Ευρώπη, Μια Γριά Με Σάπια Εντόσθια…

Του Γελωτοποιού

Είναι αποδεδειγμένο ιστορικά ότι οι κλειστές κοινωνίες δεν μπορούν να εξελιχτούν, μαραζώνουν μέχρι που αυτοκαταστρέφονται.
Αυτό που παράγει εξέλιξη είναι η επιμειξία πληθυσμών, ιδεών και πολιτισμών.
Ένας απομονωμένος πληθυσμός θα εκφυλιστεί -γονιδιακά και πολιτισμικά.
Οι μετανάστες, πέρα από φτηνή εργατική δύναμη που τόσο χρειάζονται οι πολυεθνικές και τα κράτη, είναι πηγή ενεργητικότητας, καινοτομιών.

~~

Ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο άνθρωπος που εφηύρε τον κινηματογράφο, ήταν μετανάστης. Με τσιγγάνικα, εβραϊκά, γαλλικά και αγγλικά γονίδια, φτωχός εκ γενετής, αμόρφωτος, αφού δεν πήγε ποτέ σχολείο.
Οι Λονδρέζοι συγκαιρινοί του σίγουρα θα περιφρονούσαν εκείνο το χαμίνι που ζητιάνευε και κοιμόταν στους δρόμους, όταν η μητέρα του ήταν στο άσυλο. Θα τον έβλεπαν σαν ένα ακόμα «βρωμιάρικο», που τους χαλούσε την ησυχία, την ασφάλεια, την ψευδαίσθηση της ανωτερότητας τους.

Αυτό το Χαμίνι, αυτός ο φτωχός, αυτός ο μετανάστης, έδωσε στην Αμερική στιγμές δόξας, στην ανθρωπότητα έδωσε γέλιο κι ελπίδα.
Το πρόσωπο του, ως Σαρλό, ήταν το πιο αναγνωρίσιμο πρόσωπο του 20ου αιώνα -μαζί με εκείνο του σατανικού του δίδυμου, του Αδόλφου.

Τέμπη: Ταξίδι προς το άγνωστο - Εκατοντάδες πρόσφυγες βαδίζουν με τα πόδια προς τα σύνορα

Τραγικές εικόνες κατέγραψε ο φωτογραφικός φακός του larissanet.gr, καθώς εκατοντάδες πρόσφυγες εντοπίστηκαν στο ύψος των Τεμπών, του νομού Λαρίσης, να βαδίζουν στην άκρη του δρόμου, κατευθυνόμενοι προς το συνοριακό πέρασμα της Ειδομένης.

Γέροι, παιδιά και ολόκληρες οικογένειες, μέσα στην ταλαιπωρία και στην απόγνωση, περπατάνε με τα λιγοστά τους υπάρχοντα προς ένα αβέβαιο προορισμό, προς ένα αβέβαιο μέλλον.

Το καραβάνι της απόγνωσης είναι εδώ. Έξω από την πόρτα μας...

Μόνος σου αγόρι μου. Κουβάλα την εποχή μας.

Σύρ’ την πίσω σου στην άσφαλτο προς ένα μέλλον που αυτή θα ντρέπεται που υπήρξε κι εσύ θα νιώθεις υπόχρεος να τη διατηρήσεις στη  μνήμη σου για να μην ξεχάσει κανείς ότι υπήρξε.

Κουβάλα αγόρι μου ένα μπουφάν για τα κρύα της νύχτας, για τα κρύα στα σκοτάδια που σου στήνουμε, να ‘χεις να το τυλιχτείς ώσπου να φτάσει το ξημέρωμα. Δεν ξέρω πόσοι θα ‘μαστε σε εκείνο το ξημέρωμα.

Οι μπράβοι δεν λυπούνται

Του Δημήτρη Μηλάκα

Θα ήταν ωφέλιμη μια βόλτα των κυβερνητικών επιτελών στις «ταπεινές» πιάτσες των τοκογλύφων. Να δουν πως τα «αφεντικά» συνεννοούνται και δίνουν τις οδηγίες στα «παιδιά» που εξασφαλίζουν τις εισπράξεις: « Αυτόν, στο γύψο για να του φύγει η μαγκιά, τον άλλο που καίγεται,  στο περίμενε για να πέσει στο παρακάλι, από τον δείνα να πάρουμε τα ρέστα του και βλέπουμε»…

Ο πρωθυπουργός και οι επιτελείς της «αριστερής» του κυβέρνησης, αν είχαν μια αμυδρή έστω εικόνα και αίσθηση της λειτουργίας του υποκόσμου θα κατανοούσαν ότι δεν έχουν να ελπίζουν σε τίποτε περιμένοντας τα «παιδιά» της τρόικας (κουαρτέτου) που έχουν αναλάβει την αξιολόγηση. Θα είχαν συνειδητοποιήσει ότι αυτά τα παιδιά και τα ευυπόληπτα αφεντικά τους έχουν χρησιμοποιήσει όλες τις πρακτικές των κοινών τοκογλύφων και των μπράβων  της πιάτσας σε βάρος της χώρας. Θα γνώριζαν πια ότι τα αφεντικά και οι μπράβοι τους δεν δείχνουν έλεος, δεν λυπούνται.

Ο πρωθυπουργός και η «αριστερή» του κυβέρνηση θα έπρεπε ήδη να έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι δανειστές και οι μπράβοι τους μεταχειρίζονται επ ακριβώς τις δοκιμασμένες πρακτικές του υποκόσμου:

Οι αριστεροί και οι συνέπειες της νίκης… της αριστεράς

Ανάρτηση από: http://i-kyr.gr

M. Δεληβάνη: Με την ευκαιρία της συνέντευξης Τσακαλώτου στην REAL NEWS της 21.2.2016

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δεληβάνη

Εύλογο είναι  το ενδιαφέρον που συγκεντρώνει  η συνέντευξη του κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου, στην αποφράδα αυτήν περίοδο. Και τούτο,  όχι μόνον επειδή του έχει ανατεθεί η οικονομική διευθέτηση της καταρρέουσας ελληνικής οικονομίας, αλλά επιπλέον και κυρίως, γιατί είναι ο ίδιος οικονομολόγος και μάλιστα μακροοικονομολόγος, και συνεπώς ο λόγος του  έχει βαρύτητα. 

Α. Όμως ο Ελληνας ΥΠΟΙΚ λειτουργεί σε  ανθυγιεινό οικονομικό περιβάλλον

Συνειδητοποιώ τις,  τεραστίων διαστάσεων,  δυσχέρειες που αντιμετωπίζει, σε καθημερινή βάση ο κ. Τσακαλώτος. Με συντριβή, ωστόσο, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι,  για τη θέση που κατέχει, ουδόλως τον βοηθούν  οι σοβαρές  οικονομικές γνώσεις του. Και τούτο, επειδή  ο κάθε  Έλληνας ΥΠΟΙΚ, που  θα δεχόταν να λειτουργήσει εντός Μνημονίων, δεν είναι παρά πιστός   εκτελεστής των  απλοϊκών εντολών του κουαρτέτου, και συνεπώς για το καθήκον αυτό θα   έφθαναν   κάποιες στοιχειώδεις  γνώσεις Λογιστικής. Είναι, δυστυχώς, εκτελεστής αυτών των κατά συρροή   εγκληματικών  μέτρων, που επιτάσσουν τα παιδάκια του κουαρτέτου, που βαθαίνουν την κρίση και που προωθούν μια μη αντιστρέψιμη, για δεκαετίες και γενιές,   διάλυση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.  

Ο Τάκης Φωτόπουλος μιλάει για την πολιτική κατάσταση, την ΕΕ και την παγκοσμιοποίηση

Συνέντευξη εφ’όλης της ύλης του Τάκη Φωτόπουλου στη διαδικτυακή εκπομπή της Φωτεινής Μαστρ Φωτεινής Μαστρογιάννη, Take the money & run. Σύντομα θα προστεθούν υπότιτλοι λόγω της χαμηλής ποιότητας του ήχου της τηλεδιάσκεψης.
Στη συνέντευξη θίγονται:
—Το αίτιο της καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων στην Ελλάδα: Η μεταπολεμική ενσωμάτωση στη διεθνή αγορά που εντάθηκε με την ένταξη μας στην ΕΟΚ/ΕΕ και οδήγησε στην πλήρη καταστροφή της αυτοδυναμίας της χώρας, μέσα από την καταστροφή των παραγωγικών μας τομέων, και στη συνακόλουθη χρεοκοπία.
— Ο λόγος της ανάδυσης των νεο-εθνικιστικών κινημάτων στην Ευρώπη – η πλήρης αποδόμηση της Εθνικής και Οικονομικής Κυριαρχίας των λαών μέσα στην παγκοσμιοποίηση και ιδιαίτερα την Ευρωζώνη, και ο ρόλος συναυτουργού της παγκοσμιοποιητικής “Αριστεράς” που μετέτρεψε το αντι-παγκοσμιοποιητικό κίνημα σε ένα “πανηγυράκι” για “έναν καλύτερο κόσμο” του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ, που χρηματοδοτούσαν πολυεθνικές, ο Σόρος κλπ.
—Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, άμεση συνέπεια των 4 “ελευθεριών” των αγορών που επέβαλε η Νέα Διεθνής Τάξη μέσω των συνθηκών Μάαστριχτ κλπ. για χάρη της ανταγωνιστικότητας που είναι σήμερα το απόλυτο οικονομικό κριτήριο για την παραγωγή.

Ασυνέπεια - ένα ελάττωμα που έγινε «δικαίωμα»

Του Βασίλη Καραποστόλη

Ένα ερώτημα που ημέρα με την ημέρα γίνεται και πιο ενοχλητικό. Τι θέλουμε ακριβώς; Θέλουμε να έλθει το καλύτερο, ή προτιμάμε να το φέρουμε εμείς οι ίδιοι; Στην πρώτη περίπτωση διαλέγουμε να αρκεστούμε στην προσμονή και στις ευχές μας. Στη δεύτερη, επιχειρούμε να αποσπάσουμε από το άγνωστο κάτι καλύτερο απ' αυτό που μας δόθηκε μέχρι στιγμής. Μπορούμε επομένως να πράξουμε, να μη μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Αλλά εδώ ακριβώς, στην πράξη, εμφανίζεται σήμερα το οξύτερο πρόβλημα.

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να ελεγχθεί κάπως το αβέβαιο των πραγμάτων από το να δίνουν οι άνθρωποι υποσχέσεις και να τις τηρούν. Απέναντι σ' ένα μέλλον που δεν προσφέρει την παραμικρή εγγύηση, δεν μένει παρά να θεσπιστεί η αμοιβαιότητα: συμφωνούμε να πράξουμε αυτά που δηλώνουμε ότι πρέπει να πράξουμε. Πόσοι μπορούν να το επωμιστούν αυτό; Ας το ομολογήσουμε: όλο και λιγότεροι, και με όλο και περισσότερη δυσκολία. Το να δώσει κανείς υπόσχεση για κάτι φαντάζει ήδη βαρύ. Δημιουργεί στην άλλη μεριά μια προσδοκία ή και μια απαίτηση, πράγμα υπερβολικό. Γιατί όταν ο κόσμος αλλάζει τόσο γρήγορα και όταν όλοι προεξοφλώντας πως τίποτα δεν κρατιέται στη θέση του, μετατοπίζονται, ελίσσονται και γλιστρούν από άποψη σε άποψη, πώς θα ήταν δυνατόν σε κάποιον να εμμείνει στη θέση του;

Ζαπατίστας: ο Υποδιοικητής Μάρκος ελεύθερος κατηγοριών μετά από 20 χρόνια…

Ο Υποδιοικητής Μάρκος αντιμετώπιζε κατηγορίες για τρομοκρατία και παράνομη κατοχή πυροβόλου όπλου από το 1995, ένα χρόνο μετά, αφού οι Ζαπατίστας κήρυξαν τον πόλεμο στο Μεξικό.

Ο εμβληματικός ηγέτης του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού των Ζαπατίστας, υποδιοικητής Μάρκος, δεν καταζητείται πλέον για κανένα εγκλήμα, μετά την ανακοίνωση ενός μεξικανού ομοσπονδιακού δικαστή, την Τρίτη 23  Φεβρουαρίου, που δήλωνε ότι η διαταγή για τη σύλληψή του, που είχε εκδοθεί το 1995, έχει λήξει.

“Μένουμε Ευρώπη”…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Η «εταιρεία» που κράτη – μέλη της (Αυστρία) πρωτοστατούν στο κλείσιμο των ελληνικών συνόρων και μετατρέπουν την Ελλάδα σε «Αλκατράζ» προσφύγων, λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση. 

    Η «εταιρεία» που οι επίτροποί της και οι πρόεδροί της αναφωνούσαν «καλό κουράγιο Έλληνες» όταν με τις αποφάσεις τους βύθιζαν τον ελληνικό λαό στα Τάρταρα για να κλείσουν τις μαύρες τρύπες των γαλλογερμανικών και των ελληνικών τραπεζών, λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση. 

    Η «εταιρεία» που δεν αναγνωρίζει την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας και που ταγοί της όπως ο Μάνφρεντ Βέμπερ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο, σε συνέντευξη στην γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung», δήλωνε ότι «στα ελληνοτουρκικά σύνορα διασφαλίζονται και τα γερμανικά σύνορα» και ότι «στην περίπτωση αυτή δεν ισχύει πλέον το επιχείρημα περί εθνικής κυριαρχίας», λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Η Ωραία Ελένη και οι κακομούτσουνοι

Του Νίκου Καραβέλου

Στις Μυκήνες υπάρχει ακόμα ένα διώροφο πέτρινο ξενοδοχείο, που χτίστηκε το 1864. Τον Αύγουστο του 1876 ο Ερρίκος και η σύζυγός του Σοφία Σλήμαν σταμάτησαν εκεί. Έχοντας ήδη ανακαλύψει τους θησαυρούς της Τροίας και τα χρυσά διαδήματα που, όπως πίστευαν, φορούσε η Ωραία Ελένη, απένειμαν στο μικρό ξενοδοχείο το όνομα «Η Ωραία Ελένη του Μενελάου». 

Στην είσοδό του υπάρχει ακόμα η επιγραφή : «Χαίρε ξείνε παρ’ άμμι φιλήσαιε» (Καλώς ήρθες ξένε, κοντά μας θα φιλοξενηθείς). Παραδίπλα, σε απόσταση αναπνοής, στο χωριό Μοναστηράκι γεννήθηκε ο παππούς του γράφοντος, που είχε την τύχη να δουλέψει ως εργάτης στις ανασκαφές των Μυκηνών υπό τις οδηγίες σπουδαίων αρχαιολόγων, όπως του Τσούντα, του Γουέις και άλλων. 

Άπαιχτος ο Latuff για το φασιστικό καθεστώς Ερντογάν...

...κι από το 2015

Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

Σ’ ευχαριστώ γρια αντάρτισσα που μπορώ να στρέφω τα μάτια μου πάνω σου, για να ξεβρωμίζουν

Μακριά από κάθε αφυδατωμένη μούμια που τρέφει την υπαρξιακή της ματαιοδοξία με προστυχιά και κολλαγόνο.

 

Της Κατερίνας Δήμα

Ενόσω εδώ σπάμε κοντέρ αναξιοπρέπειας, αναξιοπάθειας μέσα από ενασχολήσεις ανάξιες λόγου που φανερώνουν το γενικότερο αξιακό σηψαιμικό μας σοκ, ενόσω αναλωνόμαστε σε τηλεοπτικά τσουρουμαδήματα οδυρμού για τους αυτοδημιούργητους σελέμπριτις που έφυγαν νωρίς, ενόσω επιχειρηματολογούμε για το κάθε σουργελόπανο του λάιφ στάιλ και τις γνώμες του δίνοντας αξία στο τίποτα, κάτι έτη φωτός μακριά, αυτή η ηλικιωμένη Κούρδισσα δεν βλέπει πρωινάδικα, δεν ακούει μοντέλες να γνωμοδοτούν, δεν βρίζει μετανάστες που γέμισε ο τόπος και δεν χωράμε πια εμείς, δεν κυνηγάει το γιο της να βάλει ζακέτα, δεν λέει στην κόρη της να κοιτάει τη δουλίτσα της και να βρει κανα καλό παιδί να νοικοκυρευτεί.

Πάση θυσία στο ευρώ;

Του Δημήτρη Μηλάκα

Ας δούμε λοιπόν, έχει φτάσει η ώρα, τι ακριβώς σημαίνει (και πόσο κοστίζει οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά) η θέση «πάση θυσία στο ευρώ» η οποία αποτελεί κοινό παρονομαστή και σημείο «ομόνοιας» της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.

Το βασικό επιχείρημα πίσω από το οποίο οχυρώνεται αυτή η αντίληψη (πάση θυσία στο ευρώ) είναι πολιτικό και συνοψίζεται στην εξής φράση: «Η Ελλάδα ως ισότιμο μέλος της ισχυρής οικονομικά και πολιτικά ευρωπαϊκής συμμαχίας, δεν είναι μόνη στο ασταθές διεθνές περιβάλλον και μπορεί να διασφαλίσει τα συμφέροντά της στο πλαίσιο των κανόνων που διέπουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και των αρχών της κοινοτικής αλληλεγγύης». Στις γενικές της αρχές αυτή η αντίληψη πράγματι ασκούσε  γοητεία (η χώρα μέλος στο club των ισχυρών) και αφόπλιζε εύκολα τους «απροσάρμοστους» και τους «παρωχημένους» «ευρωσκεπτικιστές». Με τη δύναμη αυτού του επιχειρήματος τελικά, ολόκληρο το ελληνικό πολιτικό σύστημα- από τη σοσιαλδημοκρατία του ΠΑΣΟΚ μέχρι την «αριστερά» του Τσίπρα και το «μοδάτο» Ποτάμι- έπεισε την ελληνική κοινωνία ότι η συμμετοχή της χώρας στη Ευρωπαϊκή Ένωση:

Φράχτες της ντροπής

Ανάρτηση από: http://georgopalis.com

Προσφυγικό: Ζήτημα ευαισθησίας ή πολιτικής;

Του Γιάννη Τσούτσια*

Με αφορμή την τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Βριλησσίων.

Συζητήσαμε στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο το ενδεχόμενο εγκατάστασης αγνώστου αριθμού προσφύγων, υπό άγνωστες προϋποθέσεις, στο χώρο της πρώην Ναυτικής Βάσης. Λόγω «φημών»; Όχι. Επειδή το ζήτησε η κυβέρνηση από τους δημάρχους, δια του Γ.Γ. Μεταναστευτικής Πολιτικής. ΣΑΝ να επρόκειτο για ένα σενάριο με ελάχιστες πιθανότητες να υλοποιηθεί, μια αφορμή για διάλογο – επίδειξη της ευαισθησίας μας μπροστά στο δράμα των προσφύγων.

Θεωρητικολογήσαμε, συμφωνώντας οι πάντες, (πλην του γράφοντος), ότι ΘΑ θέλαμε να δεχτούμε, (ή ΘΑ «ανεχόμασταν»), ΑΝ χρειαστεί, λίγους (όχι και πολλούς) πρόσφυγες, ΑΛΛΑ όχι στη Ναυτική Βάση, διότι αυτή είναι χώρος ακατάλληλος, που δεν διαθέτει υποδομές. Κάπου αλλού, ίσως… Μπορεί και με επιδότηση ενοικίου…

Αποκάλυψη: Πως 4 εταιρείες θα ελέγχουν την αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα

Αναγκαζόμαστε να επανερχόμαστε συνέχεια σε κείμενα για την ελληνική γεωργία, την παραδοσιακή μας διατροφή, το επερχόμενο εφιάλτη του ελέγχου της παγκόσμιας διατροφικής αγοράς από λίγες πολυεθνικές, που θα επιβάλλουν τη βιομηχανοποίηση της γεωργίας και την προλεταριοποίηση του Έλληνα παραγωγού-αγρότη ώστε να τον καταστήσουν εργάτη γης στα χωράφια του.

Το κάνουμε μήπως και αντιληφθούμε εκεί που πίνουμε καφέ στο ΦΙΛΙΟΝ και στο DA CAPO με τη παρεούλα μας, καθηγητές, πολιτικούς μηχανικούς, οικονομολόγους, δικηγόρους, μεγαλογιατρούς, κηφήνες της δημοσιουπαλληλίας,  που για χρόνια ασέλγησαν πάνω στην ελληνική παιδεία, την αρχιτεκτονική της πόλης μας, την οικονομία της χώρας, τη δικαιοσύνη, την υγεία των πολιτών, ότι το ζήτημα της ελληνικής γεωργίας δεν αφορά το μπάρμπα Μήτσο που έκλεψε τις επιδοτήσεις και τις έφαγε στο σκυλάδικο, ενώ ο παρακαθήμενός μας τα τοκίζει στην Ελβετία ή στις νήσους Κέιμαν.   

Αφορά τη διατροφή του παιδιού μας και την ιδιαίτερη διατροφική παράδοση του λαού μας που είναι μαζί με τη γλώσσα μας, και την κλασική γραμματεία μας οι ισχυρότερες πολιτιστικές μας κληρονομιές προς την ανθρωπότητα!!!

Δεν είναι εχθρός μας ο ρυπαρός, άξεστος, αγρότης, ξάδερφός μας για να τον κάνομε ανέκδοτο, αλλά οι παγκόσμιοι παίκτες (ΔΝΤ-ΟΟΣΑ-Ε.Ε.-ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ) που ξεπουλούν έναντι πινακίου φακής τον πλούτο της πατρίδας μας και εμείς νομίζουμε ότι κάνουν τουρισμό στη χώρα μας.

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

Βρίζω τους ξένους

Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page

Να απαιτήσουμε την κυριαρχία

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Τους τελευταίους μήνες υπάρχει έντονη κινητικότητα στη ευρωπαϊκή Αριστερά αναζητώντας εναλλακτική πρόταση για την Ευρώπη. Στις 19-21 Φεβρουαρίου έγινε συνέδριο για το «Σχέδιο Β΄» στη Μαδρίτη το οποίο στην ουσία διοργάνωσε η αριστερή πτέρυγα του Ποδέμος. Ένα μήνα νωρίτερα αντίστοιχο συνέδριο είχε διοργανωθεί στο Παρίσι από το Κόμμα της Αριστεράς του οποίου ηγείται ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν.

Δύο παράγοντες ερμηνεύουν αυτή την κινητικότητα. Ο πρώτος είναι η προοπτική του σχηματισμού κυβέρνησης στην Ισπανία από το Ποδέμος, αλλά και η βαρύνουσας σημασίας συμμετοχή του Κόμματος της Αριστεράς στις επερχόμενες γαλλικές προεδρικές εκλογές. Ο δεύτερος είναι η πλήρης αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, το πρόγραμμα του οποίου είχε λειτουργήσει στην πράξη ως «Σχέδιο Α'» της ευρωπαϊκής Αριστεράς για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το ερώτημα συνεπώς έχει προκύψει αβίαστα: με ποιο πρόγραμμα θα παρουσιαστεί η Αριστερά της Ισπανίας και της Γαλλίας στο εκλογικό σώμα; Πολύ φυσιολογικά, η ιδέα ενός εναλλακτικού σχεδίου, ενός «Σχεδίου Β΄», έχει κερδίσει έδαφος.

Στην Άγκυρα τα κλειδιά της αξιολόγησης

Το χρονοδιάγραμμά της ξαναμπαίνει στη συνάρτηση του Προσφυγικού, μέχρι την έκτακτη Σύνοδο της 6ης Μαρτίου – Νέες, παράδοξες συμμαχίες αποκάλυψε η τελευταία Eυρωπαϊκή Σύνοδος

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Έχουμε πάμπολλους λόγους να είμαστε εξαιρετικά καχύποπτοι, ως προς την προέλευση των δραστών των αιματηρών επιθέσεων στην Τουρκία. Αλλά, και πέραν των θεωριών συνωμοσίας, το δεδομένο είναι ότι οι επιθέσεις εξυπηρέτησαν σκανδαλωδώς τη στρατηγική της κυβέρνησης Ερντογάν στο τρίπτυχο Συριακό-Κουρδικό-Προσφυγικό. Η Άγκυρα πέτυχε να εξασφαλίσει, τουλάχιστον προς το παρόν, την ανοχή των Δυτικών συμμάχων της στα τετελεσμένα που προσπαθεί να δημιουργήσει στο τουρκικό και στο συριακό Κουρδιστάν και, ταυτόχρονα, υποχρέωσε τους Ευρωπαίους κυριολεκτικά να προσαρτηθούν στην τακτική της στη διαχείριση του Προσφυγικού. Αυτό, όμως, έχει και μια παράδοξη παρενέργεια: συναρτά το χρονοδιάγραμμα και την έκβαση της αξιολόγησης του 3ου Μνημονίου με μια ενδεχόμενη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας για το προσφυγικό στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της 6ης Μαρτίου. 

Ζήτημα ανικανότητας ή εσκεμμένη επιλογή η συμφωνία εμπλοκής του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο;

Του Ρούντι Ρινάλντι

Είναι κραυγαλέος ο τρόπος που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οδηγεί τη χώρα σε μια πλήρη ευθυγράμμιση με τα ευρωατλαντικά σχέδια παραχωρώντας τμήματα της εθνικής κυριαρχίας και αποδεχόμενη τη μετατροπή της σε μια νέου τύπου αποικία δανειστών και στρατοπέδων-γκέτο προσφύγων.

Μόνο μια ανοιχτά κομπραδόρικη κυβέρνηση θα προχωρούσε σε τέτοιες συμφωνίες και διευθετήσεις, όπου με πρόσχημα το Προσφυγικό, εγκαταλείπονται άρον-άρον κυριαρχικά δικαιώματα, υποθηκεύεται η ίδια η ύπαρξη της χώρας, υποστέλλονται μια σειρά θέσεις που υποστηρίζονταν μέχρι τώρα αναφορικά με το Αιγαίο και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Μια ανιστόρητη και ανόητη σύγκριση

Της Τάνιας

Κρατάτε βήμα σταθερό!
Κι έχουμε ακοίμητον εχθρό!

Μέσα στην αντάρα που έχουν ξεσηκώσει τα μέτρα εξαθλίωσης του λαού, του ΣΥΡΙΖΑ,  λέγονται και γράφονται κάποια γραφικά επιχειρήματα, «αναλογικής» ανάγνωσης της Ιστορίας, προκειμένου να υποστηριχθεί η ξεπουληματική πολιτική ΣΥΡΙΖΑ. Τέτοια επιχειρήματα, αναμασώνται ήδη από τον πρώτο καιρό της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πριν από ένα χρόνο.

Η υπογραφή της συνθήκης Μπρεστ – Λιτόφσκ, η «τηρουμένων των αναλογιών» ομοιότητα της πρώτης φοράς αριστερά, της Ελλάδας, με την υποτιθέμενη πρώτη της Σοβιετικής Ένωσης του Λένιν, η «υποχώρηση» από το πρώτο πρόγραμμα του Λένιν και άλλα αντίστοιχα. Σε τελευταίο άρθρο μάλιστα της ΕΦΣΥΝ, στις 11 Φλεβάρη 2016, που επαναλαμβάνει τα ίδια επιχειρήματα, μας πληροφορούν ότι «Η εφαρμογή της αριστερής πολιτικής είναι δύσκολη και συχνά προχωρεί με μικρά βήματα, αλλά προχωρεί». Αφού λοιπόν ακόμα και αυτοί οι σπουδαίοι  υποχώρησαν, οι υποχωρήσεις Τσίπρα, είναι θεμιτές.
Αν όμως οι κοινωνικές συνθήκες είναι ανάλογες, δεν απαιτείται και ο ανάλογος ηγέτης; Δεν απαιτείται το ανάλογο κόμμα του λαού; Δεν απαιτούνται αναλόγως οι μπολσεβίκοι της περιόδου;

Μια σημαία-σχόλιο για όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ευρώπη και εκείνη αδυνατεί να αντιμετωπίσει

Της Μίνας Καλογερά

4 Φεβρουαρίου 2016. Η EU Flag υψώθηκε και ανέμισε στο Slade School of Fine Art του Λονδίνου. Είναι η νέα σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φτιαγμένη από τέσσερις ισοθερμικές κουβέρτες αλουμινίου που χρησιμοποίησαν πρόσφυγες που έφτασαν στη Λέσβο. Πρόκειται για ένα σχόλιο για τον θάνατο του ευρωπαϊκού ονείρου, οι αρχές και οι αξίες του οποίου έχουν γίνει πλέον εφιάλτης. Είναι μια διαμαρτυρία υπέρ των προσφύγων που φτάνουν στην Ευρώπη και τα Κράτη-Μέλη της τους  κλείνουν την πόρτα. 
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε για να μοιραστούμε τις δημοκρατικές, ανθρωπιστικές και φιλελεύθερες αξίες. Ωστόσο, τα ιδανικά και οι αξίες της Ευρώπης ακούγονται πλέον σαν μια παρωδία και τα θεμέλιά της φαίνονται επισφαλή», γράφει η δημιουργός της σημαίας και του project, Mariana Bisti. «Η κατασκευή της νέας σημαία της Ε.Ε. σχολιάζει τον θάνατο του ευρωπαϊκού ονείρου και τον θάνατο των αρχών και των αξιών. Ο ήχος του “Ωδή στη Χαρά”, ύμνος της Ε.Ε., ενισχύει την ειρωνεία». 

…θυσίες!

Ολόκληρη η συνέντευξη του Κώστα Λαπαβίτσα στην εκπομπή του ΣΚΑΙ "Οι Αταίριαστοι".

Όταν ανησυχεί ο νταβατζής... η πουτάνα δεν κινδυνεύει

Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

Τι οδήγησε στην επικοινωνία Ομπάμα-Ερντογάν

Του Κώστα Ράπτη 

Προτού συμπληρωθεί 24ωρο από την πολύνεκρη επίθεση εναντίον στρατιωτικών λεωφορείων στην καρδιά της Άγκυρας το βράδυ της Τετάρτης, τόσο ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdoğan όσο και ο Πρωθυπουργός Ahmet Davutoğlu έσπευσαν μέσα στο πρώτο 24ωρο από την επίθεση να ενοχοποιήσουν αρχικά το εκτός νόμου Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK),κατόπιν το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (PYD), κυριότερη κουρδική οργάνωση της Συρίας, και τον ένοπλο βραχίονά του, τις Μονάδες Λαϊκής Αυτοπροστασίας (YPG), εντέλει δε και το καθεστώς του Bashar al-Assad στη Δαμασκό, λόγω της επιχειρησιακής του σύμπραξης το τελευταίο διάστημα με τους Κούρδους μαχητές στις συγκρούσεις που μαίνονται μεταξύ Χαλεπίου και τουρκικών συνόρων.

Παράλληλο πρόγραμμα: 1,790 δις - 99 εκατομμύρια = Απάτη (“αριστερή”)…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Υπάρχουν διάφορες τεχνικές εξαπάτησης: Οι κονκισταδόρες κουνούσαν καθρεφτάκια στους ιθαγενείς. Οι μικρεμποράκοι της προπαγάνδας βαφτίζουν την λαχανίδα για κρέας. Και οι απατεωνίσκοι όλων των εποχών πουλάνε τα φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

    Οι σημερινοί κυβερνώντες μας δεν έχουν κάποια προτίμηση. Χρησιμοποιούν όλες τις μεθόδους.

    Οι τελευταίες επιδόσεις τους στον τομέα της πολιτικής απατεωνιάς καταγράφηκαν στην συζήτηση στη Βουλή για το λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα». 

    Τι μας λένε οι πρωτο-δεύτερη φορά «αριστεροί» κυβερνώντες; Ότι με τα… 99 εκατομμύρια του «παράλληλου προγράμματός τους» (σσ: περί αυτού πρόκειται: 99 εκατομμύρια…) δίνουν σαφές δείγμα της «κοινωνικής ευαισθησίας» τους και της αντίληψής τους περί «κοινωνικής δικαιοσύνης»!

    Και πράγματι, το δείγμα τους είναι κάτι παραπάνω από σαφές. Εξηγούμαστε:

    Για να δει κανείς το μέγεθος του θράσους δεν χρειάζεται να υπολογίσει τον Αρμαγεδδώνα που έρχεται. Αφήνουμε, δηλαδή, κατά μέρος τα δισεκατομμύρια των νέων μέτρων που ετοιμάζονται να φορτώσουν στον λαό. Μέτρα που η ΕΕ τη μια τα υπολογίζει σε 5 δισεκατομμύρια και την άλλη ο Τόμσεν σε 10 δισεκατομμύρια. Αφήσουμε επίσης κατά μέρος τη ληστεία που ετοιμάζουν με το Ασφαλιστικό. Επιπλέον αφήνουμε κατά μέρος κι όλα εκείνα που κλέβουν εφαρμόζοντας και επαυξάνοντας τα μέτρα των προηγουμένων, από ΕΝΦΙΑ μέχρι χαράτσια.

Τι, πάλι εγώ;

Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page

Η κατάσταση στην Ουκρανία

Μικρή αναδρομή και νέα από το μέτωπο στην Ανατολική Ευρώπη

Του Μιχάλη Χατζηπέτρου 

Η όλη πολιτική ζωή της Ουκρανίας μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ χαρακτηρίζεται από τα εξής: Τυχοδιώκτες ολιγάρχες και διεφθαρμένοι πολιτικοί, σε ένα μείγμα άγριου πρωτόγονου καπιταλισμού, όπου οι τοπικές συμμορίες μετασχηματίστηκαν σε ολιγαρχικές δομές. Το κατ’ όνομα ΚΚ Ουκρανίας του Σιμονένκο υπήρξε έντονα συστημικό. Άλλες αριστερές ομάδες, όπως η επανιδρυθείσα Μπορότμπα, δεν έχουν επιρροή στις μάζες. Στα δεξιά … ακροδεξιά πανσπερμία κι οργανωτικός οργασμός με πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις την Αγία Τριάδα των Σβόμποντα, Δεξιού Τομέα και Ριζοσπαστικού Κόμματος.
Όλα αυτά τα είκοσι τρία χρόνια η Ανατολική Ουκρανία και οι κάτοικοί της παραμένουν αμέτοχοι των πολιτικών εξελίξεων. Μεταλλουργεία και ανθρακωρυχεία, που αποτελούν τη βάση της οικονομίας, έχουν διαμορφώσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα των κατοίκων. Οι κάτοικοι στην Ανατολική Ουκρανία έχουν αποδεχθεί τη διαφθορά ως τρόπο ζωής, αισθάνονται περήφανοι για την περιοχή στην οποία ζουν, αλλά και αδικημένοι γιατί θεωρούν, όχι άδικα, ότι αυτοί εργάζονται σκληρά, αλλά δεν απολαμβάνουν τους καρπούς των κόπων τους, που μοιράζονται ανισομερώς μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Η μοναδική συμμετοχή στην πολιτική ζωή της χώρας είναι μία ψήφος που δίνεται συνήθως καθ’ υπόδειξη των ιδιοκτητών των βιομηχανικών μονάδων, ή απλώς εξαγοράζεται. Η συμμετοχή στις εκλογές δεν ξεπέρασε ποτέ το 40%.

Κυπριακό: Οι συγκυρίες και οι εγκέφαλοί μας

Του Άριστου Μιχαηλίδη

Η Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπος του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, σχολίαζε την Πέμπτη όσα είπε πρόσφατα ο Ερντογάν σε Τουρκοκύπριους. Τον κατηγόρησε ευθέως και με σκληρή γλώσσα ότι «κατηύθυνε ανοιχτά τους Τουρκοκύπριους να ακολουθήσουν σκληρή και χωρίς συμβιβασμούς γραμμή» και ότι «η ηγεσία της Τουρκίας παρεμβαίνει κατάφωρα στη διαπραγματευτική διαδικασία προωθώντας τα δικά της συμφέροντα, τα οποία απέχουν πολύ από την εξασφάλιση μιας πραγματικά δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού».

Όταν ρωτήθηκε ο Αβέρωφ Νεοφύτου για τη ρωσική δήλωση, ξέχασε ότι η Ρωσία στηρίζει πάντα τις προσπάθειες των Ε/κ και μίλησε για τη συγκυρία στα γεωπολιτικά της περιοχής που βοηθά στην προσπάθεια επίτευξης βιώσιμης και σωστής λύσης του Κυπριακού. «Καθώς», όπως είπε, «κανείς δεν ξέρει πώς θα είναι οι σχέσεις της Ρωσίας, της Ευρώπης και του Ισραήλ με την Τουρκία σε ένα χρόνο». Το υπονοούμενο ότι η δήλωση έγινε λόγω της συγκυρίας είναι άδικο, γιατί όλοι ξέρουμε πόσες φορές στηριχθήκαμε στη Ρωσία για να σωθούμε από παγίδες, και οι ηγέτες μας πρέπει να ξεκολλήσουν τους εγκεφάλους τους από την προσκόλληση στους Βρετανούς και στους Αμερικάνους. Άλλο κεφάλαιο αυτό όμως, το θέμα μας είναι οι συγκυρίες.

Μαξίμου: Αυτά είναι τα 25 μέτρα που ανακοινώσαμε στους αγρότες

Εικοσιπέντε μέτρα για την στήριξη του αγροτικού κόσμου ήταν όσα εξήγγειλε ο Αλέξης Τσίπρας στο Μαξίμου κατά την συνάντησή του με τα μπλόκα των αγροτών.

Σύμφωνα με την κυβερνητική εκπρόσωπο, «στους εκπροσώπους των αγροτών κατέστη σαφής η δέσμευση της κυβέρνησης να πάρει άμεσα μέτρα προστασίας των αγροτών, ακόμα και μέσα στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, που είναι γνωστές σε όλους τους Έλληνες πολίτες».

Πρόσθεσε δε ότι τα μέτρα για την στήριξη του αγροτικού κόσμου, αφορούν το σύνολο των αγροτών και των δραστηριοτήτων τους, με ισχυρή έμφαση στους μικρούς και μεσαίους παραγωγούς.

Τα μέτρα αυτά είναι:

Για το ασφαλιστικό:

1. Πενταετής μεταβατικότητα του ταμείου ασφάλισης των αγροτών έως το 2021.

2. Κλιμάκωση των εισφορών για ηπιότερη μετάβαση στο προβλεπόμενο ύψος, έως το 2021.

Κόβεται το ΕΚΑΣ σε 60.000 συνταξιούχους

Πάνω από 60.000 δικαιούχοι του ΕΚΑΣ από τον επόμενο μήνα, θα  χάσουν το συγκεκριμένο βοήθημα αφού η  μνημονιακή δέσμευση  μιλάει για την περικοπή του από το 20% των «προνομιούχων» χαμηλοσυνταξιούχων.

Το ΕΚΑΣ χορηγήθηκε πέρσι σε περίπου 350.000 δικαιούχους με τη συνολική δαπάνη να υπερβαίνει τα 900 εκατ. ευρώ.  Φέτος η κυβέρνηση έχει εγγράψει στον προϋπολογισμό της, μείωση δαπάνης από την καταβολή του συγκεκριμένου Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων κατά 223 εκατ. ευρώ.

Ωστόσο το συγκεκριμένο επίδομα κάθε χρόνο καταβάλλεται μετά τον Απρίλιο- Μάιο, με αποτέλεσμα οι θιγμένοι από τη συγκεκριμένη κυβερνητική απόφαση, να διαπιστώσουν την απώλεια του επιδόματός τους, περίπου ένα δίμηνο αργότερα.

Το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός και τα αφεντικά, όχι η τεχνολογία

Σύμφωνα με τον πασίγνωστο φυσικό Στίβεν Χώκινγκ, η αύξηση των αυτοματοποιημένων μηχανών μπορεί να σημαίνει το τέλος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όχι μόνο των θέσεων εργασίας. Αλλά δεν αναφέρεται σε μηχανές με τεχνητή νοημοσύνη που θα καταλάβουν τον κόσμο, αναφέρεται στο παρόν καπιταλιστικό σύστημα και τα μεγάλα αφεντικά.

Στο Reddit, ο Χώκινγκ είπε ότι οικονομικό κενό μεταξύ πλουσίων και φτωχών θα αυξάνεται όσο θέσεις εργασίας αυτοματοποιούνται από τις μηχανές, και οι ιδιοκτήτες αυτών των μηχανών τις κρατούν μόνο για τους εαυτούς τους για να τους παράγουν περισσότερο πλούτο.

Δεν ήξερα...

Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page

Θα μας πει η Μέρκελ

Κυβέρνηση υπονομευτής των ιδανικών της Αριστεράς

Του Λάμπρου Τόκα

Την ερχόμενη Παρασκευή, συμπληρώνοντα 13 μήνες από την 25η Γενάρη που ο ΣΥΡΙΖΑ συγκρότησε- μαζί τους Ανεξάρτητους Έλληνες (ΑΝΕΛ)- την «πρώτη φορά κυβέρνηση της Αριστεράς». Οι επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ την βάφτισαν «πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς», επειδή κέρδισαν τις εκλογές, με κεντρικό του σύνθημα, την κατάργηση των αντιλαϊκών μνημονιακών πολιτικών και την υπόσχεση να εφαρμόσει μέτρα και πολιτικές (αύξηση των κατώτατου μισθού και ημερομισθίου, επαναφορά της καταργημένης 13ης σύνταξης, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ κλπ) που θα επέτρεπαν στους ανθρώπους του μόχθου και της δουλειάς να δουν «άσπρη μέρα». Δηλαδή με τη διεκδίκηση μέτρων και πολιτικών, που έχουν να κάνουν με τους στόχους και τα ιδανικά της Αριστεράς.

Οι 13 μήνες από τη μέρα που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας ορκίστηκε πρωθυπουργός της χώρας, αποτελούν αξιόλογο χρονικό διάστημα, σχετικά με το αν η συγκεκριμένη κυβέρνηση έχει κάποια σχέση με την Αριστερά ή πρόκειται για «μια από τα ίδια», όπως λέει ο λαός μας.

Κι ό,τι κάτσει

Ανάρτηση από: http://kostas-cartoonist.blogspot.gr

ΝΑΤΟ και Ελλάς

Του Ρούντι Ρινάλντι

Η Ελλάδα μπήκε στη Βορειοατλαντική Συμμαχία (ΝΑΤΟ) το 1952 με κυβέρνηση την κεντρώα παράταξη Πλαστήρα. Η Βουλή επικύρωσε τη συμφωνία ένταξης της χώρας στις 18 Φεβρουαρίου 1952, με μόνες αρνητικές ψήφους τις οκτώ της ΕΔΑ και μία του ανεξάρτητου βουλευτή της Αριστεράς Μιχάλη Κύρκου. Στην αγόρευσή του, ο πρωθυπουργός Πλαστήρας δήλωσε: «Δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχθεί ότι όταν η Ελλάς συμμετέχει εις το Ατλαντικόν Σύμφωνον μετά των μεγάλων δυνάμεων, αι οποίαι κατοικούνται από ελευθέρους δημοκρατικούς λαούς, αισθάνεται αυτή ασφαλεστέραν… Αι άλλαι θεωρίαι περί ειρηνεύσεων και ουδετερότητος… δεν έχουν καμμίαν σχέσιν με το γεγονός αυτό».

Τα κόμματα παίζουν με τη φωτιά

Του Χρήστου Γιανναρά

Τ​​ην κούραση του λαού μας ποιος την υπολογίζει, τις αντοχές του ποιος τις μετράει;

H λέξη απελπισία κυριολεκτεί σε πάμπολλα χείλη. Δοκιμάσαμε όλα τα κόμματα, κυβέρνησαν τη χώρα ή συγκυβέρνησαν όλα – εκτός από τις ιδεοληπτικές ακρότητες και τις γραφικές αποφύσεις. Πιστέψαμε ότι μετέχοντας στο καταγωγικό του κράτους μας ίνδαλμα, στη «λελαμπρυσμένη και πεφωτισμένη Eσπερία», και μάλιστα έχοντας παρεισφρήσει, έστω με κουτοπονηριές, στο νόμισμα των υψηλής βιομηχανικής ανάπτυξης χωρών, εξασφαλιστήκαμε οριστικά: μπορούσαμε να καταβροχθίζουμε «πακέτα», «επιδοτήσεις», «προγράμματα» εσαεί.

Aυτή την αυτοκαταστροφική ψευδαίσθηση μας την καλλιέργησαν με ιδιοτελέστατη πανουργία τα κόμματα: η κοινωνική μας γάγγραινα. Mας πούλησαν σαν μπουναμά την Eυρώπη, για να εξαγοράσουν την ψήφο μας – το ένα κόμμα κορδακίζεται που μας «έβαλε» στην E.E. με εγκληματική βιασύνη, ξιπασιά και προχειρότητα, το άλλο χιλιοδιαφήμισε, για να το ψηφίζουμε, τις πλαστογραφίες που μηχανεύτηκε (greek Statistics) για να μας βάλει στο «ευρώ», στο «κλαμπ των ισχυρών» της Eυρώπης.

Η ευφυΐα οδηγεί στη δυστυχία

Η ευφυΐα είναι υπερεκτιμημένη. Είναι μια μορφή εξουσίας. Όμως ποιον εξουσιάζει πραγματικά;

Είναι ένα όπλο. Ποιον στοχεύει; Τους κρετίνους ή αυτούς που τραβάνε τη σκανδάλη;

Ο Μ. Παζ υποστηρίζει πως η ευφυΐα είναι ασθένεια. Τα ερεθίσματα που δέχεται ο νους τον βυθίζουν σε αέναες σκέψεις. Αν επιμένεις να κολυμπάς βαθιά στις σκέψεις σου, μπορεί να πνιγείς πριν φτάσεις στην επιφάνεια για να πάρεις ανάσα. Διότι μπορεί η επιφάνεια να είναι βαρετή, όμως δεν είναι επικίνδυνη.

Με αυτή τη λογική, ο ήρωας στο διήγημα του Παζ, πάσχοντας από υπερβολική ευφυΐα κι αφού αποτυγχάνει να γίνει αλκοολικός και αυτόχειρας, προσπαθεί να γίνει βλάκας.

Το να είσαι ηλίθιος σε μια κοινωνία όπου η εξυπνάδα οδηγεί σε συναισθηματική και κοινωνική παράλυση, ίσως είναι ευλογία. Η ευτυχία τους όμως είναι απτή και υλοποιήσιμη, όταν για άλλους φαντάζει άπιαστο όνειρο. Ο έξυπνος είναι μονίμως προβληματισμένος.

Μονίμως κάτι τον απασχολεί και του στερεί την απόλαυση χωρίς ενδοιασμούς.

Τα πάντα γύρω του είναι τροφή για σκέψη και αμφισβήτηση.

Προσπαθεί να εκλογικεύσει όσα νιώθει, και όταν είναι έρμαιο αυτών, πανικοβάλλεται και αποζητά την καταστολή του μυαλού του. Ο ευφυής χαρακτηρίζεται από ακράτεια λογικής, αλλά και συναισθημάτων.

Ασκεί στον εαυτό του ιλιγγιώδεις δυνάμεις, χωρίς να έχει την επιλογή επιβράδυνσης της λειτουργίας του.

Καλό και κακό

Ανάρτηση από: http://i-kyr.gr

Η εμπόλεμη ειρήνη

Μεγάλο και επικίνδυνο το παιχνίδι ανακατανομής ισχύος στη Μέση Ανατολή 

Του Απόστολου Αποσυολόπουλου

Απειλές για πόλεμο, ακόμα και πυρηνικό, ακούγονται πλέον συχνά-πυκνά με αφορμή την πρόθεση της Τουρκίας να εισβάλει στο έδαφος της Συρίας, αν οι Κούρδοι κυριεύσουν την πόλη Αζάζ μέσω της οποίας οι Τούρκοι τροφοδοτούν τους τζιχαντιστές με πολεμοφόδια. Αν υπάρξει τουρκική χερσαία εισβολή μπορεί να φτάσουμε ακόμα και σε πυρηνικό χτύπημα, λένε οι Ρώσοι. Ως τώρα, σε μόλις πέντε μήνες, οι Ρώσοι μετέτρεψαν την επικείμενη κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ σε θριαμβευτική ανάκτηση των χαμένων εδαφών. Και κυρίως δημιούργησαν τις συνθήκες ώστε οι Κούρδοι της Συρίας να απέχουν μόλις ένα βήμα από την ίδρυση αυτόνομου Κράτους είτε δίπλα στα σύνορα είτε εντός της Τουρκίας, διαμελίζοντάς την.

Πρόκειται για μια τριπλή αποτυχία: Απέτυχε ο σχεδιασμός της Τουρκίας να έχει στα σύνορά της μια Συρία ως κράτος-παρία, υποχείριό της. Απέτυχε, γενικότερα, η επιδίωξη του Ερντογάν να ανασυστήσει την επιρροή της Τουρκίας ως δερβέναγα της Μ. Ανατολής. Απέτυχε και η επιθυμία των υποστηρικτών της στις ΗΠΑ να καταστήσουν την Τουρκία περιφερειακή Δύναμη, ένθετο παίκτη ελέγχου της περιοχής. Οι απειλές του Ερντογάν, και της Σαουδικής Αραβίας, για χερσαία επέμβαση στο Συριακό έδαφος πάσχουν από την αδυναμία και των δυο χωρών να αντιμετωπίσουν τη Ρωσία αν εισβάλουν χωρίς τη συγκατάθεση και την ενεργό υποστήριξη των ΗΠΑ άμεσα ή με τη μορφή Νατοϊκής στήριξης.

Κοιμηθείτε ήσυχα τώρα: Το ΝΑΤΟ μας προστατεύει!

Του Άκη Αδαμόπουλου

Το πολυδιάστατο προσφυγικό ζήτημα συμπιέζει ασφυκτικά τη χώρα μας και αποτελεί μόνιμο όχημα για την επιβολή όλο και πιο αντιδραστικών σχεδιασμών, ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ., εδώ και μήνες, επιδίδεται σε συνεχείς υποχωρήσεις, μια με το καρότο - μια με το μαστίγιο, και συμμορφώνεται σε όλες τις προσταγές που εκπορεύονται από την Ε.Ε.

Στις πλάτες των εκατομμυρίων προσφύγων, θύματα των αχαλίνωτων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, προωθούνται επεκτατικά σχέδια, παίζονται γεωπολιτικά παιχνίδια, διαμορφώνονται ευρύτερες ανακατατάξεις στη Μ. Ανατολή και τη ΝΑ Μεσόγειο.

Στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. παγώνουν προς το παρόν τα σενάρια για αποβολή της Ελλάδας από τη Σένγκεν, εφόσον έχει προχωρήσει στην υλοποίηση των δεσμεύσεών της και κυρίως έχει αποδεχτεί να μετατραπεί η χώρα σε δεσμοφύλακα, όπου στα διάφορα κέντρα (hotspots, στρατόπεδα) θα στοιβάζονται χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες.

Η Ελλάδα 3η στην υπερφορολόγηση στην ΕΕ!...

Για κάθε 100 ευρώ εισοδήματος, τα 39,9 ευρώ πηγαίνουν απευθείας στο ταμείο του Δημοσίου, για φόρο εισοδήματος, ασφαλιστικές εισφορές και έμμεσους φόρους. 
Σύμφωνα με μελέτη του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, την οποία δημοσιεύουν «Τα Νέα». 
Tο εν λόγω ποσό αφορά μόνο όσα παίρνει το Δημόσιο με απευθείας παρακράτηση από τον μισθό υπό μορφή άμεσου φόρου και εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, αθροιστικά με τους έμμεσους φόρους στην κατανάλωση. 
Δεν περιλαμβάνονται ο ΕΝΦΙΑ, τα τέλη κυκλοφορίας, οι έκτακτες εισφορές, τα δημοτικά τέλη και ότι άλλο επωμίζεται υπό μορφή τέλους ή φόρου ένας μισθωτός στην χώρα μας. 

"Τρεις και η κακή του η μέρα"

Σκεφτείτε...

Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page

Η «ελληνόφωνη» Ζαχάροβα και ο «υπνωτισμένος» Κασουλίδης

Του Αλέκου Μιχαηλίδη

Θέλω να γίνω μπουφετζής
σε τούρκικους τεκέδες,
να ’ρχονται οι χανούμισσες
να πίνουν αργιλέδες.

ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΚΑΣΟΥΛΙΔΗΣ

«Επικεντρώσαμε την προσοχή μας σε πρόσφατα δημοσιεύματα των τουρκοκυπριακών μέσων ενημέρωσης στα οποία υπήρχαν αναφορές στις επαφές που είχε αντιπροσωπεία εκπροσώπων της τουρκοκυπριακής “βουλής”  με την ηγεσία της Τουρκίας, ιδιαίτερα με τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Κρίνοντας με βάση το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων αυτών, ο Τούρκος ηγέτης προέτρεψε ευθέως τους Τουρκοκυπρίους να ακολουθήσουν σκληρή, ασυμβίβαστη γραμμή, στην πορεία των συνεχιζόμενων στην Κύπρο διακοινοτικών συνομιλιών, όπως και σ’ ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα όπως οι εδαφικοί περιορισμοί. Φυσικά, αυτό έρχεται σε άμεση αντίφαση με τα όσα διακηρύσσει η Άγκυρα, ότι είναι έτοιμη να συνδράμει στην ταχύτατη ειρηνική διευθέτηση στο νησί, ενώ καθίσταται προφανές ότι με το να υποστηρίζει κατ’ αυτόν τον τρόπο τη μία εκ των πλευρών που συμμετέχουν στον ενδοκυπριακό διάλογο, η τουρκική ηγεσία παρεμβαίνει ωμά στην πορεία του διαλόγου, προωθώντας τα δικά της συμφέροντα. Συμφέροντα που απέχουν πολύ από τη διασφάλιση μιας πραγματικά δίκαιης και βιώσιμης λύσης του κυπριακού ζητήματος».