Πάνω στην κλαγγή της μάχης συναντήθηκαν ο πρύτανης κι ο ένστολος Κι είχαν πολλά να πουν.
Μπαλούρδος (της «Ελληνοφρένειας»): Κύριε πρύτανη, άκουσα ότι αυτό που κάνουμε τώρα λέγεται «λοκ άουτ». Από το «λοκ» καταλαβαίνω ότι είναι δουλειά των ΛΟΚ. Εμείς όμως είμαστε ΜΑΤατζήδες. Μήπως έγινε κάποιο λάθος;
Θ. Φορτσάκης: Όχι παιδί μου, Μπαλούρδε. Άλλωστε, μην ανησυχείς, αν χρειαστεί θα φωνάξω και τα ΛΟΚ. Σε στιγμές κρίσιμες, δεν νοούνται τέτοιες διαχωριστικές γραμμές.
Μπ: Μέχρι τότε, δεν θα ήταν σωστό να το ονομάζουμε «ματ – άουτ»;
Θ. Φ: (ξεφυσώντας): Άσ’ το παιδί μου, άσ’ το. Μην ζορίζεσαι με τέτοια. Στο κάτω- κάτω θα είναι ιεροσυλία να πούμε «ματ- άουτ», γιατί τα ΜΑΤ δεν είναι ποτέ «έξω». Είναι πάντα μέσα σ’ όλα. Τώρα, και μέσα στα Πανεπιστήμια. Εντός, εκτός- όπου χρειαστεί.
Μπ (αναφωνώντας) : Αααααα, θυμήθηκα. «Λοκ άουτ» δεν είναι αυτό που κάνουν οι επιχειρήσεις, άμα πάνε να απεργήσουν τίποτα αναρχοκομμούνια;
Θ.Φ: Ώρες – ώρες με εκπλήσσεις με τις εκλάμψεις σου, Μπαλούρδε. Αν γίνουν συχνότερες, μέχρι που σε βλέπω πολιτικό ρεπόρτερ στη ΝΕΡΙΤ. Αν σ’ ενδιαφέρει, εγώ την καλή μου την κουβέντα θα την πω.
Μπ: Τελικά τα «λοκ άουτ» γίνονται στις επιχειρήσεις ή στα πανεπιστήμια;
Θ.Φ (ελαφρώς συνοφρυωμένος): Μπαλούρδε, αν δεν έχεις καταλάβει ακόμη ότι τα πανεπιστήμια και οι επιχειρήσεις πρέπει να λειτουργούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δεν είσαι έτοιμος για τη ΝΕΡΙΤ. Μην με απογοητεύεις…
Μπ (παραπονιάρικα): Μήπως, τουλάχιστον, μπορείτε να κανονίσετε να με πάρουν φύλακα στο Ελληνικό, όταν με το καλό τελειώσει εκεί η δουλειά; Έμαθα ότι ασχολείστε με την πώληση. Θα περνάει εκεί ο λόγος σας…
Θ.Φ: Και γιατί, παρακαλώ, προτιμάς το Ελληνικό;
Μπ: Θα είναι ήσυχα. Δεν θα παίζω ξύλο συνεχώς με τα θρασίμια. Κι επειδή είναι μακριά από το κέντρο, τώρα που βγαίνουμε από την κρίση και θα μεγαλώσουν – παρέα- το πλεόνασμα και το κοινωνικό μέρισμα, η κυβέρνησή μας μπορεί να μας δώσει «εκτός έδρας».
Θ.Φ: Α, θέλεις κι επιδόματα, Μπαλούρδε; Να γυρίσουμε σε αυτά που κατέστρεψαν τη χώρα; Και να γίνεις ρίψασπις; Να παριστάνεις το σκιάχτρο για τους γλάρους στην παραλιακή; Δεν λέω, με την προβοσκίδα που’ χεις στην αντιασφυξιογόνο μάσκα μια χαρά σκιάχτρο θα είσαι. Αλλά, να ξέρεις, σ’ έχω για σπουδαιότερα πράγματα.
Μπ: Τί εννοείτε;
Θ.Φ: Κοίτα, υγιώς σκεπτόμενα άτομα σαν κι εσένα θα τα ήθελα για επιστημονικούς συνεργάτες στο Ίδρυμα. Θα δω τι μπορώ να κάνω…
Μπ: Είστε υπέροχος κύριε πρύτανη. Φωτιά να κάψει όσους σας κακολογούν. Αλλά, πείτε, μου τι πρέπει να κάνω για να ανταποκριθώ; Εγώ είμαι του νόμου ταπεινός εργάτης, πώς θα γίνω επιστημονικός συνεργάτης;
Θ.Φ: Δεν είναι τίποτα. Λίγο διάβασμα χρειάζεται. Και να μου λες τις απορίες που έχεις για να τις συζητάμε.
Μπ: Ό,τι πείτε κύριε πρύτανη. Αυτήν την εποχή διαβάζω πολύ Άδωνι – θα μάθατε ασφαλώς ότι σας χαρακτήρισε ήρωα, το καμάρι μας. Κι από απορίες, μπορώ να αρχίσω με αυτά που μου λένε για σας τα αναρχοκομμούνια.
Θ.Φ (λίγο απότομα): Ακούω…
Μπ.: Να, λένε ότι αυτά που κάνετε στα πανεπιστήμια, εσείς και η κυβέρνηση, θυμίζουν χούντα. Εγώ τους απαντώ: «Τόσο το καλύτερο». Σωστά τους απαντώ;
Θ.Φ: Χμμμ, να τους λες ότι εγώ τηρώ το νόμο, αλλά με τρόπο αντίθετο από εκείνον της χούντας. Στη χούντα, να καταλάβεις, έγινε υφυπουργός Παιδείας ο Ασλανίδης που ήταν επικεφαλής των ΛΟΚ…
Μπ.: Αυτό ήταν «λοκ άουτ» ή «λοκ ιν»;
Θ.Φ: Να χαρείς, μην το πιάσουμε πάλι από την αρχή και μην ξαναδιακόψεις τον πρύτανη. Διέκοψες τον πρύτανη; Διέκοψες τον πρύτανη; Θέλεις να σε αναφέρω;
Μπ.: Συγγνώμη…
Θ.Φ (πιο ήρεμος): Λοιπόν, τι σου’ λεγα; Α, ναι. Να πεις σε αυτούς τους συνοδοιπόρους των τρομοκρατών ότι εγώ ακολουθώ την αντίστροφή πορεία από εκείνη της χούντας. Τότε υπήρχε ο αντισυνταγματάρχης Ασλανίδης που έγινε υφυπουργός Παιδείας και ο απόστρατος Αχιλλέας Τάγαρης, που ανέλαβε καθήκοντα προέδρου διοικούσας επιτροπής στο Πανεπιστήμιο Πάτρας. Εγώ όμως δεν είμαι στρατιωτικός που μπαίνει στα χωράφια της Παιδείας. Εγώ είμαι κανονικός πρύτανης που βάζει το πανεπιστήμιο στο στρατόπεδο της πειθαρχίας. Καταλαβαίνεις τη διαφορά, παιδί μου Μπαλούρδε;
Μπ: Είστε αληθινά σοφός! Θα το ξαναπείτε να κρατήσω σημειώσεις;
Θ.Φ: Δεν χρειάζεται. Θα το εκδώσω σε βιβλίο. Θα το διαβάσεις προσεκτικά, θα γράψεις μια εργασία πάνω σε αυτό και θα σε κάνω συνεργάτη του πανεπιστημίου. Το αποφάσισα. Προς το παρόν, τράβα πες στους ανωτέρους σου να σας δίνουν καλύτερες μάσκες. Βλέπω ότι τα χημικά που πέφτουν έξω σ’ έπιασαν για τα καλά.
Ο Μπαλούρδος χαιρέτισε στρατιωτικά και έφυγε, χωρίς να αποκαλύψει ότι ο ποταμός δακρύων που εξευτέλισε τη μάσκα προκλήθηκε από συγκίνηση κι όχι από τα χημικά.
Ανάρτηση από: http://prin.gr
