Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

"Σ'αγαπαώ Μπόμπολα"

Μερικές φορές γράφω και μερικές σκόρπιες σκέψεις μήπως και λειτουργήσουν σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης. Και δεν είμαι ειδικός στα κείμενα και δεν γράφω καλά και ίσως κάποιοι δεν αποκωδικοποιήσουν ορθά τις σκέψεις μου. Σ' αυτή τη περίπτωση να με ειδοποιήσετε άμεσα, έχω τη γάτα έτοιμη στην αυλή, θα πέσει το δάκρυ κορόμηλο!

Έχει πολύ πλάκα στην ελλάδα. Μπορεί να μην έχω φράγκο να βγώ ένα βράδυ να διασκεδάσω και να τα "σπάσω" όπως παλιά, αλλά πάντα ευθυμώ με τις αντιδράσεις του έλληνα. Όλα κι όλα. Από ψυχαγωγία, full. Κι αυτό επειδή πριν 1,5 χρόνο, σε μία συνειδησιακή έκλαμψη, ο λαός συνειδητοποίησε ότι οι πολιτικοί έφτιαξαν κυκλώματα, κλίκες και κάθε λογής παράγκες δημιουργόντας αυτό το χαοτικό παρόν και κατέβηκε στους δρόμους, απαιτόντας κάτι νέο. Χωρίς να ξέρει τι ακριβώς, αλλά σίγουρα κάτι εκ διαμέτρου αντίθετο σε όλα αυτά που τον έφεραν ως εδώ. Ήταν μόλις πριν 1,5 χρόνο που ονειρευόμασταν δικαιοσύνη, αληθινές δημοκρατίες και ίσες ευκαιρίες γιά όλους.

Και δεν ήμασταν μόνο αυτοί που είχαμε κάποιες πολιτικές σκέψεις από τα πριν. Στους δρόμους είχαν κατέβει και κουστουμάτοι, και 12ποντες γόβες, και γιαγιάδες, και σκυλάδες, και λαϊκοί, και lifestylαδες και γενικώς άνθρωποι που τόσο καιρό ζούσαν μιά ζωή τύπου Trueman show. Όμως άλλο να είσαι ηθοποιός και να ενσαρκώνεις τον πρωταγωνιστικό ρόλο αυτού του έργου και άλλο όλη σου η ζωή να είναι ένα show. Γι' αυτό και την διαμαρτυρία κατά της επίθεσης στην ίδια τους την ζωή την είδαν σαν show. Με λέιζερ, βρώμικα, χειρονομίες εντυπωσιασμού και σουλάτσο πέριξ του κοινοβουλίου. Γι αυτό μόλις έπεσαν τα πρώτα χημικά αντί να εξαγριωθούν και να μην αφήσουν τίποτα όρθιο τρέξαν πίσω στις flat τηλεοράσεις τους. Γι' αυτό κάποιοι το έκαψαν τελείως και το γύρισαν στο νεοναζισμό και στα αρχαία μεγαλεία. Και γι' αυτό κάποιοι άλλοι αρχίσαν να σταυροκοπιούνται και να αναμένουν τη βοήθεια του θεού από τους ουρανούς. Επειδή την αστυνομική βία δεν την έγραφε πουθενά στο σενάριο της ταινίας τους. Δεν την είχαν ξαναδεί. Και όλες αυτές οι αντιδράσεις φαντάζουν τόσο κωμικές. Τόσο διασκεδαστικές.
Και μόλις 1,5 χρόνο μετά, όλα έχουν ξεχαστεί... Το lifestyle σενάριο άλλωστε που σου έδωσαν η Τρέμη, ο Πρετεντέρης, ο Αυτιάς, ο Παπαδάκης και 1000+ δημοσιογράφοι (οι οποίοι απεργήσαν μόνο όταν, αν και υπάκουοι κοινωνοί των εντολών του κατεστημένου, θα έπρεπε να ενταχθούν κι αυτοί σε έναν ρημαγμένο ασφαλιστικό φορέα) είχε να κάνει με την παραμονή σου στο ευρώ. Και στην περίπτωση αυτή το να διαμαρτύρεσαι θέτει σε κίνδυνο την παραμονή σου σε αυτό.
Τέλος πάντων, αλλού θέλω να καταλήξω
Έλληνα, αγαπάς τον Μπόμπολα. Τον αγαπάς τον Βαρδινογιάννη. Έλληνα, θες να τα φτιάξεις με τον Λάτση. Δεν εξηγείται αλλιώς, δεν τους έχεις χαλάσει ποτέ τo χατήρι. Και μπορεί να μην έχω φράγκο να βγώ ένα βράδυ να διασκεδάσω και να τα "σπάσω" όπως παλιά, αλλά με διασκεδάζουν τόσο πολύ οι αντιδράσεις σου που δεν με νοιάζει, θα σε χαζεύω και θα σπάω πλάκα μαζί σου όπως όλοι όσοι σε έχουν πάρει χαμπάρι. Πάντα τέτοια!

Ανάρτηση από : http://wonderjlawwall.blogspot.gr