Τετάρτη 16 Αυγούστου 2023

Την ιστορία τη γράφουμε εμείς και στο τέλος χάνουν οι ναζί!

Της Αργυρώ Γιαννουδάκη

Ο Τζέσι Όουενς στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 αρκέστηκε στο να πάρει 4 χρυσά μετάλλια για να καταρρίψει κάθε αφήγημα περί ανωτερότητας της Άρειας φυλής. Στις 6 Αυγούστου το 1942, στο ιστορικό ποδοσφαιρικό «Ματς του θανάτου» οι ναζί ηττήθηκαν από την ομάδα που αποτελούσαν οι κρατουμένοι, ποδοσφαιριστές της Ντιναμό Κιέβου και της Λοκομοτίφ, τους οποίους εκτέλεσαν αμέσως μετά, αλλά έγιναν σύμβολα αντίστασης. Στις 21 Aπριλίου 1963, ο Γρηγόρης Λαμπράκης ηγήθηκε στην πρώτη Mαραθώνια Πορεία Eιρήνης, δολοφονήθηκε ένα μήνα μετά, αλλά παραμένει έως σήμερα μία από τις εμβληματικότερες μορφές κατά του φασισμού. Ακολούθησαν πριν από λίγα χρόνια οι αντιδράσεις των μαύρων αθλητών με αφορμή το Black Lives Matter, όμως η χθεσινή κίνηση του Κώστα Γαλανόπουλου μας ταξίδεψε στις 16 Οκτωβρίου του 1968, στο Μεξικό. 

Τότε που οι δύο Αφροαμερικανοί σπριντερ,  κατέκτησαν το χρυσό και χάλκινο ολυμπιακό μετάλλιο, αντίστοιχα στο αγώνισμα των 200 μέτρων. Λίγους μήνες μετά τη δολοφονίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ οι δύο αθλητές θέλουν να εκφράσουν την συμπαράσταση τους στην καταπιεσμένη κοινότητα των μαύρων, των οποίων τα δικαιώματα καταπατούνται καθημερινά και να «φωνάξουν» τόσο δυνατά ώστε να ακουστούν σε όλον τον κόσμο, που έχει στραμμένο το βλέμμα του στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός.

Με μία κίνηση γεμάτη συμβολισμό, οι Κάρλος (που έχει σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ και για πρώτη φορά το φράγμα των 20 δευτερολέπτων) και Σμιθ ανεβαίνουν στο βάθρο ξυπόλητοι, καταδικάζοντας με αυτόν τον τρόπο τη φτώχεια στην οποία είχαν εξαναγκαστεί οι Αφροαμερικανοί συμπατριώτες τους και έχοντας μοιραστεί ένα ζευγάρι μαύρα γάντια, υψώνουν τις γροθιές τους, την ώρα ανάκρουσης του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ.

Η κίνηση αυτή παραμένει έως και σήμερα εμβληματική για το κίνημα «Black Power», το οποίο μετά από αιματηρούς αγώνες κατάφερε να εξασφαλίσει ίσα δικαιώματα, όμως δεν σταμάτησε ποτέ να παλεύει γι’ αυτά, αφού οι φασίστες πάντα παραμονεύουν για να τα απεμπολήσουμε…

Χθες, ο Κώστας Γαλανόπουλος προετοίμασε τη δική του παράσταση μπροστά στους ναζί που ταξίδεψαν στη χώρα μας και υπό την ανοχή της ελληνικής κυβέρνησης και της αστυνομίας δολοφόνησαν ένα παλικάρι 29 χρονών, τον Μιχάλη Κατσούρη.

Ο Κώστας Γαλανόπουλος, δεν χάρισε απλώς τη νίκη στην ΑΕΚ, χάρισε μία στιγμή υπερηφάνειας σε όσους παλεύουν για τη δημοκρατία. Υψώνοντας τη δική του γροθιά, που είχε τυλίξει το μαύρο περιβραχιόνιο του πένθους, μπροστά από την κερκίδα των νεοναζί, Bad Blue Boys τίμησε τη μνήμη όχι μόνο του αδικοχαμένου Μιχάλη, αλλά και όλων εκείνων που έχασαν τη ζωή τους από ακροδεξιούς μισανθρώπους.

Πράγματι ο Κώστας, όπως επεσήμανε στις δηλώσεις του, δεν ήθελε να προκαλέσει τους οργανωμένους, που είχαν αφήσει κενές τις θέσεις των συλληφθέντων.

Μήνυμα ήθελε να στείλει προς όλον τον πλανήτη, ότι ο αγώνας μας για τη δημοκρατία και την ελευθερία δεν θα σταματήσει ποτέ, ένα μήνυμα που η UEFA, προς το παρόν αρνείται να ακούσει και αντ' αυτού πετάει στάχτη στα μάτια με ανέξοδα συνθήματα, όπως το “say no to racism" και ευφάνταστες διαφημιστικές καμπάνιες. Σκατά δηλαδή, πασπαλισμένα με ζαχαρή που έλεγε και η γιαγιά μου...

Θα το ακούσει όμως, θέλει δεν θέλει. Όπως το άκουσε τελικά και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, όταν η πρώτη της αντίδραση της μετά τον «Χαιρετισμό της Μαύρης Δύναμης» ήταν να αποκλείσει τους δύο αθλητές. Ο τότε, Αμερικανός μάλιστα, πρόεδρος της ΔΟΕ, Έιβερι Μπραντέιτζ τους κατηγόρησε ότι προσέβαλαν το ολυμπιακό ιδεώδες, όμως 53 χρόνια μετά, το 2013 η επίσημη σελίδα της ΔΟΕ έγραψε ότι «Πάνω και πέρα από το να κερδίζεις μετάλλια, οι μαύροι αθλητές έμειναν στην ιστορία για μία κίνηση διαμαρτυρίας ενάντια στον ρατσισμό».

Η UEFA σε ρόλο Ποντίου Πιλάτου, αρνείται να πάρει ξεκάθαρη θέση για να πατάξει φαινόμενα ρατσιστικής βίας, με τους νεοναζί να λυμαίνονται τις εξέδρες πολλών ευρωπαϊκών συλλόγων, όμως η ιστορία θα την αναγκάσει να το πράξει, γιατί την ιστορία την  έγραψε ο Κώστας Γαλανόπουλος με τη χθεσινή του κίνηση. Την ιστορία τη γράφουμε εμείς και στο τέλος κερδίζουμε τους ναζί!

Σε ευχαριστούμε Κώστα.

ΥΓ 1. Το κλείσιμο των συνδέσμων είναι ένα μέτρο, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα είναι ανεφάρμοστο, εφόσον λειτουργούν νόμιμα, δηλαδή διαθέτουν καταστατικό λειτουργίας, το οποίο έχει κατατεθεί στο πρωτοδικείο. Είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών η ίδρυση συλλόγων, συνδέσμων κτλπ και ένας νόμος που θα καταργούσε αυτό το δικαίωμα θα κριθεί αντισυνταγματικός εάν προσβληθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας. H εφαρμογή του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου,  θα ήταν αρκετή για την πάταξη της βίας και της διαφθοράς, αλλά η κυβέρνηση «αλληθωρίζει». 

ΥΓ 2. Η δολοφονία του Μιχάλη δεν ήταν οπαδική βία, ήταν εισβολή ναζί στη χώρα, την οποία η πολιτική ηγεσία άφησε ανοχύρωτη. Ο φασισμός θα βρίσκει πάντα προκαλύμματα. Αυτή τη φορά ήταν ο αθλητισμός. Το πρόβλημα όμως είναι ο φασισμός, όχι ο αθλητισμός.   

ΥΓ 3. Στον πόλεμο κατά του φασισμού, τα πράγματα είναι απλά: Ή είσαι με τους ναζί ή είσαι απέναντι. 

Ανάρτηση από: https://www.sdna.gr/