Ο Ένγκελς, στο Αντιντύριγκ, σελίδα 40,μετάφραση από εκδόσεις Αναγνωστίδη,γράφει: "Η πρώτη εμφάνιση της κομμουνιστικής διδασκαλίας ήταν η ΣΠΑΡΤΗ.. Μετά εμφανίστηκαν οι ουτοπιστές Οόυεν, Φουριέ ,Σιμόν..".
Η Σπάρτη που για 450 χρόνια, από την Ρήτρα του Λυκούργου μέχρι το 400 π.Χ, δημιούργησε τον τρόπο ζωής που αντιστάθηκε και συνέτριψε την Παγκοσμιοποίηση κείνων των χρόνων στις Θερμοπύλες.
Η Σπάρτη των φτωχών ,που ζούσαν με λιγότερα από τα μισά του φτωχού Αθηναίου. 200 μέδιμνες ο φτωχός στην Αθήνα, 70 ο Σπαρτιάτης για τα συσσίτια και 12 για την οικογένεια. Θυμίζοντας ότι 1 μέδιμνα είναι 50 κιλά τροφής.
Η Σπάρτη που η κατοχή νομίσματος χρυσού ή αργυρού τιμωριόταν με θάνατο.
Η Σπάρτη στην οποία ανήκαν τα κτήματα.
Η Σπάρτη που είχε την εύνοια του Θείου Πλάτωνα.Εύνοια που το κατεστημένο στην Αθήνα ποτέ δεν συγχώρησε..
Κι οι αριστεροί ;
Κάτι μισόμαθαν κι όλα τα ξέρουν!!
Κι αποστρέφουν το βλέμμα από την Σπάρτη κι αποτιδήποτε Ελληνικό, θύματα της μαύρης προπαγάνδας του Ντόπιου μα ξενοκίνητου Ολοκληρωτισμού..
Έγιναν Εθνομηδενιστές, λησμονώντας και το ίδιο το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, που θέτει σαν προϋπόθεση για τον μηδενισμό των οικονομικών διαφορών που γενούν την εκμετάλλευση των λαών από τους λίγους, την συγκρότηση της εργατικής τάξης σε ΈΘΝΟΣ, και την εντός του Έθνους δι αυτού του δρόμου της επικράτησης του ΔΙΚΙΟΥ ΟΛΩΝ που θα αποκαταστήσει την ειρήνη στην χώρα. Και στη συνέχεια και στις υπόλοιπες...
Τι σχέση έχει αυτό το ανέκδοτο που παρουσιάζεται με την Μορφή του δήθεν κομμουνιστικού προσώπου σήμερα , με το κομμουνιστικό κίνημα που εμψύχωσε το ΕΑΜ στον αγώνα για την λευτεριά της χώρας, τι έχει αποδείξει τα τελευταία 60 χρόνια ;
Την εγκατάλειψη του ΑΡΗ, την εγκατάλειψη του Λαού που αντιστάθηκε στον Φασισμό με την συμφωνία της Βάρκιζας στους δοσίλογους και στους Άγγλους αποικιοκράτες, την καταγγελία της επιστολής του Πλουμπίδη ως προϊόν χαφιέ και την ακύρωση της προσπάθειας του ηγέτη να σώσει τον Μπελογιάννη, την άρνηση τα τελευταία χρόνια της αναγκαίας σύγκρουσης και την ελευθερία στο Καθεστώς να εξοντώσει τον πολύπαθο Λαό μας!
Πότε αποδέχθηκε την ανάγκη Μετώπου για την Λευτεριά;
Ποτέ τα τελευταία χρόνια..
Η συνεργασία γίνεται πάντοτε με τον εαυτό του.. Και όλοι κει μέσα πάντα τα ξέρουν όλα!!!
Και μεις; Στην κατάθλιψη, τις αυτοκτονίες, στις απολύσεις και ξανά στην μόνη λύση 140 χρόνια τώρα, της μετανάστευσης..
Όλοι έχουν την συμπαράσταση των ξερόλων της αριστεράς, πακιστανοί, σύριοι, αφγανοί πλην των ντόπιων...
Τι κατάντια!!!
Επιτέλους τι είδους ιός αφαίρεσε την απλή λογική, την δυνατότητα κρίσης;
Γιατί κανείς δεν αντιλαμβάνεται ότι το ερώτημα ΔΕΝ είναι δεξιά ή αριστερά, μα ποιοι παίρνουν επιτέλους τις αποφάσεις ;;;;;;; Γιατί Πάντα οι ίδιοι και λίγοι;;;;;
Και στη Βουλή και στους Δήμους και στα Συνδικάτα...
ΌΛΟΙ λοιπόν ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ και σκασίλα τους για το Λαό..
Αλλά όλοι δουλεύουν για το Λαό!!!!!!
Κι οι οχτροί, το Καθεστώς ; Έχει ξελιγωθεί στα γέλια.
Όταν βλέπει το σχέδιο του νέου Μεσαίωνα που έχει επιβάλλει μέσα από τα σχολειά να πραγματοποιείται με τέτοια επιτυχία!
Κάθε γενιά που μπαίνει στα Πανεπιστήμια είναι μέσα στην άγνοια και ένα μαξιλαράκι, ένα τοίχος προστασίας του Καθεστώτος!
Γιατί;
Διότι με την άγνοια που έχουν τραφεί, στην καλύτερη περίπτωση θα γίνουν ένα κομμάτι από τους ίδιους τους εθνομηδενιστές ξερόλες που με την τακτική της αριστεράς διασπά τον λαό και επιτρέπει να κυβερνούν οι ίδιοι λίγοι ..
Οι οχτροί που μας εξοντώνουν...
Δοξάστε τους…
Συνοδεύεται από την μουσική του Μαρκόπουλου "Πόσα χρόνια δίσεκτα" σε ερμηνεία του Νίκου Ξυλούρη
