Μια συζήτηση και ένα συμπέρασμα: Είναι δυνατή η έγερση των καναπεδάτων.
Αρκεί να αναλυθεί η συγκεκριμένη κατάσταση του καναπέ..
(Συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης.. Κι όμως δεν είναι μαρξισμός είναι Αριστοτέλης.. Βλέπε "Κ...ατηγορίες", "Περί ερμηνείας")
Προσδοκούσα να βρεθεί μια λύση για τη συμπαράταξη των κινημάτων στο Δήμο μας, με στόχευση όχι μόνο τον Δήμο, μα και το μεγάλο Πανελλαδικό ΜΕΤΩΠΟ που θα μπορούσε να οδηγήσει στην Ανεξαρτησία και σε Πολιτειακή Ανατροπή..Οι συνομιλητές όχι μόνο τίμιοι μα πάνω απ' όλα αγωνιστές..Κι όμως ήσαν κατειλημμένοι από κατάθλιψη κι απελπισιά.
"Δεν σηκώνεται ο Έλληνας από τον καναπέ.. Τόχει πάρει απόφαση.. Είναι με τους τυράννους.. Ναι έρχεται στο Κοινωνικό Φαρμακείο.. Ναι έρχεται να πάρει τρόφιμα.. Αλλά τίποτα άλλο .. Ισως νιώθει ευγνωμοσύνη για μας .. "
Μα συναγωνιστές μου, οι εξαθλιωμένοι δεν γνωρίζουν.. Όχι δεν είναι αυτό ..Τι είναι τότε; ...... Καμιά απάντηση..Απλά ΆΡΝΗΣΗ για όποια συνεργασία, συμπαράταξη, μέτωπο..
Στην παρατήρησή μου: "είστε απογοητευμένοι δίοτι η υπόθεσή σας διαψεύστηκε, αλλά αυτή η διάψευση δεν ανατρέπει την θεωρία μα μόνο την υπόθεση", δεν έγινε κανένα σχόλιο. Η επιστημονική θεωρία που συγκροτείται από υποθέσεις που ζητούν πειραματική επαλήθευση δεν υπήρχε στον ορίζοντα, στην σκέψη και στο νου των συναγωνιστών. Κι εγώ που διατύπωνα το ερώτημα σαν να μην ήμουνα εκεί. Σαν η ερώτηση να έγινε στον απέναντι τοίχο..
Επέμεινα: "Συναγωνιστές οι εξαθλιωμένοι ΔΕΝ γνωρίζουν.Το κριτήριο της επιστήμης απαιτεί από μας, υπομονή, απαιτεί ν' αλλάξουμε την υπόθεση για να τους εξεγείρουμε. Όχι να καταργήσουμε την θεωρία "..Καμιά απάντηση..
Ας προσπαθήσουμε όμως να αναλύσουμε την κατάσταση.Ο καναπεδάτος είναι εξαθλιωμένος, απογοητευμένος, απελπισμένος και μέσα στην άγνοια.. Όλοι οι άνθρωποι είναι και ζώα. Ένα από τα περισσότερο έξυπνα ζώα είναι το σκυλί. Αν το χτυπήσεις θυμάται και σε αποφεύγει. Όμως αν το χαϊδέψεις, αν το παίξεις, αν το ταϊζεις τότε διάκειται απέναντί σου φιλικά.Αν μάλιστα το πάρεις και στο σπίτι σου είναι πιθανόν να σε προστατέψει αν χρειαστείς βοήθεια. .Ο εξαθλιωμένος κι αυτός ένα μικρό ζωάκι. Καταλαβαίνει περισσότερα από το σκυλί. Επομένως αφού τον βοηθάς να επιβιώσει νιώθει ευγνωμοσύνη ..Όμως ΔΕΝ έχει κατακτήσει ακόμη τις ποιότητες του Ανθρώπου..Δηλαδή;Στην Ελλάδα έχει αποδειχθεί ότι ανθρώπινα ζώα και όλα τα ζώα έχουν κοινές τις ορμές: επιβίωση,αναπαραγωγή, επιθετικότητα..Από όλα τα ζώα μόνο το ανθρώπινο μπορεί να τις κατανοήσει, δηλαδή να τις εξηγήσει και αν θελήσει να τις δαμάσει ,να τις τιθασεύσει.Όταν το κάνει αυτό, σε μια καμπή για τη ζωή, τότε το ανθρώπινο ζώο ξαναγεννιέται !Αναβαθμίζεται σε 'Ανθρωπο, αφήνοντας πίσω την ζούγκλα των ορμών και την αγριότητα μεσα στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε..Γίνεται Ον Πολιτικό, ή όπως λέει ο Αριστοτέλης Πολιτικό ζώ-ΟΝ.
Όταν όμως θελήσει. Γιατί; Διότι Πρέπει..
Τούτο το Πρέπει είναι η Αξία γενικά και του Ανθρώπου ειδικά..
Μια αξία που παίρνει την μορφή του δρόμου από την ζούγκλα προς την Πόλη και τον Πολιτισμό..
Για να ανοίξει όμως ο δρόμος και να οδηγήσει στην Πόλη χρειάζεται ένα απίστευτο υλικό.
Ποιο; Η βοήθεια του ενός ζώου, στο άλλο. Μια σχέση που απαραίτητα πρέπει να είναι ΚΟΙΝΗ, ένα είδος Συντάγματος. Μια συμφωνία που πρέπει να γίνει ανάμεσα στα ανθρώπινα ζώα .
Κοινή λοιπόν η βοήθεια του ενός στον άλλο. Δηλαδή κοινωνούμε σ'αυτή την βοήθεια ή γινόμαστε Κοινωνία.
Τι Κοινωνία; Έτσι γενικά, όπως θέλουν να πιστεύουν σήμερα οι εξαθλιωμένοι με την άγνοια στο μέτωπο και τον φόβο στην καρδιά;
Φυσικά όχι. Απόλυτα συγκεκριμένη η κοινωνία σαν βοήθεια. Να δίνεις σ'αυτόν που την χρειάζεται στον κοινωνό, ή στην κοινωνία και να παίρνεις όταν την χρειάζεσαι, από τον κοινωνό ή από την κοινωνία. Δηλαδή να δίνεις και τη ζωή σου στη κοινωνία (σε εκείνους που έθεσαν τούτο το ΜΕΓΑ ΚΟΙΝΟ), αλλά και να παίρνεις την ανάλογη βοήθεια από την ΚΟΙΝΩΝΊΑ. Δηλαδή από κείνους που συμφώνησαν σ' αυτό το Κοινό.Και τούτο το ανάλογο, να δίνω δηλαδή ΑΝΑΛΟΓΑ με ότι παίρνω ονομάστηκε τότε στα χρόνια των Ελλήνων ΔΙΚΑΙΟ.Όταν λοιπόν δίνεις και τη ζωή σου στους κοινωνούς, τότε δικαιούσαι να ζητήσεις και να πάρεις το ανάλογο της ζωής που έδωσες. Και ποιο είναι το ανάλογο ή το δίκαιο που πρέπει να πάρεις από τους κοινωνούς ή από την κοινωνία;Ότι είναι απαραίτητο για να ζήσεις. Δηλαδή εργασία , προστασία, δωρεάν υγεία για να μπορέσεις να ζήσεις, και παιδεία για να μάθεις για τη ζωή που δίνεις στους κοινωνούς.. Όλα τούτα τα δικαιούσαι .. Είναι Δικαίωματά σου. Κοινωνικά.
Κατ' αυτόν τον τρόπο, κοινωνώντας την ανάλογη βοήθεια το ένα ανθρώπινο ζώο στο άλλο, κοινωνώντας δηλαδή το Δίκιο, κατακτά τις ποιότητες του Ανθρώπου και αναβαθμίζεσαι από Αθρώπινο ζώο σε Άνθρωπο ή σε Πολιτικό ζώ-ΟΝ..Γιατί λέγεται ο Άνθρωπος Πολιτικό ζώον; Διότι αυτή η κοινωνία των ανθρώπινων ζώων, δηλαδή η συμφωνία ή το κοινόν, να δίνουν βοήθεια το ένα στο άλλο, για την επιβίωση μέσα από την αυτάρκεια, λέγεται Πόλη. Και οι κοινωνοί Πολίτες.(Γίγνεται Πόλη επειδή έκαστος εξ ημών ουκ αυτάρκης αλλά ενδεής πολλών...Ούτω δη άρα,πολλούς ες μίαν οίκηση αγείραντες,κοινωνούς (την αυτάρκεια) και βοηθούς, παραλαμβάνων άλλος, άλλον, επ'άλλου, τον δε επ' άλλου χρεία,πολλών δεόμενοι, ταύτη την ξυν-οικίαν όνομα θέμεθα Πόλιν.. Δηλαδή γεννιέται η Πόλη όταν οι συνοικούντες θέσουν Κοινόν την Αυτάρκεια, επειδή τους λείπουν πολλά και την κατακτούν την αυτάρκεια βοηθώντας ο ένας τον άλλο.. Σ' αυτή τη συνοίκηση δίνουμε το όνομα της Πόλης.. Πλάτων Πολιτεία Β369 b)Και ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά Γ1, ορίζει την πόλη σαν ικανό αριθμό εκείνων που μετέχουν στις αποφάσεις και στις κρίσεις με στόχο την επιβίωση με δρόμο την αυτάρκεια.. (Ο ικανός αριθμός των τοιούτων πολιτών προς αυτάρκεια καλείται Πόλις.. Πολίτης δε ... ο μετέχων Αρχής και Κρίσεως)
Αυτός ο ορισμός του Ανθρώπου είναι το Θεμέλιο του Πολιτισμού.Γιατί με αυτό γίνονται οι αρχαίες συν-οικήσεις, Πόλεις.
Τι να θυμήσουμε; Ότι το Δίκαιο είναι το "ΚΟΙΝΟ" συμφέρον κι όχι το συμφέρον των λίγων; (Αριστοτέλης, ή ότι η Πόλις είναι είδος ΔΙΚΑΙΟΥ, διότι είναι Κοινωνία και κάθε τι κοινό φτιάχνεται από Δίκιο.. Αριστοτέλης Ηθικά Ευδήμεια)
Θα έλεγα λοιπόν στους συναγωνιστές: ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΤΕ...Οι κάτοικοι στη χώρα μας είναι θύματα των οχτρών που ελέγχουν την Παιδεία και αφαιρούν την ικανότητα κρίσης. Ένα ναζιστικό σχέδιο που λειτουργεί με επιτυχία στη πατρίδα μας τα τελευταία 60 χρόνια. Οι κάτοικοι στη χώρα μας ζουν μέσα στην άγνοια. Δεν γνωρίζουν πώς κατακτώνται οι ποιότητες του ανθρώπου. Δεν γνωρίζουν την σημασία να κοινωνείς, δεν γνωρίζουν τι είναι Δίκαιο, φυσικό και κοινωνικό δικαίωμα, πόλις, πολίτης, πολιτισμός.. Και κείνοι που νομίζουν πώς γνωρίζουν, οι γνωστοί ξερόλες, συνήθως γεννούν διάσπαση με όλους τους δυνατούς τρόπους.Η άγνοια δημιουργεί τον φόβο και ο φόβος σύμφωνα με την σύγχρονη Ψυχιατρική γεννά ή τον καναπέ,ή την ταύτιση με τον τύραννο ..Επομένως συναγωνιστές πάνω απ' όλα γνώση..Διαφώτιση.. Και επιμονή ... Και υπομονή..
Όταν το σκυλάκι που ταϊζεις γίνεται φίλος σου, τότε το ανθρώπινο ζώο, μόλις γνωρίσει δεν θα γίνει απλά φίλος, θα γίνει συμπολεμιστής..
Συνεχίζεται...Οι Έλληνες δεν κοινωνούσαν μόνο το Δίκαιο, βοηθώντας ο ένας τον άλλο ..
Κοινωνούσαν την Αυτάρκεια ... Δηλαδή την απαγόρευση Συσσώρευσης πλούτου, κέρδους, του Κεφαλαίου όπως λέγεται σήμερα.
