Πολλοί από τους
ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής δήλωναν πως ψήφισαν Χρυσή Αυγή για χαβαλέ. Δεν ξέρω
πώς ακριβώς τον εννοούν τον χαβαλέ –και μέχρι πού φτάνει-, αλλά υποθέτω πως μετά
την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την χτεσινή εκτέλεση των δυο νεαρών μελών της
Χρυσής Αυγής θα έχουν αλλάξει γνώμη.
Η πολιτική επιλογή
της κυβέρνησης Σαμαρά –γιατί επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά ήταν- να χαρακτηριστεί
η Χρυσή Αυγή «εγκληματική οργάνωση» ήταν …σοφή.
Χτες, για όσους
δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα, δεν δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ δυο μέλη της Χρυσής Αυγής
αλλά δυο μέλη εγκληματικής οργάνωσης.
Πολύ ωραίο το
σχέδιο για φούσκωμα της Χρυσής Αυγής.
Η Χρυσή Αυγή
δεν τραβούσε στις δημοσκοπήσεις–είχε φτάσει στα όριά της- και έπρεπε να βρεθεί ένας
τρόπος να βοηθηθεί. Είχα γράψει τον περασμένο Μάιο για αυτό: «Χρυσή Αυγή: Η κομπίνα
συνεχίζεται».
Μετά την δολοφονία
του Παύλου Φύσσα από μέλος της Χρυσής Αυγής, έγραψα «Μόνο οι πολίτες μπορούν να
θέσουν εκτός νόμου την Χρυσή Αυγή».
Τώρα, μετά την
δολοφονία των δυο μελών της Χρυσής Αυγής, τι να γράψω;
Να γράψω συλλυπητήρια
στις οικογένειες, τους συγγενείς και τους φίλους των δυο νεαρών που δολοφονήθηκαν.
Επίσης, να γράψω
πως το σχέδιο της πολιτικής και οικονομικής ελίτ είναι να επιβιώσουν και να μην
χάσουν κανένα από τα προνόμιά τους.
Για να συμβεί
αυτό, πολιτική και οικονομική ελίτ θέλουν συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΣΥΡΙΖΑ,
επειδή μια τέτοια κυβέρνηση θεωρούν εγγύηση για την ασφάλειά τους και την επιβίωσή
τους.
Και θα την πετύχουν·
με την βοήθεια του «κινδύνου» της Χρυσής Αυγής που θα την φουσκώνουν όσο θέλουν.
Όπως πέτυχαν,
τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας, να συγκυβερνούν ακόμα Νέα Δημοκρατία
και ΠΑΣΟΚ, τα δυο κόμματα που ξέσκισαν τη χώρα και την οδήγησαν στην χρεοκοπία και
τον εξευτελισμό.
Κι αν σου έλεγαν
πριν από 4 χρόνια πως θα κυβερνάει σήμερα η Νέα Δημοκρατία μαζί με το ΠΑΣΟΚ, θα
έλεγες πως αποκλείεται. Κι όμως, το έχεις φάει αμάσητο.
Χρειάστηκε, βέβαια,
για λίγο, να βοηθήσει σαν άλλοθι και η ΔΗΜΑΡ η Αριστερά της ευθύνης. Υποθέτω αφιλοκερδώς
και χωρίς προσωπικούς εκβιασμούς. Μόνο από το αίσθημα ευθύνης.
Η ελίτ της χώρας
είναι αδίστακτη.
Προκειμένου να
καταφέρουν να επιβιώσουν, δεν έχουν πρόβλημα όλη η χώρα να γίνει στάχτη.
Προκειμένου να
επιβιώσουν, δεν έχουν πρόβλημα να παραδώσουν την χώρα στους Τούρκους και να ανεβάσουν
μόνοι τους την τουρκική σημαία στην Ακρόπολη.
Οι ιδιωτικοί
τους στρατοί είναι πανέτοιμοι και σε θέση μάχης.
Οι σχέσεις τους
με τον υπόκοσμο ήταν πάντα οι καλύτερες. Βασικά, είναι μέρος του υποκόσμου.
Μιλώντας ακατάπαυστα
για την οικονομία, το ευρώ, τα Μνημόνια και τους πολιτικούς, ξεχάσαμε για μια ακόμα
φορά την Μαφία.
Πάντα ξεχνάμε
την Μαφία στην Ελλάδα. Πάντα ξεχνάμε εκείνες τις λίγες οικογένειες που νέμονται
την χώρα.
Την νέμονται
επί δεκαετίες. Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, η δημοκρατία δίνει την θέση της στην δικτατορία
που δίνει πάλι την θέση της στην δημοκρατία, η Ελλάδα δεν έχει πια βασιλιά, αλλά
οι οικογένειες της Μαφίας είναι πάντα εδώ.
Μιλώντας για
τις δυναστείες Παπανδρέου, Καραμανλή και Μητσοτάκη, ξεχάσαμε κάποιες άλλες οικογένειες.
Η Μαφία είναι
ακόμα εδώ. Και κάποιοι συζητούν για την απλή αναλογική. Την Μαφία την ρώτησαν;
Η Μαφία είναι
ακόμα εδώ και κάποιοι θέλουν να μιλάμε για τα δυο άκρα και να καταδικάζουμε τη βία
απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Για τη Μαφία
και τη βία της Μαφίας κουβέντα.
Η Μαφία είναι
στο απυρόβλητο.
Η Μαφία εξαφανίζει
ανθρώπους, κάποιοι άλλοι παθαίνουν περίεργα ατυχήματα, κάποιοι άλλοι δέχονται την
επίσκεψη μιας «επαναστατικής οργάνωσης» αλλά η Δικαιοσύνη σέβεται την Μαφία.
Βέβαια, είναι
γνωστό πως η Μαφία δεν υπάρχει. Επαναλαμβάνω «η Μαφία δεν υπάρχει».
Ποιος λέει πως
«η Μαφία δεν υπάρχει»;
Μα η Μαφία.
Ανάρτηση από: http://pitsirikos.net
