Του antapoΚΡΙΤΗ
Μια μέρα πριν μετατραπούν τα δυτικά προάστια της Αθήνας και του Πειραιά σε ποτάμια, ψηφίστηκε ο «πρώτος αριστερός» προϋπολογισμός της Περιφέρειας Αττικής. Κρίνοντας από την ομιλία της Ρένας Δούρου, οφείλει κανείς να κλίνει το γόνυ μπροστά στις μεγάλες μάχες, στις λυσσαλέες συγκρούσεις, στον αδυσώπητο πόλεμο που έχει κηρύξει η αριστερή Περιφέρεια στα μεγάλα συμφέροντα.
Σε μια παθιασμένη ομιλία η Ρένα Δούρου δήλωσε μεταξύ άλλων:
«αρνηθήκαμε να υπογράψουμε το κείμενο του προϋπολογισμού»…
«αν το πράτταμε, θα ήμασταν εκτεθειμένοι»…
«Πώς μπορούσαμε να βάλουμε την υπογραφή μας σε ένα κείμενο που παρέπεμπε σε πρακτικές και απόψεις που οι πολίτες καταδίκασαν;»…
«Για εμάς η μη υπογραφή του προϋπολογισμού της προηγούμενης διοίκησης, ήταν θέμα αρχής»…
«Ήταν θέμα πολιτικού ήθους»…
«παρέπεμπε σε έργα βιτρίνας, σε πελατειακές σχέσεις και σε μια μορφή ανάπτυξης αποκλειστικά με μπετόν κι άσφαλτο»…
«Ε, λοιπόν κυρίες και κύριοι, εμείς είπαμε όχι»…
«Δεν υπογράψαμε»…
«επιλέξαμε την οδό της αξιοπρέπειας»…
«ο παρών προϋπολογισμός …σηματοδοτεί μια στροφή»…
«Αυτή τη στροφή στη μεγαλύτερη Περιφέρεια της χώρας την υλοποιούμε ακόμη και με αυτόν τον μεταβατικό προϋπολογισμό»…
«Απέναντί μας ο δρόμος είναι δύσκολος και ανηφορικός»…
«Καραδοκούν Λαιστρυγόνες»…
Πράγματι αξιοθαύμαστος ο αγώνας που δίνει η αριστερή διοίκηση στην Περιφέρεια Αττικής. Ο έκθαμβος παρατηρητής μπορεί να σημειώσει ότι σε μια ομιλία δέκα περίπου λεπτών, η Ρένα Δούρου αναφέρεται δέκα φορές στο γεγονός ότι δεν υπέγραψε τον προϋπολογισμό της προηγούμενης διοίκησης. Πράγμα απολύτως λογικό, θα σκεφτόταν ένας πολίτης απαιτητικός προς μια αριστερή περιφερειακή αρχή που φιλοδοξεί να τα βάλει με τους Λαιστρυγόνες και τα συμφέροντα.
Ακόμη πιο έκθαμβος όμως θα μείνει κάποιος που βλέπει ότι τον συγκεκριμένο «πρώτο αριστερό» προϋπολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Αττικής τον υπερψήφισε η παράταξη Σγουρού. Τον υπερψήφισε δηλαδή η προηγούμενη (μνημονιακή) διοίκηση.
Μήπως πρόκειται για προβοκάτσια;
Την απάντηση έδωσε ο ίδιος ο αντιπεριφερειάρχης Οικονομικών της Ρένας Δούρου που παραδέχτηκε ότι ο προϋπολογισμός είναι ίδιος με αυτόν του Σγουρού κατά 90%! Αυτό εξηγεί και την πρεμούρα της Περιφερειακής Αρχής να πείσει (δεκάκις) ότι «δεν υπέγραψε», αλλά και την υπερψήφιση του συγκεκριμένου προϋπολογισμού από τον πρώην περιφερειάρχη Σγουρό.
Μήπως όμως αυτό το 10% που άλλαξε, σηματοδοτεί πράγματι τη ρήξη με τα μεγάλα συμφέροντα; Μήπως σε αυτό το 10% ακυρώνονται οι χαριστικές συμβάσεις στους μεγαλοεργολάβους, στους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ, στους γνωστούς νταβατζήδες των μεγάλων δημόσιων έργων που θέλουν να συνεχίσουν το πάρτυ στρεφόμενοι στη διαχείριση των απορριμμάτων; Μήπως πράγματι, στην παράταξη της Ρένας Δούρου επικράτησαν οι άνθρωποι και οι αγωνιστές που είχαν ανυποχώρητο μέτωπο με τα μεγάλα συμφέροντα, με τον Μελισσανίδη, τον Αλαφούζο, τον Λάτση, και δεν έχουν κάνει εν τω μεταξύ του κόσμου τις κωλοτούμπες;
Διαβάζουμε λοιπόν ότι στον πρώτο «αριστερό προϋπολογισμό» της Περιφέρειας Αττικής, περιλαμβάνεται και η χρηματοδότηση στον Μελισσανίδη (για το γήπεδο στη Ν. Φιλαδέλφεια), και η χρηματοδότηση στον Αλαφούζο (για τη Λεωφόρο) και η χρηματοδότηση στο Λάτση (για το ΧΥΤΑ Γραμματικού).
Πόσος καιρός πέρασε από τότε που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έδιναν τον αγώνα ενάντια στην τσιμεντοποίηση του Βοτανικού;
Πόσος καιρός πέρασε από τότε που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δήλωναν μετ’ επιτάσεως ότι δεν θα περάσει η προκλητική μπίζνα των γνωστών μεγαλοεργολάβων με τους ΧΥΤΑ;
Από πότε όταν κάποιος είναι στην αντιπολίτευση ξεσκίζει τις χαριστικές παροχές στη μαφία του ποδοσφαίρου, αλλά όταν αναλαμβάνει τη διοίκηση «σέβεται και τιμά» τις υπογραφές «διότι το κράτος έχει συνέχεια»;
Από πότε όταν κάποιος είναι στην αντιπολίτευση ξεσκίζει τις μνημονιακές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αλλά όταν αναλαμβάνει τη διοίκηση, τις αναγνωρίζει και τις επικυρώνει;
Η απάντηση της Περιφερειακής Αρχής είναι ήδη μελετημένη και προβάλλεται από τους απολογητές της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «Θα έρθει νέος, αναμορφωμένος προϋπολογισμός στις αρχές του 2015».
Η απάντηση θα ήταν απάντηση και όχι υπεκφυγή, αν οι ίδιοι απολογητές που την προβάλουν, παραδέχονταν και το γεγονός ότι η αναμόρφωση μπορεί –κατά τον νόμο- να γίνει μόνο στο 10% του ήδη ψηφισμένου προϋπολογισμού.
Η ίδια Περιφερειακή Αρχή που δεν τόλμησε να απορρίψει τα 7 εκατομμύρια προς τον Αλαφούζο που είχαν ήδη κριθεί παράνομα από το Ελεγκτικό Συνέδριο, θα τολμήσει να αναμορφώσει εκ βάθρων τον προϋπολογισμό που η ίδια ψήφισε, παραβαίνοντας ευθέως τον νόμο;
Αυτό που τελικά όμως έχει σημασία δεν είναι ούτε οι υπεκφυγές προς ιθαγενείς, ούτε οι προσωπικές και πολιτικές μεταλλάξεις των ανθρώπων που αναλαμβάνουν την εξουσία θέλοντας να κρατήσουν και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Ο τετραγωνισμός του κύκλου είναι άλυτο πρόβλημα και είναι αποδεδειγμένο. Μένει να γίνει παραδεκτό.
Η πραγματική γραμμή άμυνας του «πρώτου αριστερού» (σ.σ. ο Θεός να τον κάνει) προϋπολογισμού είναι αυτά που ανέφερε ανάμεσα στις γραμμές η ίδια η Ρένα Δούρου: «Επιλέξαμε να αφαιρέσουμε ό,τι μπορούσε να αφαιρεθεί, ό,τι δεν αφορούσε σε σύμβαση ή προγραμματική σύμβαση».
Εδώ είναι η ουσία του προβλήματος: Η νέα Περιφερειακή Διοίκηση αποφάσισε να πολιτευτεί σεβόμενη τις συμβατικές υποχρεώσεις της Περιφέρειας. Σεβόμενη το μνημονιακό πλαίσιο. Αν πιστέψουμε τις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης (ανακοίνωση της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής) το συγκεκριμένο πλαίσιο όχι απλά το σέβεται, αλλά το κάνει και εικόνισμα, καθώς «δεν υπάρχουν τεχνικές δυσκολίες στο να ακυρωθούν αυτές οι συμβάσεις». Ας μείνουμε όμως στο προφανές, σε ότι παραδέχεται η ίδια η διοίκηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σέβεται τις συμβατικές υποχρεώσεις της Περιφέρειας Αττικής, τις αναγνωρίζει, τις εγκρίνει και τις εφαρμόζει. Κι ας αφορούν σκανδαλώδεις επιχορηγήσεις στον Μελισσανίδη και στον Αλαφούζο. Κι ας αφορούν κορυφαίες νεοφιλελεύθερες λεηλασίες στη διαχείριση των απορριμμάτων και στους ΧΥΤΑ.
Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα σέβεται τις συμβατικές υποχρεώσεις της Περιφέρειας στον Μελισσανίδη και στον Αλαφούζο, αύριο θα ανατρέψει τις συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδας στην τρόικα και στην ΕΕ;
Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα δηλώνει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα ενάντια στις βασικές κατευθύνσεις της προηγούμενης διοίκησης της Περιφέρειας Αττικής, θα κάνει κάτι ενάντια στις βασικές κατευθύνσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων;
Όταν μάλιστα δεν πρόκειται για ούτως ή άλλως ελεγχόμενες επιδοτήσεις προς τους γνωστούς μεγαλοεπιχειρηματίες, αλλά για την ίδια την κατεύθυνση της χώρας;
Ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά έσκιζε τις χαριστικές συμβάσεις, αλλά μετεκλογικά τις αναγνωρίζει, τάζοντας στο πιστό και αφελές ποίμνιο μια κάποια αναθεώρηση (αποκρύβοντας όμως το επιτρεπόμενο ύψος της).
Είναι ο ίδιος ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα σκίζει τα μνημόνια και παρουσιάζεται βέβαιος για ευνοϊκή κατάληξη της επαναδιαπραγμάτευσης των συμβατικών υποχρεώσεων της χώρας;
Ποια αξιοπιστία μπορεί να έχει; Και πόση υπομονή και αυτοσυγκράτηση μπορούν να μας συστήνουν ακόμα, όσοι απολογητές διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλον;
Ανάρτηση από: http://antapocrisis.gr
