Το ερώτημα αυτό δεν είναι τόσο απλό ή τουλάχιστον δεν δέχεται την απάντηση που όλοι φανταζόμαστε το πολιτικό προσωπικό. Είναι όμως απόλυτα κρίσιμο για την από εδώ και πέρα πορεία του ελληνικού κράτους, να απαντηθεί οριστικά και με συνέπειες και όχι επιδερμικά το εξής: Είναι το Σύνταγμα που δημιουργεί την έννοια του λαού ή ο λαός προϋπάρχει ως αποφασιστική οντότητα και είναι αυτός που συντάσσει τον καταστατικό του χάρτη;
Δηλαδή πριν το Σύνταγμα ο λαός τι είναι; Είναι άραγε μια μάζα
ασύνδετων μεταξύ των ανθρώπων, ανίκανων να αποφασίσουν ως σώμα και έρχεται το πολιτικό προσωπικό να φτιάξει ένα Σύνταγμα για να τους οργανώσει σε νομικό σώμα; ή ο λαός είναι μια κοινωνία ανθρώπων που αυθύπαρκτα αποφασίζει να συντάξει ένα συμβόλαιο συμβίωσης, ένα καταστατικό χάρτη που θα τον κάνει οργανωμένο κράτος, δηλαδή το Σύνταγμά του;
Το πολιτικό μας προσωπικό, παρότι προσποιητά ομνύει στο όνομα του ελληνικού λαού, εντούτοις δεν αναγνωρίζει στο λαό αυθυπαρξία, γι’ αυτό και το ισχύον Σύνταγμα (όπως και όλα τα προηγούμενα) αφενός το συνέταξαν πολιτικοί, αφετέρου όρισαν σ’ αυτό ότι αναθεωρείται μόνο από τους πολιτικούς.
Αντίθετα, αν θεωρήσουμε ότι ο λαός είναι αυθύπαρκτος, με την έννοια ότι προϋπάρχει ως αποφασιστική οντότητα, του ισχύοντος Συντάγματος, τότε μπορεί άνετα να αποφασίζει να αλλάζει το Σύνταγμά του, όποια ώρα θέλει και να φτιάξει ένα άλλο.
Μπορεί η απάντηση να θεωρείται αυτονόητη, για μας τους απλούς πολίτες, όμως το πολιτικό προσωπικό δεν την δέχεται. Δεν θεωρεί δηλαδή ότι μπορεί ο ελληνικός λαός να αποφασίζει περί του Συντάγματός του, όπως π.χ. να αποφασίσει με ένα δημοψήφισμα να καταργήσει το ισχύον Σύνταγμα και να φτιάξει ένα νέο Σύνταγμα. Θεωρεί ότι το Σύνταγμα υπερβαίνει το λαό και ότι ο λαός δεσμεύεται να μην το πειράξει. Αντίθετα, το πολιτικό προσωπικό έχει ορίσει στο άρθρο 120 την υποχρέωση του λαού να το προστατεύει.
Η απάντηση λοιπόν που θα δοθεί οριστικά στο ζήτημα αυτό, θα έχει τρομακτικές έννομες συνέπειες και προφανώς το αντιλαμβανόμαστε όλοι. Το πολιτικό προσωπικό ενταφίασε οριστικά την αναθεώρηση του Συντάγματος και κράτησε για λογαριασμό του στο διηνεκές όλες τις ασυλίες, τις ατιμωρησίας και τα προνόμια. Τι θα πρέπει να κάνει ο λαός; Να μείνει δέσμιος των ορέξεων του πολιτικού προσωπικού ή να απαιτήσει την προκήρυξη δημοψηφίσματος για ένα νέο Σύνταγμα;
Ανάρτηση από:http://hassapis-peter.blogspot.gr
