Του Θανάση Κ.
Μετά την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου, καιρός να αρχίσουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους:
Η νομοθετική εξίσωση της "συμβίωσης" ομόφυλων ζευγαριών με τον "γάμο" ΔΕΝ είναι "αναπόφευκτος εκσυγχρονισμός" των κοινωνιών.
ΟΥΤΕ "αναπόφευκτος", ΟΥΤΕ "εκσυγχρονισμός"...
ΟΥΤΕ αφορά τις "κοινωνίες" εν γένει...
Άμεσα αφορά ελάχιστους!
Αλλά την ίδια στιγμή επηρεάζει τις ζωές όλων των άλλων...
Από τα άτομα που έχουν "ομοφυλοφιλικές τάσεις", ένα μικρό ποσοστό καταλήγουν να ζουν ως αποκλειστικά ομοφυλόφιλοι.
Κι από τα άτομα που ζουν ως ομοφυλόφιλοι, ένα μικρό ποσοστό επιλέγει να συνάψει "σύμφωνο συμβίωσης" με άτομο του ίδιου φύλου.
Κι από τα ομόφυλα ζευγάρια, ένα ποσοστό μόνο διαλέγει να αναβαθμίσει τη "σχέση" σε "γάμο" στις χώρες όπου αυτό έχει θεσμοθετηθεί.
Κι από τα ομόφυλα ζευγάρια που προχώρησαν σε "γάμο", μόνο ένα ποσοστό προχωρά σε τεκνοθεσία.
Η τεκνοθεσία σε ομόφυλα ζευγάρια, ακόμα κι αν νομιμοποιηθεί, θα είναι μια πολύ "ακριβή" υπόθεση...
Ελάχιστοι θα μπορέσουν να επωφεληθούν. Κι αυτοί θα είναι ιδιαίτερα πλούσιοι.
Η μεσαία τάξη και τα κατώτερα στρώματα έχει πρόβλημα να αντιμετωπίσουν το κόστος της ανατροφής παιδιών. Κι αυτός είναι ένας από τους λόγους, που νεαρά ζευγάρια αποφεύγουν πλέον να κάνουν παιδιά.
Αυτοί που καταφεύγουν στην τεκνοθεσία προέρχονται συνήθως από ανώτατα κοινωνικά στρώματα.
Η εξίσωση της νόμιμης συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών με τον γάμο, με σκοπό την τεκνοθεσία αφορά άμεσα πολύ λίγους!
Και στην πράξη νομιμοποιούν ένα "ταξικό προνόμιο". Για ελάχιστους...
* Από την άλλη πλευρά όμως, οι "παρενέργειες" αυτής της "εξίσωσης" αφορούν ολόκληρη την κοινωνία!
Γιατί, αν συμβεί, τότε ό,τι ισχύει για την "πυρηνική οικογένεια", θα επεκταθεί και στα ομόφυλα ζευγάρια που συνάπτουν "γάμο"!
Ακόμα κι αν δεν προβλέπεται νομοθετικά στην αρχή, θα επεκταθεί μέσα από τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Τα οποία θα είναι υποχρεωμένα να εφαρμόζουν τα ίδια για όλες τις νόμιμες μορφές "γάμου"...
Κι ό,τι δεν χωράει τα "ομόφυλα" ζευγάρια, θα ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΕΙ για όλους τους υπόλοιπους, δηλαδή θα απαγορευτεί και για τα "ζευγάρια" που συγκροτούν "πυρηνική" οικογένεια.
-- Η επίσημη αναφορά σε "μητέρα" και "πατέρα", δεν χωράει τα ομόφυλα ζευγάρια. Γι' αυτό και όπου θεσμοθετήθηκε γάμος ομοφύλων ζευγαριών, πήγαν στα δικαστήρια και πέτυχαν επισήμως θα αναφέρονται ως "γονέας ένα και γονέας δύο". Κι αυτό να ισχύει υποχρεωτικά για όλους! Για να μην νοιώθουν "άβολα", λέει, τα παιδιά των ομοφύλων ζευγαριών.
-- Η χρήση "παρένθετης" μητέρας, για δημιουργία παιδιών, επιτρέπεται στα ανδρόγυνα που ΔΕΝ μπορούν να τεκνοποιήσουν. Τώρα θα ζητήσουν να επιτραπεί και στα ομόφυλα ζευγάρια. Η μητρότητα θα γίνει οικονομική "συναλλαγή".
-- Οι γιορτές της μάνας και του πατέρα στα σχολεία, οι αναφορές στην ιερότητα του προσώπου της μάνας στην εκπαίδευση, βαθμιαία θα εξαλειφθούν.
Κι είναι αληθινά περίεργο που όλες αυτές οι "φεμινιστικές οργανώσεις" δεν βρήκαν ούτε ένα λόγο διαμαρτυρίας να ψελλίσουν για αυτή την απαξίωση της μητρότητας...
Αλλά ξέχασα! Οι περισσότερες φεμινίστριες θεωρούν τη μητρότητα..."πατριαρχική παγίδα" για τις γυναίκες! Και γι' αυτό παραμένουν εντελώς αποκομμένες από τις (πραγματικές) γυναίκες...
* Η εξίσωση της συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών, με το θεσμό του γάμου, αποτελεί καίριο πλήγμα - ΘΕΣΜΙΚΟ και ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ - στην "πυρηνική οικογένεια"!
Πρωτοφανές πλήγμα.
Που δεν το επιθυμεί κανείς. Ούτε οι ομοφυλόφιλοι.
Οι οποίοι απαιτούν να τους αποδεχθεί η μάνα και ο πατέρας τους.
Όχι να καταργήσουν την "μάνα" και τον "πατέρα" τους.
Η "πυρηνική οικογένεια" υπήρξε ανέκαθεν το θεμέλιο κάθε κοινωνίας. Δοκιμάστηκε, εξελίχθηκε, αντιμετώπισε κρίσεις, αλλά ποτέ δεν διανοήθηκε καμία κοινωνία να την υποκαταστήσει ή να την παραμερίσει...
Ποτέ!
Και σε ιστορικές περιόδους που η "πυρηνική οικογένεια" δοκιμάστηκε σοβαρά, αυτό συνοδεύθηκε από δραματική κοινωνική παρακμή.
Η ομοφυλοφιλία υπήρχε πάντα και θα υπάρχει πάντα. Όχι ως γενικευμένο φαινόμενο. Αλλά ως "ιδιαιτερότητα". Άλλωστε και οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι αναφέρονται στην "ιδιαιτερότητά" τους. Την οποία οφείλουμε να σεβόμαστε.
Η ιδιαιτερότητα είναι ακριβώς αυτό που λέει ο όρος. Ιδιαιτερότητα. Όχι "κανονικότητα"...
Η οικογένεια από την άλλη πλευρά - για την ακρίβεια η "πυρηνική οικογένεια" - δηλαδή η σταθερή συμβίωση άνδρα και γυναίκας με σκοπό την γέννηση και ανατροφή παιδιών, είναι γενικευμένο φαινόμενο. Είναι "κανονικότητα".
Είναι ο τρόπος με τον οποίο αναπαράγονται οι ανθρώπινες κοινωνίες από την εποχή που οι άνθρωποι ανακάλυψαν το χαλκό, τον τροχό και τη Γεωργία.
Και από τον καιρό που εγκαταστάθηκαν σε σταθερούς οικισμούς. Και αργότερα έχτισαν πόλεις.
Δεν είναι σαφές πώς καταστάλαξαν οι κοινωνίες σε πυρηνικές οικογένειες. Υπάρχουν πολλές θεωρίες για το πώς συνέβη και πότε...
Το βέβαιο είναι πως ό,τι ίσχυε για το σύνολο της κοινωνίας, δεν ίσχυε πάντα για την "άρχουσα τάξη" και κυρίως για τις ελίτ που κυριαρχούσαν...
Στα παλάτια των βασιλέων στις αρχαίες αυτοκρατορίες ή των φεουδαρχών του Μεσαίωνα, η πολυγαμία ήταν πιο ανεκτή.
Επίσης ανάμεσα στους δούλους η πολυγαμία ήταν πιο ανεκτή.
Οι πολύ "πλούσιοι" μπορούσαν να θρέψουν περισσότερα στόματα. Οι δούλοι, από την άλλη πλευρά, μπορούσαν να αναπαράγονται πιο "ελεύθερα", γιατί περισσότεροι δούλοι σήμαιναν περισσότερο "πλούτο" για τα αφεντικά τους.
Στα δύο αντίθετα άκρα του κοινωνικού φάσματος, στα ανώτατα στρώματα και στις κατώτερες βαθμίδες, η πολυγαμία ήταν πιο συνηθισμένη.
Αλλά στο κορμό της κοινωνίας η πυρηνική οικογένεια ήταν η μόνη αποδεκτή μορφή.
Συνήθως δεν μπορούσε να γίνει κι αλλιώς...
* Όπου οι ελίτ αυτονομήθηκαν από τις κοινωνίες και οι μεσαίες τάξεις συμπιέστηκαν, εμφανίστηκαν φαινόμενα κοινωνικής παρακμής. Και τότε, ανάμεσα σε πολλά άλλα συμπτώματα, είχαμε "αμφισβήτηση" της "πυρηνικής οικογένειας".
Αλλά ποτέ δεν είχαμε προσπάθεια υποκατάστασης ή παραμερισμού της...
Στη ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχαμε την περίπτωση του Αυτοκράτορα Ηλιογάβαλου (218-222 μ.Χ.): 14χρονος όταν ανέλαβε την εξουσία - από τη δυναστεία των Σεβήρων - υπήρξε αυτό που θα λέγαμε σήμερα ένας έφηβος με "δυσανεξία φύλου", ο οποίος αν και παντρεύτηκε τρείς γυναίκες και "συνευρέθη" με τις Εστιακές Παρθένες, διοργάνωνε όργια στα οποία συμμετείχε με άρρενες εραστές. Ενώ συχνά δήλωνε ο ίδιος "γυναίκα" ή και..."πόρνη"...
Τα τέσσερα χρόνια της Βασιλείας του έληξαν άδοξα με τη δολοφονία του από την πραιτοριανή φρουρά. Η οποία τον είχε φέρει στην εξουσία προηγουμένως...
Έμεινε στην Ιστορία ως μακράν ο "χειρότερος" και ο "πιο παρακμιακός" Αυτοκράτορας της Ρώμης.
* Να ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΜΕ δύο πράγματα: Την αμφισβήτηση της πυρηνικής οικογένειας από τις ελίτ από την μία πλευρά - και την ομοφυλοφιλία από την άλλη.
Αυτά τα δύο ΔΕΝ συνδέονται στενά μεταξύ τους ιστορικά.
Υπήρξαν παρακμιακές δυναστείες που επιδίδονταν σε όργια. Κλασική περίπτωση οι Βοργίες στον 15ο και 16ο Αιώνα της Ιταλίας. Εδώ δεν υπήρχε κατ' ανάγκην και ομοφυλοφιλία.
Κι από την άλλη πλευρά υπήρξαν αναμφισβήτητα μεγάλοι ηγέτες για τους οποίους φημολογήθηκε όσο ζούσαν ότι επέδειξαν τάσεις ομοφυλοφιλίας. Για παράδειγμα ο Ιούλιος Καίσαρας της Ρώμης και ο Μέγας Φρειδερίκος της Πρωσίας. Αυτοί όμως ΔΕΝ υπήρξαν "παρακμιακοί"! Και δεν διανοήθηκαν να παντρευτούν άτομα του ιδίου φύλου.
Αυτό που ονομάζουμε "παρακμιακά φαινόμενα" παραπέμπει στην απώλεια κοινωνικής συνοχής, την αδυναμία της άρχουσας τάξης να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της, την κατάρρευση της συνολικής ευημερίας, τη συμπίεση της μεσαίας τάξης. Αυτά όλα δεν συνδέθηκαν ποτέ ως τώρα με την ομοφυλοφιλία συγκεκριμένων ατόμων. Συνδέθηκαν όμως πάντα με τη διάλυση της "πυρηνικής οικογένειας".
Η οικογένεια ήταν ένα πράγμα, κι ήταν πάντα "πυρηνική".
Η ομοφυλοφιλία ήταν άλλο πράγμα, κι ήταν πάντα "προσωπική υπόθεση"...
Οι ομοφυλόφιλοι εκείνο που ζητούσαν ήταν να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά τους στην "ιδιαιτερότητά" τους. Ποτέ δεν απαίτησαν να υποκαταστήσουν την πυρηνική οικογένεια. Αυτό συμβαίνει σήμερα για πρώτη φορά...
-- Χωρίς ποτέ να ερωτηθούν οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι - οι οποίοι επιμένουν ότι η "σεξουαλική τους προτίμηση" είναι αυστηρά προσωπική.
-- Χωρίς να ερωτηθούν όλοι οι υπόλοιποι - οι οποίοι καταλαβαίνουν μόνο μια μορφή οικογένειας: την "πυρηνική"! Όπου υπάρχει "μάνα", "πατέρας" και "παιδιά".
-- Και χωρίς, βεβαίως, να ρωτηθούν ποτέ τα ίδια τα παιδιά - που έχουν ανάγκη δύο γονεϊκά πρότυπα διαφορετικού φύλου. Έχουν ανάγκη από "μάνα" και "πατέρα".
* Αν κάποιος είναι ή υπήρξε ποτέ του Μαρξιστής, γνωρίζει ότι ο Μαρξισμός αμφισβήτησε τα πάντα, αλλά ΔΕΝ αμφισβήτησε ποτέ την πυρηνική οικογένεια.
Για την ακρίβεια ο Φρειδερίκος Ένγκελς, στενός συνεργάτης και συνοδοιπόρος του Κάρολου Μάρξ, στο μνημειώδες έργο του "Η Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής Ιδιοκτησίας και του Κράτους", περιγράφει την γέννηση και την εξέλιξη της Οικογένειας, χωρίς ποτέ να αμφισβητεί τον "πυρηνικό χαρακτήρα" της, δηλαδή την παρουσία δύο γονεϊκών προτύπων, αμφοτέρων των φύλων.
Για όσους ενδιαφέρονται, ας αναζητήσουν και την αλληλογραφία ανάμεσα στον Βλαδίμηρο Λένιν και τη συνεργάτιδά του Ινέζα Αρμάν, εκεί γύρω στο 1920, δηλαδή στον τρίτο χρόνο μετά την επιβολή της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία. Τον ρωτάει λοιπόν, η Ινέζα Αρμάν, ποια είναι η γνώμη του για τα "κοινόβια" που εμφανίζονταν τότε μεταξύ των νεαρών μπολσεβίκων, όπου συζούσαν "ελεύθερα" - δηλαδή χωρίς "δεσμεύσεις" - αγόρια και κορίτσια. Και τα οποία αποτελούσαν ευθεία αμφισβήτηση της πυρηνικής οικογένειας. Ο Λένιν τα καταδικάζει ως φαινόμενα "αστικής παρακμής"...
Ο Λένιν δεν αναφέρθηκε καθόλου στην ομοφυλοφιλία τότε. Απλώς εκφράζει την ανησυχία για την επαπειλούμενη κατάρρευση των πυρηνικής οικογένειας.
Σήμερα θα τον έλεγαν πολύ "συντηρητικό"! Ίσως και... "ακροδεξιό"!
Τον Λένιν...
Εναντίον της ομοφυλοφιλίας εκφράστηκε αργότερα ένας άλλος μαρξιστής, αγωνιστής της Αριστεράς, ο Τσε Γκεβάρα. Ο οποίος δήλωνε υπερήφανος ότι στον μικρό του γιό "άρεσε να παίζει με πιστόλια" - ευτυχώς - γιατί αν του άρεσε να παίζει με κούκλες, "θα χρησιμοποιούσε ο ίδιος το πιστόλι του", όπως ανέφερε με νόημα...
Σήμερα θα τον καταδίκαζαν απερίφραστα ως "ομοφοβικό"!
Μπορεί και να είχαν δίκιο, εδώ που τα λέμε...
-- Από την άλλη πλευρά, αν πάμε στον αντίποδα του αθεϊκού Μαρξισμού, και εξετάσουμε τι συμβαίνει με τις διάφορες θρησκείες, θα διαπιστώσουμε ότι πουθενά δεν αμφισβητείται η "πυρηνική οικογένεια". Σε ορισμένες θρησκείες, όπως στο Ισλάμ, υπάρχει η πολυγαμία. Κάθε παιδί έχει πατέρα και μητέρα. Αλλά μπορεί και να έχει αδέλφια από διαφορετικές μανάδες. Γονεϊκά πρότυπα αμφοτέρων των φύλων υπάρχουν πάντα...
Και πάντως στο Ισλάμ "γάμος" ατόμων του ίδιου φύλου θεωρείται αδιανόητος!
-- Ο Χριστιανισμός ανήκει στις Θρησκείες που θεμελιώνονται στην ιερότητα του προσώπου της μάνας. Η Παναγία - δηλαδή το ιερότερο ανθρώπινο πρόσωπο που περπάτησε επί της Γής - είναι η ΜΑΝΑ του Θεανθρώπου. Δεν είναι... "γονέας νούμερο δύο"...
-- Και η Τόρα των Εβραίων (αυτό που εμείς αποκαλούμε Πεντάτευχο της Παλαιάς Διαθήκης) εμπεριέχει τον Μωσαϊκό Νόμο, δηλαδή τις 10 εντολές. Όπου η δεύτερη κατά σειράν αναφέρει ρητά: "Τίμα τον Πατέρα και την Μητέρα σου...".
Δεν λέει λέξη για "γονέα ένα και γονέα δύο"...
Σε όλες τις θρησκείες και σε όλες τις πολιτικές φιλοσοφίες, η πυρηνική οικογένεια, όπου συνυπάρχουν γονεϊκά πρότυπα και των δύο φύλων, δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Τουλάχιστον στους "Ιστορικούς χρόνους"...
Όλος ο ανθρώπινος Πολιτισμός, εξελίχθηκε και στηρίχθηκε πάντα, στην ιερότητα του πατέρα και της μάνας.
Στα θεμέλια της "πυρηνικής οικογένειας"...
Υπήρξαν πιθανότατα πρωτόγονες-προϊστορικές κοινωνίες (κυνηγών και καρποσυλλεκτών) όπου τα παιδιά ανατρέφονταν "κοινοτικά". Χωρίς εμφανείς δομές "πυρηνικής οικογένειας"...
Αλλά ήταν αυτό ακριβώς: Πρωτόγονες!
Κάποιοι προσπαθούν να παρουσιάσουν ως... "εκσυγχρονισμό" την επιστροφή σε "προϊστορικές" συνήθειες!
ΥΓ.1 Μια από τις πιθανές "επεκτάσεις" αυτής της "διευρυμένης εκδοχής της οικογένειας", είναι να δίνεται τεκνοθεσία όχι σε ζευγάρια πια, αλλά σε "τρία" ή σε "κουαρτέτα" ενηλίκων του ιδίου ή διαφορετικών φύλων, που θέλουν να συμβιώνουν.
Πέρα από τους ομοφυλόφιλους υπάρχουν και οι "αμφί". Αυτοί που "συνευρίσκονται" παράλληλα με άτομα και των δύο φύλων. Γιατί να μην μπορούν κι αυτοί να αναλαμβάνουν παιδιά;
Τις ανάγκες των παιδιών τις ρώτησε κανείς;
ΥΓ.2 Κάποιοι μπερδεύουν την ανθρώπινη επιθυμία, που είναι προσωπική υπόθεση, με την ανατροφή παιδιών, που είναι προσωπική και κοινωνική ευθύνη. Κι αυτή επιβάλλει την "πυρηνική οικογένεια". Όχι ποικίλα σχήματα "εφήμερης συμβίωσης" ενηλίκων...
Όλο το Οικογενειακό Δίκαιο των ανθρώπινων κοινωνιών στηρίζεται σε αυτή τη ΔΙΑΚΡΙΣΗ. Που πάνε σήμερα να καταργήσουν. Καταργώντας ταυτόχρονα και την Οικογένεια και το Δίκαιο!
Και καταπατώντας βάναυσα τα δικαιώματα των παιδιών...
Ανάρτηση από: https://geromorias.blogspot.com/
