Μικρή αναδρομή και νέα από το μέτωπο στην Ανατολική Ευρώπη
Του Μιχάλη Χατζηπέτρου
Η όλη πολιτική ζωή της Ουκρανίας μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ χαρακτηρίζεται από τα εξής: Τυχοδιώκτες ολιγάρχες και διεφθαρμένοι πολιτικοί, σε ένα μείγμα άγριου πρωτόγονου καπιταλισμού, όπου οι τοπικές συμμορίες μετασχηματίστηκαν σε ολιγαρχικές δομές. Το κατ’ όνομα ΚΚ Ουκρανίας του Σιμονένκο υπήρξε έντονα συστημικό. Άλλες αριστερές ομάδες, όπως η επανιδρυθείσα Μπορότμπα, δεν έχουν επιρροή στις μάζες. Στα δεξιά … ακροδεξιά πανσπερμία κι οργανωτικός οργασμός με πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις την Αγία Τριάδα των Σβόμποντα, Δεξιού Τομέα και Ριζοσπαστικού Κόμματος.
Όλα αυτά τα είκοσι τρία χρόνια η Ανατολική Ουκρανία και οι κάτοικοί της παραμένουν αμέτοχοι των πολιτικών εξελίξεων. Μεταλλουργεία και ανθρακωρυχεία, που αποτελούν τη βάση της οικονομίας, έχουν διαμορφώσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα των κατοίκων. Οι κάτοικοι στην Ανατολική Ουκρανία έχουν αποδεχθεί τη διαφθορά ως τρόπο ζωής, αισθάνονται περήφανοι για την περιοχή στην οποία ζουν, αλλά και αδικημένοι γιατί θεωρούν, όχι άδικα, ότι αυτοί εργάζονται σκληρά, αλλά δεν απολαμβάνουν τους καρπούς των κόπων τους, που μοιράζονται ανισομερώς μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Η μοναδική συμμετοχή στην πολιτική ζωή της χώρας είναι μία ψήφος που δίνεται συνήθως καθ’ υπόδειξη των ιδιοκτητών των βιομηχανικών μονάδων, ή απλώς εξαγοράζεται. Η συμμετοχή στις εκλογές δεν ξεπέρασε ποτέ το 40%.
Η ψήφος δεν είχε πολιτικά χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, ο κατά γενική ομολογία άξιος γενικός διευθυντής του μεταλλουργικού εργοστασίου «ΙΛΙΤΣΑ», στη Μαριούπολη, εκλεγόταν μόνιμα βουλευτής μέχρι τον θάνατό του, ανεξάρτητα με το κόμμα που ήταν υποψήφιος, λαμβάνοντας το ίδιο ποσοστό ψήφων !!! Από τους ήρωες της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, αυτή την περίοδο, ο διοικητής Στρελκόβ (Ίγκορ Γκίρκιν) που κράτησε πάνω από ένα μήνα το Σλαβιάνσκ, είναι ένας μοναρχικών αντιλήψεων Ρώσος «εθελοντής», που είχε παλιότερα πολεμήσει ως εθελοντής και στη Σερβία. Όταν άρχισε να μιλάει εναντίον της Μόσχας, τον απέσυραν διακριτικά. Άλλη μια χαρακτηριστική περίπτωση διοικητή είναι του Αλεξάντερ Μοζγκοβόι. Πρώην σολίστας της Φιλαρμονικής του Λουγκάνσκ, βαθιά δημοκρατικός και αριστερών αντιλήψεων, ενοχλούσε την ηγεσία της ΛΔ του Λουγκάνσκ. Χαρακτηριστικά έλεγε ότι το μόνο που τον ξεχωρίζει απ’ τους εξεγερθέντες στη Μαϊντάν είναι το ότι οι τελευταίοι βρίσκονται υπό την ιδεολογική επιρροή της Δύσης. Ο θάνατός του μάλλον επήλθε από «φίλια» πυρά.
Η Μαριούπολη, τον Ιούνιο του 2014 πέρασε στον ουκρανικό έλεγχο και εγκαταστάθηκε εκεί το τάγμα «ΑΖΟΦ». Τον Σεπτέμβριο του ’14 οι δυνάμεις της ΛΔΝ σταμάτησαν αναίτια (!!!) την επίθεσή τους μόλις 8 χιλιόμετρα έξω από την πόλη, ενώ οι ουκρανικές δυνάμεις είχαν τραπεί σε φυγή. Έκτοτε η πόλη παραμένει υπό ουκρανικό έλεγχο και έχει οχυρωθεί σημαντικά. Η βοήθεια της Δύσης ρέει άφθονη σε στρατιωτικό υλικό προς την ουκρανική πλευρά. Καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης, τα εργοστάσια ιδιοκτησίας ΜΕΤΙΝΒΕΣΤ συνεχίζουν να δουλεύουν. Αν και η πόλη είναι υπό ουκρανικό έλεγχο, ο βασικότερος αγοραστής των προϊόντων (ατσάλι, μεταλλεύματα) παραμένει η Ρωσία κατά 90%!!! Αν και στη Μαριούπολη πραγματοποιείται ένα πείραμα ουκρανοποίησης της πόλης και των κατοίκων, η μεγάλη πλειοψηφία τους, σε ένα ποσοστό 80%, παραμένουν φιλορώσοι. Στις δημοτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 29 Νοεμβρίου εκλέχθηκε ο υποψήφιος του «Μπλοκ της Αντιπολίτευσης» με ποσοστό που άγγιξε το 70%.
Οι περίπου 120 χιλιάδες Έλληνες που ζουν στην περιοχή κρατούν στην πλειοψηφία τους φιλορωσική στάση. Πολλοί μάχονται στις δυνάμεις του Λαϊκού Στρατού. Η επίσημη έκφρασή του ελληνισμού της Ουκρανίας, η «Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων», έχει τοποθετηθεί φιλοουκρανικά και πολλές φορές ακραία. Στο Λαϊκό Στρατό μάχονται και Έλληνες εθελοντές από την Ελλάδα, τη Ρωσία και άλλες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ. Στην ουκρανική πλευρά υπάρχουν ελάχιστοι Έλληνες και στο ΑΖΟΦ δύο εθελοντές από την Ελλάδα!!! Οι ελληνικοί πληθυσμοί και τα ελληνικά χωριά που βρίσκονται πάνω στη γραμμή αντιπαράθεσης υποφέρουν καθημερινά.
Το μεγάλο θύμα της σύγκρουσης στην Ουκρανία είναι η αλήθεια. Μετά τη Συμφωνία του Μινσκ επικρατεί μια ιδιόρρυθμη εκεχειρία, που διαταράσσεται από πυρά πυροβολικού που ξεκινάν απ’ τους Ουκρανούς κι ανταπαντώνται από τους εξεγερθέντες. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως, σε συνοριακό χωριό, απαντητική οβίδα των εξεγερθέντων σκότωσε ένα παιδί. Στην κηδεία του, οι γονείς του έδιναν ευθύνες και κατάρες μόνο στο ουκρανικό καθεστώς
Στον πόλεμο αυτόν επισήμως οι νεκροί είναι είκοσι χιλιάδες. Στις δυο αποσχισθείσες δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκανσκ οι ελλείψεις είναι τραγικές. Επιβιώνουν χάρη στη Ρωσία, ενώ το ρούβλι έχει γίνει το επίσημο νόμισμα.
Όλα αυτά τα είκοσι τρία χρόνια η Ανατολική Ουκρανία και οι κάτοικοί της παραμένουν αμέτοχοι των πολιτικών εξελίξεων. Μεταλλουργεία και ανθρακωρυχεία, που αποτελούν τη βάση της οικονομίας, έχουν διαμορφώσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα των κατοίκων. Οι κάτοικοι στην Ανατολική Ουκρανία έχουν αποδεχθεί τη διαφθορά ως τρόπο ζωής, αισθάνονται περήφανοι για την περιοχή στην οποία ζουν, αλλά και αδικημένοι γιατί θεωρούν, όχι άδικα, ότι αυτοί εργάζονται σκληρά, αλλά δεν απολαμβάνουν τους καρπούς των κόπων τους, που μοιράζονται ανισομερώς μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Η μοναδική συμμετοχή στην πολιτική ζωή της χώρας είναι μία ψήφος που δίνεται συνήθως καθ’ υπόδειξη των ιδιοκτητών των βιομηχανικών μονάδων, ή απλώς εξαγοράζεται. Η συμμετοχή στις εκλογές δεν ξεπέρασε ποτέ το 40%.
Η ψήφος δεν είχε πολιτικά χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, ο κατά γενική ομολογία άξιος γενικός διευθυντής του μεταλλουργικού εργοστασίου «ΙΛΙΤΣΑ», στη Μαριούπολη, εκλεγόταν μόνιμα βουλευτής μέχρι τον θάνατό του, ανεξάρτητα με το κόμμα που ήταν υποψήφιος, λαμβάνοντας το ίδιο ποσοστό ψήφων !!! Από τους ήρωες της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, αυτή την περίοδο, ο διοικητής Στρελκόβ (Ίγκορ Γκίρκιν) που κράτησε πάνω από ένα μήνα το Σλαβιάνσκ, είναι ένας μοναρχικών αντιλήψεων Ρώσος «εθελοντής», που είχε παλιότερα πολεμήσει ως εθελοντής και στη Σερβία. Όταν άρχισε να μιλάει εναντίον της Μόσχας, τον απέσυραν διακριτικά. Άλλη μια χαρακτηριστική περίπτωση διοικητή είναι του Αλεξάντερ Μοζγκοβόι. Πρώην σολίστας της Φιλαρμονικής του Λουγκάνσκ, βαθιά δημοκρατικός και αριστερών αντιλήψεων, ενοχλούσε την ηγεσία της ΛΔ του Λουγκάνσκ. Χαρακτηριστικά έλεγε ότι το μόνο που τον ξεχωρίζει απ’ τους εξεγερθέντες στη Μαϊντάν είναι το ότι οι τελευταίοι βρίσκονται υπό την ιδεολογική επιρροή της Δύσης. Ο θάνατός του μάλλον επήλθε από «φίλια» πυρά.
Η Μαριούπολη, τον Ιούνιο του 2014 πέρασε στον ουκρανικό έλεγχο και εγκαταστάθηκε εκεί το τάγμα «ΑΖΟΦ». Τον Σεπτέμβριο του ’14 οι δυνάμεις της ΛΔΝ σταμάτησαν αναίτια (!!!) την επίθεσή τους μόλις 8 χιλιόμετρα έξω από την πόλη, ενώ οι ουκρανικές δυνάμεις είχαν τραπεί σε φυγή. Έκτοτε η πόλη παραμένει υπό ουκρανικό έλεγχο και έχει οχυρωθεί σημαντικά. Η βοήθεια της Δύσης ρέει άφθονη σε στρατιωτικό υλικό προς την ουκρανική πλευρά. Καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης, τα εργοστάσια ιδιοκτησίας ΜΕΤΙΝΒΕΣΤ συνεχίζουν να δουλεύουν. Αν και η πόλη είναι υπό ουκρανικό έλεγχο, ο βασικότερος αγοραστής των προϊόντων (ατσάλι, μεταλλεύματα) παραμένει η Ρωσία κατά 90%!!! Αν και στη Μαριούπολη πραγματοποιείται ένα πείραμα ουκρανοποίησης της πόλης και των κατοίκων, η μεγάλη πλειοψηφία τους, σε ένα ποσοστό 80%, παραμένουν φιλορώσοι. Στις δημοτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 29 Νοεμβρίου εκλέχθηκε ο υποψήφιος του «Μπλοκ της Αντιπολίτευσης» με ποσοστό που άγγιξε το 70%.
Οι περίπου 120 χιλιάδες Έλληνες που ζουν στην περιοχή κρατούν στην πλειοψηφία τους φιλορωσική στάση. Πολλοί μάχονται στις δυνάμεις του Λαϊκού Στρατού. Η επίσημη έκφρασή του ελληνισμού της Ουκρανίας, η «Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων», έχει τοποθετηθεί φιλοουκρανικά και πολλές φορές ακραία. Στο Λαϊκό Στρατό μάχονται και Έλληνες εθελοντές από την Ελλάδα, τη Ρωσία και άλλες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ. Στην ουκρανική πλευρά υπάρχουν ελάχιστοι Έλληνες και στο ΑΖΟΦ δύο εθελοντές από την Ελλάδα!!! Οι ελληνικοί πληθυσμοί και τα ελληνικά χωριά που βρίσκονται πάνω στη γραμμή αντιπαράθεσης υποφέρουν καθημερινά.
Το μεγάλο θύμα της σύγκρουσης στην Ουκρανία είναι η αλήθεια. Μετά τη Συμφωνία του Μινσκ επικρατεί μια ιδιόρρυθμη εκεχειρία, που διαταράσσεται από πυρά πυροβολικού που ξεκινάν απ’ τους Ουκρανούς κι ανταπαντώνται από τους εξεγερθέντες. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως, σε συνοριακό χωριό, απαντητική οβίδα των εξεγερθέντων σκότωσε ένα παιδί. Στην κηδεία του, οι γονείς του έδιναν ευθύνες και κατάρες μόνο στο ουκρανικό καθεστώς
Στον πόλεμο αυτόν επισήμως οι νεκροί είναι είκοσι χιλιάδες. Στις δυο αποσχισθείσες δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκανσκ οι ελλείψεις είναι τραγικές. Επιβιώνουν χάρη στη Ρωσία, ενώ το ρούβλι έχει γίνει το επίσημο νόμισμα.
Υ.Γ. Μπορότμπα ήταν και το όνομα της μεγαλύτερης ανεξάρτητης αριστερής ουκρανικής οργάνωσης κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. κατόπιν συμφωνίας των ουκρανών μπολσεβίκων με την εγγύηση του Λένιν και της Μπορότμπα ιδρύθηκε το ΚΚ Ουκρανίας
Το τάγμα Αζόφ αποτελείται από σκληροπυρηνικούς νεοναζί της Μαϊντάν, που όλοι ενσωματώθηκαν στις δυνάμεις ασφαλείας του ουκρανικού καθεστώτος.
Το τάγμα Αζόφ αποτελείται από σκληροπυρηνικούς νεοναζί της Μαϊντάν, που όλοι ενσωματώθηκαν στις δυνάμεις ασφαλείας του ουκρανικού καθεστώτος.
Ανάρτηση από: http://ardin-rixi.gr
