Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

Η άλλη Αριστερά

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου

Από το ιστολόγιο της Σάρας Βάγκενκνεχτ, ηγετικής μορφής της γερμανικής Αριστεράς (die LINKE):
 
«Υπάρχει μια ιδεολογία που κάποιοι θεωρούν αριστερή, αν και στην πραγματικότητα είναι η ιδεολογία των νικητών της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. (Μια Ιδεολογία που) απεχθάνεται εθνικούς κανονισμούς και θεσμικά όργανα. Ένας παγκόσμιος όμιλος επιχειρήσεων δεν γνωρίζει καμία κοινωνική υποχρέωση σε καμία χώρα ˙ αναζητά διεθνώς για το φθηνότερο εργατικό δυναμικό και πουθενά δεν θα ήθελε να πληρώνει πλέον φόρους. Ακόμη και οι πιο εύποροι μπορούν να έχουν μια τέτοια κοσμοθεώρηση. Η ποιότητα ζωής τους δεν εξαρτάται από το αν στην πατρίδα τους υπάρχουν καλά σχολεία, νοσοκομεία και αξιοπρεπείς μισθοί. Συχνά έχουν σπίτια σε διαφορετικές χώρες, τα παιδιά τους σπουδάζουν σε διάσημα διεθνή πανεπιστήμια, όταν αρρωσταίνουν, μπορούν να βρουν τις καλύτερες ιδιωτικές κλινικές. Από την άλλη πλευρά, ο κανονικός πληθυσμός εξαρτάται από το να υπάρχουν στη χώρα τους καλά σχολεία, καλά νοσοκομεία, καλοί μισθοί και καλές υποδομές. Όποιος υποτιμά αλαζονικά αυτή την άποψη, είναι τα πάντα, αλλά δεν είναι αριστερός. Δεν έχουμε καμιά παγκόσμια διακυβέρνηση, δεν έχουμε ευρωπαϊκή κυβέρνηση, και δεν έχουμε τις προϋποθέσεις ώστε να μπορούν να ελέγχονται δημοκρατικά υπερεθνικές κυβερνήσεις. Η μοναδική μορφή δημοκρατίας που έχουμε είναι αυτή εντός των μεμονωμένων κρατών. Δεν λειτουργεί καλά, γιατί έχει διαβρωθεί από τα μεγάλο κεφάλαιο, αλλά εξακολουθεί να είναι το σημαντικότερο εργαλείο που έχει ο πληθυσμός για να επιβάλει τα συμφέροντά του.»
Η Σάρα Βάγκενκνεχτ διαβλέπει ότι στη κοινωνία η νέα διαχωριστική γραμμή βρίσκεται μεταξύ των νικητών του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού που κατοικοεδρεύουν σε όλη την υφήλιο – και στην παλιά μεσαία τάξη, τους εργαζόμενους και εκείνους που τους «πήρε το ποτάμι» της παγκοσμιοποίησης. Οι πρώτοι ψηφίζουν Νεοφιλελευθέρους, Πράσινους και λοιπές παγκοσμιοποιητικές δυνάμεις από την λάιτ Αριστερά. Οι της δεύτερης ομάδας προσανατολίζονται όλο και περισσότερο προς την άκρα δεξιά και λιγότερο προς την παραδοσιακή Αριστερά. Η νέα «σύγκρουση» έχει και συγκεκριμένο όνομα: καπιταλιστική νεοφιλελεύθερη ατζέντα ενάντια στο δημοκρατικό έθνος-κράτος και την εθνική ταυτότητα.

Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr