Κομμάτια και θρύψαλα: 26 χρόνια ιδιωτική τηλεόραση
Του Μάνου Στεφανίδη
Ο κόσμος πάλι καίγεται -και πότε σταμάτησε να καπνίζει;- αλλά εμείς ασχολούμαστε πάλι με τα χρυσοφόρα σκουπίδια και τους λαμπυρίζοντες τενεκέδες της εγχώριας σόουμπιζ, αυτή τη φορά για λόγους παιδαγωγικούς. Καταγγέλλω το φαινόμενο του κωστοπουλισμού και των ποικίλων λαϊκισμών των ταυτισμένων με την επίσημη εξουσία, εδώ και τριάντα χρόνια με τεράστιο προσωπικό κόστος. Η τέχνη της φτήνιας ως άλλοθι μιας πραγματικότητας που παραμόρφωσε γενιές και κακοποίησε συνειδήσεις. Που λοιδόρησε ό, τι την ξεπερνούσε, αυτό που αδυνατούσε να συλλάβει. Ο προστατευόμενος του Λαλιώτη υπήρξε ο εκφραστής, του μπρούτου κωλοπαιδισμού, της μάτσο κουλτούρας και του πιο αξιοθρήνητου λάιφ στάιλ όπως το οικοδόμησε σιγά σιγά η πασοκική νομενκλατούρα. Περισσότερο από τον Κοσκωτά, τον Πώποτα ή τα υπόλοιπα νέα εκδοτικά τζάκια, ο Ανδρέας επένδυσε στην exentrique δημοσιογραφικό στυλ του Κωστόπουλου το οποίο εισήγαγε νέα ήθη και ακύρωνε τις παλαιές πένες πρωτοκάνοντας χρήση και κατάχρηση της μαγικής λέξης «μαλάκας». Αληθινή επανάσταση στη σκέψη και την γραφή! Από εκείνο το σημείο και ύστερα, όλα θα ήταν πιο εύκολο για τον Πέτρο και τους ομόσταυλούς του. Έτσι ο κωστοπουλισμός κατέστη σταδιακά το ανώτατο στάδιο του πασοκισμού ως εδραίας ιδεολογίας ( δηλαδή τραμπουκικής συμπεριφοράς και επίδειξης " μούρης ") εκμαυλίζοντας τουλάχιστον, δύο γενιές.
Παράλληλα ταυτίστηκε με το χειρότερο πρόσωπο του Νεοέλληνα. Αυτού που δικαιούται τα πάντα χωρίς να οφείλει τίποτα. Αυτού που πιστεύει πως όλα είναι μια πλάκα, ένας χαβαλές. Το τίμημα αυτής της στάσης και αυτής της άποψης το πληρώνουμε όλοι. Δεν θα κλάψουμε λοιπόν για την ιδιωτική τηλεόραση ούτε για το δράμα των στελεχών της. Έχουν τεράστια ευθύνη για την ηθική κατάσταση της χώρας. Για την αισθητική-μορφωτική κατρακύλα της.
Η γκέι αισθητική ως must στο εγχώριο βλάχο-γκλάμουρ. Λεπομέρεια: ο πίνακας πίσω είναι του Κώστα Πανιάρα
Ο κόσμος πάλι καίγεται -και πότε σταμάτησε να καπνίζει;- αλλά εμείς ασχολούμαστε πάλι με τα χρυσοφόρα σκουπίδια και τους λαμπυρίζοντες τενεκέδες της εγχώριας σόουμπιζ, αυτή τη φορά για λόγους παιδαγωγικούς. Καταγγέλλω το φαινόμενο του κωστοπουλισμού και των ποικίλων λαϊκισμών των ταυτισμένων με την επίσημη εξουσία, εδώ και τριάντα χρόνια με τεράστιο προσωπικό κόστος. Η τέχνη της φτήνιας ως άλλοθι μιας πραγματικότητας που παραμόρφωσε γενιές και κακοποίησε συνειδήσεις. Που λοιδόρησε ό, τι την ξεπερνούσε, αυτό που αδυνατούσε να συλλάβει. Ο προστατευόμενος του Λαλιώτη υπήρξε ο εκφραστής, του μπρούτου κωλοπαιδισμού, της μάτσο κουλτούρας και του πιο αξιοθρήνητου λάιφ στάιλ όπως το οικοδόμησε σιγά σιγά η πασοκική νομενκλατούρα. Περισσότερο από τον Κοσκωτά, τον Πώποτα ή τα υπόλοιπα νέα εκδοτικά τζάκια, ο Ανδρέας επένδυσε στην exentrique δημοσιογραφικό στυλ του Κωστόπουλου το οποίο εισήγαγε νέα ήθη και ακύρωνε τις παλαιές πένες πρωτοκάνοντας χρήση και κατάχρηση της μαγικής λέξης «μαλάκας». Αληθινή επανάσταση στη σκέψη και την γραφή! Από εκείνο το σημείο και ύστερα, όλα θα ήταν πιο εύκολο για τον Πέτρο και τους ομόσταυλούς του. Έτσι ο κωστοπουλισμός κατέστη σταδιακά το ανώτατο στάδιο του πασοκισμού ως εδραίας ιδεολογίας ( δηλαδή τραμπουκικής συμπεριφοράς και επίδειξης " μούρης ") εκμαυλίζοντας τουλάχιστον, δύο γενιές.
Παράλληλα ταυτίστηκε με το χειρότερο πρόσωπο του Νεοέλληνα. Αυτού που δικαιούται τα πάντα χωρίς να οφείλει τίποτα. Αυτού που πιστεύει πως όλα είναι μια πλάκα, ένας χαβαλές. Το τίμημα αυτής της στάσης και αυτής της άποψης το πληρώνουμε όλοι. Δεν θα κλάψουμε λοιπόν για την ιδιωτική τηλεόραση ούτε για το δράμα των στελεχών της. Έχουν τεράστια ευθύνη για την ηθική κατάσταση της χώρας. Για την αισθητική-μορφωτική κατρακύλα της.
Η γκέι αισθητική ως must στο εγχώριο βλάχο-γκλάμουρ. Λεπομέρεια: ο πίνακας πίσω είναι του Κώστα Πανιάρα
Ο Κωστόπουλος, έχοντας θλιβερά ξεπέσει, τα τελευταία χρόνια, κάνει αρπαχτές ως διασκεδαστής στην πάντα πρόθυμη για το χειρότερο, ιδιωτική τηλεόραση μαζί με την γυναίκα του εξαργυρώνοντας την αισθητική της κλειδαρότρυπας και δίνοντας ένα άθλιο παράδειγμα στα παιδιά του αλλά και στα δικά μας παιδιά. Ξεκίνησε από το Μέγκα για να περάσει στον ΑΝΤ1 και τώρα στον ALPHA με τέρμα φαντάζομαι το κανάλι του συναδέλφου του Καρατζαφέρη. «Του κακού η σκάλα» που λέει ο ποιητής.
Αυτή είναι η κατάντια του ελληνικού λάιφ στάιλ και των celebrities που ανέδειξε η μεταπολίτευση. Με τελευταίο παράδειγμα τα «κατορθώματα του διδύμου Κωστόπουλου Γκλέτσου προχτές το βράδυ στον ALPHAόπου επετεύχθη το άκρον άωτον του αυτοεξευτελισμού και της δημόσιας αυτοδιαμπόμπευσης. Αλλά και η καθυστερημένη απονομή της ( τηλεοπτικής ) δικαιοσύνης. Ο Κωστόπουλος ως παλιάτσος του εαυτού του ίδιου, αλλά και χλεύη όσων κατά καιρούς εκείνος χλεύαζε. Μπράβο λοιπόν στον Κοντομηνά για την νέα μετεγγραφή του μετά τον Λαζόπουλο. Υψηλή προσφορά στον πολιτισμό της χώρας. Πάντως οπότε αναφέρω «Κοντομηνάς» το μυαλό μου πάει στον άτυχο, αυτόχειρα Σφηνιά αλλά και την ζούγκλα των Ελλήνων «επιχειρηματιών» οι οποίοι είναι υπόλογοι σε έναν ολόκληρο λαό για την υπερβολική ευτέλεια που του παρέχουν.
Επειδή είναι αληθινά ντροπή για τόσο προβεβλημένα μέλη της κοινωνίας -όπως συμβαίνει με τον Μπόμπολα, τον Ψυχάρη, τον Κοντομηνά, τον Κυριακού, τον Αλαφούζο, κλπ.- το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν πρόβλεψαν, έστω μισής ώρας πρόγραμμα μέσα σε ολόκληρη την εβδομάδα, έστω ως άλλοθι για τις συμβολικές ή τις πραγματικές αμαρτίες, που να καλύπτει θέματα τέχνης ή πολιτισμού. Θα μου πείτε πως η αγορά είναι αμείλικτη και θα συμφωνήσω απόλυτα. Μόνο που πιο αμείλικτοι είναι ορισμένοι έμποροι που παίζουν εν ου παικτοίς ξεπουλώντας μεθοδικά τον τόπο.
Και η κατακλείδα στην παιδαγωγική της ευτέλειας: Όποια χυδαιότητα παρουσιαστεί από ένα βοθρομέσο, θα αναπαραχθεί την επόμενη στιγμή από όλα τα υπόλοιπα ώστε να το μάθει αμέσως το πανελλήνιο. Παιδεία και αισθητική!
Εγώ, για παράδειγμα, πληροφορήθηκα το «σκάνδαλο» χτες από τον ελλόγιμο Άρη Πορτοσάλτε και το ραδιόφωνο του Σκάι! Έπειτα ο παρουσιαστής, πανευτυχής, μας προέτρεψε να αγοράσουμε ιαλουρονικό οξύ για τις αρθρώσεις! Ναι, μα το Θεό! Ο δημοσιογράφος ως ο απόλυτος διαφημιστής του εαυτού του και άλλων προϊόντων. Ο ιατρός Άρης! Επειδή πάνω από είναι η αγορά και οι κανόνες της.
Ιδού η εθνική μας ξεφτίλα και οι φανταχτεροί διάκονοι της: ΑΠΑΞΑΠΑΝΤΕΣ. Για αυτό σας λέω: Σε αυτό το σύστημα της μηντιακής διαπλοκής με το χρήμα και την εξουσία, δεν υπάρχουν αθώοι. Θλιβερό συμπέρασμα : Η ευτέλεια πουλάει, ανέκαθεν πουλούσε, τα σκατά αξίζουν χρυσάφι. Τα σκατά είναι πολύτιμα, τα σκατά είναι πλέον η πιο δημοφιλής παραγωγική διαδικασία του τόπου. Ας φάμε λοιπόν σκατά, τόσα εκατομμύρια μύγες, τόσοι δισεκατομμυριούχοι συμπατριώτες που μας τα προσφέρουν, δεν μπορεί να κάνουν λάθος!
ΥΓ. 1 Το «ξέκωλο» ως είδηση το πρωτοπαρουσίασε πάντως ο αριστερός Σταμάτης Μαλέλης από το Σταρ δημιουργώντας σχολή και «ενθουσιάζοντας» την επιρρεπή στην ευκολία, νεολαία. Είναι αυτός που δημιούργησε, μεταξύ των άλλων, το φαινόμενο «Τζούλια». Όπου η τηλε-πορνεία προηγήθηκε της φυσικής. Τώρα τον ακούω κάθε Παρασκευή να κάνει καθοδήγηση από το ραδιόφωνο του Σκάι. Γι’ αυτό σας λέω : Κανείς δεν είναι αθώος. Κάποιοι όμως είναι υπόλογοι σε έναν ολόκληρο λαό για την υπερβολική ευτέλεια που του έχουν παράσχει.
ΥΓ. 2 Αυτό το βρώμικο κατεστημένο της χώρας εξαπέλυε και εξαπολύει ανθρωποκυνηγητό και προγραφές σε κάθε αντιφρονούντα, σε οποιονδήποτε τους ασκεί κριτική. Οι κυνηγοί κεφαλών, οι γλοιώδεις ανεγκέφαλοι.
Και το χειρότερο : Ήθελαν να έχουν και εν πολλοίς είχαν υπαλλήλους την ιντελιγκέντσια της χώρας. Γράφουν οι διανοούμενοι για να πουλάει ο Ψυχάρης.
Προσωπικά με έκοψε το σωτήριον έτος 1986. Πριν από τριάντα δηλαδή χρόνια. Στην Καθημερινή οι αντίστοιχοι κάποι με έκοψαν πριν από δέκα χρόνια. Πρόοδος! Για αυτά τα Συγκροτήματα Εξουσίας κάποιοι ενοχλητικοί άνθρωποι του πολιτισμού σιωπηρά απλώς δεν υπάρχουν, ούτε οι ίδιοι ούτε τα έργα τους. Ο μεγάλος Βλάσης Κανιάρης ήταν ένας απ’ αυτούς.
ΥΓ. 3 Θέλω, τέλος, εδώ να αποδώσω στοιχειώδη δικαιοσύνη στην δημόσια τηλεόραση και την προσφορά της όλα αυτά τα χρόνια στον τόπο. Για την αντίσταση της στην χαυνωτική ιδιωτεία της ιδιωτικής τηλεόρασης. Το θέμα είναι πως να ξεφύγουμε από την μιζέρια των "διασκεδαστών" μας. Όλων όσοι δίδαξαν ευκολία και χαβαλέ με το αζημίωτο.
Χωρίς να ξεχνάω τις παθογένειες της κρατικής τηλοψίας, την συνδικαλιστίτιδα, τις κυβερνητικές παρεμβάσεις, τις ρεμούλες. Ρεμούλες, βέβαια, που κυρίως διέπρατταν οι μετέπειτα χρυσοπληρωμένοι αστέρες των βοθρομέσων. Όλοι αυτοί που καταλήστεψαν τα μοναδικά αρχεία της ΕΡΤ για να τα παραδώσουν στα νέα αφεντικά Ώστε να αρχίσει το έπος των ποικίλων Μάκηδων, Θέμων, Πέτρων, Λάκηδων, Τράγκηδων, της δεσποινίς Πάνιας και λοιπών τυχοδιωκτών, αυριανιστών κλπ.
Ας τους χαίρονται λοιπόν η οικονομική και επιχειρηματική ηγεσία του τόπου, οι πολιτικοί που τους γλείφουν και τους νομιμοποιούν κάνοντας τους παρέα, τους οργανικούς διανοούμενους που δεν αντιλήφθηκαν τίποτα παρότι είναι δίπλα στην εξουσία όπως π.χ. ο Τσουκαλάς ή ο Βέλτσος. Αλλά και οι πολιτιστικάριοι τύπου Ν. Ξυδάκη, της υπουργάρας με το πούρο στο άδειο μουσείο. Συμβολικό δείγμα μιας άδειας πολιτικής, μιας αδειασμένης από ελπίδες και απαντοχή, χώρας.
Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr
