Οι παλιοί μαστόροι της κουζίνας γνώριζαν ότι με τα υπολείμματα του πάτου του καζανιού, το «ντιπ» (από το τίποτε), πασαλειμμένα με μια γλυκόξινη σάλτσα ή με μια κρέμα καραμέλας, μπορούσαν να ξεγελάσουν αργοπορημένους επισκέπτες που δεν πρόλαβαν τα κυρίως πιάτα.
Οι καινούργιοι μαστόροι, ανακατεύοντας το περιεχόμενο του καζανιού για να βγάλουν μια καινούργια «κεντροαριστερά» και «άλλες δημοκρατικές δυνάμεις», έβγαλαν πρώτα το Σταύρο Θεοδωράκη και στη συνέχεια τον Βασίλη Λεβέντη. Στον πάτο καψαλισμένος απόμεινε ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ.
Έτσι μας προέκυψε η τρίτομη αυτοβιογραφία που δημοσιεύει το Κυριακάτικο ΒΗΜΑ και θα μας προκύψει οπωσδήποτε ένας καινούργιος πολιτικός σχηματισμός με τον Κοκό αρχηγό του. Είναι γνωστός κανόνας του μάρκετινγκ, πως η σωστή προώθηση ενός εμπορεύματος θα βρεί οπωσδήποτε αγοραστές. Απόδειξη τρανή ο Βασίλης Λεβέντης και ο Μιχαλολιάκος.
Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Το πολιτικό σύστημα δείχνει σημάδια αποκατάστασης και μακροημέρευσης, όμως κανείς δεν ξέρει. Κι όποιος καεί στο χυλό, φυσάει και το γιαούρτι. Η απότομη κατάρρευση του πολιτικού συστήματος το 2011 και η ανάδειξη μιας εξτρεμιστικής και αλλοπρόσαλλης Χρυσής Αυγής σαν εκφραστή της ακροδεξιάς, ήταν έξω από τα σχέδια των Illuminati του συστήματος.
Έπειτα υπάρχουν και μερικές λεπτομέρειες που πρέπει να ρυθμιστούν. Όσοι συμμετέχουν στο πολιτικό παιχνίδι, πρέπει να καταλάβουν πως ήρθε ο καιρός των «μεγάλων συγκλίσεων». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως πρέπει οριστικά να ξεχάσουν τις αυτοδυναμίες και να πραγματοποιούν τις συμμαχίες που θα τους υποδεικνύουν οι «πεφωτισμένοι».
Γι’ αυτό κι ο Στάθης Παναγούλης κατάλαβε ξαφνικά πως είναι αντιμνημονιακός, αδυνατίζοντας την έτσι κι αλλιώς ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία. Αντίθετα, ο Σακελλαρίδης δεν μπόρεσε για υποκειμενικούς λόγους να τον ακολουθήσει και ουσιαστικά περιθωριοποιήθηκε.
Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε πως οι διαδικασίες αυτές δεν προοιωνίζουν τίποτε καλό για το λαό και τη χώρα. Ξύνοντας τον πάτο του καζανιού πετάγονται τ’ αποκαίδια κι αυτά είναι καρκινογόνα.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε χαρακτηρίσει την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου «παιδική χαρά». Ο χαρακτηρισμός είναι μάλλον επαινετικός για την πλειοψηφία των ατόμων που συγκροτούν το σημερινό πολιτικό σύστημα, αλλά και όσων προσπαθούν οι Illuminati του συστήματος να ανασύρουν.
