«Αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη κρίση, αλλά αυτό θα περάσει. Δεν πρέπει να μας φοβίζει η κρίση, αλλά η παρακμή. Έχουμε ξεφύγει από την πραγματικότητα», είπε χαρακτηριστικά ο αρχιεπίσκοπος, αναφερόμενος στα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες.
Δεν έχει αλήθεια δίκιο, όταν ο πρωθυπουργός φέρεται να διασκεδάζει στο Παρίσι με τα δανεικά χρήματα ενός χρεοκοπημένου κράτους, χρησιμοποιώντας μυστικά το κυβερνητικό αεροπλάνο; Όταν ο επίδοξος διάδοχος του κρύβει επιμελώς το πλούσιο «πόθεν έσχες» της συζύγου του κατά την κυβέρνηση; Όταν ο υπερήφανος λαός στηρίζει πλειοψηφικά δύο κόμματα που ανταγωνίζονται μεταξύ τους στη διαφθορά, στη διαπλοκή και στις «προδοσίες»;
Εκτός αυτού, είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε, είτε όχι, δεν αντικατοπτρίζουν τα πολιτικά κόμματα την εικόνα της κοινωνίας που τα έχει οδηγήσει στην εξουσία; Δεν είναι περιττό να την αναζητάμε αλλού, αφού είναι μπροστά στα μάτια μας; Εάν αυτό δεν είναι παρακμή, τι άλλο θα μπορούσε να είναι;
Δεν είναι μάταιο λοιπόν να επικεντρωνόμαστε στην οικονομική κρίση, να επιρρίπτουμε ευθύνες στη Γερμανία ή στο ΔΝΤ και να ψάχνουμε ή να προτείνουμε λύσεις για να μην καταστραφεί εντελώς η Ελλάδα;
Δεν θα ήταν προτιμότερο να ευχόμαστε να συμβεί το μοιραίο, η χρεοκοπία και η έξοδος από το ευρώ, γνωρίζοντας πως μόνο έτσι θα καθαρίσει επιτέλους η χώρα; Υπάρχει άλλος τρόπος για να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι υπεύθυνοι της παρακμής, για να εκδιωχτεί η διαφθορά από την εξουσία και για να καταφέρουμε επιτέλους να γυρίσουμε σελίδα, με όλο το κόστος που συνεπάγεται κάτι τέτοιο;
Ακούγεται βέβαια προβληματικό το να εύχεται κανείς την καταστροφή, θεωρώντας την ως τη μοναδική δυνατότητα εξυγίανσης της χώρας. Το να τάσσεται υπέρ μίας επανάστασης, πιστεύοντας πως μόνο έτσι θα καθάριζε η κοινωνία από τη διαφθορά η οποία, αντί να έχει υποχωρήσει μετά την κρίση, διογκώνεται όλο και περισσότερο.
Εν τούτοις, τέτοιου είδους αλλαγές δεν συμβαίνουν ποτέ ειρηνικά, όπως έχει αποδειχτεί από την ιστορία. Όλη αύτη η διαφθορά που μονοπωλεί τις τελευταίες δεκαετίες την πολιτική εξουσία και όχι μόνο, στηριζόμενη στους εκάστοτε κομματικούς πελάτες της, δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψει τα κεκτημένα της με το καλό.
Ακόμη χειρότερα, δεν είναι μόνο διεφθαρμένη η ίδια, αλλά συνεχίζει να διαφθείρει τους πάντες. Λογικό βέβαια, αφού πολλοί από αυτούς που ακούν τα «επιτεύγματα» του πρωθυπουργού ή των υπολοίπων πολιτικών, τους μιμούνται, με αποτέλεσμα να εντείνεται η παρακμή και να πλησιάζει η χώρα όλο και πιο κοντά στο χάος.
Ολοκληρώνοντας, φυσικά δεν πιστεύω πως μπορούμε εμείς οι σημερινοί «απαίδευτοι» Έλληνες και Ελληνίδες να επαναστατήσουμε, αφού το σύστημα μας διέφθειρε μεθοδικά καλλιεργώντας μας σε μεγάλο βαθμό τον ατομικισμό. Αντίθετα, έχω την άποψη πως θα συνεχίσουμε να σιωπούμε όπως τα πρόβατα αδιαφορώντας για την πατρίδα μας και τα παιδιά μας, κατηγορώντας τους ξένους, καθώς επίσης αναζητώντας άλλους τρόπους για να επιβιώσουμε.
Ποιούς; Την ακόμη μεγαλύτερη φοροδιαφυγή, το χρηματισμό, την εκμετάλλευση των συμπολιτών μας ή ότι άλλο θα μπορέσουμε να φανταστούμε, ενδιαφερόμενοι μόνο για τον εαυτό μας και για κανέναν άλλο. Λάθος μου; Μπορεί, αλλά αυτή η εντύπωση μου δίνεται, διαβάζοντας τις ειδήσεις και συμμετέχοντας σε συζητήσεις.
Ανάρτηση από: http://www.analyst.gr
