Τι λέει η πραγματικότητα; ότι η τριμερής κυβέρνηση δεν μπορεί να τηρήσει τις προεκλογικές της υποσχέσεις για κατώτατο μισθό στα 750 ευρώ, για επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, για αναβίωση της μετενέργειας και την αποκατάσταση έστω κατά μικρό μέρος των συντάξεων.
Τι λέει η προπαγάνδα; ότι η τριμερής κυβέρνηση θα προσπαθήσει να τα εφαρμόσει όλα αυτά σε βάθος... τετραετίας...!
Τι λέει η πραγματικότης; ότι η σπατάλη των δημοσίων εσόδων (απ’ τη φορολογία που πληρώνουν οι εργαζόμενοι κι όχι οι φοροφυγάδες) συνεχίζεται με δαπάνες για στρατιές συμβούλων, αργόμισθων σε υπηρεσίες φαντάσματα, για καταβολές ενοικίων (αντί της αξιοποίησης των χιλιάδων κρατικών ακινήτων), για μισθούς πολυθεσιτών στις Ανεξάρτητες Αρχές, για χορηγήσεις στις αχόρταγες ΜΚΟ και γενικώς για τις «ανάγκες» της Μιχαλούς – αυτού δηλαδή του τούρκικου δοβλετιού που ο ελληνικός δικομματισμός μοστράρει ως «κράτος».
Τι λέει η προπαγάνδα; ότι ο μόνος τρόπος να μπουν κάποια λεφτά στα κρατικά ταμεία είναι...
η αξιοποίηση (διάβαζε η εκποίηση) όσης κρατικής περιουσίας (διάβαζε περιουσίας του ελληνικού λαού) απέμεινε.
Ειρήσθω εδώ εν παρόδω, ότι η προπαγάνδα υπέρ του ξεπουλήματος (αλλά και η πραγματικότης του διαρκούς ξεπουλήματος) του δημόσιου πλούτου, έχει τέτοιο βάθος πίσω στον χρόνο, ώστε η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, φέρ’ ειπείν, (στην πραγματικότητα η κρατικοποίησή του υπέρ της κρατικής Ντόυτσε Τέλεκομ) να μας φαίνεται ως κάτι τι το λογικόν.
Αναλόγως, ύστερα απ’ την πλύση εγκεφάλου που έχουμε υποστεί περί «της ιδεολογικής κυριαρχίας της Αριστεράς στην Ελλάδα» ή περί της «τελευταίας χώρας Σοβιετικού τύπου», μας φαίνεται φυσιολογικό να ιδιωτικοποιούμε ό,τι άλλοι επανακρατικοποιούν, όπως πετρέλαια, ύδατα, ενέργεια, δίκτυα, λιμάνια, υποδομές.
Τι λέει λοιπόν η πραγματικότητα; ότι αυτά που θέλουν να ξεπουλήσουν, (ορισμένα μάλιστα μπιρ παρά όπως ο [ανεκτίμητος] Αστέρας Βουλιαγμένης η [κερδοφόρος] Βιομηχανία ζάχαρης) είναι ζωτικής και εθνικής σημασίας για τη χώρα, όπως η ΔΕΗ, η ΔΕΠΑ και η ΔΕΣΦΑ, τα λιμάνια και τα ύδατα. Ή χρυσοτόκες όρνιθες, όπως ο ΟΠΑΠ και τα κρατικά λαχεία. Ή αμύθητης αξίας περιουσία του ελληνικού λαού, όπως το Ελληνικό.
Τι λέει για αυτά η προπαγάνδα; ό,τι λέει ο κ. Πρετεντέρης! Οτι δηλαδή είναι «καραγκιόζηδες» όσοι διαμαρτύρονται «όταν πάμε να βάλουμε χέρι στο κράτος».
Καμμιά σημασία δεν έχει για την προπαγάνδα το ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! Οτι δηλαδή το κράτος βάζει χέρι στη δημόσια περιουσία, στην περιουσία του ελληνικού λαού, το υπό κατοχήν τώρα κράτος, πλην όμως το ίδιο κι απαράλλαχτο με την προγενέστερη υπόστασή του ως κράτους της Διαπλοκής και της Διαφθοράς.
Αλλά, ποιο είναι το πιο αισχρό επιχείρημα της προπαγάνδας εναντίον της πραγματικότητας; ακριβώς η διαστρέβλωση της τελευταίας. Μάλιστα με τέτοιον αμοραλιστικό τρόπο, ώστε να γίνεται πειστικός.
Οπως λοιπόν λένε και τα «ψώνια του Mega» (καθώς λέει και το «Ποντίκι» για τους οιηματίες που τρομοκρατούν κάθε βράδυ στις οκτώ τον ελληνικό λαό): αφού δεν υπάρχει φράγκο (ασχέτως ποιοι τα φάγανε) πρέπει να πουληθεί όσο - όσο ό,τι έχουμε και δεν έχουμε (απ’ αυτούς που τα φάγανε) ώστε να συνεχίσουν να τα τρώνε η Διαπλοκή και η Διαφθορά δηλαδή οι κρατικοδίαιτοι (και κατά τα άλλα αντικρατιστές) νταβατζήδες.
Εχει κρατήσει πολύ πλέον αυτή η κολώνια της προπαγάνδας – βρωμάει. Βρωμάει ιδεολογική τρομοκρατία και ιδιοτέλεια. Ζέχνει όπως ο βιασμός.
Και δεν μιλώ εδώ για τις απόψεις, τις θέσεις, τις ιδέες, δεξιές, αριστερές, νεοφιλελεύθερες, συντηρητικές, σοσιαλιστικές ή κομμουνιστικές, μιλώ για τη διαστρέβλωση των πάντων μέσα σε μια κρεατομηχανή που κάνει κιμά τη λογική, που κάνει το κρέας ψάρι για να το φάνε (σφυρίδα) οι Δυνατοί, μαριδίτσα (οι πελάτες τους) και μπαρμπουνάκι (οι λακέδες τους).
Μόνον που πρόκειται για την Ελλάδα.
Για παράδειγμα (και για όσους ξέρουν λίγο την Ιστορία) η μεταπολεμική Ελλάδα, ήταν η ΔΕΗ. Για όσον καιρό αυτή η χώρα παρήγαγε κάτι, πίσω απ’ τη φάμπρικα και μέσα στο νοικοκυριό με φθηνό ρεύμα ήταν η ΔΕΗ.
Απ’ όταν όμως άρχισαν να κάνουν κουμάντο οι «εκσυγχρονιστές» η ΔΕΗ έγινε σφάγιο και λάφυρο.
Απ’ όταν οι νεοφιλελεύθεροι άρχισαν να προσθέτουν στους «εκσυγχρονιστές» τις δικές τους «φαεινές» ιδέες, άρχισαν τα γέλια, όπως η «απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας» - βγήκαν δυο ιδιωτικές εταιρείες για τη διανομή του ρεύματος, βάρεσαν κανόνι και οι δύο, τα φάγανε και «άντε βρες τους» που λέει και ο καλός κύριος Ρέστης. Για αυτό το ζήτημα, όπως για τα καρτέλ, τις εναρμονισμένες πρακτικές και τόσα άλλα, κιχ η προπαγάνδα.
Λαλίστατη όμως τώρα που ζητά να συμβούν τα ίδια με τη ΔΕΠΑ και τη ΔΕΣΦΑ. Τι κι αν κανένα σοβαρό κράτος στον κόσμο δεν εκχωρεί τα δίκτυά του, το «δικό μας» κράτος δηλαδή το κράτος της Διαπλοκής, δηλαδή το φόρου υποτελές «ελληνικό» κράτος είναι έτοιμο στο όνομα του «ανταγωνισμού» (και κάθε άλλης ομοειδούς παπάρας) να ξεπουλήσει για μιαν ακόμη φορά ό,τι απέμεινε από όσα ο λαός με τον ιδρώτα του δημιούργησε.
Η τριμερής κυβέρνηση των ανδρεικέλων της Τρόικας περνάει στο τρίτο και τελευταίο στάδιο ξεπουλήματος της χώρας – σε λίγο η Θράκη θα είναι Ειδική Οικονομική Ζώνη, στα όρια δηλαδή της εξόδου απ’ την ενιαία επικράτεια και η Αθήνα μια κατ’ όνομα πρωτεύουσα, με μια ορδή Επιτρόπων (της Τρόικας, της Κομισιόν και κάθε άλλου ενδιαφερομένου) να μοιράζει παιχνίδι...
Εδώ και καιρό η πραγματικότητα στην Ελλάδα ήθελε ένα καλύτερο κράτος, ενώ η προπαγάνδα έσκουζε για ένα λιγότερο κράτος (που όμως η Διαπλοκή άρμεγε και η Διαφθορά ξεχείλωνε) – ώσπου εν τέλει «αποκτήσαμε» ένα υποτελές κράτος.
Οι ευθύνες της εθνικής (;) αστικής τάξης, αρχίζουν πλέον να αγγίζουν κόκκινες περιοχές (παρά τις επίσης προπαγανδιστικές μπουρδίτσες περί κόκκινων γραμμών). Τις ίδιες ευθύνες έχει και το αστικό σύστημα διακυβέρνησης – δεν τα βρήκατε τσιφλίκια απ’ τον πατέρα σας για να τα πουλάτε, αυτά που οι Ελληνες ελευθέρωσαν με αίμα και έχτισαν με ιδρώτα...
Ανάρτηση από : enikos
