Συνέντευξη στον Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη
Η Μαρξιστική Εργατική Ένωση (MTL) είναι μια πολιτική οργάνωση που ιδρύθηκε το 2000, διακηρύσσοντας τον στόχο τη μετάβαση σε μια σοσιαλιστική κοινωνία. Η συνέντευξη με τον Δημήτρη Μιζάρα, μέλος της MTL, πραγματοποιήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου και τη δημοσιεύουμε σε συνέχεια της έρευνάς του TPP, για τους πολεμικούς σχεδιασμούς πίσω από την ένταξη των δύο σκανδιναβικών κρατών στην ευρωατλαντική συμμαχία.
Ενδεικτική του κλίματος, που διαμορφώνει η πολεμική προπαγάνδα του ΝΑΤΟ είναι πρόσφατη δημοσκόπηση, που δημοσιεύθηκε την Κυριακή από την εφημερίδα Helsingin Sanomat, σύμφωνα με την οποία το 90% των ερωτηθέντων λέει ότι η Φινλανδία δεν μπορεί να εξομαλύνει τις σχέσεις με τη Ρωσία όσο ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν παραμένει στην εξουσία, ενώ το 50% θεωρεί του ίδιους τους Ρώσους πολίτες σε ένα βαθμό «υπεύθυνους» για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Μάλιστα, το 84% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι να «διώξουν τα ρωσικά στρατεύματα από τη χώρα», με σχεδόν το 80% να θεωρεί ότι η Ουκρανία πρέπει να λάβει βαρύτερα όπλα για να το κάνει. Λίγο περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες είπαν ότι η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ θα πρέπει να γίνει γρήγορα.
«Μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ ΝΑΤΟ και Σουηδίας-Φινλανδίας άρχισαν να γίνονται από το φθινόπωρο του περασμένου χρόνου».
Ο κ. Μιζάρας ανέπτυξε το πρόσφατο ιστορικό των ενταξιακών συνομιλιών: «Η αίτηση των δύο τελευταίων, μέχρι στιγμής ανένταχτων στη συμμαχία, Σκανδιναβικών χωρών δρομολογήθηκε μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία και κατατέθηκε οριστικά στη σύνοδο του ΝΑΤΟ τον προηγούμενο Ιούνιο στην Ισπανία. Στην πραγματικότητα αυτό προετοιμαζόταν από πολύ πιο πριν. Για χρόνια η Φινλανδία είχε ειδικές σχέσεις συνεργασίας (partnership) με το ΝΑΤΟ, κάτι που επέτρεπε στο ΝΑΤΟ να κάνει γυμνάσια στη χώρα κατά μήκος των συνόρων με τη Ρωσία, αλλά και στη θάλασσα ή τον αέρα. Η Φινλανδία επίσης συμμετείχε στις δυνάμεις κατοχής στο Αφγανιστάν. Για πολλές δεκαετίες μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο η αντίθεση του λαού σε μια ένταξη ήταν συντριπτική, γύρω στο 80% του πληθυσμού.
»Μέχρι την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης κάτι τέτοιο το απαγόρευαν και οι συμφωνίες που είχε υπογράψει η η πολιτική ελίτ της χώρας με τη σοβιετική γραφειοκρατία και που ήταν γνωστές με το όνομα ‘φινλανδοποίηση’. Κατόπιν μια στρατιωτική ‘χούντα’ υπέγραψε ένα σύμφωνο με το ΝATO που στα φινλανδικά είχε το όνομα isäntämaasopimus (συμφωνία με τη χώρα-οικοδεσπότη) και στα αγγλικά την είπαν Memorandum of Understanding (Μνημόνιο κατανόησης). Αυτό έδινε το δικαίωμα στο ΝΑΤΟ να αυτοπροσκαλείται στη χώρα και να κάνει ασκήσεις ή ακόμα και θερμό πόλεμο, χωρίς να ζητήσει την άδεια της ¨οικοδέσποινας¨ χώρας. Ένα στέλεχος των σοσιαλδημκοκρατών είχε τότε πει, ότι λείπει μόνο το να βάλουμε το καλώδιο στην πρίζα για να γίνουμε μέλος του ΝΑΤΟ. Μετά την κήρυξη του πολέμου το Φεβρουάριο του 2022, η μεταστροφή στις συνειδήσεις του κόσμου ήταν ραγδαία και τεράστια. Τώρα πλέον πάνω από το 80% του πληθυσμού δε θα αντιστεκόταν στην ένταξη. Μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ ΝΑΤΟ και Σουηδίας/Φινλανδίας άρχισαν να γίνονται από το φθινόπωρο του περασμένου χρόνου. Ποτέ πριν κάποιος γραμματέας του ΝΑΤΟ σαν τον Στόλτενμπεργκ δεν έχει επισκεφτεί τη χώρα τόσες φορές τόσο πυκνά και με τόσο μεγάλη κουστωδία στρατιωτικών ακολούθων».«Τον πόλεμο στην Ουκρανία προκάλεσε εν πρώτοις ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός»
Αναπτύσσοντας τις δομικές αιτίες πίσω από τον σημερινό πόλεμο, ο κ. Μιζάρας αναφέρει: «Τα οικονομικά αδιέξοδα που είχαν αρχίσει να χτυπάνε την πόρτα των καπιταλιστικών κοινωνιών από το 2019 διαμεσολαβήθηκαν από την πανδημία και τα lockdown αλλά δεν παραμερίστηκαν ούτε φυσικά λύθηκαν. Ήδη από το 2008 και μετά ο καπιταλισμός έχει μπει σε νέα εποχή. Είναι το τέλος του νεοφιλελευθερισμού αλλά και της παγκοσμιοποίησης. Οι κεντρικές τράπεζες αναλαμβάνουν να ‘μαζέψουν’ τα πλασματικά κεφάλαια που μοίραζαν την προηγούμενη περίοδο για να αποφύγουν μια άμεση κατάρρευση. Τώρα έχουμε μπει σε περίοδο ‘δημιουργικής καταστροφής’ (Creative destruction). Ο ρόλος της κρατικής εξουσίας τονίζεται και οι τυφλοί νόμοι της αγοράς καταλήγουν στα σκουπίδια. Έχουμε τότε καταστροφές κεφαλαίων, συγκεντροποίηση αυτών που επιβιώνουν και τεράστιες διαφορές στο εισόδημα.
»Επί πλέον στο γεωπολιτικό επίπεδο οι διαφορές λύνονται με πολέμους μικρούς που κλιμακώνονται σε μεγάλους που με τη σειρά τους εγκυμονούν τον κίνδυνο ενός παγκόσμιου ακόμα και πυρηνικού πολέμου. Όταν όλες οι οικονομικές ισορροπίες έχουν ανατραπεί, τότε το παλιό στάτους κβο δε μπορεί πια να ισχύει: Jalta ή Bretton Woods ΤΕΛΟΣ, μια νέα παγκόσμια τάξη πρέπει να επιβληθεί. Ειρηνικές συνυπάρξεις δεν έχουν στο νέο κόσμο θέση και ηγέτες σαν τον Κίσσιγκερ είναι άχρηστοι. Αυτό βρίσκεται πίσω από την επέκταση του ΝΑΤΟ που άρχισε αμέσως μετά την κατάρρευση των σοσιαλιστικών οικονομικών σχέσεων παραγωγής και τη διάλυση του συμφώνου της Βαρσοβίας. Τώρα χρειάζεται το δόγμα Μπρεζίνσκυ, όπως περιγράφεται στη ‘Μεγάλη’ του ‘σκακιέρα’. Η Ρωσία πρέπει να διαμελιστεί και να αποικιοποιηθεί. Μετά θα έρθει η σειρά της Κίνας. Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα πίσω απ΄ τον πόλεμο που άρχισε ο Πούτιν αλλά δεν τον προκάλεσε η Ρωσία. Αυτή είναι και η μεγάλη εικόνα πίσω από την ένταξη των Φινλανδία και Σουηδία στο ΝΑΤΟ. Κανένας δε μπορεί να παραμένει στη μέση, κανένας δε μπορεί να είναι ουδέτερος ή μισο – ουδέτερος. Ο καθείς πρέπει να διαλέξει το στρατόπεδο που θα ενταχθεί».
Ως εκ τούτου, ο συνομιλητής μας ξεκαθαρίζει πως: «Τον πόλεμο στην Ουκρανία προκάλεσε εν πρώτοις ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός. Η διαμεσολάβηση της κρίσης του 2008 έχει οξύνει όλες τις άλυτες αντιφάσεις στην κοινωνία. Το οικονομικό αδιέξοδο που ξεκίνησε το 2019 επιδεινώθηκε από την πανδημία και τον εκκολαπτόμενο στασιμοπληθωρισμό μαζί με τις ήττες του ιμπεριαλισμού στο Ιράκ, τη Συρία και το Αφγανιστάν. Η αύξηση των επιτοκίων για τον περιορισμό του πληθωρισμού θα προκαλέσει βαθιά ύφεση, ανεργία και κοινωνική αναταραχή. Μια ολόκληρη περίοδος διαχείρισης της κρίσης μέσω της χρηματοπιστωτικής παγκοσμιοποίησης ή των επενδύσεων στην αναπτυσσόμενη κινεζική οικονομία έχει πλέον τελειώσει. Οι κυρώσεις κατά της ρωσικής οικονομίας έχουν ήδη ‘επιστρέψει’ ως μπούμερανγκ για τις οικονομίες των δυτικών καπιταλισμών επιδεινώνοντας τον επιταχυνόμενο πληθωρισμό ειδικά στα τρόφιμα, τα καύσιμα και την ενέργεια. Εάν ο πόλεμος επιμηκυνθεί, ο επόμενος χειμώνας θα είναι πολύ κρύος στον δυτικό κόσμο για την πεινασμένη εργατική τάξη».
«Όλες οι αντιπολιτευόμενες φωνές λογοκρίθηκαν» – «Ο λαός δεν θα ερωτηθεί για να εγκατασταθούν βάσεις»
Ο ίδιος σημειώνει πως «έχουμε ήδη δει τις πρώτες ενδείξεις κλιμάκωσης του πολέμου», καθώς «ήδη στα τέλη του περασμένου έτους και πριν ξεκινήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Φινλανδία και η Σουηδία έχουν συρθεί στο ΝΑΤΟ για να τους προσφέρουν ασφάλεια ενάντια στην ‘επιθετικότητα’ του Πούτιν». Ταυτόχρονα «είχε ήδη ξεκινήσει η πολεμική προπαγάνδα κατά της Ρωσίας και όλες οι αντιπολιτευόμενες φωνές λογοκρίθηκαν και στις δύο χώρες. Στη Φινλανδία κατόρθωσαν να πείσουν το λαό της ότι μπορεί να είναι το επόμενο θύμα του Πούτιν καθώς τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών σε περισσότερα από 1300 χμ και το Λένινγκραντ βρίσκεται λιγότερο από 200 χμ από το νοτιοανατολικό σημείο των συνόρων.
Τονίζει πως: «Τώρα η Φινλανδία και η Σουηδία έχουν υποβάλει αίτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ χωρίς να διοργανώσουν δημοψηφίσματα. Μετά από αυτό η Βαλτική Θάλασσα γίνεται η ‘εσωτερική’ λίμνη του ΝΑΤΟ. Η έξοδος της Ρωσίας στο Φινλανδικό κόλπος μπορεί να αποκλειστεί οποιαδήποτε στιγμή εύκολα. Η Ρωσία παρακολουθεί, αν το ΝΑΤΟ ιδρύει στρατιωτικές βάσεις ή στέλνει τα όπλα ή τα μαχητικά στρατεύματά του στη Φινλανδία και τη Σουηδία. Παρά τα όσα ισχυρίζονται, η Φινλανδία και η Σουηδία οι ενδιαφερόμενες χώρες δεν θα ερωτηθούν όταν παρθούν αυτές τις αποφάσεις για τις βάσεις. Ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν έχει ήδη πει ότι αυτό το θέμα θα αποφαστεί αποκλειστικά στην Ουάσιγκτον».
«Ο αποκλεισμός του ΝΑΤΟ στη Βαλτική έχει ανοίξει τώρα ένα μέτωπο κατά της Ρωσίας»
Στην Ουκρανία «το ΝΑΤΟ μέχρι τώρα αντιμετωπίζει καθημερινά στρατιωτικές ήττες στο έδαφος», ενώ «την ίδια στιγμή οι δυτικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν καθημερινά μια ολοένα και βαθύτερη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση. Καθώς φοβούνται να αντιμετωπίσουν ένα διαρκώς αναπτυσσόμενο κοινωνικό κίνημα, επιδιώκουν να ανοίξουν νέα μέτωπα ενάντια στη Ρωσία. ένα στο Βορρά και ένα δεύτερο στη Μαύρη Θάλασσα. Το νέο μέτωπο στο Νότο θα δρομολογηθεί από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία με την υποστήριξη του έκτου στόλου των ΗΠΑ από τη Μεσόγειο, εάν ο Ερντογάν τους ‘επιτρέψει’ να περάσουν από τον Βόσπορο. Σε μια ευρύτερη κλιμάκωση μπορεί να εμπλακούν χώρες όπως η Γεωργία ή άλλες χώρες του Καυκάσου. Το μέτωπο στο Βορρά θα χρησιμοποιήσει τον δρόμο των χωρών της Βαλτικής με την υποστήριξη της Πολωνίας και της Φινλανδίας. Ο αποκλεισμός της Ρωσίας έχει πλέον απομονώσει την περιοχή του Καλίνινγκραντ, που είναι ένας θύλακας που περιβάλλεται από τη Λιθουανία και την Πολωνία. Η μόνη οδική σύνδεση με τη Ρωσία είναι μέσω Λιθουανίας και Λετονίας.
»Ο αποκλεισμός του ΝΑΤΟ στη Βαλτική έχει ανοίξει τώρα ένα μέτωπο κατά της Ρωσίας. Σαν κράτος μέλος του ΝΑΤΟ, η Λιθουανία, επέβαλε στις 20/6/2022 αποκλεισμό εμποδίζοντας τη μεταφορά αγαθών και εφοδίων όπως ο χάλυβας ή ο άνθρακας μεταξύ Ρωσίας και Καλίνινγκραντ. Η απάντηση της Ρωσίας ήταν σαφής: ‘Εάν η διαμετακόμιση φορτίου μεταξύ της περιοχής του Καλίνινγκραντ και της υπόλοιπης Ρωσικής Ομοσπονδίας μέσω Λιθουανίας δεν αποκατασταθεί πλήρως στο εγγύς μέλλον, τότε η Ρωσία διατηρεί το δικαίωμα να λάβει μέτρα για την προστασία των εθνικών της συμφερόντων’. Όπως στην Ουκρανία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Εσθονία έχουν ισχυρά δεξιά κινήματα σε κυρίαρχες κυβερνητικές θέσεις. Όπως είπε ο Λιθουανός υπουργός Εξωτερικών Landbergis, η απόφαση για την εφαρμογή του αποκλεισμού του Καλίνινγκραντ δεν ελήφθη από τη Λιθουανία, αλλά σε μια πολύ συμπαγή διαβούλευση με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Η καταγωγή της οικογένειας του Gabrielius Landsbergis έχει πολύ στενούς δεσμούς με το φασιστικό κίνημα στη Λιθουανία».
«Ο Πούτιν και οι πολιτικές του αποσκοπούν στο να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της γραφειοκρατίας των ολιγαρχών» – «Πρώτη προτεραιότητα είναι η ήττα του ΝΑΤΟ και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού»
Ο κ. Μιζάρας διευκρινίζει πως: «Ο Πούτιν και οι πολιτικές του αποσκοπούν στο να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της γραφειοκρατίας των ολιγαρχών. Σε αυτήν την βοναπαρτική ηγεσία δεν υπάρχει τίποτα που να υποστηρίζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης στην Ουκρανία, στη Ρωσία ή αλλού. Είναι έτοιμοι να προδώσουν την εργατική τάξη, όπως έχουν κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Δεν τους εμπιστευόμαστε και δεν συμμαχούμε σε καμία περίπτωση μαζί τους. Το καθήκον για την επιτυχή κατάληξη στους στόχους των εργαζομένων είναι καθήκον του ίδιου του προλεταριάτου εκεί αλλά και οπουδήποτε αλλού. Αγωνιζόμαστε για την ανατροπή των ολιγαρχών του Πούτιν στη Ρωσία, στην Ουκρανία ή αλλού. Αυτό είναι και καθήκον της εργατικής τάξης».
Παρόλα αυτά σημειώνει πως, «δεν θα επιτρέψουμε όμως στον ιμπεριαλισμό να το κάνει αυτός. Η πρώτη μας προτεραιότητα είναι η ήττα του ΝΑΤΟ και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Δεν είμαστε ουδέτεροι σε αυτόν τον πόλεμο. Αγωνιζόμαστε για να αποτρέψουμε τη Φινλανδία και τη Σουηδία από το να γίνουν κράτη μέλη του ΝΑΤΟ. Αγωνιζόμαστε για την έξοδο από το ΝΑΤΟ σε αυτές τις χώρες, που έχουν ήδη γίνει μέλη. Παλεύουμε για να σταματήσουμε την οικολογική καταστροφή του πλανήτη. Αυτός είναι ένας στόχος που μπορεί να πετύχει η μόνο διεθνής εργατική τάξη».
«Κανένας δε μιλάει για το ποιός θα προστατέψει το φινλανδικό λαό από το ΝΑΤΟ»
Παρουσιάζοντας τις πολιτικές θέσεις, που εκφράζονται στις δύο σκαρδικαβικές χώρες, σε ό, τι αφορά την είσοδο στο ΝΑΤΟ, αναφέρει: «Η μεταρρυθμιστική αριστερά στη Φινλανδία και τη Σουηδία έχει μια σαφή προσέγγιση υπέρ του ΝΑΤΟ. Όλοι καταδικάζουν αποκλειστικά τη Ρωσία για την έναρξη του πολέμου. Τα μετασταλινικά κόμματα λαχταρούν τους καιρούς της ‘ειρηνικής συνύπαρξης’ και των απαλλαγμένων από πυρηνικά σκανδιναβικών χωρών. Οι εποχές των ουδέτερων στάσεων ή των ρόλων που διαμεσολαβούν την ειρήνη ανήκουν στην ιστορία. Τώρα ο καθένας πρέπει να διαλέξει την πλευρά του. Και η άρχουσα τάξη στη Φινλανδία και τη Σουηδία έχει κάνει την επιλογή της. Όλοι οι άλλοι ακτιβιστές και μικρές οργανώσεις που ισχυρίζονται ότι είναι ριζοσπαστικές και επαναστατικές, κρατούν ίσες αποστάσεις και από τις δύο πλευρές ζητώντας την ήττα και των δύο πλευρών. Πρέπει να καταλάβουν ότι ζούμε σε εποχές αντιπαράθεσης και πρέπει να αποφασίσουν ποια είναι η στάση τους. Χρειαζόμαστε μια μαρξιστική ανάλυση της γεωπολιτικής κατάστασης, ένα σωστό πρόγραμμα επαναστατικών μεταρρυθμίσεων, ενότητα του προλεταριάτου και πειθαρχημένες οργανώσεις για να τα οδηγήσουμε όλα αυτά μέχρι το τέλος».
Ακόμα προσθέτει πως: «η ‘τεκμηρίωση’ με το φόβο της ‘ρωσικής απειλής’ και η πρωτοφανής πολεμική προπαγάνδα μαζί με εικόνες από τα ερείπεια στην Ουκρανία προσπαθούν να δημιουργήσουν στις συνειδήσεις των μαζών μια ασπίδα προστασίας από μεριάς ΝΑΤΟ. Κανένας όμως δε μιλάει για το ποιός θα προστατέψει το φινλανδικό λαό από το ΝΑΤΟ. Αν ο πόλεμος κλιμακωθεί στη Βαλτική, τότε η Φινλανδία θα αποτελέσει το εφαλτήριο του ΝΑΤΟ ενάντια στη Ρωσία. Η Σουηδία δεν έχει σύνορα με τη Ρωσία, αλλά έχει δυναμική ναυτική παρουσία τη Βαλτική. Το άλλοτε αποστρατικοποιημένο Gotland, στην είσοδο του κόλπου του Γκντανσκ ‘πνίγει τη δίοδο’ του Καλίνιγκραντ με τον έξω κόσμο. Αυτή τη στιγμή το σουηδικό νησί είναι μια αποθήκη όπλων και οπλιτών στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ.
»Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κάποιο αξιόλογο κίνημα αντίστασης. Η καθεστωτική λεγόμενη αριστερά αλλά και μέρος της εξωκοινοβουλευτικής όπως διάφορες ομάδες αναρχικών είναι υπέρ της ένταξης στο ΝΑΤΟ. Οι μεν για να διατηρήσουν τους κυβερνητικούς τους θώκους και οι δε επειδή ο Πούτιν εμφανίζεται πιο αυταρχικός από τη Δύση και αυτό αποτελεί το κριτήριο για τους αντιεξουσιαστικούς κύκλους. Άλλοι πάλι στον εξωκοινοβουλευτικό χώρο παίρνουν ίσες αποστάσεις και με μια πασιφιστική ‘ειρηνοφιλία’ απαιτούν άλλοι την ήττα και στις δύο πλευρές και άλλοι επιστροφή στην ομαλότητα. Η λεγόμενη προηγούμενη ομαλότητα είναι αυτή των τελευταίων οκτώ χρόνων με την Ουκρανία να οικοδομεί ένα εργαστήριο που τα θέματα ασφάλειας έχουν ανατεθεί στο Δεξιό Τομέα, το τάγμα Αζόφ, τους οπαδούς του Μπαντέρα και τις άλλες φαστιστικοναζιστικές οργανώσεις. Η νυν ομαλότητα είναι ο πόλεμος. Αυτός είναι η μόνη νέα ομαλότητα που μπορεί να έχουμε σ΄ αυτή τη φάση της παρακμής του καπιταλισμού. Η άλλη λύση είναι η επανάσταση».
«Ο πόλεμος δηλαδή στην Ουκρανία είναι κατά βάση ταξικός: Είναι ένας πόλεμος του ιμπεριαλισμού ενάντια στην παγκόσμια εργατική τάξη»
«Οι συνέπειες των κυρώσεων ενάντια στη Ρωσία επιστρέφουν σαν μπούμεραγκ και χτυπούν τις οικονομίες των καπιταλιστικών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός ξεκίνησε έναν πόλεμο δια αντιπροσώπου – εντολοδόχου και θα τον συνεχίσει μέχρι να πέσει και ο τελευταίος Ουκρανός πολίτης. Συγχρόνως απαιτεί από τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό να υποστεί τις συνέπειες από τις κυρώσεις, που είναι έλλειψη ενέργειας, κρύος χειμώνας, έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος, υψηλές τιμές στα τρόφιμα και καύσιμα, καλπάζων πληθωρισμός, ανεργία κλπ. Οι ΗΠΑ ανοικοδόμησαν την Ευρώπη μετά τον Παγκόσμιο πόλεμο (σχέδια Μάρσαλ), για να έχουν ένα καπιταλιστικό κέντρο που θα λειτουργούσε σαν ανάχωμα στην επέκταση του κόκκινου στρατού στην αρχή και θα εκτόνωνε τις διαθέσεις της εργατικής τάξης για ψωμί, δικαιοσύνη και σοσιαλισμό. Τώρα ζούμε το αντίθετο της κατάστασης αυτής. Στα πλαίσια της ‘δημιουργικής λογιστικής’ πρέπει να καταστραφούν αμύθητα κεφάλαια, και αυτά έχει αποφασιστεί να είναι στην Ευρώπη.
»Ο πόλεμος δηλαδή στην Ουκρανία είναι κατά βάση ταξικός. Δεν είναι ένας πόλεμος του Πούτιν με τον Ζελένσκυ. Είναι ένας πόλεμος του ιμπεριαλισμού ενάντια στην παγκόσμια εργατική τάξη. Αυτός όμως είναι ένας πόλεμος που δεν τον έχει κερδίσει η αστική τάξη και ούτε είναι εύκολο να κερδηθεί. Η εργατική τάξη μπορεί να οργανώσει τις αντιστάσεις της με ένα επιθετικό πνεύμα, ένα πρόγραμμα σοσιαλιστικών μεταρρυθμίσεων και μια συμπαγή οργάνωση, ένα μπολσεβίκικης δομής κόμμα, που θα χρησιμοποιήσει ως εργαλείο στην ανατροπή του τελευταίου ταξικού κοινωνικού σχηματισμού της ιστορίας, του καπιταλισμού. Με αυτή την έννοια οι μεγαλύτεροι αγώνες είναι μπροστά και όχι πίσω μας. Ενάντια στο ΝΑΤΟ μπορείς να παλεύεις μόνο παλεύοντας να ανατρέψεις τον εχθρό μέσα στην ίδια χώρα, αυτόν που είναι ο σύνδεσμος της χώρας με το ΝΑΤΟ»
«Ο ιμπεριαλισμός θα χρησιμοποιήσει στη μάχη αυτή τις ακροδεξιές ομάδες»
Τέλος, αναφέραμε στον κ. Μιζάρα, ότι από την προηγούμενη έρευνά μας διαπιστώσαμε, πως η Φινλανδία εντάσσεται στους ευρωατλαντικούς μηχανισμούς, χωρίς να έχει προχωρήσει σε αφαίρεση ναζιστικών συμβόλων από κρατικά λάβαρα, ενώ νεοναζιστικές οργανώσεις, όπως το Σκανδιναβικό Κίνημα Αντίστασης, φέρεται να έχουν επαφές με αντίστοιχες οργανώσεις στο Κίεβο, όπως το Σύνταγμα Αζοφ. Τον ρωτήσαμε ποια είναι τα κατάλοιπα του ναζιστικού παρελθόντος στη σημερινή Φινλανδία και ποια είναι η δράση των ακροδεξιών ομάδων στη χώρα, με τον ίδιο να απαντά:
«Ο ιμπεριαλισμός θα χρησιμοποιήσει στη μάχη αυτή τις ακροδεξιές ομάδες που έχει προετοιμάσει γι αυτό το σκοπό. Ομάδες που μιμούνται ναζιστικές ρητορικές του Χίτλερ, δεν έχουν προς το παρόν ελπίδες μαζικοποίησης. Μια τέτοια είναι και το ‘Σκανδιναβικό Κίνημα Αντίστασης’. Στη Φινλανδία το κίνημα αυτό, με μερικές εκατοντάδες μέλη, έχει τεθεί εκτός νόμου. Στη Σουηδία είναι πιο μαζικό, αλλά και εκεί είναι περιθωριακό. Αντίθετα το ακροδεξιό κόμμα των ‘Σουηδοδημοκρατών’ πήρε πάνω από 20% των ψήφων στις βουλευτικές εκλογές και θα συμπεριληφτεί στην επερχόμενη κυβέρνηση. Ακολουθώντας τα χνάρια των ‘Αληθινών Φινλανδών’ οι Σουηδοδημοκράτες θα επιβάλουν ένα κλειστό εθνικιστικό και άκρως ξενοφοβικό σύστημα στη σουηδική κοινωνία που δεν της έχει μείνει πλέον ούτε ίχνος από τον παλιό φιλελευθερισμό της».
Ανάρτηση από: https://thepressproject.gr/
Ευχαριστώ τον φίλο Κοσμά Τ.
