Στα τέσσερα

Προς εκπαιδευτικούς και όχι μόνο

Του Γιώργου Βαρδακώστα

Συνάδελφισσα, συνάδελφε

- Το «μνημόνιο» μετονομάστηκε σε «πρόγραμμα» και τελικά ξαναέγινε «μνημόνιο».


- Η «τρόικα» έγινε «θεσμοί», αλλά τελικά ξαναέγινε «τρόικα».


- Το «Όχι» μεταλλάχθηκε σε «Ναι».


- Ο μισθός σου δεν αυξήθηκε. 

Αντίθετα με το «νέο» ενιαίο μισθολόγιο, αναμένεται να «εξορθολογιστεί», προς τα κάτω εννοείται.


- Το ωράριό σου δεν επανήλθε, αντίθετα αναμένεται να αυξηθεί κι άλλο.


- Η επιλογή στελεχών (Διευθυντών και Υποδιευθυντών) μετατράπηκε σε εκλογική διαδικασία, που μπαχαλοποίησε τους συλλόγους διδασκόντων.


- Η αξιολόγηση καταργήθηκε, για να επανέλθει δριμύτερη με το νέο μνημόνιο. Μη φοβάσαι όμως, αυτή τη φορά θα γίνει «αξιοκρατικά».


- Εξακολουθείς να μην μπορείς να πας στο γιατρό, αν δεν είχες προβλέψει μήνες πριν ότι, πρόκειται να αρρωστήσεις.


- Οι φόροι, που καλείσαι να πληρώσεις, εννοείται ότι, αυξήθηκαν.


- Τα παιδιά σου και οι δόσεις των δανείων σου, αποτελούν πλέον τεκμήριο και εκτοξεύουν τις οφειλές σου προς το Δημόσιο.


Οι πολιτικοί τσακώνονται στα παράθυρα, όχι ποιος θα καταργήσει τα μνημόνια, αλλά ποιος θα τα εφαρμόσει. Σε παρακαλάνε, σε εκβιάζουν, σε απειλούν, για να τους δώσεις τη δυνατότητα να σε ρίξουν ακόμα πιο χαμηλά. Για να σου μπήξουν το μαχαίρι ακόμα πιο βαθιά.


Σου λένε ότι, από δω και μπρος θα έχεις τα μαύρα σου τα χάλια, ανεξάρτητα ποιο νόμισμα θα επιλέξεις.

Έμαθες να είσαι συνεχώς στα … τέσσερα. Και προς θεού δεν πρόκειται για σεξουαλικό υπονοούμενο.


- Τα μώρα, που δεν μπορούν να ορθοποδήσουν, περπατάνε στα τέσσερα.


- Τα ζώα, όσα δεν σέρνονται ή δεν πετάνε, πηγαίνουν επίσης με τα τέσσερα.


- Οι σκλάβοι και όσοι έχουν μάθει να προσκυνάνε, είναι συνεχώς στα τέσσερα, ικετεύοντας για τα αυτονόητα και χάνοντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.


Υπάρχουν βέβαια και αμάξια 4x4, όμως δεν μπορείς να τα αποκτήσεις.


Καλύτερα! Για να σταθείς επιτέλους στα πόδια σου. Μάθε να περπατάς, αντί να σέρνεσαι. Σήκωσε το κεφάλι και διεκδίκησε. Μην παρακαλάς. Πάρε αυτά, που δικαιούσαι. Αν δε θέλεις να το κάνεις για σένα, κάντο για τα παιδιά σου, για τα παιδιά μας.

Διαφορετικά σου αφιερώνω την ιστορία με το Χότζα.

O Χότζας λοιπόν αντιμετώπιζε κάποτε πολύ σοβαρές οικονομικές δυσκολίες και αποφάσισε να λάβει μέτρα. Αποφάσισε να κάνει περικοπές δαπανών. Και άρχισε από το πιο εύκολο: αποφάσισε να περιορίσει το φαΐ του γαϊδάρου του!


Έκοψε λοιπόν την τροφή που έδινε στο ζώο από τρεις οκάδες κριθάρι, σε δυο οκάδες κάθε μέρα. Ο γάιδαρος άρχισε να αδυνατίζει, αλλά το αδυνάτισμα ήταν σταδιακό και ο Χότζας δεν το πρόσεξε, μιας κι ο γάιδαρος εξακολουθούσε να τον μεταφέρει αδιαμαρτύρητα στη ράχη του. Έτσι μετά από είκοσι μέρες ο Χότζας σκέφτηκε : «Μια χαρά τα πάει ο γάιδαρος και με τις δυο οκάδες. Άρα και μια οκά την ημέρα να του δώσω, δεν έχει ανάγκη».


Πράγματι από την επομένη, το κριθάρι περιορίστηκε στο μισό της προηγούμενης ποσότητας. Σε καμιά δεκαριά μέρες, ελάττωσε πάλι την ημερήσια δόση φτάνοντας στη μισή οκά την ημέρα. Φυσικά ο γάιδαρος είχε καταντήσει «πετσί και κόκαλο» και μόλις και μετά βίας μπορούσε να αντέξει το βάρος του αφεντικού του.


Ο Χότζας όμως ενθουσιασμένος από την «επιτυχία» του πειράματος, ούτε που πρόσεξε την κατάντια του ζώου. Αντίθετα, σκέφτηκε ότι αφού ο γάιδαρος άντεξε την περικοπή της τροφής κατά δυόμιση οκάδες, θα μπορούσε να αντέξει και μια μικρή περικοπή κατά μισή οκά ακόμη. Έτσι σε μια βδομάδα περίπου έκοψε εντελώς το κριθάρι. Αλλά ενώ ο Χότζας ήταν ενθουσιασμένος που κατάφερε να εκπαιδεύσει το γάιδαρο να ζει χωρίς τροφή, ο γάιδαρος δεν άντεξε άλλο και μετά από 5 μέρες πέθανε από την πείνα.


O Χότζας πήγε να πεθάνει από τη στεναχώρια για τη συμφορά, που τον βρήκε και όταν τον επισκέφτηκαν φίλοι και γνωστοί για να τον παρηγορήσουν, αναφώνησε το σπαραξικάρδιο και αμίμητο: «Τι ατυχία! Πάνω που έμαθα το γάιδαρο να μην τρώει, ψόφησε!».

Αποφάσισε, αν θέλεις να ζήσεις ως άνθρωπος ή να ψοφήσεις σαν γάιδαρος.

*Γιώργος Βαρδακώστας είναι εκπαιδευτικός

Ανάρτηση από: http://www.alfavita.gr