Η φύση, όταν παραβιάζονται οι νόμοι της λειτουργίας της, τιμωρεί σκληρά…
Του Θάνου Βασιλόπουλου *
Στις 14/12/23 ψηφίστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο το λεγόμενο πιστοποιητικό γονεϊκής σχέσης. Με πρόσχημα την προστασία του παιδιού, μεταξύ άλλων απαλείφει οποιαδήποτε αναφορά στις έννοιες μητρότητα, πατρότητα και τις αντικαθιστά με τον όρο γονέας 1 και γονέας 2, αλλά και στην απαίτηση αναγνώρισης γονικής σχέσης του παιδιού με περισσότερους από δύο γονείς. Επίσης ανοίγει τον δρόμο για την μετατροπή της έννοιας της παρένθετης μητρότητας από αλτρουιστική σε εμπορική πράξη, με χρηματικό αντάλλαγμα, μετατρέποντας έτσι το σώμα της γυναίκας και τη γέννηση του παιδιού σε κερδοσκοπική επιχείρηση και εμπόρευμα. Επιχειρείται πέραν αυτών να συνδυαστεί μέσω νομικίστικων αυθαιρεσιών, ως ενιαίο δικαίωμα, ο γάμος μεταξύ ομόφυλων ανθρώπων και η δυνατότητα τεκνοθεσίας. Είναι δύο εντελώς διαφορετικά και ξεχωριστά πράγματα. Ο γάμος μεταξύ ομόφυλων ανθρώπων είναι προφανώς δικαίωμα και πρέπει να νομοθετηθεί. Η τεκνοθεσία πρέπει να γίνεται στη βάση αυστηρών, κυρίως ιατρικών αλλά και κοινωνικών κριτηρίων και προϋποθέσεων. Δύο είναι αυτά τα κριτήρια.
Πρώτο: Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ και ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ του ΠΑΙΔΙΟΥ.
Δεύτερο: Η ΜΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ των ΝΟΜΩΝ της ΦΥΣΗΣ για την αναπαραγωγή του ανθρώπου. Η Φύση έχει καθορίσει τους φυσικούς νόμους και παράγοντες που διέπουν την αναπαραγωγή και διαιώνιση του ανθρώπινου όντος. Έχει δημιουργήσει το θηλυκό και το αρσενικό ον με τα ιδιαίτερα σωματικά, γεννητικά και ορμονολογικά χαρακτηριστικά το καθένα. Είναι τα λεγόμενα χαρακτηριστικά του φύλου, της γυναίκας και του άνδρα. Για την αναπαραγωγή και διαιώνιση του ανθρώπου, είναι απαραίτητη η σεξουαλική συνεύρεση της γυναίκας και του άνδρα.
Επίσης, επειδή το παιδί όταν γεννιέται δεν έχει τη δυνατότητα να αυτοπροστατευτεί και να επιβιώσει, η φύση το έχει εφοδιάσει με δικαιώματα, τα οποία δικαιώματα τα εξασφαλίζουν η μητρότητα κυρίως, αλλά και η πατρότητα, αλληλοσυμπληρούμενες ως ενιαία κοινωνική διάσταση. Οι κοινωνίες έχουν θεσπίσει με νομικό πλαίσιο την απόκτηση παιδιού από ένα ζευγάρι μέσω της υιοθεσίας, και μέσω παρένθετης μητέρας, με τη δεύτερη όμως μόνο ως αλτρουιστική πράξη σε ζευγάρια πού αποδεδειγμένα υπάρχει ιατρικό πρόβλημα, το οποίο δεν επιτρέπει την γέννηση παιδιών.
Πρέπει να έχουν το δικαίωμα τα ομόφυλα ζευγάρια να αποκτούν παιδιά μέσω αυτών των διαδικασιών; Οι ομόφυλοι άνθρωποι είναι άνθρωποι υγιείς. Δεν έχουν κάποιο παθολογικό πρόβλημα το οποίο δεν τους επιτρέπει να αποκτήσουν παιδιά μέσω της σεξουαλικής συνεύρεσης. Η φύση τούς έχει εφοδιάσει με την δυνατότητα αναπαραγωγής. Οι ίδιοι με δική τους επιθυμία, απόφαση και ευθύνη, αρνούνται να χρησιμοποιήσουν αυτή τη δυνατότητα που τους έχει εφοδιάσει η φύση. Εφόσον έχουν αυτή την δυνατότητα, αλλά οι ίδιοι με δική τους επιθυμία και ευθύνη αρνούνται να τη χρησιμοποιήσουν, τότε πώς απαιτούν την απόκτηση παιδιών, πόσο μάλλον όταν αυτή θα γίνεται εις βάρος των δικαιωμάτων του παιδιού;
Ποια είναι αυτά τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του παιδιού για τα οποία δεν γίνεται πουθενά καμία αναφορά, και παραγνωρίζονται πλήρως, ενώ θα έπρεπε να είναι το κύριο θέμα που θα έπρεπε να προβληματίζει την κοινωνία και να μας απασχολεί; Είναι λοιπόν:
–Το ΔΙΚΑΙΩΜΑ του παιδιού να έχει τη ΜΗΤΕΡΑ του. Η μητέρα είναι ο φυσικός γεννήτορας του παιδιού και της ζωής. Αυτό καμιά νομοθετική ρύθμιση δεν μπορεί να το σβήσει, να το διαγράψει. Η μητέρα είναι αναντικατάστατος παράγοντας για την ανατροφή, την ανάπτυξη και την ψυχοσωματική υγεία του παιδιού.
Αυτό το δικαίωμα του παιδιού έχουμε όλοι την υποχρέωση να το διαφυλάξουμε, να το προστατεύσουμε ως κόρη οφθαλμού.
–Το ΔΙΚΑΙΩΜΑ του παιδιού στο ΘΗΛΑΣΜΟ. Η Φύση έχει προνοήσει για το αδύναμο νεογέννητο παιδί να έχει ως αποκλειστική διατροφή, άκρως επαρκή, απολύτως θρεπτική και αποτελεσματική, για την επιβίωση και την ανάπτυξή του, το πολύτιμο και αναντικατάστατο μητρικό γάλα.
Είναι πλέον παγιωμένη επιστημονική γνώση, ότι ο θηλασμός είναι απολύτως απαραίτητος για την φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού και την μελλοντική προστασία του από παθήσεις, γιατί έχει αποδειχθεί ότι είναι σημαντικός παράγοντας για την δημιουργία ισχυρού ανοσοποιητικού συστήματος, που θα το ακολουθεί σε όλη του τη ζωή. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να στερεί από οποιοδήποτε παιδί, το δικαίωμά του στο μητρικό θηλασμό.
–Το ΔΙΚΑΙΩΜΑ του παιδιού να απολαμβάνει όλα τα στοιχεία που περιέχουν οι έννοιες της μητρότητας και της πατρότητας, οι οποίες αλληλοσυμπληρώνονται, έχουν κοινωνική διάσταση και χαρακτήρα και αποτελούν τον βασικότερο παράγοντα για την φυσιολογική ψυχοσωματική ανάπτυξη και εξέλιξη του παιδιού.
Το ΠΑΙΔΙ που θα έχει γεννηθεί, μέσα από το εμπορικό κύκλωμα της παρένθετης μητέρας, κάποια στιγμή μεγαλώνοντας θα αναζητήσει την μητέρα του. Πόσο βαθιά ψυχικά τραύματα θα του δημιουργήσει και τι επίπτωση θα έχει στην ψυχική του υγεία, όταν μάθει ότι η γυναίκα που το γέννησε έχει μετατρέψει τη μητρότητα που της έδωσε η Φύση σε κερδοσκοπικό επάγγελμα, ότι το ίδιο είναι προϊόν εμπορικής συναλλαγής και ότι μπορεί να έχει μερικά αδέλφια που έχουν γεννηθεί με παρόμοιο τρόπο;
Η παρένθετη μητέρα, η οποία μπορεί να έχει γεννήσει ένα ή περισσότερα παιδιά με αυτό τον τρόπο, ως φυσική μητέρα προφανώς έχει δικαιώματα πάνω σε αυτά τα παιδιά. Μπορεί η οποιαδήποτε νομική ρύθμιση να εξαλείψει τους δεσμούς αίματος της μητέρας με τα παιδιά της;
Η βαθύτατα αντιεπιστημονική και ταυτόχρονα σκοταδιστική απόφαση της ΕΕ, που επιχειρεί να σβήσει από την ανθρώπινη συνείδηση τις λέξεις και τις έννοιες της μητέρας, του πατέρα, της μητρότητας και της πατρότητας, αντικαθιστώντας αυτές με τους προσβλητικούς για τους ανθρώπους χαρακτηρισμούς «Γονέας 1» και «Γονέας 2», αποτελεί μέρος της προσπάθειας που κάνει η καπιταλιστική ιδεολογία τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια, πολύ έντονα και συστηματικά, μέσω της αλλοίωσης της σημασίας των λέξεων και των εννοιών, να αποδομήσει, να σβήσει την καταγεγραμμένη συνείδηση της ανθρωπότητας, να αλλοιώσει την ανθρώπινη ταυτότητα και να δημιουργήσει κοινωνίες ανθρώπων πλήρως υποταγμένων και ελεγχόμενων.
Η φύση, όταν παραβιάζονται οι νόμοι της λειτουργίας της, τιμωρεί σκληρά. Όταν ο άνθρωπος καίει, καταστρέφει τα δάση, η φύση τιμωρεί με φονικές και καταστροφικές πλημμύρες. Όταν ο άνθρωπος μολύνει το περιβάλλον, τότε η φύση τιμωρεί με την εκδήλωση διαφόρων παθήσεων (καρκίνος, παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος, αλλεργίες κλπ). Όταν ο άνθρωπος επιχειρεί να παραβιάσει τους νόμους της φύσης που διέπουν την αναπαραγωγή του ανθρώπου, τότε το αποτέλεσμα θα είναι οδυνηρό, όχι για τη φύση αλλά για την κοινωνία και τον ίδιο τον άνθρωπο.
Απαιτείται σεβασμός και προστασία των δικαιωμάτων του ΠΑΙΔΙΟΥ
Απαιτείται σεβασμός και προστασία της ΦΥΣΗΣ από τον ίδιο τον άνθρωπο.
* Θάνος Βασιλόπουλος, Παιδίατρος Εντατικολόγος
Συνταξιούχος γιατρός του ΕΣΥ, Πρώην διευθυντής στη ΜΕΘ του νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού»
Εικόνα: Δούκας Έκτωρ, Παιδιά με μήλα (1930)
Ανάρτηση από: https://www.katiousa.gr/
