Μια ανιστόρητη και ανόητη σύγκριση

Της Τάνιας

Κρατάτε βήμα σταθερό!
Κι έχουμε ακοίμητον εχθρό!

Μέσα στην αντάρα που έχουν ξεσηκώσει τα μέτρα εξαθλίωσης του λαού, του ΣΥΡΙΖΑ,  λέγονται και γράφονται κάποια γραφικά επιχειρήματα, «αναλογικής» ανάγνωσης της Ιστορίας, προκειμένου να υποστηριχθεί η ξεπουληματική πολιτική ΣΥΡΙΖΑ. Τέτοια επιχειρήματα, αναμασώνται ήδη από τον πρώτο καιρό της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πριν από ένα χρόνο.

Η υπογραφή της συνθήκης Μπρεστ – Λιτόφσκ, η «τηρουμένων των αναλογιών» ομοιότητα της πρώτης φοράς αριστερά, της Ελλάδας, με την υποτιθέμενη πρώτη της Σοβιετικής Ένωσης του Λένιν, η «υποχώρηση» από το πρώτο πρόγραμμα του Λένιν και άλλα αντίστοιχα. Σε τελευταίο άρθρο μάλιστα της ΕΦΣΥΝ, στις 11 Φλεβάρη 2016, που επαναλαμβάνει τα ίδια επιχειρήματα, μας πληροφορούν ότι «Η εφαρμογή της αριστερής πολιτικής είναι δύσκολη και συχνά προχωρεί με μικρά βήματα, αλλά προχωρεί». Αφού λοιπόν ακόμα και αυτοί οι σπουδαίοι  υποχώρησαν, οι υποχωρήσεις Τσίπρα, είναι θεμιτές.
Αν όμως οι κοινωνικές συνθήκες είναι ανάλογες, δεν απαιτείται και ο ανάλογος ηγέτης; Δεν απαιτείται το ανάλογο κόμμα του λαού; Δεν απαιτούνται αναλόγως οι μπολσεβίκοι της περιόδου;

Ας συγκρίνουμε λοιπόν: Όχι μόνο δεν είδαμε να γίνεται το παραμικρό, «μικρό βήμα» προς τα μπρος, αλλά ακούσαμε τον μελλούμενο πρωθυπουργό Τσίπρα, πριν τις εκλογές του Γενάρη του 2015, να δηλώνει «Με όλη τη δύναμη της φωνής» του, πως «Η χώρα είναι μια χώρα που ανήκει στο δυτικό πλαίσιο, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ». (Συνέντευξη στον ΑΝΤ1). Και αφού η χώρα δεν ανήκει στο λαό της, αλλά στους ξένους, γιατί να μη φτάσουμε στις 14 Αυγούστου 2015, στο 3ο Μνημόνιο: «Η κυβέρνηση δεσμεύεται να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλες τις ενέργειες που αφορούν την επίτευξη των στόχων του Μνημονίου Συνεννόησης, πριν από την οριστικοποίηση και τη νομική έγκρισή τους». Καμιά κίνηση, καμιά απόφαση, κανένα νομοσχέδιο, για την τύχη του καθημαγμένου λαού, χωρίς σύμφωνη γνώμη των ιμπεριαλιστών. Μετά από αυτά, όλα όσα μας βρήκαν ήταν αναμενόμενα. Όπως αναμενόμενη ήταν και η λαϊκή αγανάκτηση.
Έχουν χάσει κάθε αίσθηση του μέτρου και των αναλογιών: Μήπως έκανε κάποια  επανάσταση ο Τσίπρας και δεν το πήραμε χαμπάρι; Με αστικές εκλογές ανέβηκε στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και αν το αστικό του ποσοστό πέσει, θα καθίσει ήσυχα – ήσυχα στην πάντα. Πέρασε κάποια εξουσία στα χέρια του λαού; Το μόνο που πέρασε στα χέρια του λαού είναι η αλύπητη φορολόγηση και η παραπέρα φτωχοποίηση. Ποιανού λαού κόμμα, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Του προλεταριάτου, των αγροτών, των μικροαστών, του εργαζόμενου λαού, ή του ΣΕΒ; Όσο για τον ηγέτη, ή τους μπολσεβίκους... Άσε καλύτερα.
 Η σύγκριση είναι ανόητη και ανιστόρητη. Δε θα χρεώσουμε προθέσεις, πονηρές, ή αγαθές. Η αδυναμία να ζυγίσεις τις ιστορικές στιγμές της ανθρωπότητας, δεν μειώνει τη γιγάντια σημασία αυτών των στιγμών, σε κάνει απλώς γελοίο. Θα καταδικάσουμε όμως, το μοίρασμα αυταπατών, την αμετροέπεια απέναντι στην Ιστορία και το θράσος της σύγκρισης ιστορικών προσωπικοτήτων, με το απόλυτο Τίποτα.
Τηρουμένων όλων των αναλογιών, ιστορικών, γεωμετρικών, συμπαντικών, σκωπτικών, πολιτικού βάρους και βάθους, και όποιων άλλων θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, ο Τσίπρας δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να εφαρμόζει την πολιτική των ΣαμαροΒενιζέλων.
H Οκτωβριανή Επανάσταση αποτελώντας την απαρχή μιας παγκόσμιας ιστορικής στροφής, εγκαινίασε μια καινούργια εποχή για την ανθρωπότητα. Δεν ήταν η «πρώτη φορά αριστερά». Ήταν το κράτος των κολασμένων της γης, απαλλαγμένο από τα τέρατα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Πολέμησε με τα διεθνή θηρία της εποχής και τα νίκησε. «Η Προσωρινή κυβέρνηση καταλύθηκε. Η κρατική εξουσία πέρασε στα χέρια της Πολεμικο-Επαναστατικής Επιτροπής, που είναι όργανο του σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών αντιπροσώπων της Πετρούπολης και στέκεται επικεφαλής του προλεταριάτου της Πετρούπολης και της φρουράς.... Ζήτω η επανάσταση των εργατών, των στρατιωτών και των χωρικών», θα ηχεί η φωνή του Λένιν (στις 25 Οκτώβρη, -7 Νοέμβρη του 1917), τότε και τώρα, γλυκόλαλη καμπάνα, καλώντας τους λαούς στη λευτεριά τους.
Καμιά σύγκριση, καμιά αναλογία. Έτσι απλά.

Ανάρτηση από: http://www.m-lkke.gr