Το υψηλό κόστος που έχει το προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα για την κυβέρνηση της ΝΔ, είναι αποτέλεσμα της υποτίμησης του σύνθετου αυτού ζητήματος, για πολιτικά οφέλη, όταν υποστήριζε ότι αυτό είναι δημιούργημα του ΣΥΡΙΖΑ αποκλειστικά. Μπορεί λοιπόν η πολιτική των ψεμάτων και του μηδενισμού για οτιδήποτε θετικό έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση να απέδωσε εκλογικά, όμως τώρα που τα ψέματα γίνονται μετρήσιμα, πολλαπλασιάζεται και το πολιτικό κόστος.
Το προσφυγικό-μεταναστευτικό λοιπόν, είναι ένα διεθνές θέμα και ως τέτοιο, απαιτεί και διεθνή συνεργασία για τη διαχείρισή του. Τη στρόφιγγα της ροής των προσφύγων την κρατάει ο Ερντογάν και την χρησιμοποιεί ως ένα ακόμα μέσο πίεσης προς την Αθήνα. Οι δημιουργοί των πολεμικών καταστροφών στη Μέση Ανατολή, δηλαδή κυρίως οι ΗΠΑ με την Βρετανία, ανάγκασαν εκατομμύρια ανθρώπους σε φυγή για να σώσουν τη ζωή τους.
Τα μεγάλα λόμπι της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις στρατιωτικές επιχειρήσεις αυξάνοντας θεαματικά τα κέρδη τους. Και όσο δεν υπάρχουν πολιτικές εξουσίες με δύναμη ανεξαρτησίας αυτό θα συνεχίζεται. Θα παράγουν όπλα και θα παραγγέλνουν πολέμους!
Εύκολη και δεδομένη η κυβέρνηση
Μετά τις πρώτες μεγάλες αφίξεις, με καραβάνια να επιχειρούν μέσω Ελλάδας να φτάσουν στην κεντρική Ευρώπη, τα σύνορα σφραγίστηκαν. Επομένως το πρόβλημα έμεινε στην Ελλάδα, που βίωνε τα σκληρά οικονομικά μέτρα λόγω χρεοκοπίας. Η απόφαση της ΕΕ για κατανομή των προσφύγων που φτάνουν στη Ελλάδα και την Ιταλία σε όλες τις χώρες, ανάλογα με τον πληθυσμό τους, δεν έγινε σεβαστή από χώρες όπως η Ουγγαρία, η Αυστρία, η Πολωνία, η Τσεχία και η Σλοβακία. Έτσι η συμφωνία κατέρρευσε στην πράξη.
Η άρνηση τους να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα, δεν είχε την παραμικρή συνέπεια. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις είναι αυστηρές όταν το πρόβλημα είναι οι τράπεζες και το κόστος οικονομικό. Οι ανθρώπινες ζωές, οι δυσανάλογες πιέσεις στην μικρή Ελλάδα, τους είναι στην πράξη αδιάφορες. Έτσι η χώρα μας έγινε για δεύτερη φορά πειραματόζωο, έρμαιο των παρατεταμένων πολεμικών επιχειρήσεων στην Μέση Ανατολή και του Τούρκου προέδρου.
Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση, με περιορισμένη διαπραγματευτική ισχύ και διεθνές κύρος, θεωρείται εύκολη και δεδομένη. Σταμάτησε να ασκεί πιέσεις για την ασυνέπεια χωρών μελών της ΕΕ και αποδέχεται τα τετελεσμένα. Πλην όμως κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις και τις συνέπειες που θα έχει η νέα σύγκρουση Τουρκίας-Συρίας και την πιθανότητα δημιουργίας νέων μεγάλων ροών προσφύγων προς την Ελλάδα.
Όμως η κυβέρνηση αποφάσισε να διαχειριστεί μόνη της το πρόβλημα στις διαστάσεις που έχει σήμερα. Αποφάσισε να το διαχειριστεί, φορτώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της κρίσης στα νησιά πρώτης υποδοχής, κατασκευάζοντας εκεί κλειστά κέντρα κράτησης. Τόσο κλειστά, που «να μην βγαίνει κουνούπι 24ωρες το 24ωρο», όπως δήλωσε ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Οι αφελείς σκέψεις της κυβέρνησης
Θεώρησε το πολιτικό κόστος στην Λέσβο, των τριών βουλευτικών εδρών και στην μονοεδρική Σάμο, μικρό. Και έχει το θράσος ή την αφέλεια σε τέτοιες συνθήκες να πουλάει υποσχέσεις για ταχύρυθμη οικονομική ανάπτυξη. Κανένας δισταγμός και καμιά προετοιμασία για την πιθανότητα ο απειλητικός για την παγκόσμια υγεία κορονοϊός να πλήξει το διεθνές εμπόριο και τον τουρισμό. Να έχει με λίγα λόγια, δυσβάστακτο οικονομικό κόστος. Και ο τουρισμός στηρίζει την ελληνική οικονομία συνεισφέροντας το 25% του ΑΕΠ!
Αντί λοιπόν να προετοιμάζει τον ελληνικό λαό για μια δύσκολη χρονιά όπως είναι το 2020, η κυβέρνηση επιμένει να φορτώνει οικονομικά βάρη στους πολλούς, να περιορίζει τις κοινωνικές παροχές στην υγεία και την παιδεία και να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Να πανηγυρίζει για τη βουτιά των επιτοκίων στα ελληνικά ομόλογα, κρύβοντας ότι η κατάρρευση των επιτοκίων σε όλα τα ομόλογα διεθνώς έχει θέσει τις κεντρικές τράπεζες σε κατάσταση συναγερμού, ως προειδοποίηση της επερχόμενης μεγάλης διεθνούς ύφεσης. Και σε περιόδους ύφεσης, οι επενδυτικές κινήσεις περιορίζονται.
Ο Τραμπ και η Μέρκελ
Τι τελικά θα τον κάνει τον χρόνο που επιχειρεί να κερδίσει παραπλανώντας, όταν ακολουθούν οι οδυνηρές αποκαλύψεις; Γιατί δεν τολμά να ζητήσει ουσιαστική συναίνεση της αντιπολίτευσης στο προσφυγικό ζήτημα, ώστε να ασκηθούν μεγαλύτερες και πιθανόν αποτελεσματικότερες πιέσεις, στο Βερολίνο και το Παρίσι;
Δυστυχώς, η ταύτιση του Κυριάκου Μητσοτάκη με την προεδρία Τραμπ εξόργισε τα μεγάλα ευρωπαϊκά κέντρα, καθώς ο Αμερικανός πρόεδρος εργάζεται ανοιχτά για τη διάλυση της ΕΕ και τον περιορισμό των ευρωπαϊκών εξαγωγών. Και οι φωστήρες στο Μαξίμου αναζητούν τους λόγους που η Μέρκελ απέκλεισε από τις διασκέψεις για το Λιβυκό ζήτημα τον Έλληνα πρωθυπουργό. Η αποστασία από το φυσικό οικονομικό και πολιτικό σου χώρο, έχει συνέπειες. Κλασική περίπτωση.
Ανάρτηση από: https://slpress.gr/
