Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Το ποντίκι και ο αετός


Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Κίτρινα Ποδήλατα - Το ποντίκι και ο αετός 
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Κίτρινα Ποδήλατα
Δίσκος: Αφετηρία

Ό,τι κι αν κάνω , δεν μπορώ , το ξέρω , δεν σε πείθω
Με άλλα λόγια θα στο πω , μ'έναν αρχαίο μύθο

Μια ιστορία ψεύτικη και λίγο ξεχασμένη
Και πάσα ομοιότητα , είναι εξ'αρχής χαμένη

Για ένα ποντίκι που ήτανε στα χώματα κρυμμένο
Ποτέ δεν είδε ουρανό και πάντα πεινασμένο

Όλος ο κόσμος μια σταλιά , μονάχα ένα χωράφι
Και όλες οι παρέες του , ένα μικρό σινάφι

Στο σώμα αταξίδευτο και στην ψυχή χαμένο
Μες την καρδιά του μοναχό και πάντα φοβισμένο

Κατέβηκε ένας αετός μια μέρα στο χωράφι
Η πείνα του αχόρταγη , το ράμφος του ξυράφι

Τον έπιασε τον ποντικό , του κόπηκε η μιλιά του
Και φύγαν προς τον ουρανό , τον πάει στη φωλιά του

Γυρίζει τότε ο ποντικός , κοιτάζει προς τα κάτω
Είδε βουνά και θάλασσα , τον κόσμο πιό γεμάτο

"Θεέ μου πόσα έχασα μ'αυτούς που μπερδευόμουν
Ωραία είναι εδώ ψηλά , εγώ γιατί σερνόμουν ;

Θέλω να μείνω πάντα εδώ , εδώ θέλω να ζήσω
Τώρα που είδα ουρανό , όλα θα τα ζητήσω "

Τον κοίταξε ο αετός και του'πε θυμωμένα
"Αν σ'ήθελε ο Θεός ψηλά , θα ήσουν σαν κι εμένα "

Κι ο ποντικός του απάντησε πως είναι θέμα πλάνης
Μ'αγάπη κι ανοιχτή καρδιά , τον ουρανό τον φτάνεις

Θα αναρωτιέσαι σίγουρα τί έγινε στο τέλος
Όμως αυτή η συζήτηση , είναι ένα άλλο σκέλος

Κι αν λες πως δεν κατάλαβες και σου πουλάω φύκια
Εντάξει , πλάκα έκανα , μιλούσα για ποντίκια

Να ονειρεύεσαι ουρανούς και να ζητάς τους τρόπους
Τί κρίμα που οι αετοί δεν τρώνε και ανθρώπους

Απ'όσα είδαν τα μάτια μου , ένα μόνο να ξέρεις
Πως δεν σου φτάνει το όνειρο για να τα καταφέρεις

Τ'όνειρο είναι τα φτερά , μα αν θέλεις να πετάξεις
Πρέπει και την αλήθεια σου λίγο να την πειράξεις

Μην στάζεις το φαρμάκι σου χωρίς να κάνεις βήμα
Ή κούνα το κορμάκι σου ή άλλαξε το ποίημα

Ευχαριστώ τον φίλο Δήμο Σ.