Του Νίκου Σβέρκου
Πώς φτιάχνεται μια οργάνωση νεολαίας; Οι μέθοδοι που απαντούν στη μετεμφυλιακή ιστορία της Ελλάδας δεν είναι πολλές. Μια νεολαιίστικη οργάνωση είτε δημιουργείται ως «προέκταση» ενός πολιτικού κόμματος είτε προκύπτει με αυθόρμητο τρόπο, όπως η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη. Στην Ελλάδα του Μνημονίου και της άμεσης οικονομικής και πολιτικής επιρροής από τα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων υπάρχει ακόμα μια οδός: αυτή της «εισαγωγής» μιας πολιτικής οργάνωσης από γερμανικά think tanks.
Στις 26 και 27 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη η 1η Συνδιάσκεψη Φιλελεύθερης Νεολαίας, που διοργανώνεται από το Ιδρυμα Φρίντριχ Νάουμαν, το think tank του γερμανικού κόμματος των Φιλελευθέρων (FDP), άλλοτε εταίρου της Ανγκελα Μέρκελ.
Το γραφείο των Βρυξελλών
Πρόκειται για τον κομματικό σχηματισμό που υποστήριζε την επιβολή ακραίας λιτότητας στην Ελλάδα και στις τελευταίες εκλογές καταβαραθρώθηκε, χάνοντας την εκπροσώπησή του στο ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο. Το εν λόγω ίδρυμα άνοιξε μάλιστα τα γραφεία του στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 2013, ασχολούμενο κυρίως με τη διοργάνωση σεμιναρίων, ενώ το τεχνικό κομμάτι της διοργάνωσης της συνδιάσκεψης έχει αναληφθεί από το κεντρικό γραφείο των Βρυξελλών, το οποίο παρέχει χρηματοδότηση τέτοιου ύψους ώστε η συμμετοχή στη συνδιάσκεψη ανέρχεται σε μόλις 30 ευρώ (15 ευρώ κοστίζει η μετάβαση στη Θεσσαλονίκη και το υπόλοιπο ποσό αφορά οργανωτικά ζητήματα και τη διαμονή).
«Ως νέοι και υποστηρικτές των μεταρρυθμίσεων, θέλουμε να αφήσουμε πίσω την παλιά πολιτική νοοτροπία που μας οδήγησε στην κρίση και να προωθήσουμε φιλελεύθερες προτάσεις οι οποίες θα δώσουν λύσεις κι ελπίδα στην πατρίδα μας», αναφέρει χαρακτηριστικά το αντίστοιχο διαφημιστικό φυλλάδιο, ενώ η συνδιάσκεψη συμπίπτει με μια κορυφαία διαδικασία των φιλελελεύθερων Νεολαιών ανά την Ευρώπη. Προκειμένου να δοθεί «ώθηση» στη διοργάνωση, τις ίδιες ακριβώς ημέρες και στις ίδιες εγκαταστάσεις θα διεξαχθεί στη Θεσσαλονίκη η Συνάντηση των Νέων Ηγετών, με άλλα λόγια η ετήσια συνάντηση των επικεφαλής των φιλελεύθερων Νεολαιών των ευρωπαϊκών χωρών.
Οπως μάλιστα αναφέρει το πρόγραμμα της διοργάνωσης, «οι εξτρεμιστές, τόσο στην Αριστερά όσο και στη Δεξιά, αναπτύχθηκαν σημαντικά» στις τελευταίες ευρωεκλογές, ενώ ανάμεσα στους ομιλητές θα συναντήσουμε την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Φιλελεύθερης Νεολαίας, Βεντράνα Γκούγιτς από την Κροατία, που θα χαιρετίσει και την ιδρυτική συνδιάσκεψη της ελληνικής Νεολαίας φιλελευθέρων.
Γιατί η Θεσσαλονίκη
Γιατί όμως στη Θεσσαλονίκη; Η επίσημη εξήγηση αναφέρει το γεγονός ότι η πόλη είναι Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας το 2014. Ωστόσο ο δήμαρχός της, Γιάννης Μπουτάρης, αποτελεί τον μόνιμο «κρίκο» των φιλελεύθερων των Βρυξελλών και του Βερολίνου με την ελληνική πολιτική σκηνή. Δεν θα είναι τιμώμενος ομιλητής μόνο στη συνάντηση των ηγετών των Νεολαιών, ούτε μόνο θα παραχωρήσει τις εγκαταστάσεις του δημαρχείου για τις δύο διοργανώσεις.
Ο Γιάννης Μπουτάρης αποτελεί τον πιο τακτικό ομιλητή σε σεμινάρια και εκδηλώσεις του νεοφιλελεύθερου Ιδρύματος Φρίντριχ Νάουμαν. Στην πρώτη επαφή ανάμεσα στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης και τον επικεφαλής του γερμανικού ινστιτούτου, Βόλφγκανγκ Γκέρχαρντ, τον Νοέμβριο του 2013, οι δύο παράγοντες αντάλλαξαν πολύ θερμά λόγια. «Η Ελλάδα διοικείται τις τελευταίες δεκαετίες ως ένα κράτος σοβιετικού τύπου», είχε πει ο Γ. Μπουτάρης στον συνομιλητή του, αναπαράγοντας τα στερεότυπα της περιόδου. Και ο Β. Γκέρχαρντ δήλωσε με ενθουσιασμό ότι «με έναν δήμαρχο προσηλωμένο στις μεταρρυθμίσεις, η Θεσσαλονίκη μπορεί να γίνει ένας φωτεινός φάρος για την Ελλάδα».
Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν είναι βέβαια ο μοναδικός πολιτικός παράγοντας που έχει στενές σχέσεις με το ίδρυμα, σχέσεις που φτάνουν μέχρι στην ομιλία του τον περασμένο Ιούλιο σε εκδήλωση του ιδρύματος με θέμα «Μαθαίνοντας από την 4η Ιουλίου», ημέρα της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ. Στα εγκαίνια των γραφείων του ιδρύματος στην Ελλάδα παραβρέθηκαν επίσης ο τότε υπουργός Κωστής Χατζηδάκης, οι πρώην υπουργοί Στέφανος Μάνος και Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ενώ σε σεμινάρια που διοργανώθηκαν την τελευταία χρονιά κύριοι και συχνοί ομιλητές ήταν ο Θεόδωρος Σκυλακάκης, πρώην ευρωβουλευτής, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, ο Θάνος Τζήμερος της «Δημιουργίας Ξανά» και η Αντιγόνη Λυμπεράκη, πρώην επικεφαλής της Δράσης και νυν προνομιακή συνομιλήτρια του Ποταμιού. Ιδιαίτερα εκτιμήθηκε μάλιστα το γεγονός ότι σε σεμινάριο στη Μυτιλήνη στα τέλη Ιουλίου μίλησε o Γιόαχιμ Φούχτελ αναφορικά με την ελληνογερμανική συνεργασία. Στην ίδια εκδήλωση μίλησαν επίσης τρεις Γερμανοί βουλευτές από τους Χριστιανοδημοκράτες, τους Χριστιανοκοινωνιστές και τους Πράσινους.
Ιδιαίτερη όμως «εισδοχή» στα πεπραγμένα του ιδρύματος έχουν και ορισμένοι πανεπιστημιακοί, οι οποίοι έχουν προσφέρει ποικιλοτρόπως τα «φώτα» τους στο ίδρυμα: Μίλησαν σε σεμινάρια για νέους που θέλουν να εισέλθουν στην πολιτική (Δεκέμβρης 2013 στη Κηφισιά), για την επιτυχημένη πολιτική επικοινωνία (Ιούνιος 2013) και για την αποτελεσματική προεκλογική ατζέντα των αυτοδιοικητικών εκλογών (Μάιος 2014). «Πρωταγωνιστής» στις περισσότερες εκδηλώσεις είναι ο Αριστείδης Χατζής, αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αντίστοιχα σε αρκετές εκδηλώσεις έχουν δώσει ομιλίες ο Σταύρος Τσακυράκης, καθηγητής στη Νομική Αθηνών και υποψήφιος ευρωβουλευτής με το Ποτάμι (έχει προτείνει και την αδελφοποίηση κάθε ελληνικής οικογένειας με μια γερμανική), ο Δημήτρης Καιρίδης, αναπληρωτής καθηγητής στο Πάντειο, και ο Γιώργος Παγουλάτος, καθηγητής στην ΑΣΟΕΕ (φλέρταρε με τη θέση του επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της Ελιάς).
Δεξαμενή μελών
Από πού όμως «τροφοδοτείται» με μέλη η νεοφιλελεύθερη οργάνωση νεολαίας; Μια προσεκτική ματιά στη σύσταση των ομάδων που επισκέπτονται τη Γερμανία και τις Βρυξέλλες συχνά-πυκνά τον τελευταίο χρόνο, δίνει την απάντηση. Οι «αποστολές» αποτελούνται από φοιτητές, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς, που προσελκύονται στον νεοφιλελευθερισμό μέσω των σεμιναρίων που διοργανώνονται σε Πανεπιστήμια. Πανεπιστημιακοί και λίγοι φοιτητές;, τους οποίους επιμελώς δεν αναφέρει το ίδρυμα στην ιστοσελίδα του, γίνονται «γέφυρα» για τη διοργάνωση σεμιναρίων σε ανώτατα ιδρύματα, όπως έχει συμβεί επανειλημμένα στη Θεσσαλονίκη, την Κομοτηνή και την Αθήνα. Φοιτητές, προκειμένου να συμπληρώσουν το «βιογραφικό» τους, ενθαρρύνονται στο να συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις του ιδρύματος, με ομιλητές Γερμανούς καθηγητές Πανεπιστημίου, και εν τέλει αποκτούν σχετικά οργανική σχέση με το ίδρυμα.
Καθόλου άσχημα για έναν πολιτικό χώρο που έχει κυρίαρχο σύνθημα «να φύγουν τα κόμματα από τις πανεπιστημιακές σχολές».
Ανάρτηση από: http://www.efsyn.gr
