δεχθήκαμε έως και ύβρεις και απειλές από την πλευρά των κατηγορουμένων, εμείς, η οικογένεια του Παύλου Φύσσα αναμετρηθήκαμε κατά πρόσωπο με το τέρας του ναζισμού και σταθήκαμε όρθιοι. Η ώρα της απόφασης έφτασε.

7 Οκτωβρίου 2020 και ώρα 11.00. 7 μαρτυρικά χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου, για εμάς η συνολική καταδίκη της ηγεσίας της εγκληματικής οργάνωσης ΧΑ είναι μονόδρομος.

Την ημέρα της απόφασης καλούμε όλο τον κόσμο που στάθηκε δίπλα μας στο δικαστήριο όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και όλους όσους δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα να έρθουν, στις 7 Οκτώβρη να είναι έξω από την αίθουσα του Εφετείου.

Η οικογένεια του Παύλου Φύσσα

Μάγδα
Παναγιώτης
Ειρήνη

Ούτε ένα σωστό βιογραφικό δεν ξέρετε να κάνετε

Η νέα συνείδηση και ο ρόλος της στις μέρες μας

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Μετά από 10 χρόνια μεγάλων δοκιμασιών και συμπίεσης της κοινωνίας, δεν φαίνεται να υπάρχει ορατή διέξοδος από την περίπλοκη κατάσταση. Οι περισσότεροι πλέον συνειδητοποιούν πως αντιμετωπίζουμε έναν τριπλό κλοιό: Την άκρα επιθετικότητα του τούρκικου επεκτατισμού, την υγειονομική κρίση με τον Covid-19, και τη μεγάλη οικονομική ύφεση.

Έχει αποφασιστική σημασία η πνευματική στάση και η όσο το δυνατόν νηφάλια αντιμετώπιση της κατάστασης. Έχουμε κάνει λόγο για την ανάγκη μιας νέας συνείδησης, ικανής να κατανοήσει και να συνδέσει τόσα διαφορετικά πεδία. Να ορίζει μια στάση, να θέτει ιεραρχήσεις, να δίνει νόημα στην ύπαρξη και την αγωνία κάθε ανθρώπου που έχει έναν ορίζοντα πέρα από τον στενό ατομικό. Γιατί δεν υπάρχει ατομική λύση ή φυγή στο περιβάλλον που ζούμε σήμερα.

«Χριστιανισμός και πλούτος». Γιώργος Ροδίτης: Ένας πεινασμένος για δικαιοσύνη

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Διδάσκων (ΕΔΙΠ) στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας

Αρχισυντάκτης του περιοδικού «Σύναξη»

Ο Γεώργιος Ροδίτης (+ 22-8-2020) ήταν θεολόγος. Νομίζω όμως πως δεν θα πέφταμε έξω αν τον αποκαλούσαμε και καπετάνιο παγοθραυστικού. Αυτή την ιδιότητα προσέλαβε εν τοις πράγμασι με τη συγγραφή του βιβλίου του «Χριστιανισμός και πλούτος. Το πρόβλημα της κατανομής και της χρήσης των βιοτικών αγαθών υπό το φως της Αγίας Γραφής και της εκκλησιαστικής παραδόσεως των τεσσάρων πρώτων αιώνων».

Ο Ροδίτης κόπιασε για τη διάνοιξη περασμάτων σε ένα πολικό τοπίο, με μαχητική πλώρη τη μαρτυρία του Ευαγγελίου και τον πόθο της Βασιλείας του Θεού. Με δυο λόγια, το εμβληματικό πλέον αυτό βιβλίο φωτίζει το δράμα που εκτυλίσσεται ασταμάτητα στο μάτι της βελόνας (Λουκ. 18:25). Και καταδεικνύει ότι η πείνα για κοινωνική δικαιοσύνη δεν είναι στοιχείο παράπλευρο (ή και αντίρροπο!) προς την πνευματική προκοπή του Χριστιανού, αλλά σύμφυτο προς αυτήν. Ουσιώδης όρος της και καρπός της, ταυτόχρονα!

Σε έντονους ρυθμούς οι προετοιμασίες, ενόψει της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς chearleading

Το υπουργείο Παιδείας, πάντως, έδωσε άδεια εισόδου - για τα σχολεία όλων των βαθμίδων - σε εκπροσώπους της Ελληνικής Ομοσπονδίας Τσίρλιντινγκ - Αθλητικού Ομαδικού Χορού (Ε.Ο.Τ.-Α.Ο.Χ.), προκειμένου να φέρουν σε επαφή τους μαθητές με το Τσιρλίντγκ ή αλλιώς με τον ομαδικό αθλητικό χορό. Συγκεκριμένα το σχετικό έγγραφο το υπουργείου αναφέρει:

Γιατί η Ελλάδα αντιδρά σαν ηττημένη πριν καν μπει στη μάχη

Του Γιάννη Ραχιώτη

Είναι γνωστό ότι η Διεθνής Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 αναγνωρίζει στα παράκτια κράτη δικαίωμα χωρικών υδάτων μέχρι 12 μίλια, υφαλοκρηπίδας κατ’ αρχήν 200 μίλια (ναυτικά) και ΑΟΖ 200 μίλια με αφετηρία τις "γραμμές βάσης". Σε περίπτωση ανεπαρκών αποστάσεων προβλέπεται η αρχή της μέσης γραμμής. Το δικαίωμα στην υφαλοκρηπίδα θεωρείται αυθύπαρκτο, ενώ για την ΑΟΖ απαιτείται καθορισμός.

Τα ίδια δικαιώματα απονέμει ρητά η σύμβαση και στα νησιά. Τη σύμβαση έχει υπογράψει η Ελλάδα, όχι όμως και η Τουρκία, οπότε κατ’ αρχήν δεν την δεσμεύει. Αυτό δεν την εμπόδισε να καθορίσει ΑΟΖ με τη Λιβύη, με τη διαδικασία που προβλέπει η σχετική σύμβαση. Η Τουρκία δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ στα νησιά, γι' αυτό και δεν προσχωρεί στη Σύμβαση. Συνεπώς, με βάση τη μέση γραμμή, θεωρεί ότι αποτελεί δική της υφαλοκρηπίδα (και μελλοντικά ΑΟΖ) το μισό Αιγαίο και ολόκληρη η θαλάσσια έκταση μεταξύ Κύπρου, Τουρκίας, Καστελόριζου, Ρόδου και Κρήτης.

«Κύμβαλα Αλαλάζοντα» η Άποψη για την Λειτουργία του Κράτους του Σχεδίου-Πισσαρίδη

Του Γιάννη Περάκη

Επιστολή-Τέταρτη

Η έννοια του κράτους και οι λειτουργίες του αποτελούσαν προνομιακό πεδίο έκφρασης διαφορετικών και αντιτιθέμενων προσεγγίσεων. Για το χαρακτηρισμό του κράτους ήδη από την αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκαν διάφοροι όροι.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τον Αριστοτέλη. Ο Αριστοτέλης ορίζει την πόλη-κράτος, εκ του σκοπού της, ως εξής: «Επειδή βλέπουμε ότι κάθε πόλις αποτελεί κοινωνία ανθρώπων και κάθε τέτοια κοινωνία έχει συσταθεί προς επιδίωξη ενός αγαθού (γιατί όλοι καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για την επίτευξη αυτού που θεωρούν αγαθό), είναι φανερό ότι όλες αυτές οι κοινωνίες αποβλέπουν σε ορισμένο αγαθό, και μάλιστα στο κυριότερο, που είναι ο σκοπός τον οποίο έχει η κυριότερη από τις κοινωνίες ανθρώπων και οι οποία περιλαμβάνει όλες τις άλλες. Αυτή είναι η αποκαλούμενη πόλις και πολιτική κοινωνία». Σε άλλο σημείο του έργου του δίνει τον εξής ορισμό: «Η (…) κοινωνία που σχηματίζεται από περισσότερες κωμοπόλεις είναι τέλεια πόλις, η οποία, πρέπει να λεχθεί, είναι αυτάρκης σε όλα, σχηματίστηκε για την επιβίωση και υπάρχει για το «ευ ζην» των πολιτών».

Ο Κικέρων, επηρεασμένος από την αρχαιοελληνική σκέψη, διατυπώνει τον εξής ορισμό της rei publicae και συγχρόνως του λαού ως συστατικού της στοιχείου: «Δημόσια υπόθεση (Πολιτεία) είναι λοιπόν η υπόθεση του λαού: ο δε λαός, όχι πλήθοςανθρώπων τυχαία συναθροισμένων, αλλά πολυπληθής ομάδα την οποία συνέχει συναίνεση δικαίου και κοινότητα συμφερόντων».

Χρήση αλόγιστη...

Στίγμα: O Μητσοτάκης κατηγορεί τον Ελευθέριο Βενιζέλο ως … υπεύθυνο για τον εθνικό διχασμό!

Είναι απίστευτο αυτό που είπε στη Βουλή ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ακόμη πιο απίστευτο ότι κανείς δεν του απάντησε, ούτε τα ντουβάρια σείσθηκαν.

Κατά τη συζήτηση για την κύρωση των συμφωνιών για οριοθέτηση Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών με την Ιταλία και την Αίγυπτο είπε επι λέξει.

–«Bρήκα ενδιαφέρουσα την αναφορά στον Ελευθέριο Βενιζέλο. Καλό είναι όλοι μας να διαβάζουμε περισσότερη Ιστορία και ίσως και η δική μου σχέση με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, η οποία δεν είναι απλά σχέση συντοπίτη αλλά είναι και συγγενική σχέση, να μου επιτρέπει και να μου δίνει το δικαίωμα να τον βλέπω πιο κριτικά. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δυστυχώς μια από τις αρνητικές παρακαταθήκες που συνοδεύει και θα συνοδεύει πάντα τον Ελευθέριο Βενιζέλο ήταν και ο εθνικός διχασμός και ο ρόλος τον οποίο και αυτός έπαιξε στο να διχαστεί η χώρα με ένα τρόπο πρωτόγνωρο και να μην μπορέσουμε να γεφυρώσουμε αυτές τις πληγές για πολλές, πολλές δεκαετίες».

Ποιον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων. Ο  Πρωθυπουργός χρεώνει στον Βενιζέλο και όχι  στον ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ τον διχασμό και προσάπτει στον εθνάρχη κατηγορίες που ουδείς άλλος τόλμησε.

Συνδικαλισμός, το σκαλοπάτι για την διοίκηση!

Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή

Οι τελευταίοι διορισμοί των Διευθυντών Εκπαίδευσης, ξαναφέρνουν στην επιφάνεια ένα χρονίζον πρόβλημα: το με πόση ευκολία μπορεί ο συνδικαλισμός να γίνει σκαλοπάτι διοικητικής εξέλιξης, ελέω κομματικής – παραταξιακής ταυτότητας.

Ο ευτελισμός του συνδικαλισμού, δυστυχώς, συνεχίζεται. Μάλιστα επανέρχεται δριμύτερος, αφού τώρα ο προϊστάμενος δεν επιλέγεται αλλά ορίζεται, έστω και ως προσωρινός. Όχι πως η «επιλογή» ήταν άμοιρη ευθυνών, κι αυτή μέρος των τακτοποιητικών διαδικασιών ήταν, αλλά και το να «διορίζονται» βγάζει μάτι. Αφού δεν μπορούν να ξεφύγουν από τις συνήθειες του παρελθόντος (άλλωστε πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, λέει ο λαός μας), γιατί δεν θεσμοθετούν, έντιμα και ξεκάθαρα, ότι οι θέσεις των προϊσταμένων (ως λάφυρο του δημοσίου για κάθε κυβέρνηση) αποτελούν πολιτικές επιλογές!!! Μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας ότι επιλέγουν τους καλύτερους και ας μην νομιμοποιούν την όλη διαδικασία με τις αυτοπροτάσεις τους οι δήθεν συνυποψήφιοι.

Όποιος παρατηρήσει τις εξελίξεις, με λίγες γνώσεις ανθρωπογεωγραφίας στο χώρο της εκπαίδευσης, θα διακρίνει πολλά, πάρα πολλά παραδείγματα.

Ενδεικτικά:

Δυο ταυτόσημες περιπτώσεις με εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα. Ανθυποψήφιοι, με διδακτορικό ο ένας και σαφώς λιγότερα προσόντα ο άλλος, ορίζεται ο διδάκτορας στην μία περίπτωση ενώ αποτυγχάνει στην άλλη. Δεν υποστηρίζουμε βέβαια, πως το όποιο διδακτορικό σε κάνει καλύτερο διοικητικό, αλλά ας πούμε ότι τηρούνται κάποια προσχήματα. Πρόεδρος συλλόγου την μια μέρα, Διευθυντής Εκπαίδευσης την άλλη. Αιρετός σήμερα, Διευθυντής αύριο κλπ. Ακόμα και σύζυγος προέδρου πήρε το χρίσμα κι ας λέμε ότι η γυναίκα του καίσαρα δεν φτάνει να είναι τίμια αλλά πρέπει και να φαίνεται. Όλοι τους ημέτεροι, φίλοι της κυβερνητικής παράταξης. Το έχουμε ξαναδεί το έργο σε όλο το φάσμα της πολιτικής. «Εργατοπατέρες» να γίνονται ακόμα και υπουργοί!!!

Ποιος είναι ο Κυρανάκης που ξέρει να δομεί βιογραφικά για δουλειά

Μια «φόρμα» βιογραφικού σημειώματος για εκείνους που (σύμφωνα με τον βουλευτή της ΝΔ) «πάνε από πολιτικό γραφείο σε πολιτικό γραφείο» και «δεν κάθονται να κάνουν μια σωστή δόμηση βιογραφικού»

Του Γεράσιμου Χολέβα

Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, κύριος Κωνσταντίνος Κυρανάκης, εξήγησε, σε τηλεοπτική παρουσία του στο MEGA, βασικές, κατά τη γνώμη του, αιτίες που οι άνεργοι δεν βρίσκουν δουλειά. Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι «πολλές φορές ακούμε για ανέργους, οι οποίοι ψάχνουν για δουλειά και λένε ότι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, αλλά δεν ψάχνουν στο ίντερνετ, να δούνε τι υπάρχει αυτή τη στιγμή από προγράμματα» του ΟΑΕΔ.

Συμπλήρωσε, μάλιστα, λίγο αργότερα: «Πάρα πολλές φορές υπάρχουν νέα παιδιά, τα οποία πάνε από πολιτικό γραφείο σε πολιτικό γραφείο για να ψάξουν για δουλειά αλλά δεν κάθονται να κάνουν μια σωστή δόμηση βιογραφικού, για να μπορέσουν να διεκδικήσουν μια θέση στην αγορά εργασίας» (ολόκληρες οι δηλώσεις Κυρανάκη – και σε βίντεο – εδώ).

Από τις διαπιστώσεις και την κριτική που κάνει ο βουλευτής της ΝΔ στους ανέργους μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς ότι σίγουρα ο ίδιος θα ξέρει να δομεί βιογραφικά για δουλειά και να τα αναδεικνύει.

Για να έχουμε μια εικόνα της (επίσημης) ανεργίας στην Ελλάδα παραθέτουμε τα πρόσφατα στοιχεία της Eurostat (αφορούν τον Μάιο του 2020): Το ποσοστό της ανεργίας είναι 17% κι εκτοξεύεται στους νέους κάτω των 25 ετών στο 37,5%. Δεν γνωρίζουμε πόσοι από όλους αυτούς ανθρώπους δεν βρίσκουν δουλειά επειδή «δεν ψάχνουν στο ίντερνετ»...

Ας δούμε, λοιπόν, πως παρουσιάζει ο κύριος Κυρανάκης το δικό του βιογραφικό στην προσωπική ιστοσελίδα του. Για διαβάσετε ολόκληρη τη «φόρμα» βιογραφικού διαβάστε εδώ: kyranakis.gr/viografiko.