Η πρόσφατη κατάσταση έκτακτης ανάγκης προέκυψε λόγω της πανδημίας, καθώς η καραντίνα ήταν απολύτως απαραίτητη για να περιοριστεί στο ελάχιστο η υγειονομική επίπτωση από την πανδημία της Covid-19. Οι συνέπειες στην οικονομία είναι ήδη ορατές και θα γίνουν πολύ περισσότερο όσο πλησιάζουμε στο φθινόπωρο και τον χειμώνα.
Οι διαρκώς χειρότερες προβλέψεις για τις συνέπειες της καραντίνας στην ύφεση, την ανεργία, τις χρεοκοπίες των επιχειρήσεων, τις πιθανές χρεοκοπίες δήμων και των κοινωνικών τους υπηρεσιών, τη μείωση εισοδημάτων και για όσες άλλες «παρενέργειες» προκύψουν τους επόμενους μήνες κάνουν φανερό ακόμη και στους πιο αισιόδοξους ότι αυτές δεν θα αποκατασταθούν με μια άμεση ανοδική αντίδραση το 2021. Αυτό το «παραμύθι», το οποίο προβλήθηκε στην αρχή της πανδημίας, ξεφούσκωσε νωρίς.
Είναι επίσης προφανές ότι η ατζέντα της κοινωνίας δεν θα μετατοπιστεί από την επερχόμενη –μια ακόμη– οικονομική καθίζηση ούτε σε περίπτωση ανασχηματισμού ούτε ακόμη κι αν ο πρωθυπουργός αποδεχθεί τις εισηγήσεις περί πρόωρης κάλπης.
Αντιθέτως, μάλιστα, σε περίπτωση εκλογών ο Μητσοτάκης θα κάνει «cash out» (έτσι λέγεται η πρόωρη διασφάλιση –έστω, περιορισμένων– κερδών στο στοίχημα επί εξελισσόμενου αγώνα) για τη διαχείριση της κρίσης στον Έβρο και για την υγειονομική διαχείριση της κρίσης του κορωνοϊού. Κατά συνέπεια, μετά την εκλογική «επανεκκίνηση», η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός θα κρίνονται από μηδενική βάση.
Όμως και το σενάριο της πρόωρης κάλπης είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν μπορεί να εφαρμοστεί, ακόμη και στην περίπτωση που ο Μητσοτάκης θα ήθελε να το ενεργοποιήσει. Το επόμενο διάστημα, τουλάχιστον έως τον Σεπτέμβριο, η χώρα θα βρίσκεται υπό τη συνεχή πίεση της Τουρκίας, η οποία επιδιώκει να καταγράψει κατά τρόπο οριστικό συγκεκριμένα και μετρήσιμα κέρδη στην ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο. Δεν είναι λοιπόν βέβαιο ότι θα υπάρξει κάποιο χρονικό σημείο κατάλληλο για διενέργεια εκλογών.
Σε αυτό το κλίμα ίσως δεν είναι τόσο περίεργη η επιλογή της κυβέρνησης να σκληρύνει το πλαίσιο της διεξαγωγής διαδηλώσεων, και μάλιστα σε βαθμό που να δίνει το δικαίωμα στην αριστερή αντιπολίτευση να μιλάει για χουντικές ρυθμίσεις και να φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση το ΚΙΝΑΛΛ, το οποίο από τη μια έχει πλήθος στελεχών που έχουν επεξεργαστεί ή έχουν συμφωνήσει με την εφαρμογή τέτοιων μέτρων και από την άλλη δυσκολεύεται να αφήσει στα αριστερά κόμματα ορθάνοιχτο το πεδίο της αντίθεσης σε μέτρα περιορισμού δικαιωμάτων.
Η κυβέρνηση προφανώς έχει πολλά να φοβηθεί σε επίπεδο κοινωνικών αντιδράσεων το επόμενο διάστημα. Επιλέγει τον δρόμο της καταστολής. Προφανώς δεν έχει τη σοφία να καταλάβει ότι τέτοιου είδους μέτρα επιστρέφουν σαν μπούμερανγκ...
Ανάρτηση από: http://www.topontiki.gr/
