«Η Αφρική αποτελούσε και αποτελεί περιοχή που υφίσταται την ιμπεριαλιστική καταλήστευση της Δύσης, η οποία φθάνει σε δυσθεώρητα ύψη, που αντίστοιχα ένα εξαρτημένο καπιταλιστικό κράτος όπως η Ελλάδα δεν έχει βιώσει. Η σημερινή κατάσταση στην Αφρική είναι σε πολλούς τομείς σε χειρότερο επίπεδο ακόμη και από τις παραδοσιακού τύπου αποικίες των αρχών του 20ου αιώνα» αναφέρει η Λαϊκή Δράση - Ομάδα Κομμουνιστών/Αγωνιστών.
«Η εργατική δύναμη, οι παραγωγικές δυνάμεις, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, η εθνική κυριαρχία, τα πάντα τέθηκαν στην μέγγενη της Δυτικής αποικιοκρατίας και νεοαποικιοκρατίας, με την Αφρική να αποτελεί μια τεράστια βιομηχανία στα χέρια του ευρωατλαντικού άξονα. Οι χώρες της λεγόμενης “ζώνης Σαχέλ” (Μάλι, Μπουργκίνα Φάσο, Νίγηρας, Σουδάν, Μαυριτανία, Τσάντ) βιώνουν την εξαθλίωση εξαιτίας της αποικιοκρατικής καταλήστευσης από τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό και ειδικότερα από τον γαλλικό μέχρι και σήμερα» προσθέτει η ανακοίνωση.
«Τα γαλλικά μονοπώλια όπως η Total, η Bouygues, η Ballore και η Areva αρπάζουν τον ορυκτό πλούτο των χωρών της περιοχής οδηγώντας τους λαούς σε ακραία φτώχεια. Παράλληλα, οι λαοί της υποσαχάριας Αφρικής υφίστανται ένα ακόμα επίπεδο ομηρίας από τους Αμερικάνους και Γάλλους ιμπεριαλιστές, που ως «αυτόκλητοι σωτήρες» έχουν στρατοπεδεύσει στην περιοχή δήθεν για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας λόγω των οργανώσεων της ισλαμιστικής τζιχάντ όπως η Μπόκο Χαράμ, η αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος της Μεγάλης Σαχάρας που λυμαίνονται την περιοχή» συμπληρώνει η Λαϊκή Δράση και συνεχίζει:
«Μια κλασσική τακτική παρέμβασης του Αμερικάνικου και Ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού που από το 2001, ντυμένη με τον μανδύα του “ανθρωπισμού” και στα πλαίσια του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας”, στραγγαλίζουν τους λαούς και παρεμβαίνουν στα εσωτερικά των χωρών όπως έχουμε δει για παράδειγμα στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.
Από την έναρξη της Ρωσο-ΝΑΤΟϊκής σύγκρουσης στην Ουκρανία, γινόμαστε μάρτυρες μιας σειράς πραξικοπημάτων και εξεγέρσεων από τους καταπιεσμένους από τον Γαλλικό ιμπεριαλισμό λαούς στη “ζώνη Σαχέλ”.
Η καθαίρεση, μέσω πραξικοπήματος και εν μέσω παλλαϊκών διαδηλώσεων οργανωμένες από το Μ62 – αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και μέτωπο της περιοχής -, του πρόεδρου του Νίγηρα- λακέ του γαλλικού ιμπεριαλισμού-, Μωχάμεντ Μπαζούμ, προκάλεσε την αντίδραση της φιλοιμπεριαλιστικής – φιλοδυτικής Οικονομικής Κοινότητας των Κρατών της Δυτικής Αφρικής (Economic Community of West African States, ECOWAS) καλώντας σε άμεση «αποκατάσταση της νομιμότητας» για να αποφευχθεί ο οικονομικός στραγγαλισμός και η στρατιωτική επέμβαση στον Νίγηρα.Φαίνεται ότι το πραξικόπημα στον Νίγηρα προκάλεσε άμεσες και έντονες αντιδράσεις στους ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους στην Αφρικανική ήπειρο, σε αντίθεση με τις πιο ήπιες αντιδράσεις στα πρόσφατα πραξικοπήματα στο Μάλι και την Μπουργκίνα Φάσο.
Υπάρχει εξήγηση…
Ο Νίγηρας αποτελεί τον βασικό τροφοδότη της Ε.Ε. με ουράνιο. Από τα δύο ορυχεία της περιοχής, τα οποία αξιοποιεί η γαλλική εταιρεία Areva παράγεται το ένα τρίτο της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής ουρανίου της συγκεκριμένης εταιρείας, που χρησιμοποιείται για την παραγωγή της πυρηνικής ενέργειας της Γαλλίας (70% της ηλεκτρικής ενέργειας), αλλά και άλλων κρατών της Ευρώπης, όπως η Γερμανία.
Η βαθιά ταξική και εθνική εκμετάλλευση των λαών της Αφρικής, γέννησε τα αντιαποικιακά κινήματα του 20ου αιώνα.
Κινήματα που δημιούργησαν ρωγμές και είχαν σαν αιχμή τους το τσάκισμα της ιμπεριαλιστικής επικυριαρχίας του Δυτικού Ιμπεριαλισμού (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) απέναντι στις χώρες και τους λαούς της Αφρικής.
Υπό αυτή την έννοια, η Αφρικανική ήπειρος είναι γεμάτη από το αίμα των λαών της που πάλεψαν και παλεύουν για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση, για την αποτίναξη της πιο βάρβαρης μορφής της αποικιοκρατίας και της νεοαποικιοκρατίας όπως υφίσταται στο σήμερα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Μπουργκίνα Φάσο.
Η χώρα αυτή της Δ. Αφρικής, με μεγάλα αποθέματα χρυσού, μαγγάνιου και χαλκού στο υπέδαφός της, απέκτησε – τυπικά – την ανεξαρτησία της από τον γαλλικό ιμπεριαλισμό τη δεκαετία του 1960.
Το 1983, ο Τομάς Σανκαρά αναλαμβάνει την εξουσία και ξεκινά μια σειρά μεταρρυθμίσεων, όπως εθνικοποίηση βασικών βιομηχανιών, μαζικοί εμβολιασμοί, βελτίωση των υποδομών, βελτίωση των δικαιωμάτων των γυναικών και έργα κατά της ερημοποίησης της χώρας. Η κυβέρνησή του επικεντρώνεται στον αντιιμπεριαλισμό και απορρίπτει την ξένη βοήθεια.
Το 1987, o Σανκάρα δολοφονείται σε πραξικόπημα που οργανώνεται από τον Μπλεζ Κομπαορέ, ο οποίος δήλωσε ότι ένας λόγος για το πραξικόπημα ήταν ότι ο Σανκάρα είχε θέσει σε κίνδυνο τις εξωτερικές σχέσεις με την Γαλλία και τη γειτονική Ακτή Ελεφαντοστού. Ο Καμπαορέ παραιτείται το 2014 έπειτα από μαζικές διαδηλώσεις.
Ένα μήνα πριν την έναρξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία, τον Ιανουάριο του 2022, λαμβάνει χώρα πραξικόπημα υπό τον αντισυνταγματάρχη Damiba, ο οποίος καταλαμβάνει την εξουσία και καθαιρεί τον πρόεδρο Kaboré. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, ανατρέπεται από τον λοχαγό Ibrahim Traoré, ο οποίος δήλωσε ότι το δεύτερο πραξικόπημα ήταν απαραίτητο επειδή ο Damiba δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει την ισλαμιστική εξέγερση.
Το 2023, η Μπουργκίνα Φάσο απελαύνει περίπου 400 γαλλικές ειδικές δυνάμεις διακόπτοντας τις στρατιωτικές σχέσεις με τη Γαλλία.
Ο νεαρός Αφρικανός ηγέτης, Ibrahim Traoré, αρχηγός κράτους της Μπουργκίνα Φάσο, δήλωσε, μεταξύ άλλων, στη σύνοδο κορυφής Ρωσίας-Αφρικής, στην Πετρούπολη [Λένινγκραντ]:
“[…] Η Αφρική είναι μια πεινασμένη ήπειρος. […] Σήμερα εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε τις πιο βάρβαρες και βίαιες εκδηλώσεις νεοαποικιοκρατίας και ιμπεριαλισμού. Τη δουλεία που ακόμα τείνουμε να μας επιβάλλουμε, οι προκάτοχοί μας μας δίδαξαν ένα πράγμα: Ένας σκλάβος που δεν είναι επαναστάτης δεν αξίζει έλεος. Η Αφρικανική Ένωση (ΗΑ) πρέπει να σταματήσει να καταδικάζει τους Αφρικανούς που αποφασίζουν να πολεμήσουν ενάντια στα δικά τους καθεστώτα μαριονέτες της Δύσης […]”.
Αυτή την στιγμή η Αφρικανική ήπειρος φλέγεται και υπάρχει έμπρακτη αμφισβήτηση της ηγεμονίας του Δυτικού ιμπεριαλισμού με αιχμή του δόρατος τους Αμερικάνους φονιάδες των λαών.
Πραγματοποιούνται τεκτονικά πολιτικά γεγονότα, που αποτυπώνουν στην πράξη πως βρισκόμαστε προ των πυλών ενός Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου και μπροστά στην ανθρωπότητα, την εργατική τάξη και τους λαούς ολόκληρου του κόσμου ανοίγονται προοπτικές για το επαναστατικό ξεπέρασμα της δομικής κρίσης του συστήματος.
Ποιο είναι το αίτιο της κατάστασης που αναπτύσσεται στην Αφρική; Είναι οι ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, δύο αντιμαχόμενων ιμπεριαλιστικών πόλων από την μία μεριά των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και από την άλλη μεριά της Ρωσίας – Κίνας;
Είναι γνωστή η άποψη μας πως ο μοναδικός επιτιθέμενος ιμπεριαλιστικός άξονας είναι ο άξονας των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και πως ο παγκόσμιος πόλεμος που βρίσκεται προ των πυλών αποτελεί πόλεμο για την διατήρηση του ιμπεριαλιστικού-καπιταλιστικού συστήματος, όπως το ξέρουμε, δηλαδή υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ και των στενότερων συμμάχων τους, μέσα από την καταλήστευση των εναπομείναντων πλουτοπαραγωγικών πηγών και αποθεμάτων ορυκτού πλούτου για την παραγωγή ενέργειας του υπόλοιπου πλανήτη.
Υπό αυτή την έννοια, η αιτία για εμάς βρίσκεται σε γενικό πλαίσιο στην αντίθεση ιμπεριαλισμός – λαός.
Σε ειδικό πλαίσιο στην αντίθεση του παλαιού αποικιοκρατικού και νυν νεοαποικιοκρατικού -ιμπεριαλιστικού κόσμου και των συμμάχων τους υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ και τους καταπιεσμένους λαούς ολόκληρου του πλανήτη.
Θεωρούμε ότι μόνο μέσα από την επίλυση της παραπάνω αντίθεσης θα παραχθούν νέα επαναστατικά άλματα για την ανθρωπότητα.
Μέσα στο δεύτερο σκέλος της αντίθεσης, συμπυκνώνονται και υπάρχουν καπιταλιστικές και οικονομικές υπερδυνάμεις, όπως το Ρώσικο καπιταλιστικό κράτος και η ρεβιζιονιστική Κινέζικη οικονομική υπερδύναμη, που αναγκαστικά και για τα δικά τους αστικά-καπιταλιστικά-κρατικά συμφέροντα αναγκάζονται να στήσουν ανάχωμα στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό, χωρίς να αποτελούν συνεπή και εκ πεποιθήσεως αντιιμπεριαλιστικά ή αντιαποικιοκρατικά κέντρα της παγκόσμιας προόδου.
Βρισκόμενοι σε αυτήν ακριβώς την φάση, δημιουργείται το έδαφος – συγκεκριμένα στην Αφρική- να ξεσηκωθούν εθνικού χαρακτήρα κινήματα, τα οποία διεκδικούν με αστική και όχι εργατο-λαϊκή ηγεμονία, να αποτινάξουν τον σκληρό ζυγό της αμερικανονατοϊκής και ευρωπαϊκής ιμπεριαλιστικής-αποικιοκρατικής ληστείας που επιβάλλεται στους λαούς της ηπείρου αυτής.
Αυτά τα κινήματα είναι δυνάμει προοδευτικά, ανεξαρτήτως του πολιτικού προσωπικού που προκύπτει και της εθνικής αστικής τάξης που κυριαρχεί σε αυτά και επιδιώκει για τα δικά της συμφέροντα να αποδυναμώσει την δυτική εξάρτηση και να χτίσει πιο επικερδείς για αυτήν οικονομικές-πολιτικές συμφωνίες με χώρες σαν την Ρωσία, στο βαθμό που αποδυναμώνουν τον κυρίαρχο ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό και δημιουργούν όρους προόδου για τους λαούς της Αφρικής που τέμνονται με τα συμφέροντα της παγκόσμιας εργατικής τάξης – της οποίας κυρίαρχος εχθρός σε αυτή την ιστορική φάση είναι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός.
Τα κινήματα αυτά θέτουν φραγμό στην ληστρική πολιτική και οικονομική ληστρική ένωση ECOWAS, που υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ καταδυναστεύει τους λαούς και τις χώρες της Αφρικής και ταυτόχρονα είναι εμφανής η πλατιά συμμετοχή του εργατικού-λαϊκού παράγοντα, ο οποίος επιτίθεται στα σύμβολα της Γαλλικής αποικιοκρατίας, δηλαδή στις πρεσβείες των Γάλλων ιμπεριαλιστών – πατρόνων της Αφρικανικής ηπείρου.
Η εμφάνιση ρωσικών σημαιών μέσα στις διαδηλώσεις επιβεβαιώνει πρώτον την ηγεμονία του συγκεκριμένου αστικού μπλοκ δυνάμεων που είναι φορέας αυτών των κοινωνικών αλλαγών εθνικο-δημοκρατικού χαρακτήρα και δεύτερον την δυνατότητα του Ρώσικου καπιταλιστικού κράτους – πιστού στο ρεβιζιονιστικό παρελθόν του – που μέσα από την χρησιμοποίηση αντιιμπεριαλιστικής ρητορείας, κοινωνικής δημαγωγίας, αλλά και ταυτόχρονα απτής υλικοτεχνικής βοήθειας μπορεί και μετατρέπεται σε ηγέτιδα δύναμη των επιδιώξεων των λαών της Αφρικής για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση.
Τα παραπάνω αποδεικνύουν την κατάσταση υποχώρησης στην οποία βρίσκεται γενικά ο παγκόσμιος κομμουνιστικός παράγοντας αλλά και την αδυναμία της πλειονότητας των κομμουνιστικών οργανώσεων να εντοπίσουν και να αξιοποιήσουν τις ρωγμές του σύγχρονου ιμπεριαλιστικού-καπιταλιστικού κόσμου.
Ως Λαϊκή Δράση – Ομάδα Κομμουνιστών/Αγωνιστών στεκόμαστε διεθνιστικά αλληλέγγυοι με τους λαούς της Αφρικής που αντιστέκονται στην δυτική νεοαποικιοκρατία και την εθνική και κοινωνική καταπίεση που προκαλεί ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλισμός, έχοντας μετατρέψει τα κράτη τους σε κατεχόμενες ζώνες των τζιχαντιστών- που η Δύση προώθησε- και σε πεδίο άντλησης υπεραξίας και κατασπάραξης των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους.
Στεκόμαστε αναφανδόν με την νίκη του αγώνα τους χωρίς ναι μεν αλλά, προσπαθώντας να αναλύσουμε συνολικά την κατάσταση όπως και την παρέμβαση που ασκούν ο ρωσικός και κινεζικός παράγοντα.
Ως Λαϊκή Δράση – Ομάδα Κομμουνιστών/Αγωνιστών καλούμε το μαζικό λαϊκό αντιφασιστικό-αντιιμπεριαλιστικό- εργατικό κίνημα να σταθεί απέναντι σε οποιαδήποτε απόπειρα εφαρμογής της ΕλληνοΓαλλικής Συμφωνίας, να σταθεί απέναντι σε οποιαδήποτε απόπειρα στρατιωτικής επέμβασης του Δυτικού ιμπεριαλισμού στις χώρες της Αφρικής που αντιστέκονται.
Ως Λαϊκή Δράση – Ομάδα Κομμουνιστών/Αγωνιστών ευελπιστούμε οι λαοί της Αφρικής να συγκροτηθούν σε ενιαίο αντιιμπεριαλιστικό-αντιαποικιοκρατικό μέτωπο παλεύοντας με όλες τους τις δυνάμεις για την ανάκτηση της εθνικής τους κυριαρχίας και για την εθνική τους αυτοδιάθεση ως πρώτο βήμα για την κοινωνική -ταξική τους απελευθέρωση.
Ως Λαϊκή Δράση – Ομάδα Κομμουνιστών/Αγωνιστών, παλεύουμε για την ανασυγκρότηση του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος και του κόμματος του, με σκοπό την διαμόρφωση του αντίστοιχου Αντιφασιστικού-Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου για την επαναστατική ανατροπή της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και την συμβολή στον παγκόσμιο αγώνα για την ήττα του Ευρωνατοϊκού Άξονα, μέσα από την δημιουργία μιας ανεξάρτητης- λαϊκής-δημοκρατικής Ελλάδας στον δρόμο για τον σοσιαλισμό, ως το μοναδικό μέτρο για την πραγματική και ουσιαστική άσκηση της ανώτατης μορφής της διεθνιστικής αλληλεγγύης προς τους λαούς ολόκληρου του κόσμου.
Ως Λαϊκή Δράση – Ομάδα Κομμουνιστών/Αγωνιστών, αντιλαμβανόμαστε ως την μοναδική λύση ώστε να ξεπεραστεί με επαναστατικούς όρους η δομική κρίση του συστήματος και να πετύχουν οι νέες αντιιμπεριαλιστικές-σοσιαλιστικές επαναστάσεις της εποχής μας οι κομμουνιστικές δυνάμεις σε παγκόσμιο επίπεδο να λάβουν την πρωτοβουλία των κινήσεων από τον Ρώσικο καπιταλισμό και τον Κινέζικο ρεβιζιονισμό μέσα και από την ανασυγκότησή τους όπου είναι απαραίτητο (όπως πχ στις Αφρικανικές χώρες που αυτή την στιγμή αντιστέκονται), ώστε να αποκτήσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην χειραφέτηση της ανθρωπότητας από τα δεσμά του ιμπεριαλισμού-καπιταλισμού μέσα από την επαναστατική επίλυση της κυρίαρχης αντίθεσης που διαπερνάει τον πλανήτη στην εποχή που ζούμε και εργαζόμαστε.
ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΠΟΥ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΗ ΝΕΟΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ
ΚΑΜΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ- ΚΑΜΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ
ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ».
Ανάρτηση από: https://thepressproject.gr/
