Καλοπροαίρετες ερωτήσεις αν και ίσως αφελείς

Του Γιώργου Αλεξάτου

Αν η επιμονή στην υλοποίηση του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζεται ιδεοληψία, να υποθέσουμε πως το πρόγραμμα αυτό χαρακτηριζόταν από ιδέες εξωπραγματικές; Και αν ναι, με ποιο δικαίωμα ζητήθηκε η ψήφος του ελληνικού λαού για την εφαρμογή μιας πολιτικής που δεν υπήρχε καμιά πιθανότητα υλοποίησής της;

Αν το νέο που φέρνει ετούτη η κυβέρνηση εκπροσωπείται από διεθνείς εγκληματίες, όπως η Έλενα Παναρίτη, προς τι οι προεκλογικές διακηρύξεις για απαλλαγή από πρόσωπα διεφθαρμένα και κοινωνικά ανάλγητα;

Πώς νομίζουν οι υπεύθυνοι αυτών των επιλογών ότι νιώθει ο απλός λαϊκός κόσμος μετά απ' όλες αυτές τις εξελίξεις; Ή αυτός ο κόσμος είναι χρήσιμος για να ψηφίζει αλλά μετά καλό είναι να το βουλώνει, όπως ζήτησαν κάποιοι ακόμη και από τον Μανώλη Γλέζο;

Ανάρτηση από: http://tsak-giorgis.blogspot.gr