Σε μπελάδες βάζουν την εγχώρια χαβιαροαριστερά και τους «ταξικιστικούς» (και ουχί ταξικούς)νεοφιλελεύθερους «αριστερούς» ανανεωτές (εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ), οι εξαιρετικές εκδόσεις Α/ΣΥΝΕΧΕΙΑ, με την έκδοση του βιβλίου του Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα, αντιπρόεδρου της Βολιβίας και στενού συνεργάτη του Έβο Μοράλες.
Όχι επειδή ο χώρος του «αριστερού life style, δεν αναφέρεται σαν απόπειρα για έμπνευση ή για προβληματισμό στο μπολιβαριανό κίνημα, αλλά επειδή φανερώνει τις καθηλώσεις και την υποκρισία που το διαπνέει. Υποκρισία αλλά και «εφηβική» εμμονή να γοητεύεται από οτιδήποτε εξωτικό, αλλά να θεωρεί αναχρονισμό και …εθνικισμό να βρίσκει αναλογίες στον δικό της τόπο.
Ο Λινέρα, αναφέρει …απαγορευμένες λέξεις για τους κοσμοπολίτες «αριστερούς» μας, που αναφέρονται παραδόξως στην Λατινική Αμερική και στην εθνική ανεξαρτησία που εμπνέει πολλά κράτη της : ιθαγενικό κίνημα, παράδοση, ρήξη με την αναποτελεσματική συμβιβασμένη αριστερά, αντι-ιμπεριαλισμός, κ.α. Ενώ όπως αναφέρεται στο βιογραφικό σημείωμα για τον συγγραφέα : «Το έργο του ανιχνεύει νέους δρόμους μέσα από το πάντρεμα του μαρξισμού με τις ιθαγενικές αντιλήψεις (εθνικές δηλαδή – σημείωση δική μου)…» Σα να λέμε δηλαδή, ένα πάντρεμα του Μάρξ με τον Μακρυγιάννη, τον Καραισκάκη, τον Μαρίνο Αντύπα, ή το αντιστασιακό εν γένει πνεύμα του ελληνισμού ανά τους αιώνες, όπως το τεκμηρίωσε ο Νίκος Σβορώνος. Σταματώ γιατί θα κάνω κακό στο βιβλίο και στις εκδόσεις, αν πω κι άλλα, αφού υπάρχει κίνδυνος να χαρακτηριστεί…εθνικιστικό και να μην το αγοράσουν οι … «αριστεροί χωρίς έδαφος»!.
Ανάρτηση από: http://tokoinonikoodofragma.wordpress.com
