Επίτροποι παντού... Τότε τι ψηφίζουμε;

Όλες αυτές τις μέρες παρατηρώ στις ειδήσεις μία εμμονή στις κινητοποιήσεις των αυτοδιοικητικών υπαλλήλων με μόνο παρουσιαζόμενο αίτημα τις απολύσεις (βλ. διαθεσιμότητα). Είναι μόνο αυτό; Ας ξεκαθαρίσουμε λίγο ορισμένα μικρά ζητήματα...

Με το νέο νομοθετικό πλαίσιο οι δήμοι παύουν πια να είναι πολιτικά όργανα. Και πού ψηφίσατε κάποιο δημοτικό σώμα, τι έγινε; Αν οι αποφάσεις του δεν ικανοποιούν την τρόικα, θα αποφασίζει η τρόικα πώς θα λειτουργήσει ο δήμος... 

Ψέματα; Περίεργο; Κι όμως. Νομοθετήθηκε ειδικός επίτροπος για τον έλεγχο των δήμων που θα λογοκρίνει τις πολιτικές αποφάσεις των δήμων. Βέβαια δε γίνεται πουθενά λόγος για μείωση της γραφειοκρατίας και της πολυνομίας. Ούτε γίνεται λόγος για αύξηση των αρμοδιοτήτων των δήμων χωρίς ανάλογη αύξηση προσωπικού ή πόρων. Ούτε γίνεται λόγος απόδοση 9 δις -και κάτι ψιλά εκατομμύρια- που χρωστά η Κεντρική Διοίκηση. Δε γίνεται λόγος για επένδυση στην Κοινωνική Ανάπτυξη. Έλεγχος οικονομικός (κι άρα πολιτικός) των ΟΤΑ από την τρόικα και μάλιστα θεσμοθετημένα.

Αν σας φαίνεται λογικό, απλά αναρωτηθείτε πόσο ενδιαφέρεστε για το Σύνταγμα που μιλά για αυτονομία των ΟΤΑ... Απλά αναρωτηθείτε πού φτάνει η δημοκρατικότητά σας ώστε να καταργούμε πολιτικά όργανα και μάλιστα αιρετά, όχι διορισμένα. Τουλάχιστον η χούντα διόριζε κι έλεγχε....

         Αλλά έχει κι άλλα. Ο δήμος δεν έπραξε όσα σχεδίασε; Θα αυξηθεί ο ΤΑΠ (Φόρος Ακίνητης Περιουσίας) από 3ο/οο σε 3ο/ο (δεκαπλασιασμός) υποχρεωτικά από το δήμο-Επίτροπο σύμφωνα με το ποσοστό αυτό μέχρι την οικονομική εξυγίανσή του. Βέβαια το πώς προσεγγίζουμε την έννοια οικονομική εξυγίανση είναι ένα περίεργο ζήτημα.

Για το νομοθέτη, ο πολίτης δεν εξέλεξε έναν πολιτικό, αλλά επέλεξε (η έννοια της εκλογής πάει περίπατο) έναν τοποτηρητή, ένα διαχειριστή. Το πολιτικό όραμα (που συνδέεται και με την οικονομική πράξη) του τόπου εξοβελίζεται στο όνομα της διαχείρισης. Και ο πολίτης πρέπει να τιμωρηθεί επειδή δεν επέλεξε έναν δήμαρχο που να λειτουργεί στο πλαίσιο που κάποιοι όρισαν αντιδημοκρατικά και μακριά από κάθε λογική συναίνεσης και διαβούλευσης. Ο πολίτης πρέπει να τιμωρηθεί που επέλεξε πολιτικό με όραμα κι όχι διαχειριστή υπάκουο...

Και φυσικά ουδείς αναρωτιέται, ο άχρηστος δήμαρχος θα φταίει; Η πολιτική ευθύνη πού πήγε; Η απόδοση των κρατικών πόρων θα αποδίδονται ώστε να "πιάνονται" οι στόχοι ή ακόμα κι αν δεν αποδοθούν οι θεσμοθετημένοι πόροι (ως είθισται), ο δήμος θα τιμωρείται; Και άντε να τιμωρηθεί ένας κακός Δήμαρχος (που φυσικά εξελέγη βάση κάποιου προγράμματος κι ελέγχεται καθημερινά σχεδόν από πολίτες λόγω εγγύτητας), γιατί να τιμωρηθούν οι πολίτες; Αν κάποιος δήμαρχος ξεφύγει στο τρίμηνο ή εξάμηνο του ελέγχου επειδή παρήγαγε κοινωνικό έργο, θα τιμωρηθεί;

Μα φυσικά. Ζήτω η Δημοκρατία...

Μιλάμε για ΟΤΑ, θεσμοθετούμε για ΟΤΑ κι όμως μία ουσιαστική αλλαγή στο θεσμό δεν επιχειρήθηκε. ΟΚαλλικράτης απλά μείωσε κάποιες δαπάνες. Ο τρόπος λειτουργίας όμως των δήμων δεν άλλαξε. Κάθε παρέμβαση που δεν αλλάζει το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τους (από τον ορισμό αντιδημάρχων μέχρι την πολυνομία και τη γραφειοκρατία) απλά να μειώνει τη δυναμική των δήμων.