Τελικά ο υπ. Εξωτερικών μας και βέβαια και ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (εθνο-μηδενιστών και λάϊτ «πατριωτών») φαίνεται πως δεν μπορούν να αντέξουν τις πιέσεις των «συμμάχων» ιμπεριαλιστών για την λύση του Κυπριακού και ούτε να αντισταθούν στην αστραφτερή σκέψη και το απαράμιλλο πολιτικό θάρρος του δοκιμασμένου ανανιστή Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας (μέχρι πότε;) Νίκου Αναστασιάδη.
Σε χθεσινή συνέντευξη του στην εφημερίδα Real News και στον Β. Σκουρή (22-1-17), με σχετική ευπρέπεια και με το θάρρος και θράσος που τον έχει οπλίσει ο «διαλεκτικός» τρόπος σκέψης του, η θητεία στο ΚΚΕ, τον Γ. Παπανδρέου, το ΙΣΤΑΜΕ, το «Πράττω» και τελευταία στην κυβέρνηση των πολλών «κυβιστήσεων», μας αποκάλυψε, αυτά που προσπαθούσε να κρύψει, τι πραγματικά σκέφτεται ως λύση για το Κυπριακό.
Η λύση του Κυπριακού λοιπόν θα εξαρτηθεί :
«Από το αν θα γίνει δυνατό να βρεθεί ένας κοινός παρανομαστής που θα δίνει τα μέγιστα δυνατά δικαιώματα στους τουρκοκύπριους και τη μέγιστη ασφάλεια στους ελληνοκύπριους. Ως προς το τελευταίο αυτό απαιτεί τον τερματισμό της κατοχής της Μεγαλονήσου, την κατάργηση του καθεστώτος των εγγυήσεων, που είναι αποικιακού τύπου, και την απόσυρση των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο. Ουδείς, δηλαδή, μπορεί να έχει παρεμβατικά δικαιώματα ως προς την Κύπρο. Η Τουρκία πρέπει να αντιληφθεί ότι στον σύγχρονο κόσμο δεν μπορεί τρίτο κράτος να ελέγχει κράτος-μέλος της ΕΕ».
Μην σας μπερδέψει το περί τερματισμού της κατοχής της Μεγαλονήσου κλπ. Διερωτηθείτε τι σημαίνει «τα μέγιστα δυνατά δικαιώματα στους τουρκοκύπριους και τη μέγιστη ασφάλεια στους ελληνοκύπριους». Τι σημαίνει τα μέγιστα δυνατά δικαιώματα και ποιος θα τα ορίσει; Η Τουρκοκύπριοι – τα ξαναλέμε κινδυνεύοντας να καταντήσουμε κουραστικοί – ως μειοψηφία / μειονότητα θα έχουν όλα εκείνα τα δικαιώματα που έχουν αναγνωριστεί διεθνώς. Ό,τι λέει ακριβώς το καταστατικό του ΟΗΕ. Δεν μπορούν τα «μέγιστα δυνατά δικαιώματα» να δικαιολογούν δημιουργία ανεξάρτητου κράτους ούτε να επιβάλλουν εκ περιτροπής προεδρία. Για να περάσουν όλα αυτά στις προτεινόμενες λύσεις έχουν φροντίσει να εξισώσουν τις δύο εθνικές ομάδες, να τις χαρακτηρίσουν ισότιμες, πολιτικά ισότιμες. Δηλαδή έχουν εξισώσει το 82% (την ελληνική «κοινότητα») με το 18% (της πάλαι ποτέ κυρίαρχης τουρκικής κοινότητας, που γι αυτό τον λόγο αν και μειοψηφία αποτελούσε την «πλειονότητα», ενώ η ελληνική πλειοψηφία ως καταπιεζόμενη την «μειονότητα»[1]).
Η Κύπρος συνεχίζει ο κ. Ν. Κοτζιάς «πρέπει να εξελιχθεί σε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία με πλήρη κυριαρχία ως μέλος της ΕΕ και του ΟΗΕ. Τα γεωπολιτικά συμφέροντα τρίτης χώρας δεν μπορεί να είναι κριτήριο λύσης του Κυπριακού. Όσοι έχουν διαφορετική γνώμη, και ασφαλώς το δικαιούνται, πρέπει να μας πουν πώς ορίζουν εκείνοι «το Κυπριακό πρόβλημα».
Από πού προκύπτει αυτό το πρέπει να εξελιχθεί σε διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία; Αν αυτό ισχύσει για την Κύπρο αύριο η Τουρκία θα το ζητήσει και για όλη την Ελλάδα αναδρομικά. Βέβαια θα το αρνηθεί για την ίδια την Τουρκία: μια ομοσπονδία Τούρκων-Ελλήνων-Αρμένιων κλπ εθνοτήτων. Ο κ. Κοτζιάς με μια μονοκοντυλιά διαγράφει όλη την ιστορία της Κύπρου και των αγώνων της. Θα μου πείτε έχει γράψει πολύ χειρότερα στην περιβόητη πρόταση του που είναι κατατεθειμένη σε «paper» του St Antony’s College University of Oxford (Cyprus after Accession: Getting past ‘No’? Workshop report and responses, May 2007, τίτλος κειμένου «Contradictions, Conflicts and Paradoxes-A Framework for a Solution»)[2]. Το μέγα ερώτημα και ταυτόχρονα ζήτημα είναι το πώς ο ίδιος ορίζει το «Κυπριακό πρόβλημα» - και εννοούμε η πλειοψηφία των μελών της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ και των «επιφανών» στελεχών του, πως είναι καταγραμμένο στις αποφάσεις των συνεδρίων του [3].
Σταθερή θέση της ελληνικής κυβέρνησης, μέχρι προχθές υποστήριζε πως είναι και ο κ. Αλ. Τσίπρας αλλά και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Π. Παυλόπουλος, να αποχωρήσουν όλα τα στρατεύματα κατοχής. Δεν δεχόντουσαν μάλιστα σταδιακή και σε βάθος χρόνους αποχώρηση τους. Στην τελευταία συνέντευξη του ο υπ. Εξωτερικών αλλάζει αυτή την θέση. Συνεχίζοντας για τα περί ορισμού, από τους διαφωνούντες με την απόσυρση των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο, του «Κυπριακού προβλήματος» λέει:
«Είναι ένα πρόβλημα κατά τη γνώμη τους που δεν έχει σχέση με το ζήτημα της Κυριαρχίας και της Κατοχής; ή μήπως επιθυμούν μια λύση «ολίγης κυριαρχίας και ολίγης κατοχής;». Σε κάθε περίπτωση θα είναι πιο χρήσιμο να πουν ευθέως τη γνώμη τους παρά να διαπράττουν ύβρη όπως κάνουν μέχρι τώρα». Όπως είχε αναγνωρίσει στην συνέντευξη του στο πρακτορείο ειδήσεων Euronews (16-1-17) [4] δεν είναι λίγοι αυτοί που επιθυμούν την παραμονή τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο. Η Τουρκία αυτό το επιθυμεί διακαώς και επιμένει, για την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων!!
Τον ρωτάει τώρα ο δημοσιογράφος (Βασίλης Σκουρής): «Αν παραμείνει ο τουρκικός στρατός στο νησί κ. υπουργέ, θα παραμείνει και ο ελληνικός; Και αντιστοίχως εάν δημιουργηθεί τουρκική βάση θα δημιουργηθεί και ελληνική;» Και η απάντηση οπισθοχώρηση δια κωλοτούμπας:
«: Σε αντίθεση με τις άλλες πλευρές, η Ελλάδα, όπως και η Κυπριακή Δημοκρατία, έχει καταθέσει σειρά προτάσεων. Ανάμεσα σε αυτές ένα «Σύμφωνο Προσωρινής Στάθμευσης» των ξένων στρατευμάτων στο Νησί. Κάτι ανάλογο (όχι, όμως, αντίστοιχο) με αυτό που συμφωνήθηκε ανάμεσα στην υπό ενοποίηση Γερμανία και την Σοβιετική Ένωση. Αυτό το σύμφωνο καθόριζε το νομικό καθεστώς αποχώρησης των σοβιετικών στρατευμάτων και τον τρόπο παρακολούθησης της ροής εξόδου τους. Για το ίδιο διάστημα θα ισχύουν τα ίδια και για τον Ελληνικό στρατό. Σημειώνω, βέβαια, ότι η ΕΛΔΥΚ είναι νόμιμα στο νησί, ενώ ο πολλαπλάσια μεγαλύτερος κατοχικός στρατός παράνομα».
Το μεγάλο, το ιστορικά επιβεβαιωμένο, ζήτημα είναι ότι εάν παραμείνουν, με οποιαδήποτε δικαιολογία, τουρκικά στρατεύματα στην Κύπρο δεν πρόκειται να φύγουν ποτέ. Έφυγαν όταν αυτό απαίτησαν οι πρώτες αποφάσεις του ΟΗΕ; Όχι. Ο «Πόντιος Πιλάτος» ΟΗΕ έκανε κάτι ώστε να γίνουν σεβαστές και εκτελεστές εκείνες οι αποφάσεις του; Όχι. Τι θα κάνει όταν αύριο η Τουρκία για άλλη μια φορά τις γράψει στα παλιά της τα παπούτσια; Απολύτως τίποτα. Με κάποια φτηνή δικαιολογία ή σιωπή του ενόχου.
Επόμενη ερώτηση: «Η εκ περιτροπής Προεδρία προσωπικά σας ανησυχεί; Σας προβληματίζει;». Η Τουρκοκύπριοι με το ψευδοκράτος τους και από πίσω την Τουρκία και τον στρατό κατοχής, αφού πέτυχε να εξισωθεί το 82% με το 18%, ζητάει και εκ περιτροπής προεδρία στην Κύπρο!! Σε αυτό και ο «κομμουνιστής» Χριστόφιας και ο υποτακτικός ανανικός Ν. Αναστασιάδης δεν είναι ενάντια κάθετοι. Το «συζητάνε». Το «ψήνουνε». Το ίδιο και η ελληνική κυβέρνηση. Με ποιο επιχείρημα; Με αυτό που απάντησε και ο κ. Ν. Κοτζιάς:
«Ότι αφορά την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού, αυτή είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης αποκλειστικά της Κυπριακής Δημοκρατίας και των δύο κοινοτήτων. Εμείς, σε αντίθεση με άλλους, δεν εκφέραμε λόγο επ’ αυτής της πτυχής σε όλο το διάστημα της σχεδόν δίχρονης διαπραγμάτευσης. Και καλά κάναμε. Ήταν συνειδητή επιλογή μου να μιλάμε μόνο για την εξωτερική πτυχή για την οποία σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες έχουμε (ακόμα) ευθύνη, υποχρεώσεις και αρμοδιότητα. Για αυτό συμφωνήσαμε και συμμετείχαμε στην τριμερή συνάντηση των εγγυητριών δυνάμεων υπό τον ΟΗΕ που εξάλλου είχε α) συμφωνηθεί από τον πρόεδρο Αναστασιάδη στις 1/12/2016, β) συμφωνηθεί εξαρχής στην γραπτή ημερήσια διάταξη που εκπονήθηκε πριν πάμε στην Γενεύη καθώς και γ) προαναγγελθεί από τον ΓΓ του ΟΗΕ. Αντίστοιχα υπήρξαν τρία κείμενα του ΟΗΕ, μέχρι το απόγευμα της 12ης, που καθόριζαν ότι στις 13.1.2017 η συζήτηση θα γινόταν σε επίπεδο πολιτικών προσώπων».
Ώστε για την εσωτερική πτυχή δεν έχει γνώμη η Ελλάδα!! Μόνο η Τουρκία. Μα η εσωτερική πτυχή, δηλαδή αν η μειοψηφία μπορεί να καθορίζει την θέληση της πλειοψηφίας, δηλαδή αυτό που πέτυχαν οι προδοτικές συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, είναι η ουσία του Κυπριακού προβλήματος και κάθε αντίστοιχου προβλήματος εθνικής αυτοδιάθεσης. Με τις συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου αφαιρέθηκε το δικαίωμα της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων της Κύπρου, από το 82% δηλαδή, να διαθέσει όπως θέλει τον εαυτό του: να Ενωθεί με τους υπόλοιπους αδελφούς του Έλληνες. Γι αυτό το Κυπριακό υπήρξε πάντοτε Εθνικό μας πρόβλημα. Όπως ήταν και της Κρήτης, των Δωδεκανήσων, των Επτανήσων κλπ κλπ.
Και ακριβώς σε αυτό που αποτελεί τον πυρήνα, την ουσία του Κυπριακού, ο κ. Κοτζιάς και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αρνείται να πάρει θέση, να απαιτήσει και να επιβάλει. Κρύβεται και αφήνει μόνη την κυπριακή κυβέρνηση – άσχετα αν οι Κύπριοι κατάφεραν να αναδείξουν πρόεδρο τους τον πασίγνωστο ανανικό Αναστασιάδη – να αποφασίσει για την εσωτερική πτυχή του «προβλήματος», έχοντας απέναντι της τον Τουρκικό στρατό και όλα τα κοράκια και τους γύπες της Αγγλίας, ΗΠΑ, Γαλλίας, Γερμανίας κλπ, δηλαδή όλους όσους υπήρξανε αποικιοκράτες-ιμπεριαλιστές, καταπατητές της ελευθερίας λαών και εθνών, που μέχρι σήμερα δεν διστάζουν να εξοντώνουν λαούς και χώρες προκειμένου να επιβάλλουν τα συμφέροντα τους.
Τα πράγματα για την Κύπρο δεν εξελίσσονται καθόλου καλά. Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση της των Αθηνών δεν έχει καμιά όρεξη να υπερασπίσει την Κύπρο. Καμιά όρεξη να αγωνιστεί για τον ελληνικό λαό. Είναι ολοφάνερο: σέρνεται και γλείφει όλους τους «ισχυρούς»: ΕΕ, Γερμανία, Γαλλία, ΗΠΑ, προσφέρει τα πάντα, προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Η αντιπολίτευση είναι μια από τα ίδια. Το ΚΚΕ δεν παίζει κανένα ρόλο. Ασχολείται με την «ιστορία». Τον ΔΣΕ κλπ. Και βέβαια με τις ανάγκες της «λαϊκής οικογένειας».
Στην Κύπρο τα ίδια χάλια. Και η κίνηση των 5 δεν μπορεί να υπερβεί την μετριότητα της. Δεν κινείται για την οργάνωση και κινητοποίηση του λαού. Που κι αυτός με την σειρά του έχει μεγάλη, τεράστια ευθύνη για τον κίνδυνο διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, της πλήρους τουρκοποίησης της – επάνοδο στην εποχή του 1878: Μετά το δημοψήφισμα του 2004 που απέρριψε με 76% το σχέδιο Ανάν, υποστηρικτής του οποίου ήτανε ο σημερινός τους πρόεδρος Ν. Αναστασιάδης, δυο φορές εκλέξανε προέδρους που υπήρξανε κρυφοί ή φανεροί υποστηρικτές του. Τον Αναστασιάδη ο λαός τον έκανε πρόεδρο. Δεν αυτοδιορίστηκε. Γι αυτό ο ίδιος αυτός λαός, αν θέλει να σωθεί, πρέπει να ξεμπερδέψει με αυτόν τον «κύριο».
[1] Τις διαφορές αυτές έχει πολύ καλά εξηγήσει ο Κυριάκος Μελέτη: «Το εθνικό πρόβλημα της Κύπρου» http://istrilatis.blogspot.gr/2015/06/1950.html και Λ. Ριζάς «Η Κύπρος και πάλι στο επίκεντρο», μέρος 5ο και 5ο β. http://istrilatis.blogspot.gr/2013/08/5-a.html ,http://istrilatis.blogspot.gr/2013/08/5_5.html
[2] βλ. Λ. Ριζάς «Οι δηλώσεις του John Koenig και τα εγκώμια του Προέδρου της Δημοκρατίας»http://www.istrilatis.blogspot.gr/#!http://istrilatis.blogspot.com/2015/05/john-koenig.html
[3] βλ. Λ Ριζά «Το ΚΥΠΡΙΑΚΟ στο «Σχέδιο Πολιτικής Απόφασης» του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ»[http://istrilatis.blogspot.gr/2013/07/blog-post_13.html]
και του ίδιου «Ποια τελικά είναι θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τη λύση του Κυπριακού;» http://www.istrilatis.blogspot.gr/#!http://istrilatis.blogspot.com/2014/03/2032014.html
[4] Λ Ριζάς «ΚΥΠΡΙΑΚΟ: ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ» https://istrilatis.blogspot.gr/2017/01/blog-post_20.ht
Ανάρτηση από: https://istrilatis.blogspot.gr
