«Δεν πολεμάμε για τα πετρέλαια». Πολύ βολικό. Το καλύτερο, σχεδόν μαγικό. Ξεμπερδεύεις εύκολα, έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, ξεχωρίζεις κι από την πλέμπα που παραμυθιάζεται, είσαι ψαγμένος και διαφορετικός.
Ο καλύτερος. Και δεν έχει να σου πει κανείς τίποτα. Επίσης «δεν πολεμάμε για βραχονησίδες». Κι αν και τα βράχια έχουνε και τίποτα παππούδια πάνω, δεν αλλάζει και κάτι. Ίσα ίσα, καλύτερα (ωραία η Ελλάδα αλλά έχει Έλληνες). «Χαχαχα».
Για τις θάλασσες γενικώς δεν πολεμάμε, εννοείται. Πολεμάνε βέβαια οι άλλοι αλλά δεν πειράζει. Καλά, το Καστελόριζο είναι πολύ μακριά, δεν το συζητάμε καν. Δεν γίνεται μια κουτσουλιά να κόβει στη μέση τη «γαλάζια πατρίδα» του άλλου. Με το μάτι ρε παιδί μου, δες τον χάρτη. Άσε τώρα τα διεθνή δίκαια, με το μάτι. Όταν περισσεύει κάτι τόσο πολύ, είναι θέμα. Εκτός αν είναι τα «Φόκλαντς» ξέρωγω, αλλά δεν είμαστε και Αγγλία, τι να κάνουμε.
Στη Γαύδο θα μπορώ να πηγαίνω; Θα μπορώ. Κι ας είναι τα νερά όποιου θέλει, τα νερά δεν έχουνε χρώμα. Μετά θα μείνουνε κάτι νησάκια σε ξένα νερά, θα περισσεύουνε πολύ κι αυτά. Ε οκ, κι αν αποκτήσει και λίγο ανατολίτικο χρώμα το νησί, θα είναι ωραία φάση. Καλά, όχι μόνο το νησί, και στην παλιά οθωμανική αυτοκρατορία δεν ήτανε και τόσο άσχημα, μην ακούτε αυτά που μας μαθαίνανε στα σχολεία. Το θέμα είναι τα αφεντικά, τι με νοιάζει η σημαία; Πάντα μια μειοψηφία το καταλάβαινε, άσε τους πολλούς να παραμυθιάζονται.
Τα αφεντικά, ειδικά τα μικρά αφεντικά. Την Κω να τη δώσουμε, είναι χάλια, έχει και Άγγλους. «Χαχαχα». Ένας τσολιάς που κάνει μπάνιο, λάικ. Γενικώς, δεν πολεμάμε. Βέβαια, το φίδι από την τρύπα πάντα η πλέμπα το έβγαζε. Αυτό δεν αλλάζει. Παλιά λέγανε για την «αστική τάξη που πήγε στο Κάιρο ενώ ο λαός πολεμούσε». Τώρα η αδιαφορία, ο ατομισμός, ο παρτακισμός, ντύνονται με μανδύα επαναστατικό. Τώρα αντί για Κάιρο θα παίξει πολύ Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο. Για όσους έχουν τις άκρες, τον τρόπο και κυρίως το σύστημα δικαιολόγησης. Αυτός ο μανδύας του παρτακισμού είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη, υπερόπλο πραγματικό.
Ο φιλοτομαρισμός ως επανάσταση. Α, και μην ξεχνάμε τον Μπογδάνο παιδιά. Πολύ Μπογδάνο, ποστάρετε Μπογδάνο συνέχεια, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο Μπογδάνος, παίξτε Μπογδάνο. Στο Μάτι το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν τα αυθαίρετα του κυρ Παντελή, όποιος ξεχώριζε λίγο από την πλέμπα, έγραφε για τα αυθαίρετα του νεοέλληνα. Έπαιξε πολύ το αυθαίρετο. Και τώρα, κοίτα κάτι συμπτώσεις, ακούσαμε σε μια «κασέτα» έναν τύπο με γαλόνια να λέει «ρίξτα όλα στην αυθαίρετη δόμηση, αλλιώς θα σε κυνηγήσει η υπουργός και θα σε σκίσει η Δούρου. Μη μπλέξεις, έτσι γίνονται οι δουλειές στην Ελλάδα, ήρωας θες να γίνεις; Για το Μάτι;» Ούτε για το Μάτι πολεμάμε.
Ανάρτηση από: https://tokoinonikoodofragma.wordpress.com/
