Δεν ισχύει αυτό που λέγεται συχνά πως ο ΣΥΡΙΖΑ
αδιαφορεί για τα εθνικά θέματα. Οι διάσπαρτες κατά καιρούς δηλώσεις, πράξεις ή
αποσιωπήσεις στελεχών του αποκτούν σαφές νόημα και κατεύθυνση, αν λάβουμε υπόψη
μας την έντονη παρουσία μελών του στο ΕΛΙΑΜΕΠ. Το πολυσυζητημένο τελευταίο
κείμενο του εν λόγω ιδρύματος που δημοσιεύτηκε ολόκληρο μόνον στα αγγλικά(!)
δυο μέρες πριν τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Ερντογάν στο Βίλνιους,
υπογράφεται από ανθρώπους της επιρροής ΣΥΡΙΖΑ, δύο εκ των οποίων είναι γνωστά στελέχη
του.
Ο πρέσβης ε.τ. Γ. Αϋφαντής (τόσο ανεκτίμητος και τόσο
μόνος σε αυτή τη χώρα) έχει κατονομάσει κάποιους εξ αυτών. Ανάμεσά τους και
εκείνους που βρήκε μπροστά του στο πονεμένο θέμα της υποψηφιότητας της Σαμπιχά
Σουλεϊμάν, όταν ο Τσίπρας είχε την φαεινή, αλλά βραχύβια, έμπνευση να τον κάνει
διπλωματικό σύμβουλό του.
Το κείμενο του ΕΛΙΑΜΕΠ παρέχει επιστημονική επίφαση την επικοινωνιακή εκστρατεία για την προετοιμασία της κοινής γνώμης να αποδεχθεί επώδυνες υποχωρήσεις στα ελληνοτουρκικά. Τη σκυτάλη πήρε αμέσως μετά ο πρωθυπουργός, αναγγέλλοντας «υποχωρήσεις», πριν ακόμα αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις. Στα βασικά του σημεία το κείμενο έχει κριθεί. Ωστόσο, θα άξιζε να αναδειχθεί ένα εντυπωσιακό “παράδοξο”.
Έχουμε μια κυβέρνηση με πολύ ισχυρή εντολή και με διακηρυγμένη και επισήμως από καιρό την απόφασή της να μην επιτρέψει ποτέ ξανά στην Αριστερά να κυβερνήσει. Η Αριστερά, στο πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ έχει δαιμονοποιηθεί όσο δεν πάει σε όλα τα θέματα. Ωστόσο σε ένα καίριο ζήτημα (το πλέον καίριο μάλιστα αν και καθόλου συζητημένο κατά την προεκλογική περίοδο), στα ελληνοτουρκικά, η ηγεσία της ΝΔ φαίνεται να συμπλέει με κύκλους του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα με την πλέον “αριστερή” του τάση! Βλέπουμε και το ΕΛΙΑΜΕΠ να αρθρώνει επίσημο λόγο επί του θέματος, με βάση το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα να εμπιστεύεται την διατύπωσή του στους ίδιους τους αυθεντικούς εκφραστές του.Μία αξιοσημείωτη εκλεκτική συγγένεια
Πρόκειται για μια εκλεκτική συγγένεια που δεν θα έπρεπε να περάσει απαρατήρητη. Καθόσον το ΕΛΙΑΜΕΠ δεν είναι ένας θεσμός, όπου πραγματοποιούνται αξιακά ουδέτερες μελέτες για τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Πρόκειται για οργανισμό σαφέστατα στρατευμένο στην πολιτική της μητσοτακικής-σημιτικής Δεξιάς, μια δεξαμενή σκέψης που λειτουργεί ως ιδεολογικός μηχανισμός. Η προετοιμασία της κοινής γνώμης και όχι η επιστημονική ανάλυση του ζητήματος, αποτελεί οφθαλμοφανώς το μέλημά του. Χωρίς αυτό να σημαίνει βεβαίως ότι δεν ενδιαφέρεται να είναι ευανάγνωστη η στάση τους και σε άλλους παρατηρητές. Το εν λόγω κείμενο εξάλλου γράφηκε μόνο στην αγγλική!
